💣 💣 💣

τι γραψατε ρε μαγκες

Αμέ 💜

akyro alla sto 2o verse einai san na akouw ton MK. Big respect <3

💣 💣 💣

💣 💣 💣

πολυ αγαπη<3

H kalyterh fwtografia ena kammeno mpatsiko

Aderfe mouuu...🙏

😃😃😃

Alani mouuuu oso Ki an takouw auto t kommati den t xortainw

🤯🤯🤯

λιγο underated να καυλωσουμε, δυνατος σμανταρε

Πολυ καλος συνεχισε μαν!

Στο repeat! Ευχαριστούμε μάγκες!

Μπράβο παιδιά!

Boom!

Άραγε λες να ξεμπερδεψαμε?

ακαλααα μετα εκει στο @2:10 γαμηθηκε ο διας!!!!

Κομματάρα, μπραβο σας τσακαλια

Ανεβαίνοντας την ανηφόρα καταϊδρωμένοι μας άφησαν στην πλάτη του κόσμου την ειμαρμένη και αν δεν την ξεφορτωθούμε θα είμαστε σακατεμένοι

Για μένα είναι καλλιτέχνες όσοι παλεύουν να μείνουν άνθρωποι

☢🚷

🏴🏴🏴🏴🏴

💀💀💀💀🖤

🎯

😲😲😲

🖤❤🖤❤🖤❤🖤

ΘΑ ΜΑΣΤΕ ΠΑΝΤΑ ΕΔΩ ΣΤΗΝ ΑΡΕΝΑ....

ΡΑΠφροντιστηριο

Και γαμώ

Αααααψογος❤

🤷🤷🤷

Φίλος ραπάρεις πολύ καλά.Αλλά πολύ λέμε.Καλοτάξιδο απο εναν γέρο.

φανταστική παραγωγή.

Φωτια

Top

Alani megalooo

Big up!💓💥

Big up!💥 💗💪

Big up!🔥💓💥

Ποτέ ρουφιάνοι και υποταγμένοι

Sponty το έσπασες ρε μέγα

Στίχοι👇 Η ελλαδα μόνιμο πένθος,δεν αλλάζει το τεύχος Ειναι τα φράγκα και ο πόλεμος το ποίο όμορφο ζεύγος Σαν παιδι απ'το παράθυρο χαζεύω το νέφος Λιμάνι και κέρδος, ποτάμι και τέβρος Το μαγειρευω με τα αδερφια μου μες το λάμπιν (Όλα ευθεία)Δεν προσανατολίζομαι απ το μαπ Εχω ενα δίπτυχο που οι άνθρωποι είναι σχέσεις και το ραπ(και το ραπ) ΈΧΕ ΤΟ ΝΟΥ ΣΟΥ MIND THE VOID NOT THE CAP Εδώ έχει πάπιες δίχως πλαστικά δε παίζει Μπένσο Δεν ψήνομαι την μπίζνα με το ραπ να ανακατέψω Δεν θα μας βρείτε απο τα κινητά τα αφήνουμε έξω Και δυστυχώς για εσάς απο οτι φαίνεται θα αντέξω Αλλάζουμε την μέρα και αδράζουμε το βράδυ Αλήθεια λυσσασμένοι σαν ζαρκάδι απο τον Άδη Ένα για να ισιωσεις και ενα για τον τοίχο αλφάδι Δεν ξερω αν εχω στόχο μα έχω σίγουρα σημάδι Δεν κοινοποιουμε την τοποθεσία Τηρούμε το φερ πλευ αλλά μας τρώει η διαιτησία Διεφθαρμένη ηγεσία μπάτσοι αναγκιδες και ΣΙΑ ΝΑ ΑΥΤΟΠΥΡΠΟΛΗΘΕΙΤΕ ΣΤΗΝ ΠΟΙΟ ΑΓΙΑ ΕΚΚΛΗΣΙΑ . ρεφρέν Τι αλλο για πες μου μετά ακολουθεί; Ποιος την ζωη μου παρακολουθεί; Λυπάμαι μα ο κόσμος αυτός με απωθεί Βγες πριν το φως να χαθεί Τι κι αν είχαμε κάποτε φοβηθεί; Θα έρθουμε η πόλη θα θορυβηθεί Πριν να νυχτώσει θα έχουμε απλωθεί Σαν πέλαγος μαύρο βαθύ (?)Στις φυλακές Κουπλέ ιδεών πίνακες Αντιστάσεις,θύλακες ΒΡΊΖΟΥΝ ΑΝΘΡΩΠΟΦΥΛΑΚΕΣ Μας χρησιμοποίησαν Την βια εργαλείοποίησαν Κυνήγησαν παιδιά που την αλήθεια μελοποίησαν Περα δώθε στης πόλης τον μετρονόμο (Απέχεις)Απο την παραίτηση ενα μέτρο μόνο Μα κρατά λίγο ακόμα έτσι μάθαμε στον πόνο Μπήκε ο Ιούλιος στο σπίτι μα χειμώνα αποτυπώνω Σε άκουσα και ήσουν χαλιά Χάνεις αυγά πασχαλιά Μες την αφδερεσια που ζούμε την επισφάλεια Μας διώχνει από τα στέκια μας το τζεντβικντνεϊσον Κι όλο με θράσος στη πλατεία ψάχνει τις τσέπες η ασφάλεια Θα ξυπνήσεις και θα κοιμηθώ ησύχως (Ως τότε)το ραπ αυτό στη μαπα θα το τρώτε Βάλτο να τ' ακους καλύτερα όταν θα είμαι απών Χωρεβετε μαζί με το νόημα των σιωπων Δεσμεύεται ως το τέλος τα βάρη των ευθυνών Είτε στο δρόμο για τη νίκη είτε για το μεταγωγο Οτι μας ένωσε δεν σπάει στην θέα πωλαβων Αυτή είναι η ατόφια αγάπη των παλαβών Ρεφρέν Τι αλλο για πες μου μετά ακολουθεί; Ποιος την ζωη μου παρακολουθεί; Λυπάμαι μα ο κόσμος αυτός με απωθεί Βγες πριν το φως να χαθεί Τι κι αν είχαμε κάποτε φοβηθεί; Θα έρθουμε η πόλη θα θορυβηθεί Πριν να νυχτώσει θα έχουμε απλωθεί Σαν πέλαγος μαύρο βαθύ.

"τι κι αν είχαμε κάποτε φοβηθεί,θα έρθουμε η πόλη θα θορυβηθεί Πριν να νυχτώσει θα έχουμε απλωθεί,σαν πέλαγος μαύρο βαθύ" .

🖤

Στίχοι: Σημάδι: Είμαστε απ' τη γενιά της ομίχλης τα παιδιά της νίκης, απ' τη Σαμοθράκη το στέλνω σα μήνυμα μέχρι τα βάθη της Κρήτης Απλώνομαι μέσα στο χάρτη παντού, όσο ο χρόνος με ψάχνει παντού σαν ασφαλίτης Και έχω κάτι βράδια να με προστατεύει μια κόρη της Ιππολύτης Διαβάζω τα λόγια που λέει η πόλη πάνω από τα σύννεφα, μιλάνε οι άνθρωποι εν τέλει και αν όντως ακούς μιλάνε καλύτερα Κάτι γίνεται σήμερα και έχουν αγριέψει τα κύματα και αυτή η λούπα ήρθε να μου φέρει μέσα στο κεφάλι προβλήματα Μια αφήγηση που δεν ξέρω αν θες να ταυτιστείς με τον ήρωα, στον ύπνο του βλέπει πως καίει το κεφάλι του σύγχρονου Μίνωα Αν είναι αυτό πολιτισμός, θέλω να δω τα συντρίμμια του Και αν εγώ είμαι στιχουργός, είμαι της σχολής που γράφει την ασχήμια του Έι χάρηκα, έχουμε χρέη δε μιλάω για χιλιάρικα Πρώτο και βασικότερο να κάνουμε το αίσχος, αισχρότερο, ώστε να τελειώσει μια μέρα όλο αυτό και ίσως τότε να γίνει ομορφότερο Ναι ξέρω το 'χω ξαναπεί, μα τώρα το νιώθω λίγο περισσότερο Να χάσουμε δεν έμεινε και τίποτα, πέρα από κάτι βάρη ασηκωτά Φύσα δυνατά να φουντώσει η φωτιά, να φωτίσει της πόλης τη κάθε γειτονιά (x2) Sponty.: Χειροκροτήματα και 'μεις δίνουμε αγώνες σωτηρίας, φωνάζοντας για δίκιο σε κόσμο ησυχίας Στα δρομολόγια της ζωής πάντα παιδιά της γαλαρίας, ηττημένοι αλλά πάντα στη σωστή πλευρά της ιστορίας Αυτή η βρύση στάζει χρόνια και ξεδίψασε τη μνήμη, πότισε την οργή, ευδοκιμούσε την ευθύνη, ξέπλυνε αυτό το κόσμο που μυρίζει ναφθαλίνη Μα δε φτάνει για να σβήσει τη φωτιά μες στο καμίνι Εδώ που βάζουμε τιμές και παζαρεύουν τη ζωή μας, αρνήθηκα να ακούσω το τραγούδι της σειρήνας Για αυτό πες μου πως θα βγει κουτσά στραβά και αυτός ο μήνας, γίναν τα όνειρα μας airbnb στο κέντρο της Αθήνας Διαλυμένοι, ποτέ ρουφιάνοι και υποταγμένοι, ανεβαίνοντας την ανηφόρα καταϊδρωμένοι Μας άφησαν στην πλάτη του κόσμου την Ειμαρμένη και αν δεν την ξεφορτωθούμε θα είμαστε σακατεμένοι Παράνοια, χάος, αδράνεια, γελάμε και κλαίμε πια σπάνια, δικοί μου ακόμη πνιγμένοι στα "πρέπει" στα "μάλλον" και την επιφάνεια Αλήθεια μετράνε τα λόγια μας, τρέχουν σα τρέλα τα ρολόγια μας Το γράφω στον καύσωνα για να το ακούμε όταν θα 'ρθουνε τα πρωτοβρόχια μας Σημάδι: Να χάσουμε δεν έμεινε και τίποτα, πέρα από κάτι βάρη ασηκωτά Φύσα δυνατά να φουντώσει η φωτιά, να φωτίσει της πόλης τη κάθε γειτονιά (x2)

Στίχοι: Είμαστε ακόμα εκεί στην αρένα στο κέντρο κάτω από τα διαζώματα Καίγονται λιώνουν μυαλά, τσακίζονται (1) σώματα Εναντίον μας όλα τα σφυρίγματα και ας φεύγουμε με αίμα στα γόνατα Εναντίον μας όλα τα αφηγήματα, όμως άλλα μαρτυράν τα χώματα Βάζω τέρμα να ακουστεί, μα δε ξυπνάει η συνοικία κατεβαίνοντας τη πολυκατοικία Σκέφτομαι κάθε μέρα πόσα ανεχόμαστε, κυνηγώντας το χρόνο λέει ξεποδαριαζόμαστε Εύχομαι να 'χουμε υγεία και να νιώθουμε οικεία, άμα αρρώστησαμε και απονομονώμαστε Και όλα χτίζονται επειδή γκρεμιζόμαστε, διαλύομαι το γράφω από κάπου να κρατιόμαστε Sorry έφερα λίγα από τα βάρη μου, δε χώρεσαν στο 16άρι μου, πίσω φέρτε το δοξάρι μου Εδώ δε χορεύει καιρό το φεγγάρι μου Κι 'ναι η μάτια μου και η καρδιά μου γυμνή και αυτό είναι που σε συγκινεί Και ξέρεις αυτό με έχει κάψει και δε σου καίγεται καρφί Συνεπώς αυτή είναι η ασχολία μου να ραπάρω τη μελαγχολία μου Παιδί του αμμόλοφου του παλιοπόταμου Ξεκολλάω ο φίδι από τη μπότα μου Γαληνεύει το βλέμμα η (2), μη φοβάσαι πάρε φόρα και μιλά Τα λόγια αυτά που φωτιά βάζουνε στη καρδιά, όπως στο τζάκι τα ξύλα Συνεχώς η λούπα απ' τα ηχεία μου, τραγουδά για την αποτυχία μου Μα χορεύει ένα βάλς στο λασπότοπο, χαιρετά με ένα γέλιο ιδιότροπο Κατεβάζω το βλέμμα και πάω, έτσι κάνω με αυτά που αγαπάω Να 'ρθω να σε πάρω να φύγουμε, κατεβάζω το βλέμμα και πάω (x2) Το γράφω για όλες τις φορές που 'πα είμαστε καλά να θέλαμε να ουρλιάξουμε Αυτή τη φορά θα κολυμπήσουμε, δε θα βουλιάξουμε Σπάει yo σε ότι (3) μπρο, τόσο πονάει η αλήθεια ότι σε τρώνε εδώ για ένα 20άευρω Και δεν είμαστε για πάντα οι πιτσιρικάδες με τα αθώα ψέμματα και τα γλυκά πειράγματα Δίχως τα δανεικά φτερά, μπορεί και να χαθείς Μα πραγματοποιείς αυτόνομα πετάγματα Η λούπα και ο στίχος έχουνε τόση χημεία, δε μας παίρνει πια να κάνουμε πειράματα Και όσο εγώ θα σπάω, θα πετάω, έρχεται το ραπ και βάζει στη θέση τους τα πράγματα Ένα και ένα θα γίνουν μηδέν, μόνο αφαίρεση μέσα στην αρένα Το τέλος θα 'ρθει που περιμένω, σαν και εμένα καθυστερημένο Θα αφήσω λες κάτι που μένει, θα τα πάρω μαζί τα γραμμένα Όπως και να 'χει αυτό θα μας δένεις, γιατί όλα εκεί θα είναι αποθηκευμένα Συνεπώς αυτή είναι η ασχολία μου να ραπάρω τη μελαγχολία μου Παιδί του αμμόλοφου του παλιοπόταμου Ξεκολλάω ο φίδι από τη μπότα μου Γαληνεύει το βλέμμα η (2), μη φοβάσαι πάρε φόρα και μιλά Τα λόγια αυτά που φωτιά βάζουνε στη καρδιά, όπως στο τζάκι τα ξύλα Συνεχώς η λούπα απ' τα ηχεία μου, τραγουδά για την αποτυχία μου Μα χορεύει ένα βάλς στο λασπότοπο, χαιρετά με ένα γέλιο ιδιότροπο Κατεβάζω το βλέμμα και πάω, έτσι κάνω με αυτά που αγαπάω Να 'ρθω να σε πάρω να φύγουμε, κατεβάζω το βλέμμα και πάω (x2)

Πολυ καλο κομματι Νιονιο ευχαριστουμε.