Jes kai to onoma ths twa

Dr mporw re allo o chris gamw th mana m

De zw re malaka mono tuflonomai apo to fos fere ena mik

Ti stauro sou gamw to theo m p einI poo

Aderfee😢

Respect

2:31 ❤️

μπιταρα!!! το εκτελεσες

❤️❤️❤️❤️❤️❤️❤️

Αν και δεν ακουω το είδος της μουσικής μπράβο στον καλλιτέχνη αριστο

Είσαι ο καλύτερος ❤️

Ακούω Novel και τον ακολουθώ στις συναυλίες του από το 2017 στην Αθήνα ανελλιπώς. Όταν βγήκε το βίωμα ήμουν σε μια από τις πιο όμορφες περιόδους της ζωής μου, το έκαιγα στα αυτιά μου από το πρωί έως το βράδυ, όμως τους στιχους τους άκουγα από απόσταση, μαλλον λόγω της υπέροχης περιόδου που βίωνα ή ίσως και από άμυνα, ισως να μην ημουν και ετοιμος, δεν ξερω και ισως να μη μάθω ποτε. Δεν μπορούσα να ταυτιστώ πλήρως μπορεί και να μην ήθελα κιόλας. Μέσα σε τρεις μέρες μου ήρθαν τα πάνω κάτω, απανωτά χαστούκια, απρόσμενες ακραίες καταστάσεις που πρώτη φορά νιώθω πως δε μπορώ να κουβαλήσω αυτό που υπάρχει μέσα μου ούτε να το διαχειριστώ. Ενστικτωδώς, μάλλον, ξαναέβαλα στα ακουστικά μου το βίωμα, κάθε στίχος πλέον και κουβάλημα, κάθε στίχος βοήθεια, κάθε στίχος ήταν ότι χρειαζόμουν εκείνη τη στιγμή να ακούσω, κάθε στίχο τον ένιωθα και τον βίωνα πλέον! Με βεβαιότητα λέω πλέον πως το βίωμα είναι ο πιο βιωματικός και ολοκληρωμένος δίσκος της ελληνικής ραπ μουσικής, αυτό που ήθελε ο Novel το κατάφερε και το πέρασε και στα ακουστικά μας! Είμαι 31 χρόνων δεν έχω κάνει ποτέ σοβαρή ψυχοθεραπεία στη ζωή μου γιατί πίστευα πάντα στη στιχοθεραπεία της μουσικής που αγαπάς. Ο Novel ήταν από την πρώτη στιγμή το νούμερο ένα σε αυτό, ο Novel όμως είναι και αυτός που με έπεισε πως πέρα από τη Μουσική και τους στίχους η ψυχοθεραπεία βοηθάει πραγματικά τον άνθρωπο στα ζόρια του! Να σε έχει η μητέρα Μουσική πάντα καλά Novel και μη σταματήσεις ποτέ στα δύσκολα να είσαι στα ακουστικά μας και να απαλύνεις καταστάσεις! Κάνεις κάτι πολύ παραπάνω από ραπ, βοηθάς ανθρώπους! 729 🙏 kzbin.info/www/bejne/omO8g2yOrammkKssi=s7GdI_rsSFnL33dq

ΜΑΓΚΕΣ

αφφφφ

μπραααααααα

Γιατί καθέ κομμάτι που βγάζει το ζω;

Γονάτισα

Κάποιος μου χε πει πως το διαμάντι κάνει μπαμ στο μάτι και μέσα στο βόθρο , κάπως έτσι σε είδε ένας εγωπαθης που ζει στο κελί του , έζησα σε σπηλιά με το γάτο μου και Ατλαντίς στο ραδιακι.... σε βάρκα στη στεριά.....γονατιστός στη Παρισίων (50€) και το σκατό κοντεύω μισό αιώνα στο πλανήτη τούτο και λέω τι με νοιάζει η γνώμη σας αλλά ΠΟΙΑ? είναι η δική μου ? Παλι εγωπαθης ....Γειά σου ανθρώπε 46 + 2 . Για μένα είσαι καλλιτέχνης , συνέχισε ,σπάσε τα γλωσσικά όρια...... Συμβουλές μας αποτυχίας...

Εγώ που είχα παίξει στο ματς στην άσπρη ομάδα και τώρα ακούω το τραγούδι για πρώτη φορά

Αντε ποτε θα μπει Spotify δεν γίνεται να λείπουν τέτοια κομμάτια

Μη σταματάς ποτέ να γράφεις κομμάτια παλικάρι μου σ'ευχαριστούμε που υπάρχεις για να μιλάς στις ταλαιπωρημενες ψυχές μας .

<----------

❤❤❤

Μόλις σας έμαθα από έναν ξάδερφο μου που ανέβασε το τραγουδάκι σας,είμαι 35 και μαμά ....νομίζω θα σας ακούω πιο συχνά ❤ μπράβο σας υπέροχοι στίχοι.

Ή θα μου λέγαν απόψε που όλα τα θέλω μου Είναι σε 😢😢😢στέρηση

Διαμαντια στην ψυχή μου οι στίχοι σου η μουσική σου αδερφέ μου

Όποιος έχει το βίωμα αν κάνει δουλειά με τον εαυτό του δε μπορεί παρά να λάμψει! Να' σαι καλά για όλη τη δύναμη που δίνεις μέσα απ τα κομμάτια σου! Για όλη αυτή τη συγκίνηση που βοηθάει τόσο σε κάθε μετακίνηση. Σ' ευχαριστώ.

Περνώ αδερφέ μαύρη υγεία ναι αλλά όλα πληρονονται και άμα δε σέβονται αναγκάζεστε και ξεθάβεις μυστικά δικά σου και άμα είσαι και κολοπαιδο φοβούνται και περνούν τους μπάτσους λένε είναι τρελος

Γτι λες ψέματα μαν τι μόνος ολόκληρο κρου είστε έλα εδώ να δεις τη θα πει η μοναξιά

χα , θα μουν τοτε 17

Σας ευχαριστώ για όσα έχετε να πείτε ρε μάγκες. Κυρίως επειδή μοιάζουν πολύ, με αυτά που έχω να πω και εγώ. Νιώθω πως εκφράζετε τις σκέψεις και τα συναισθήματα πολλών ανθρώπων. *Εύχομαι να μην σταματήσετε ποτέ.*

2024... poly adeio to spotify xwris ayto to kommati

Αυτό δεν ήταν ποτέ μόνο μουσική ήταν ψυχοθεραπεία ❤️

[Verse 1: Κοράκι] Μέρες που κατρακυλάω και δε βρίσκω άκρη Αυτό το beat, αδερφέ μου, να το κάνουμε κάτι Βάζω τον πόνο μου σε στίχους και βγαίνει κομμάτι Βάζω τα δάχτυλα στο κούτελο κι ανοίγω μάτι Όσα κουπλέ και να σου πω, δε σβήνουνε τον πόνο Όλο θεριεύει το κοράκι, μου τρώει τον ώμο Όλα τα γράφω βιαστικά μα νικάνε τον χρόνο Όσο γυρίζω σπίτι μου με τη μάπα στο δρόμο Έλα να με βρεις εκεί που ξέρεις πως θα 'μαι το βράδυ Να πούμε για τα βάσανα και τα όνειρά μας Εδώ νικάμε τον πόνο τον μεγαλώνουμε Εδώ δεν ακουμπάνε τη χαρά μας Δε θα φορτώσω σε κανέναν δικά μου σπασμένα Εκεί που πας να μ' αγαπήσεις πατάω τα φρένα Φοβάσαι να μη με λατρεύεις, πεθαίνεις για 'μένα Νιώθω ενοχές μη σε πληγώσω, δεν κάνω για 'σένα, άσε με Ή μάλλον μείνε εκεί να σε δω μέχρι την αυγή Στην Αττική μ' ένα κρασί σ' ένα αμάξι με μουσική Εμείς οι ρομαντικοί να γελάμε ως το πρωί Κι αν δε βρούμε το πού θα βγει, βάλε το αμάξι μπροστά Και στείλ' το τοίχο Έτσι κι αλλιώς, φοβάμαι ν' αποτύχω Κουράστηκα να 'μαι καλό παράδειγμα Στ' αρχίδια μου αν κρίνουνε τον στίχο See upcoming rap shows Get tickets for your favorite artists You might also like Φωτιά (Fotia) Logos Timis Σελήνη (Selini) Logos Timis DEPON Logos Timis [Chorus: Ελεύθερο Πνεύμα] Άφησέ με να φύγω όταν βγάζω φτερά και πετάω μακριά από του κόσμου το λίγο Το άγγιγμά σου πονά κι εγώ θέλω να ζω με το σώμα στη Γη και τον νου μου στον Ήλιο Άφησέ με να φύγω Αν θέλεις το καλό μου, εδώ μη με κρατάς [Chorus: Ελεύθερο Πνεύμα] Άφησέ με να φύγω όταν βγάζω φτερά και πετάω μακριά από του κόσμου το λίγο Το άγγιγμά σου πονά κι εγώ θέλω να ζω με το σώμα στη Γη και τον νου μου στον Ήλιο Άφησέ με να φύγω Αν θέλεις το καλό μου, εδώ μη με κρατάς [Verse 2: Novel 729] Το μονοπάτι που διαβαίνω δεν έχει πολλές ευθείες Δεν πετυχαίνεις τίποτα δίχως θυσίες Από παιδί είχα έφεση στις φαντασίες Και φανταζόμουνα καλές δικαιολογίες Κι όλο ανέβαλα να πάρω την ευθύνη Και δεν έκανα προσπάθεια, φοβόμουν τι θα γίνει Αν αποτύχω κι έτσι κάπως καταλάβω Πως κι εγώ αποτυγχάνω, δεν το κάνουν μόνο εκείνοι Αυτοί οι μεγάλοι που δε με καταλαβαίνουνε Η κοινωνία που μαθαίνω και σιχαίνομαι Απ' ό,τι φαίνεται με βόλευε το μίσος Γιατί όταν δείχνω άλλους, εγώ πουθενά δε φαίνομαι Κι έτσι γεννήθηκε η σκιά του εαυτού μου Κι εγώ την πότιζα σταγόνες και μεγάλωσε Χάθηκα μέσα στη βαθιά σπηλιά του νου μου Έφτασα κοντά στο τέλος μα η πτώση με δυνάμωσε Και ξαναπάτησα στους κήπους Η φαντασία μου αγκάλιασε τους στίχους Οι στίχοι μ' οδηγήσανε σε φίλους Κι όταν πονάω πιάνομαι από τη φωνή τους Όλη την αγάπη μου θα δώσω και θα φύγω Έφυγα γεμάτος γιατί έμαθα πού ανήκω Αν γίνει συναυλία κι εγώ λείπω Πείτε το ελεύθεροι, όταν το ακούω δακρύζω, και το κλάμα είναι ζωή [Chorus: Ελεύθερο Πνεύμα] Άφησέ με να φύγω όταν βγάζω φτερά και πετάω μακριά από του κόσμου το λίγο Το άγγιγμά σου πονά κι εγώ θέλω να ζω με το σώμα στη Γη και τον νου μου στον Ήλιο Άφησέ με να φύγω Αν θέλεις το καλό μου, εδώ μη με κρατάς [Chorus: Ελεύθερο Πνεύμα] Άφησέ με να φύγω όταν βγάζω φτερά και πετάω μακριά από του κόσμου το λίγο Το άγγιγμά σου πονά κι εγώ θέλω να ζω με το σώμα στη Γη και τον νου μου στον Ήλιο Άφησέ με να φύγω Αν θέλεις το καλό μου, εδώ μη με κρατάς [Verse 3: Ελέυθερο Πνεύμα] Έπρεπε να 'μαι δυνατός, έτσι μου το 'μαθε η ζωή Μα όταν δεν ήμουνα, απ' τα μάτια σου κρατιόμουνα Κι εσύ με χάζευες την ώρα που κοιμόμουνα Κι ευχόσουν να υπάρχεις μέσα σε όσα ονειρευόμουνα Με τιμωρούν οι εποχές κάθε φορά Που το μυαλό μου ταξιδεύει σ' έναν κόσμο που 'χει χρώματα Κάθε φορά που έστω για λίγο ξαναγινόμουν παιδί Και χωρίς φόβο έλεγα όσα αισθανόμουνα Μου 'πανε πως η γυναίκα που θα αγαπώ Θα κουβαλάει πάνω της κάτι απ' τη μάνα μου Όταν γελάει θ' ανθίζω, όταν πονάει θα πεθαίνω Κι αυτό το πράγμα δε θα φεύγει από πάνω μου Πέρασαν μήνες και χρόνια κι αν έμαθα κάτι καλά Κόντρα στον φόβο να ταξιδεύω προς το άγνωστο Ερωτευμένος με το παράδοξο, ήμουν ένα δυσλεκτικό παιδί Που πέτυχε όλα τα όνειρά του με το γράψιμο «Κράτα,» μου 'πανε, «μαλάκα, κράτα» μου 'πανε Κάποιοι βαστάνε με όσα γράφεις μες στην τρέλα σου Κι εγώ γέμιζα τα τετράδια με μανία Μήπως και λυτρώσω τραύματα απ' την παιδική ηλικία Όταν άραξες με τον φίλο σου Σου είπε πως ο Θανάσης φτύνει και γαμώ τα raps κι αναρωτιόσουν την αιτία Δε μου τα 'μαθε κανείς Γράφω καλά γιατί κοιμάμαι και ξυπνάω με δύο ψυχαναγκασμούς μιά δεκαετία Πίσω απ' την έκθεση των συναισθημάτων μου Σε χιλιάδες ανθρώπους, αδερφέ, θέλω να κρατάς την ουσία Καμία προδοσία πιο δυνατή από 'μας Πιο δυνατή από εμάς καμία, μα καμία, προδοσία [Chorus: Ελεύθερο Πνεύμα] Άφησέ με να φύγω όταν βγάζω φτερά και πετάω μακριά από του κόσμου το λίγο Το άγγιγμά σου πονά κι εγώ θέλω να ζω με το σώμα στη Γη και τον νου μου στον Ήλιο Άφησέ με να φύγω Αν θέλεις το καλό μου, εδώ μη με κρατάς [Chorus: Ελεύθερο Πνεύμα] Άφησέ με να φύγω όταν βγάζω φτερά και πετάω μακριά από του κόσμου το λίγο Το άγγιγμά σου πονά κι εγώ θέλω να ζω με το σώμα στη Γη και τον νου μου στον Ήλιο Άφησέ με να φύγω Αν θέλεις το καλό μου, εδώ μη με κρατάς [Chorus: Ελεύθερο Πνεύμα] Άφησέ με να φύγω όταν βγάζω φτερά και πετάω μακριά από του κόσμου το λίγο Το άγγιγμά σου πονά κι εγώ θέλω να ζω με το σώμα στη Γη και τον νου μου στον Ήλιο Άφησέ με να φύγω Αν θέλεις το καλό μου, εδώ μη με κρατάς [Chorus: Ελεύθερο Πνεύμα] Άφησέ με να φύγω όταν βγάζω φτερά και πετάω μακριά από του κόσμου το λίγο Το άγγιγμά σου πονά κι εγώ θέλω να ζω με το σώμα στη Γη και τον νου μου στον Ήλιο Άφησέ με να φύγω Αν θέλεις το καλό μου, εδώ μη με κρατάς

να ΄χεις τα πόδια σου έτοιμα, να 'χεις τα μάτια στο στόχο σε λίγο θα σκάσει σεισμός, θα μείνω να δω άμα το ΄χω δασκάλεμα από τα χαστούκια η αγάπη σου φτάνει να ζήσεις όσοι ήταν μαζί σου σε πτώσεις, αξίζουν μια θέση σε πτήσεις φοβόμαστε αυτό που δεν είμαστε γιατί το άγνωστο δεν το ελέγχεις εμφανιστήκαν συμπτώματα για να σου δείξουνε κάτι που μάλλον δε βλέπεις δεν είμαι καθόλου, μα νιώθω κενός ο δρόμος του πάθους δεν είναι ομαλός ετοιμοπόλεμος και ικανός ολοταχώς μάχη για φως μόνιμα αυτόνομα ψάχνω το νόημα κι όταν το δω στο γαυγίζω δε συλλαβίζω έχω πεθάνει πολλές μήπως έφτασε τώρα η στιγμή να το ζήσω; άμα δε κοίταγα πίσω πώς θα ΄χα τώρα κουπλέ για να φτύσω; ❤️‍🔥💜❤️‍🔥

Οταν γελάει θα ανθιζω, οταν πονάει θα πεθαινω κι αυτο το πραγμα δε θα φεύγει απο πάνω μου. ❤

Τι κσματι

❤

🥰🥰🥰🥰

ρε αδελφέ έχεις δίκιο αλλά ποιος θα κάτσε να ακούσει για την πληγή μ?

όλα χάρη στον *Dr OSAVIE* ο φίλος μου είναι περισσότερος αφοσιωμένος από ποτέ.

όλα χάρη στον *Dr OSAVIE* ο φίλος μου είναι περισσότερος αφοσιωμένος από ποτέ.

Ορεοσ

5:00 έχω ανατριχιάσει, δεν είστε καλά ρε φίλε, τι έχετε φτιάξει γαμώ

Κομματάρα

Nmzw eiste mesa sti na tinaksoume opion nane kapou paote mebekrikika

Emena me exei gamisei mia araxnh re aderfe me kunhgaei kai otan psaxnw na th skotwsw feugeibme. Trwei re man stin ypno m

2 νοσηλείες σε ψυχιατρική. Μια όντας 17 και μια όντας 21 χρονών. Αν κι την δεύτερη φορά ήταν πολύ πιο σοβαρά τα πράγματα στην πρώτη νοσηλεία όταν μίλησα στους γονείς μου για τους φίλους μου που ήθελα να δω και που ήθελα να ήταν εκεί μαζί μου σε αυτήν την πρώτη σοβαρά δύσκολη στιγμή της ζωής μου και να με υποστηρίζουν, ο πατέρας μου μου είπε μα αγόρι μου δεν βλέπεις ότι εδώ είμαστε εγώ και η μαμά σου δεν είναι κανείς άλλος, αυτό με πλήγωσε και με στεναχώρησε πολύ. Στην δεύτερη νοσηλεία ήρθαν αλλά τότε δεν είχε κανένα νόημα γιατί δεν ήξερα τι συμβαίνει γύρω μου τα είχα χαμένα σχεδόν τελείως και δεν σκεφτόμουν καν τους φίλους μου για να είμαι ειλικρινής. Είπαν στο Αχεπα σχιζοφρένεια. Είμαι πλέον σε έναν γιατρό εδώ και 1 χρόνο και και μου είπε στην αρχή σχιζοσυναισθηματική διαταραχή αλλά κατέληξε κι αυτός πως στην σχιζοφρένεια είμαι πιο κοντά απο ότι στην σχιζοσυναισθηματική διαταραχή. Αυτό με θλίβει ακόμα πιο πολύ. Τώρα όντας 25 χρόνων σχεδόν 26 είμαι μόνος μου όλη μέρα παίζοντας στο πς και χωρίς φίλους αλλά κάποια μέρα έχω την πίστη και την ελπίδα πως όλα θα καλυτερεύσουν είμαι σίγουρος για αυτό. Συγνώμη αν κούρασα απλά ο στίχος που λέει: ''Θυμάμαι ακόμα τα μάτια σου στην κλινική'' μου θύμισε τις νοσηλείες μου...

Μεγαλε νοβελ τιγκα ταυτιση μεχρι να κλεισουν τα ματια κ παμε ψηλα.18 χρονια καιαρος κ δε μετανιωνω για τπτ

Αν δω κολλαμπ και με Shokin θα σβησω το λεω τωρα!!