ahahah 1 ay olmuş bunu yazalı ona rağmen unutmuştum. biri beğenip bildirim gelince tekrar okudum yazdığım şeyi. ve unutup sonra okuyunca karşıdaki insana “ne kadar abartmış altı üstü bi lise” dedirtebilecek bi yazı yazdığımı farkettim. halbuki mesele okul değil. hani bazen büyük ümitlerden o kadar uzaklaşırsınız ki rastgele giyinip o ufak kafeye çay içip kitap okumaya giderken vapurda kenarda köşede bulduğunuz bi 50 kuruş kocaman oluverir gözünüzde. bununla eşdeğer benim için burası. küçücükken ve hayat hakkında hiçbir şey bilmiyorken beslediğim ilk ümit duygusu. “ve işte hayat bunla yaşanacak” diye bas bas bağıran o duygu. ve bunu hissetmiş olmanın verdiği o minik tebessüm. belki de “hayat kırıklığı”nı güzelliyorumdur anlamsız süslü cümlelerle. liseyi en kenarda oturup müzik dinleyip kitap okuyarak hayallerini süsleyen kız olarak geçirmek yerine yeşil renklere boyalı elbiselerimle eğlenmek, her sabah saatlerde yol giderken istanbula saydırmak ama içten içe çok sevmek, derslerden bunalıp vefanın sokaklarında “nerden düştüm buralara” demek isterdim. hayal kırıklıkları yerine zorlukları tercih ederdim. olmadı. geçmişe dair her şeyi aşan ben sınavın ortasında matematiği yapamayınca gözyaşlarına boğulmamı aşamıyorum. eve gelip kendimi odaya kapatmamı aşamıyorum. başarızlık hissini iliklerime kadar hissettiğim o anları aşamıyorum. her otobüse bindiğimde ve “bir sonraki durak vefa” anonsunu duyduğumda dolan gözlerimi aşamıyorum. üzgünüm

@@monanizaaaseni çok iyi anlıyorum Nisa abla ve sana söylemek istediğim birkaç şey var hayatta tökezlediğimiz noktalar olur aynı bir bebeğin ilk adımlarını atmaya çalışırken takılıp düşmesi gibi ağlarız sızlarız bitti olmuyor deriz hayallerimizi ümitlerimizi geride bırakmak zorunda hissederiz kendimizi fakat hep bir yerlerde umut ışığı vardır bir yol olmadıysa diğerine koşarız aynı benim başka bir liseyi isteyip su an Vefa Lisesi nde hazırlık okuyor olmam gibi burayı rehberlik hocam bana ilk önerdiğinde aklım hala Robert Kolejindeydi aynı küçük Nisa nın Vefa ya olan bağı gibi benim de Robert a bir bağım vardı küçükken babam bahsederdi gözlerim parlardı oraya kazanma hayalleriyle Robert a giremeyeceğimi anladığımdaki o hayal kırıklığını anlatamam… Şu an Vefa Lisesinde hazırlık sınıfı öğrencisi olarak 15.yas günümü yani 20 Kasımı bekliyorum ve kaybettiklerime değil elimde olanlara değer vermem gerektiğini geçmişe değil geleceğe odaklı olmam gerektiğini anlıyorum küçük Nisaya sevgilerimi gönderiyorum başarı seninle olsun asla vazgeçme :)

@@Eliff539 merhaba canım, ne kadar güzelsin öncelikle. 1 gün geçmiş ama doğum günün kutlu olsun. biraz kötü bi dönem atlatırken yazmıştım bu yorumları, tabii içimde biyerlerde hala hissetsem de daha sağlıklı bi kafayla bakınca mutlu olabilecek o kadar çok şey buluyorum ki. şuan beni ben yapan ne varsa hepsinin farkındayım ve kendimi tanıdıkça başarılarımın olduğu kadar başarısızlıklarımın da değerini farkediyorum. hayat devam ediyor, edecek. kafaya taktığımız çoğu şey bi başkasınım hayallerini süslüyor. bunları farketmek için psikologlara vs gitmeme gerek bile kalmadı. sokakta çıplak ayakla koşturan minik çocuklar öyle anlam kazanmaya başladı ki gözümde. kendimi teselli etmek için kullanmıyorum bunu asla. sadece minik bi çocukken sevinebildiğim o çikolataya hala sevinebilmeyi öğrenmeye çalışıyorum. bunları söyleyecek aşamaya gelmem kendi değerimi farketmekle falan da olmadı, öyle berbat insanlar tanıdım ki ve dünyada aptallığın zekadan daha kutsal olduğunu farkettim. işte o zaman kendi dünyamı kurmaya başladım. o gün bu gündür daha iyiyim. hayallerim hala çok güzel. sana gelince, aramızda çok büyük yaş farkları yok asla üstten bakıyormuş gibi görünmek istemem, sadece küçük nisanın hayallerini hep hatırla, çünkü oturduğun sıralarda oturmayı çok isterdi. eğer her tökezlediğinde benim hikayem gelirse aklına, işte o zaman yaşamı hissederim. umarım sana bi şekilde dokunabilmişimdir. hayallerini koru. ve yeni yaşına yepyeni hayaller sığdırmaktan asla korkma. eminim vefa sana çok şey katacaktır. asıl “başardım”ı okulu kazanınca değil mezun olunca söyleyeceksin eminim, bolca güzellikle dolu bi yaş geçirmen dileğiyle. kendine dikkat et

neden bıraktılar ki

Vefa

knk hangisine gittin

Nasıl geçti sınav?

@@ezbircimrman8686 sınavim guzel geçti ama malesef vefayi tutturabilecek bi puan değil 🙁

@@ayladuru1065 sağlık olsun kardeşim 445 puanla girebilir miyim ben

@@ertoxy4752 girersin

@@krobixras5331 ne gibi

alpalp alp prayer in c

Görkem YBT umarım vefada karşılaşırız :)

tutturdunmu ben tutturdum

Cansu Karagöz 4,6 sen

Seviyor musunuz? Tavsiye eder misiniz?

@Krcx ben de tutturdum da beklediğimden iyi geldi Vefa düşünmüyorum artık ama yine de teşekkürler :)

Ya ablacım bende çalışmazssam senin durumunda olacağım herhalde hayallerimi gerçekleştirebilmek için çok çalışmam gerekiyor

Tamam iyi bir lisede olmak bir ayrıcalık ama her şey kişinin kendisinde biter. O yüzden lütfen yks ye çalışıp iyi bir üniversiteye gitmeye çalışın tekrar pişman olmayın:)

@@aybuke8012 matematiğe kafası basmayan bi insan nasıl iyi bir üniversite de okuyabilir ki? Eğitim almiyorduk ki biz. En büyük pişmanlığım açığa gecmeyip o okulu bitirmek oldu.yks den de umudum yok allah ne verdiyse secicez bi şeyler

@@ayladuru1065 bu ulkede bi yerlere gelebilmek icin calismak değil yaris atı olmak lazım. Kendini paralaman lazım

@@tevfikfikret1697 bence ümidini kaybetme bu sene olmazsa mezuna kal çünkü emin ol kötü ünide okumak çok berbat birşey

sorhoşum wuuhuuuuuuuu olayı ne

sss lll eski lol vidyosundan

Mert Şahin prayer in c

cunku bugrahan atar 😍

:DD

harbi inanamadım amk