کلأ از یک رویداد عشقی می گوید در هوای ابری و باران و کولاک کەنای وانرژی را بە حداقل می رساند ملاقات عاشقانە روی مدهد کە انرژی و امید بە حیات را بە عاشق بر می گرداند و بنا بە متن شعر گویا در منطقە بسیار کوهستانی بانە اتفاق افتادە. می شود گفت کە شعری بسیار رمانتیک است.

درود و سپاس بیکران از لطفتون و شنیدنش بیشتر لذتبخش میشه وقتی آدم میدونه سروده در چه موردی هست

دوست من، این ماجرا واقعی بوده بین سقز وبانه گردنه ای هست به نام گردنه ی خان، در سال 1333 یک خانومی از سقز میومده بانه، در بین راه باران بسیار ی میباره که اون خانوم با یک آقایی تصمیم میگیرند به راهشان ادامه بدن که به شب میخورن و مجبور میشن برن تو غار که همون تونل بین راهه، و شب کم کم به هم علاقه پیدا میکنن به گفته ی این خانوم (توی شعرش) اون آقا خیلی خوش سخن بوده، تا صبح با هم بودن. ازون به بعد هروقت هوا ابری میشده اون شب رو یاد خانوم میاورده. و این خانوم که با صدایی بسسسسیار زیبا اون واقعه و شعر اون خانوم رو به این زیبایی میخونه.

نم نم باران آسمان هر گاه ابری یا نم نم باران کە میبارد آن زمستان را بە یاد من می‌آرد خستە و درمانده و پای پیاده من به سوی بانه میرفتم نازنینی همره و هم همنوایم شد خوش کلامی، خوش خرامی نای پایم شد ..... وای خدا ناگە چە بارانی چە طوفانی ز ترس باد و بوران و ز دست سوز و سرما تا سحر رفتیم در غاری من و او هر دو تنها .... من سرم بر سینەی نرمش بە جانم داد گرمی آن تن گرمش و حاڵا هر زمانی آسمان ابریست یا باران کە میبارد آن زمستان را بە یاد من می‌آرد

دختر هنر مندان عزیز فردین صادق ایوبی و اکرم کریمی . و به حق هنرمند و فهمیده

gale ayobi زۆر جووان بوو... بەلێ وایە، کاک فەردین باوک خاتوون حەدیس و دایکی مامۆستامان بوو لە زانکۆ سنە ۲٠٠۹

HamaTube حدیس سادق ئەیوبی