Toponymi lijkt fel op Pedofilie. Paul Kempeneers heeft mij , toen ik ong. 11 jaar was , een gans schooljaar bepotelt in de Provinciale Normaalschool Tienen. Hij was toen mijn leraar Nederlands. Gedurende dat schooljaar had ik een liesbreuk en mocht niet meedoen aan de turnles of mee gaan zwemmen met de klas. Gedurende de turn - en zwem uren ging ik dan de tijd doorbrengen in de bibliotheek van de school waar steeds een opvoeder aanwezig was om op te letten. Ik werd dan bijna elke keer door Paul Kempeneers weggehaald om hem zogezegd wat te helpen. Dat 'helpen' bestond er dan in mij te bepotelen en te kussen. Als kind van 11 had ik al plezantere dingen meegemaakt en na enkele maanden kon ik het niet meer uithouden en heb mijn opvoeder uit het internaat , Dhr.Gustaaf Waegeneers op de hoogte gebracht van de vreselijke dingen die ik meemaakte op school. Dhr.Waegeneers is dan samen met mij naar de hoofdopvoeder Dhr Philippe Pierlé gegaan aan wie ik mijn verhaal nog eens kwijtkon. De volgende les Nederlands verscheen een zeer kwade Kempeneers maar ik veronderstel dat ik niet zijn enig slachtoffer was ,want hij wist blijkbaar niet wie gaan klagen was . Een paar weken heeft hij mij dan wel gerust gelaten maar dan herhaalde het scenario zich opnieuw. Opnieuw lichtte ik Dhr.Waegeneers in en na enkele dagen moest ik bij de dienstdoende schooldirecteur komen voor een confrontatie met Kempeneers. De directeur van dienst heeft mij toen uitgescholden en ermee gedreigd met mij naar de Politie te gaan als ik bleef "liegen". Nadien werd aan mijn ouders gemeld dat ik niet langer welkom was in de PNT en dat ik een andere school moest zoeken.....met open armen werd ik terug ontvangen in mijn vroegere school St.Pieterscollege te Leuven. De resterende dagen (ong.1 week) dat ik nog in Tienen op internaat was , werd ik op een aparte kamer gezet bij de oudere leerlingen. Ik mocht geen enkel contact meer hebben met mijn leeftijdsgenoten. Tijdens de vakantie stelde de huisarts vast dat mijn liesbreuk vanzelf verdwenen was en ik niet diende geopereerd te worden. Paul Kempeneers is mij toen bij mij thuis komen halen om mij te leren "zwemmen" in Hofstade. Dat was in de periode dat ik nog tegen mijn ouders niets had durven zeggen. Ik wou eerst niet mee maar na aandringen van mijn moeder , die blij was dat ik toch kon leren zwemmen, reed ik dan mee met Paul Kempeneers. We waren nog geen minuut in het water of de smeerlap zijn hand bevond zich al aan mijn piemeltje. Heden , 2015 , zie ik hem nog geregeld in Tienen en elke keer gaat er een rilling door mijn lichaam. Ik bevestig dat elk woord dat ik hier schreef de volledige waarheid is. Gaston Godts

q p .U

Leuk filmpje!