شاید ایشون برای خودشون مسیری جز همین مسیری که طی کردن نمیبینن ولی در خواهراشون میبینن که میتونن تو مسیرهای دیگه و با تحمل نکردن همچین سختی هایی حالشون خوب باشه

نظر من اینه که خیلیا وقتی اینهمه مدت رو توی این رشته میگذرونن و کل زندگیشون میخواستن یه پزشک شن، تمام سختیا و بدیاشو تحمل میکنن چون ادامه دادن همین راه از تغییر راه و شروع یکار دیگه آسون تره و از لحاظ ذهنی تغییر براشون سخته. ولی وقتی بحث ینفر دیگه میاد وسط، بهشون این راهو توصیه نمیکنن.

فشار تحصیلی پزشکی بالاست . از طرفی بقیه رشته ها راحت ترن ولی کو درامد راجب کارگر ها هم ما تو یه کلاس ۳۰ نفر بودیم به جرئت میگم ۱۰ نفر باید کارگر میشدن . می‌گفتیم درس میگفتن کسشعره الکیه . آخرشم رفتن کارگری و حمالی یه عده هم با تحصیل در ارشد دانشگاه های خوب با رشته های مزخرف الان دارن حمالی میکنن برای کارخانه دار ها و یا شرکت ها اونم به عنوان منشی و اینا....... سطح درآمدی مهم نیست مهم اینه که لذت از زندگی نیست . اگر نتونی سال یه بار بری مسافرت ، یه تفریح درست نباشه از صبح تا شب کار کار و کار بدون ورزش و آخر ماه هم نگران کرایه خونه باشی آدم پیر میشه خدایی

@@ouqab65 به نظرم رکود جمعی وجود داره و مختص یه حرفه و رشتهٔ تحصیلی نیست. از کارگر ساده بگیر تا کارخونه‌دار، همه نارضایتی‌ دارن و احساس ناکافی بودن و عقب‌موندگی.

@@alijahsan کشوری که از مسیر توسعه خارج شده آدمای داخلش عین زمستان سرد میشن. آدما احساس میکنن عمرشون به هدر رفته. هرچی بیشتر میگذره بیشتر و بیشتر آدما تصمیم میگرن که برن یه جای شادتر با یه افق بهتر . وعده این جمعه بیاید شاید هم دیگر قدیمی شده. 😕😕

@@ouqab65 اصلا ریل‌گذاری جوری بوده که هیچ جمعه‌ای نیاید. 🙁

دقیقا من تو اینستاگرام یه چند تا دانشجو پزشکی دارم میبینم که تو تعطیلات میرن دوبی و ... گوشی دستشون ایفون 13 بعد میان میگن سخته 😂😂 خوب کونی تو توی نارزو نعمت بزرگ شدی یکی مثل من رفتم 3ماه کار کردم برای خودم گوشی گرفتم

منی که ترم ۲ حقوق هستم دقیقا همین مشکلو دارم😢 به هرکی میگم میگه خیلی غر میزنی آخه این انصافه من ۲۰ سالمه تازه تو بار اول یعنی اولین بار تونستم با کنکور وارد دانشگاه بشم یعنی پشت کنکور نموندم الان ۲۰ سالمه ۴ سال و خورده ای باید دانشگاه برم مبشه ۲۴ سال ۲ سال سربازی میشه ۲۶ سال تازه برم سربازی درسا از یادم میره بعد مجبورم دوباره بخونم تو بهتریت حالا بتونم بار دوم نهایتا برای کانون وکلا قبول بشم که میشه ۲۸ سال ۲ سال هم باید کار آموز بسم که میشه ۳۰ سال 😢 این در حالیه که دوست من دیپلمشو گرفتم الان داره کار میکنه با کلی مهارت و درامد و... اون تو سی سالگی ازدواج کرده و بچه دار شده و خونه دار و‌.‌.. من هنور که هنوزه هیچی به هیچی گاها اونقدر تو فشار و استرس آینده قرار میگیرم که گریه میکنم و از گریه خوابم میبره😢

اگه بتونی راهنماییم کنی کمی بهم مشورت بدی خیلی ممنونت میشم😢

@@user-ec8ne7ez6p سلام والا چی بگم ، نمیخام دلت بشکنه هرکسی قاعدتا شرایط متفاوتی داره . شما تازه وکیل هم بشی فکر نکن از روز اول درامد داری ویا فکر کنی حرفه ی وکالت اسونه من‌ تنها به یه دلیل رفتم رشته ی حقوق چون خواهرم وکیله ،داداشم وکیله و دامادمون سردفتره زمینه داشتم ولی فعلا نشده شما این مسیر رو بلاخره رفتی ،و باید دیگه تا تهش بری به نظر من توی دوران دانشکاه پایت رو تقویت کن و فراتر از دروس ااساتید بخون مخصوصا کتاب های ازمونی رو بخون ،مثلا مدنی های داشنگاه از کتب غیر ازمونی هستش شما مدنی دکتر توکلی رو بگیر و ماده بخون و اینکه اصلا ارشد شرکت نکن و اکر میکنی تا دکترا لاقل برو که امیدی به حذب هیات علمی داشته باشی بعد لیسانس برو‌خدمت و باید ببینی جایی که خدمت میکنی شرایط اینکه درس بخونی رو داری یا نه! اگر داشته باشی باید بخونی تا بعد سربازی زود بری ازمون بدی و‌امید به خدا قبول شی من ارتش بودم و‌نمیشد درس خون ولی رفیقم امریه اداره زندان مشهد شد وو تونست بخونه و بعد خدمت یه ضرب قبول شد درکل شرایط برای همه متفاوته باید ببینی چی برات پیش میاد

@@user-ec8ne7ez6p خیلی جوش نزن هنور تا پایان لیسانس خیلی راه داری ولی لاقل جوری درس بخون که تو دوران دانشنگاه پایت قوی بشه و مساعل عموم و کلی تو ذهنت باشه از حال لذت ببر دوست عزیز از الان ۸ سال بعدت رو‌نمیتونی با هر فرمونی که فکرشو بکنی پیش بینی کنی تنها کار اینه به نحو‌ااحسنت درس و‌پایت قوی باشه تا ببینی چی پیش میاد موفق باشی