İbrahim Özkan

Teşne lebler o gece kan il galtân oldu, O gece arsa geh-i Kerb ü belâ kan oldu, O gece ruh-ı Nebi hâzin ü giryân oldu, Ki Hüseyn İbn-i Ali o gece kurban oldu. Çâk-i çâk eyledi fürkan-ı gürûh-i â'da, Pây-ı pür kin-i hakaretle ezildi Tâhâ, Bağrına taş vurarak ağladı ruh-i Zehra, Ki ciğerpâresi magdur u perişan oldu. Bir zaman dûş-i Muhammed'de gezerdi o vücud, Rûy-i gül-bûyini koklardı Cenab-ı Mahmud, Şân-ı âlisini tebcil ederdi mâ'bud, Öyle bir beyt-i Hudâ zulm ile viran oldu. Yüz tutup leşker-i â'daya o Şâh-ı mazlûm, Dedi ey dinini dünyaya veren kavm-i zalûm, Daha dün terk-i cihan etti o sultan-ı ulûm, Ne çabuk sizde iğrâz nümâyân oldu Ceddimin dişlerini kırdınız ey kavm-i Yezid, Mâder-i muhtereme eylediniz zulm-i şedid, Ettiniz vâlid-i zişânımı evvelce şehid, Bana mı şimdi aceb, növbet-i isyan oldu Gerçi bir nefsim için arz-ı tehâyâ etmem, Ölürüm mürtekib-i küfre müdarâ etmem, Ah kim teşne ciğer yavrularımdan geçmem, Bakınız güllerimin lebleri atşân oldu. Hâşimîzâdelerin ekber-i âlî-şiyemi, Can verip ravza-i rıdvana basınca kademi, Dest-i â'dada neler çekti enîs-i haremi, Darb-ı zencir ile gülşenleri al kan oldu. Kumlu çöllerde benim ailemi yakmayınız, Kesiniz bari beni anları ağlatmayınız, Bu yanık sinelere tir-i bela atmayınız, Çünkü bu âl-i Muhammed size mihman oldu.. Böyle söyler iken ol gonce-i Mahbub-i Hudâ, Tîr-i Şimr ile hücum etti güruh-i â'da, Aldılar orta yere sultân-ı zamanı hayfâ, Ol zaman Kerb ü belâ saha-i tuğyan oldu. Yetmiş üç nize vurup server-i dinin tenine, Kan içirdi o deni Âl-i Nebi serverine, Lutf-i ümmet bu mudur zâde-i peygamberine, Hangi peygambere bu meretebe isyan oldu Şimr-i mel'un dayayıp gerdenine hançerini, Kıymadan kesti o ferzend-i Resul'ün serini, Deşt-i gurbette kefensiz bırakıp peykerini, Ehl-i Beytin başına âteş-i hicran oldu. Bûsegâh-ı leb-i Zehra idi dîdar-ı Hüseyn, Lem'a-i nûr-i hüveydâ idi dîdâr-ı Hüseyn, Nerdesin nerde eyâ vâlid-i Kerrâr Hüseyn, Bak senin nazlı Hüseyn'in nice kurban oldu. Baş açık yalın ayak teşne dil nâle feza, Kaldı piş-i esârette yetimân-ı vegâ, Bir içim su diye feryad ediyorken zu'afâ, Şimdi de âteş-i hicran ile sûzân oldu.. Nâle-i vâ ebetâ vâ emetâ vâ ecedâ; Her taraftan mün'akis oluyor arş-ı Hudâ, “Akrebu habl-i verîd”i yakıyorken bu sadâ, Yine ol kavm-i denî zulm ile pûyan oldu. Kimini nâkeler üstünde ururdu â'dâ, Kimini hâk-i mezellette ederlerdi ezâ, Kimisi hayme-i ismette edildi imhâ, Cümle evlâd-ı Nebi, Hâk ile yeksân oldu. Emr-i takdir diye bu mel'anete bazı avâm, Atf-ı zulmetmekte Allah'a ederler ibrâm, Cây-ı inkâr mı bu ey kavm-i cehûl ü zallâm, “I’delû” âyeti her mü'mine seyyân oldu. Hâlık-ı hayr ü şer Allah ise kul kâsibdir, İhtiyar ile kişi hayr ü şerre talibdir, Şerri tercih edene Zât-ı Hudâ galibdir, Din-i İslâm bu esâs üstüne bünyân oldu. Yıktılar kıble-i islâmı güruh-u ekfer, Ruh-i peygamberi nalân ü hâzin eylediler, Mâhasal taze civânân-ı Muhammed yekser, Hedef-i neşter-i zâde-i Süfyân oldu. Hubb-i Rahman gibidir Âl-i Muhammed hevesi, Sabit ol emr-i muhabbette bırak pîs ü pesi, Hânedan-ı Nebevî uğruna can ver Şemsî, Ki bize irs-i Nebî ıtret-i Kur'ân oldu…

1968 yılında yapılmış.O yıl rahmetli amcam ortaokulu dışardan bitirme sınavına girmişti.Okuldaki hocalar Ahmet abi sınavdan kaç puan alırsan al sana diplomayı vermeyeceğiz.Bize bir kaset yaparsan bu iş olur demişler latife olsun diye.Amcamın da vermiş olduğu söze istinaden bu gece tertiplenmiş.Bu nedenle kasetin ismi diplomalı bant olmuş.Rabbim cümle gecmislerimize rahmet eylesin inşallah.

Maalesef kardeşim.