Ҷумъаи таъзиянок "Таъзияи Ҳизби Таҳрир ба шаҳидони заминларза дар Туркия ва Сурия" "Касоне, ки чун мусибате ба онҳо расид, гуфтанд:«Мо аз они Худо ҳастем ва ба ӯ бозмегардем". [Бақара 156] Ба бародарону хохарони азиз, ки дар Туркия, Сурия ва дар тамоми ҷаҳон барандагони даъват мебошанд. Ба онҳое, ки дар Туркия ва Сурия сабр мекунанд ва интизори мукофот аз ҷониби Аллоҳ ҳастанд ва ба тамоми Уммати исломӣ нигаронида мешавад. Ҳизби Таҳрир дар хусуси шаҳидони заминларза дар Туркия ва Сурия изҳори ҳамдардӣ мекунад. Ҳадиси мазкур аз Худованди мутаъол мепурсад, касонеро, ки даргузаштаанд, шаҳиди охират гардонад: «... Шаҳидон панҷ навъ мешаванд: шахсе, ки аз вабо фавтидааст, шахсе, ки соҳиби харобаҳо аст ва шахсе, ки дар роҳи Аллоҳи Таоло шаҳид шудааст». (ривояти Абуҳурайра, муттафақун алайҳ). Соҳиби харобаҳо дар ҳадис касест, ки зери харобаҳо фавтидааст. Аз Аллоҳ Таборак ва Таъоло дуо мекунем, ки ба онҳое, ки дар заминларза захмдор ва осеб дидаанд, зудтар шифо бахшад. Ба касоне, ки аз заминларза наҷот ёфтаанд, дуо мекунем, ки боқимондаи умри худро бо итоати Аллоҳ ва Расулаш (с) барои атои чунин неъмати бузургаш ба таври зебо сипари кунанд, Оре, ин мусибат нишон дод, ки Ислом дар қалби мусалмонон устувор ҷой гирифтааст. Инро дар вақте дида шуд, ки онҳо бародарони худро бо садоҳои Аллоҳу Акбар аз зери харобаҳо наҷот медоданд. Аз ҷумла, дар вақте дида шуд, ки духтарчаро берун меоварданд, ки модараш дар зери харобаҳои шаҳри Ифрин ҷон додааст... Ё ҳангоме занеро аз зери харобаҳо дар шаҳри Газиантеп берун карданд, ин зан мегуфт: "ба ман рӯймол диҳед, то мӯйҳоям намоён нашавад". Ё ин ки дар шаҳри Қаҳрамонмараш, аз зери харобаҳо шахсеро наҷот медоданд, ки мегуфт: «ба ман барои таҳорат об диҳед, то намозам қазо нашавад». Дар ҳамаи ин ҳолатҳо аз забонашон садои Аллоҳу Акбар, Аллоҳу Акбар, Аллоҳу Акбар шунида мешуд. Муъминон мисли дигарон нестанд, зеро медонанд, ки қазои илоҳиро бозгардонида намешавад, ин танҳо бинобар ҳикмати Аллоҳи бузург рӯй медиҳад. Барои ҳамин мўъмин дар мусибат сабр карда, ризоияти Аллоҳро интизор мешавад. Дар ҳадисе, ки имом Муслим аз Суҳайб ривоят кардааст, Паёмбари Худо (с) фармуданд: «Кори мӯъмин аҷиб аст, дар ҳар кораш некӣ ҳаст, ба ҷуз мӯъмин дар ҳеҷ кас дида намешавад: агар ба ӯ хурсандӣ расад, шукр мекунад ва ин ҳам барои ӯ некӣ аст ва агар ба ӯ зиёне расад, сабр мекунад ва ин ҳам барои ӯ некӣ мебошад». Имрӯз бар сари тамоми кишварҳои мусалмонӣ офатҳо фаро мерасад, ҳеҷ кишваре аз офатҳо холӣ нест: заминларза, обхезӣ, хушкӣ, гуруснагӣ, ҷангҳо, ҷангҳои шаҳрвандӣ, фақр, гуруснагӣ... Офатҳои табиӣ ва дигар намуди офатҳои дар боло зикршуда, гарчанде ки онҳо дар доираи қазо ҳастанд, аммо ӯҳдадории давлат ин аст, ки бояд дар бораи амният ва нигоҳубини саломатии мусалмонон ғамхорӣ намояд. Агар мусалмонон соҳиби давлати Хилофат мебуданд, сухани хешро олиӣ мегардонд, ҳамаро муттаҳид мекард, дар фалокат ғамхории зиёд мекард, корҳои худро бо эҳтиёт идора мекард, дасти ёрӣ дароз карда, некӣ мекард... Бо ин, онҳо ба кӯмаки дигарон ниёз намедоштанд. Худованд майитонамонро раҳмату мағфират кунад, ба осебдидагон шифо бахшад ва аз ин офат наҷотёфтагонро Худованд мадад кунад. Сухани худро бо ин каломи Аллоҳ ба анҷом мерасонем, ки бо он оғоз карда будем: "Касоне, ки чун мусибате ба онҳо расид, гуфтанд:«Мо аз они Худо ҳастем ва ба ӯ бозмегардем". [Бақара 156] Инна лиллаҳи ва инна илайҳи роҷиун. Бародаратон Ато ибн Халил Абу Рошта Амири Ҳизби Таҳрир. 18 Раҷаби соли 1444 ҳ. 9 феврали соли 2023 м. Ҷумъаатон муборак бод, бародари азиз!
@hbxhshdhhjdjxbxbbd9110 Жыл бұрын
Таъзияли жума بسم الله الرحمن الرحيم «Туркия ва Сурияда юз берган зилзила шаҳидлари тўғрисида Ҳизб ут-Таҳрир таъзияси ﴿الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ * أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ﴾ «Бирор мусибат келганда: «Албатта биз Аллоҳнинг (бандаларимиз) ва албатта биз Унга қайтгувчилармиз», дейдиган собирларга хушхабар беринг, ана ўшаларга Роббилари томонидан саловот (мағфират) ва раҳмат бор, ана ўшалар ҳақ йўлни топгувчилардир» [Бақара 156] Туркияда, Сурияда ва бутун дунёда даъватни ташиётган азиз ака-укалар ва опа-сингилларга Туркия ва Суриядаги сабр қилаётган ва Аллоҳдан ажр кутаётганларга, бутун Ислом Умматига Ҳизб ут-Таҳрир Туркия ва Сурияда юз берган зилзила шаҳидлари хусусида таъзия изҳор этади. Ушбу ҳадиси шариф тасдиқи билан олий ва буюк Аллоҳдан ўтганларни охират шаҳидларидан қилишини сўрайди: «... الشُّهَدَاءُ خَمْسَةٌ الْمَطْعُونُ وَالْمَبْطُونُ وَالْغَرِقُ وَصَاحِبُ الْهَدْمِ وَالشَّهِيدُ فِي سَبِيلِ اللَّهِ عَزَّ وَجَلَّ» «... Шаҳидлар беш турлидирлар: Ўлат касаллигидан ҳалок бўлган киши, ич кетишдан ҳалок бўлган киши, вайрона соҳиби ва Аллоҳ Азза ва Жалланинг йўлида шаҳид бўлган киши» (Абу Ҳурайра ривояти, муттафақун алайҳи). Ҳадисдаги вайрона соҳиби вайрона остида қодиб ҳалок бўлган кишидир. Аллоҳ Таборак ва Таолога дуо қилиб, жароҳат олган ва зарар кўрганларга тезероқ заррача касаллик қолдирмайдиган шифо ато этишини сўраймиз. Зилзиладан соғ-омон қутулиб қолганларга қолган ҳаётларини Аллоҳ Субҳанаҳунинг шундай фазлу неъмати учун Аллоҳ ва Росули ﷺ га итоат қилиб, гўзал сўратда ўтказишларини сўраб қоламиз. Ҳа, бу зилзила мусибати мусулмонлар юракларида Ислом барқарор жойлашганини намоён этди. Бу уларнинг харобалар остидан биродарларини қутқариб олаётганларида тилларидан такбирлар тушмай турганида кўринди. Хусусан, Ифрин шаҳридаги харобалар остидан онаси ҳалок бўлган қизалоқни чиқариб олаётганларида кўринди... Ёки Ғози Антоб шаҳридаги вайрон бўлган уй остидан бир аёлни чиқариб олишга уринаётганларида «сочларим кўриниб қолмасин, менга рўмол беринг», деган пайтида кўринди. Ёхуд Қаҳрамонмараш шаҳрида бир кишини қутқариб олиш учун ҳаракат қилаётганларида «таҳоратимга сув беринг, намозим қазо бўлмасин», деган пайтида кўринди... Ушбу ҳолларнинг барчасида бўғизларидан الله أكبر, الله أكبر, الله أكبر садолари янграб турди. Мўминлар асло бошқа одамлар каби эмаслар, чунки улар Аллоҳнинг қазосини қайтариб бўлмайди, бу фақат Аллоҳ Субҳанаҳугина билувчи ҳикмат сабабли бўлади, деб биладилар. Шунинг учун мўмин мусибатда Аллоҳдан розилик сўраб сабр қилади. Имом Муслим Суҳайбдан ривоят қилган ҳадисда Росули акрам ﷺ марҳамат қилганлар: «عَجَباً لِأَمْرِ الْمُؤْمِنِ إِنَّ أَمْرَهُ كُلَّهُ خَيْرٌ وَلَيْسَ ذَاكَ لِأَحَدٍ إِلَّا لِلْمُؤْمِنِ إِنْ أَصَابَتْهُ سَرَّاءُ شَكَرَ فَكَانَ خَيْراً لَهُ وَإِنْ أَصَابَتْهُ ضَرَّاءُ صَبَرَ فَكَانَ خَيْراً لَهُ« «Мўминнинг иши ажойиб, ҳар бири ишида бир хайр бор, бу мўминдан бошқа ҳеч кимсада топилмайди: унга хурсандчилик етса-шукр қилади ва бу ҳам унинг учун бир хайрдир, агар унга зарар етса-сабр қилади ва бу ҳам унга хайрдир». Мусибатлар бугун барча мусулмон ўлкаларига тушмоқда, ҳеч бир юрт мусибатдан холи бўлмай қолди: зилзилалар, сув тошқинлари, қурғоқчилик, қаҳатчилик, урушлар, ички урушлар, қашшоқлик, очлик... Табиий офат, дейилаётган бу нарсалар, гарчи қазо доирасида эса-да, бироқ, мусулмонлар учун керакли эҳтиёт чораларини ва соғлиқни сақлашни ҳеч пайсалга солмай олдиндан тадоригини кўрмоқ уларни бошқараётган давлатнинг бурчидир. Агар мусулмонлар учун битта Халифалик давлати бўлганда эди, калималарини олий қилган, ҳаммаларини бирлаштирган, мусибат етган пайтда қаттиқ хавотир отилиб чиқиб, ишларини ғамхўрлик ила бошқарган ва қўлларидан тутиб, яхшилик қилган бўлур эди... Бу билан бировларнинг ёрдамига муҳтож қолмасдилар. Аллоҳ майитларимизни раҳмат қилсин, жароҳат олганларимизга шиоф берсин ва ушбу мусибатдан қутулиб қолганларга Аллоҳ ёр бўлсин. Сўзимизни бошлагандек яна Аллоҳнинг ушбу каломи билан тамомлаймиз: ﴿الَّذِينَ إِذَا أَصَابَتْهُمْ مُصِيبَةٌ قَالُوا إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ * أُولَئِكَ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتٌ مِنْ رَبِّهِمْ وَرَحْمَةٌ وَأُولَئِكَ هُمُ الْمُهْتَدُونَ﴾ «Бирор мусибат келганда: «Албатта биз Аллоҳнинг (бандаларимиз) ва албатта биз у зотга қайтгувчилармиз», дейдиган собирларга хушхабар беринг, ана ўшаларга Роббилари томонидан саловот (мағфират) ва раҳмат бор, ана ўшалар ҳақ йўлни топгувчилардир» [Бақара 156] Инна лиллаҳ ва инна илайҳи рожиун. Акангиз Ато ибн Холил Абу Рошта Ҳизб ут-Таҳрир амири. 1444ҳ. 18-ражаб 2023м. 9-феврал». Жумангиз муборак бўлсин, биродари азиз!
ШУ САНАТНОКНИ ШУ КУЙЛАГИДА МЕНГА ЕКАДИ.... ШУ САНАТКОРНИ КУРСАМ КУШИКЛАРИНИ ЭШИТСАМ КАЙФИЯТИМ КУТАРИЛАДИ ..... ЖУДАЯМ ШИРИНГИНА ЭКАН .. БАРИ БИР МЕНГА ЕКАДИ ... Х. М.