Bulmak...🌙

Hep suç bende deyil

2007 yılında ogrencılerıme hedıye etmek ıcın her sabah derse gırerken farklı ezberledıgım ender sıırlerden

0:19

Dünyanın yıkılışı, bir venüs bardağında. İnsanın ruhunun alkolün içinde çözülmesini anlatıyor.

Vay ki gençtim

nur içinde yat güzel insan🙏🏼

Bir şapka bir eldiven bir maymun ve inkılap hiç bir kendiliğinden ölmedi hep gizlice kahpece öldürüldüler ölenlerin haberi yok nasıl öldürüldüklerinden

Çok güzel bir seçki❤

Fena..çok fena

Bulmak şimdi seni bir akşam esintisinde Bulmak şimdi seni gecenin fecrinde Oldum zannettim ama olmamışım Hamurunda yoğrulmuşum Seni bulunca varoldum

Bir aydinlik denizin sonsuz derinliginde 👌👏

..bir kurtuluştur o an çağrılsa senin adın; sesin ne kadar sıcak, sesin ne kadar yakın..

Göklerden gelen bi karar vardır

idam sehpasında hapşıran mahkuma çok yaşa der gibiydi bazı umutlarımız ...

Açtım kitabımı , açtım müziği ne iyi geldi yaaa

Dünyanın en uzun hüznü yağıyor Yorgun ve bitkin insanlığımızın üzerine Filistin'in için ne kadar anlamlı bir dize

Ölüm bize ne uzak bize ne yakın ölüm. Ölümsüzlüğü tattık bize ne yapsın ölüm A.Erdem Beyazıt

Dertt çok hem dertt yokk

Bazen bir ölüm vardır ölümden önce gelir. Mesela bir hapishanede hücrede yaşanır. Sorular hep cevapsız kalır oralarda

Çıkacağız yola Çıkacağız yola Hesap günü gelince Yağmur yüzümüze değince Güneş bir mızrak boyu yükselince Çıkacağız yola

Kadınlar ki anne olmamak için direniyorlar...

Said ecran sayfasından gelenler 💜 Muhteşemmmm ...

Geceye. Gündüzü. Dogdurtan. Gündüzü de. Geceyi. Dogurtturan. Odur. O. ALLAH. KAFiDiR❤

Gün. Doğmuş. Gün. Batmış. Evet. Bizim❤

İsmet Özel'i çok seviyorum...

Mükemmel🥲

Ağlayarak Yüzüne baktım hiç mi idare edemezsin dedim kusura bakma bende böyle dedi 14 yıl olmuş evleneli 7 ve 3 yaşında çocuklar varken duydum bunları

DESEM Kİ! Desem ki vakitlerden bir nisan akşamıdır, Rüzgatların en ferahlatıcısı senden esiyor, Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini, Ormanların en kuytusunu sende gezmekteyim, Senden kopardım çiçeklerin en solmazını, Topraklarının en bereketlisini sende sürdüm, Sende tattım yemişlerin cümlesini! Desem ki sen benim için, Hava kadar lâzım, Ekmek kadar mübarek, Su gibi aziz bir şeysin. NİMETTENSİN, NİMETTENSİN! Desem ki İnan bana sevgilim, inan, Evimde şenliksin, bahçemde bahar, Ve soframda en eski şarap, Ben sende yaşıyorum, Sen bende hüküm sürmektesin, Bırak ben söyleyeyim güzelliğini, Rüzgarlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber, Günlerden sonra bir gün, Şayet sesimi farkedemezsen, Bilki ölmüşüm. Fakat üzülme, müsterih ol, Kabirde böceklere ezberlettim güzelliğini, Ve neden sonra, Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede, Hatırla ki mahşer günüdür, Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum. Cahit Sıtkı TARANCI

Bu yaşa erdirdin beni, gençtim almadın canımı ölmedim genç olarak, ölmedim beni leylak büklümlerinin içten ve dışardan sarmaladığı günlerde bir zamandı heves ettim gölgemi enginde yatan o berrak sayfada gezindirsem diye ölmedim, bir gençlik ölümü saklı kaldı bende. Vakti vardıysa aşkın, onu beklemeliydi genç olmak yetmiyordu fayrap sevişmek için halbuki aşk, başka ne olsundu hayatın mazereti demedim dilimin ucuna gelen her ne ise vay ki gençtim ölümle paslanmış buldum sesimi. Hata yapmak fırsatını Adem’e veren sendin bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana gençtim ben ve neden hata payı yok diyordum hayatımda gergin bedenim toprağa binlerce fışkını saplar idi haykırınca çeviklik katardım gökyüzüne bir düşü düşlere dalmaksızın kavrayarak bulutu kapsayarak açmadan buluta içtekini tanıdım Ademoğlu kimin nesiymiş ter döküp soru sormak nereye sürüklermiş kişiyi. Çeşme var, kurnası murdar yazgım kendi avcumda seyretmek kırgın aksimi. Gençtim ya, ne farkeder deyip geçerdim nehrin uğultusu da olur, dalların hışırtısı da gözyaşı, çiğ tanesi, gizli dert veya verem ne fark eder demişim bilmeden farkı istemişim. Vay beni leylak kokusundan çoban çevgenine arastadan ırmaklara çarkettiren dargınlık! Yola madem çöllerdeki satrabı yalvartmak için çıkmıştım hava bozar, yüzüm eğik giderdim yine yaza doğru en kuduzuyla sürüngenlerin sabahlar yola devam ederdim. Gençtim işte şehrin o yatık raksından incinen yine bendim gelip bana çatardı o ruh tutuşturucu yalgın onunla ben hep sevişecek gibi baktık birbirimize. bir kez öpüşebilseydik dünyayı solduracaktık. Oysa bu sürgün yeri,bu pıtraklı diyar ne kadar korkulu yankı bulagelmiş gizlerimizde hani yok burda yanlışı yoklayacak hiç aralık bütün vadilere indik bir kez öpüşmek için kalmadı hiç bir tepe çıkılmadık eriyeydik nesteren köklerine sindiğimizce alıcı kuş pençesiyle uçarak arınaydık ah, bir olaydı diyorduk vakar da yoksanaydı doğruydu böyle kan telef olmasın diye çabalamamız ama kendi çeperlerimizi böyle kana buladık gönendi dünya bundan istifade dünya bayındırladı: Bir yakış, bir yanış tasarımı beride öte yakada bir benî adem her gün küsülü kaldık. Bunca yıl bu gücenik macera beni tutuklu kılan artık bu yaşa erdirdin beni,anladım gençken almadın canımı, bilmedim demek gökten ağsa bile tohum yürekten düşecekmiş çünkü hataya bağışık büyük hatadan beri nezaret yer çiğ tanesi sanmak ne cüret, gözyaşıymış insanın insana raptolduğu cevher. Şimdi tekrar ne yapsam dedirtme bana yarabbi taşınacak suyu göster, kırılacak odunu kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde bileyim hangi suyun sakasıyım ya rabbelalemin tütmesi gereken ocak nerde?

Yaşayarak anladım bu şiirleri, gençken ölmek isteyen nice can var

kaldı bu silinmez yaşamak suçu üzerimde.

Ne acimi jaldi cok sey😢

13/09/2024 Her şeyden yorgun geldim buraya. Müziğin ve yorumlarda varlığını hissettiren insanların yanına. Kalp ki hüzündür. En ufak duygu seli bazen sevinçten hızlı hızlı atmasına sebep olurken bazen de durmak istetecek kadar üzer onu. Kalp en kırılgan olandır. En naif, en ince, en iyi ve bazen en kötü. Kokusu çıktı insanlığın. Dünya bile dayanamıyor sanki bu kokuya. O bile yıkılmaya hevesli sanki kötülük karşısında. Çocuklara kıyılan şu dünya, yaşamın güzel yönlerine tutunmak isteyen insanlar için katlanılmayacak derecede kötü. Ne diyordu Adil Erdem Bayazıt: "Dünyanın en uzun hüznü yağıyor, yorgun ve yenilmiş insanlığımızın üstüne." Sevgi anlayışı bile kalıp kalıp ezberletilmiş sanki insanlara. Kişi kendine özel yaşayamıyor duygularını. Hep bir sahtelik, hep bir taklit. Ne olacak böyle? Var mı cevabı olan? Nereye gidecek insanlık? Kırmaktan, dökmekten çekinmeyen insanların sayısı arttığından beri kayıp sanki en güzel duygular. Nereye baksak hüzün, keder. Pozitif olmaya çalıştıkça, hayatın iyi yönlerine odaklanmaya çalıştıkça sanki daha çok gözümüze sokuluyor negatif olan her şey. Sınanılıyor muyuz acaba... Sevmekten geri duramadığım çok değerli insanlar. İyiliğinizi belli etseniz olmaz mı? Kötülükler biraz olsun geri çekilemez mi? Bir günlük her şey çocukluğumuzdaki kadar güzel olamaz mı? Hayatı tekrar sevebilelim, yaşam tekrar umut koksun. Böyle yaşanmıyor çünkü, hep bir şeyler eksik. Bir kez daha der ya Erdem Bayazıt: "Yaşımdan yorgun, yaşımdan telaşlıyım bugünlerde..." Tam olarak bu ruh hali içerisindeydim fakat şu güzel müziğin altında satırlara sığınmış güzel insanlar sayesinde sönmek üzere olan umudum tekrar canlandı. İyi ki varsınız hepiniz. Yoruluyoruz ve bazen umutsuzluğa kapılabiliyoruz ama umut hep var. "Bir çiçekle bahar gelmez ama her bahar bir çiçekle başlar." Bu söz en dibe vurduğum anlarda, dünyanın asla güzelleşmeyeceğini düşünüp kahrolduğumda hep beni karanlık düşüncelerin arasından çekip kurtardı. Umuyorum ki herbirimiz baharı başlatan çiçeklerden olabiliriz. Sağlıcakla kalın inşAllah<3

*Günde 10 kez dinleyip bu şiiri aynaya bakar gibi 30'a merdiven dayamışken henüz sanki şairle aynı yaşta gibi hissediyorum yalnızlık niye sarmış hayatımı bilmiyorum 11 yaşından beri yalnızım ne zaman bitecek bu sınav bilmiyorum ama isyan etmeyeceğim dünya Cennet değil sonuçta ceplerimde aldığım derslerle yola devam ediyorum en önemlisi "Tam düşecekken tutunduğum tuğlayı kendime Rab bellemeyeceğim" evet bu kez seçilen değil seçen olacağım ne kadar vakit alırsa alsın mükemmeli bu dünyada bulmamız pek aslında hiç mümkün değil ama mükemmele en yakını bulacağım. İnşAllah...*

selam güzel dostum, eğer o kadar yorum arasında bu yorumuma denk gelmişsen senin için ufak bir dileğim var. umarım geri kalan hayatında her zaman mutlu olursun, bazen ayağın taşa takılsa bile kendinden başka kimsenin olmadığını hatırlayıp doğrulursun, iyi şans her daim seninle olur. ve umuyorum ki şu an seni üzen, seni yoran, sana kötü şeyler hissettiren şey her neyse üstesinden bir an önce gelip bugünleri tatlı bir tebessümle hatırlarsın

Hata yapmak fırsatını ademe veren sendin. Bilmedim onun talihinden ne kadar düştü bana

Bu şiir baştan sona Allah'a Vuslat yolculuğu,Ruhun nefs ile savaşını ve sonunda Ruhun Rabbine Rücu edişini anlatıyor.

Bence ailenizden baska kimseyi sevmeyin fazla

D., bir gün seninle evlenirsek düğünümüzde sana bu şiiri okuyacağım…

Gözlerinden göğüme sayısız yıldız akar Bir gülüşün içimde binlerce lamba yakar. Sesin ne kadar sıcak sesin ne kadar yakın .

etimle kemiğimle nefret ettim bu çağdan ,ben bu çağın insanı değilim.cahit zarifoğlu

Muhteşem❤️‍🔥

🇹🇷🇩🇪👑👍🏼🇹🇷🌼

Rabbim gani gani rahmet eylesin

Her insanın kendisi için kaygılanarak değil,sevgi ile yaşadığını öğrendim...🌺🐚 -TOLSTOY (İNSAN NE İLE YAŞAR)🌾

Serdengeçti dergisi okunmaya değer

25 Mayıs 2023 te ne olmuş !

Bir tane kiz var instagram ve youtube de cok begeniyor ve taktirediyorum kendisini talking library ben de onun gibi su gibi okumak ister telefonun degilde kitabin bagimlisi olmak isterdim az cok vabaliyorum ama cok isede yaramiyor vu muzik beni eskilere götürüyor sanki daha öncede boyle hissetmistim tam animsayamadim ama sizden benim bu yorumumu begenmenizi isterdim

Çok özel bir şiir❤