Ruhum tekti kanatlarım olmadan Ve şimdi sende gittin Adımların kaldırım taşlarını doldurmadan Ben bir kuş besledim, özgürlüğü kafes sanan Seni de gökyüzü eyledim Aşk belledim yüreğimdeki ince sızıyı Bir hayaldi tebessümün Gerçek değil, olamaz Duyduklarından çok duyamadıklarını konuştum Anlatıp durdum Yoruldum Tükettim ömrümü İşittin mi sustuklarımı Delirmeleri, çığlığı Ben duyuyorum dinle Buydu çözemediğim bilmece Anlıyorum, yolculuk gereği katı kurallar Zaten ben bir sokak olamam Caddeler gibi parlak ışıklı zihnim Çoğu zaman karanlık, sanırım bipolar Yine de gel, bahçelerim var Güller, laleler, papatya ve sardunyalar İçlerinde çocuklar el ele koşup oynuyorlar Bir tanesi var zeki ama çalışmıyor İçlerindeki en yaramazı Diğeri de zeki ama biraz saf Bir köşede ağlıyor Giderken çocukları da götür Umutları koy çantana Ben bir yolculuktum Beni de al yanına Gidelim bilmediğimiz yokuşlu diyarlara Dünya dar bir sokak Uçalım rüyalarda...
@miador675218 күн бұрын
güzelmişşş
@tyyr1918 күн бұрын
🎵🎵🎵✨
@miador675218 күн бұрын
aynı programı kullanıyoruz ama şarkılarımı ben yazıyorum.başarılar
@mehmetdongelli9892 ай бұрын
Cok iyi dinlenirr
@al_ya66092 ай бұрын
Teşekkürler ❤
@tyyr192 ай бұрын
Güzel 🤘
@al_ya66092 ай бұрын
Teşekkürler ❤
@헤여디_122 ай бұрын
Güzelmiş şarkı
@al_ya66092 ай бұрын
Teşekkür ederim❤
@al_ya66095 ай бұрын
Yanlış yazdiğım kelimeyi şarkının başlıgi yapmasaydim yanlış yapmanın ne anlamı kalırdı ki 💁
@tyyr196 ай бұрын
Nice 🎵👍
@al_ya66094 жыл бұрын
Korkuyorum. Hislerim bedenimi körüklüyor. Kor bir ateşi seyredercesine dalıp gidiyorum uzaklara. Uzaklar giderek yakınlaşıyor. Ben yine korkuyorum. Zaman geciyor. Küçük binalar arasında yalnızlığım büyüyor. Taş duvarlı kalelerden geliyor eski bir atlı. Benimse gördüğüm kırmızı mavi bir yol geçen hanı. Kimler geliyor kimler geçiyor. Bugün çok korkuyorum. Dün bu kadar çok korkmamıştim. Nedense bugün birşeyler oluyor. Kimileri doğuyor kimileri ölüyor. Hayat bu yaşadığın kadar. Ölüm bu süren dolana kadar. Nefes alamiyorum. Mutluluklar mi azalıyor ozlemler mi çoğalıyor her ne oluyorsa bugün bir seyler oluyor. Korkuyorum olacaklardan. İstasyondaki sarı çizgilerden varlığını haykıran sessizlikten umutlarimin sönmesinden kurumuş toprak gibi bir daha filiz verememekten korkuyorum. Çöl gülü değilim ben. Dayanamam solarım kendi dikenlerimin üstüne. Bana baharlar gerek. Hiç solmayan papatyalar.. yine de korkuyorum alınırsa tacım bu benim kendimle savaşım. Her seyin iyi olacagina inancimla artik korkmuyorum köprü altlarındaki kirli elbiselerden. Çünkü köprülerden sular gecermiş. Demem o ki o köprüden cok sular aktı. Bu kadar korkakligima rağmen hiç korkmadim sevmekten. Sevdiğime sevdiğimi soylemekten. İnsanın başına ne gelirse hep meraktan gelirmiş. Benim başıma neler geldi bir bilsen.. zaman her şeyin ilacı derler. Fazla içersen zehirliyor işte.. korkma zamansız içmem ben.. zehrin en guzelinden bir vedadır bu. Hoşçakal dün.
@musakrl60546 жыл бұрын
Ne güzel bir şarkı söylüyende çok güzel söylüyor iyi akşamlar dilerim size