Eynən superdir əziz müəlliməm

Xelil Rza deyil?

Xeyir qardaş.Şair VAQİF KƏHRİZLİDİR BU ŞERİN MÜƏLLİFİ.

اون شیری که میگی انگلستان( سمبل ملی بریتانیا شیره) بهتون داده که توله سگایی مثل تو رو خر کنه😂😂😂😂😂

sajjad rahimi انگلستان بهمون داده ؟؟ چرا بشما نداده ؟؟

@@حمیدکاظم-ق5ش قبل از رضا پالان صاحبان اصلی مملکت ترک ها بودند و قلمروی داشتند به وسعت جهان (ممالک محروسه قاجار) ، انگلستان با کمک روس و آمریکا برای از بین بردن قدرت ترکها یک فارس به نام رضا پالان را بر سر قدرت آوردند وبا کمک یهودی ها به تاریخ سازی و جعل و تحقیر و نابودی وحشیانه ملت ترک پرداختند تا مملکت به این روز بیافتد در تاریخ هم وسعت ممالک محروسه قاجار (ایران جعلی کنونی) در نقشه معلوم است انگلیس و آمریکا همان بلایی رو که بر سر شوروی سابق آوردند بر سر ممالک محروسه قاجار هم آوردند با این تفاوت که اداره مملکت رو به یک لات بیسواد مثل رضا پالان و چندتا ملایه زنازاده مثل خمینی و خامنه ای انداختند.

sajjad rahimi ترکها از کدام ترکها سخن میگویید ؟؟ نژاد ترک در ایران و ترکیه توهمی بیش نیست میخواهید تاریخ واقعی ترکان را برایتان بگویم👇👇👇👇 در همین میان عواملی باعث شد تا ترکان به قلمرو سامانیان و مسلمانان وارد شوند.نخست؛ اینکه سامانیان با حمله به برخی از مناطق ترکنشین عده‌ای را اسیر کرده و از آن‌ها به عنوان نیروی جنگی و خدمتکار استفاده نمودند.دوم؛ عده‌ای از ترکان با پذیرش اسلام توانستند به جامعه مسلمین وارد گردند.پس از تشکیل حکومت ترکان روند ورود ترکان به ایران گسترش یافت و دسته‌هایی از آن‌ها به صورت انفرادی یا قبیله‌ای وارد ایران شدند و در نواحی مختلفی سکونت گزیدند.در قرن هفتم هجری و در جریان حملات مغولان گروههای بیشتری نیز به ایران وارد گشتند.سرانجام بیشتر این ترکان در آسیای صغیر (ترکیهامروزی)ساکن شدند. از سال ۳۵۱ هجری قمری -در عهد سامانیان- که الپتگین غلام ترک‏ سامانیان، امیر محلی غزنه را شکست داد و غزنه را دارالاماره‌ی خود قرار داد و پس از وی‏ نوبت به دامادش سبکتگین، غلام الپتگین، و بعد از نوبت به سلطان محمود غزنوی‏ فرزند سبکتگین رسید تا پایان دوره‌ی قاجاریه (۱۱۹۳-۱۳۴۴ هـ. ق.) ترکان در صف نظامی در برابر ایان نتوانستند کاری از پیش ببرند این فرومایگان بوسیله دستگاه خلیفه عباسی به جاه و مقام رسیدند

sajjad rahimi در حالی که پان ترک ها در تلاش برای نشان دادن تاریخ جعلی چند هزار ساله خود هستند رجب طیب اردوغان: ما به تاریخ ۶۰۰ساله خود مینازیم شبکه TRTترکیه در بخش های گسترده خود: وقتی به نام اتا تورک می نازیم در واقع به تاریخ ۶۰۰ساله خود می نازیم بازیگر فیلم رجب ادویک: برادران بیاید برای پرچم ترکیه، برای تاریخ ۶۰۰ساله و برای تورک بودن خودمان مسابقه بدیم همین رسانه ها در مورد تاریخ ایران... شبکه TRT 1؛ مولانا جلوه گر تاریخ ایران و پرنده تمدن ۳هزار ساله ایران از آغاز امپراتوری پارسیان است. شبکه TRT avrupa داریوش با گذر از ترکیه یونان را گشود و فرهنگ بزرگ ۲هزار نه بلکه ۷ ،۸هزار ساله ایرانیان رو در یونان بنیان گذاشت ✅ @efshayepantorkism

اطلاعاتی بود

هاپ هاپ نکن برو پی استخونت

əlirza nadiri türk oğlu در خلال این رفت و آمدها، جعفرپاشا پنهانی به رؤسای عشایر کردستان مأمور فرستاده و خبر داده بود که در فلان محل تجمع قزلباشان را به من اطلاع داده‌اند، برای دفع آنان تدبیر لازم اتخاذ کرده‌ام ولی در تبریز حرامزاده‌هایی هستند که هرگاه از برنامه من آگاه شوند، بدون شبهه چگونگی را به قزلباشها خواهند رسانید. از اینرو بدون اینکه از اطرافیان کسی با خبر شود، در فلان روز در فلان محله تبریز همدیگر را ملاقات خواهیم کرد، انشاءالله بعد از تنبیه قزلباشان، در محل مسکونی آنان اموال و غنایم انباشته است که غارت آنجا برای شما منافع فراوان حاصل خواهد کرد. رؤسای اکراد به شوق چپاول، همدیگر را خبر داده با یغماگران مسلح بیشمار، در روز معین به سوی شهر روی نهادند. سردار عثمانی هم از قلعه محله (نام دیگر قلعه قومله) بیرون آمد و خیل اکراد را در کنار آجی چای (شوراب) ملاقات و نخستین شب را با آنها گذرانید. در همین روزها باز هم نماینده سربازان مزدور به حضور پاشا آمده، تشریف آوردن سردار را به قلعه بزرگ درخواست و تکرار کردند. جعفرپاشا این بار نماینده سربازان را با انعام و خلعت و خوشروئی پذیرفته و قرار گذاشتند که قول‌ها آماده استقبال باشند تا فردا پاشای عثمانی وارد قلعه بزرگ تبریز شوند. مردم تبریز و قول‌های مستقر در قلعه، از برنامه جعفرپاشا و آمدن اکراد هیچگونه اطلاعی نداشتند. در همان روز ملاقات اکراد، جعفرپاشا به کتخدای خود که در قلعه قول‌ها را رهبری می‌کرد، پیغام فرستاد که فردا صبح قول‌ها را با لباسهای نو و آراسته و مسلح در دو سوی مسیر در خارج قلعه جهت استقبال آماده نمائید و به آنها آموزش دهید که از شلیک گلوله خودداری نموده، در ستونهای منظم صف بکشند و سلام نظامی انجام دهند. ضمنآ به کتخدا سفارش کرده و مخفیانه تعلیم دادند: به محض اینکه تمام قول‌ها از قلعه خارج شدند و در صف‌ها ترتیب یافتند فورآ در قلعه را از پشت بسته، در برج نگهبانی آماده فرمان شلیک توپ بزرگ باشند. فردای ورود اکراد به دروازه تبریز، جعفرپاشا بر اسب سوار شده در حالی که خون در چشمانش حلقه می‌زد و آثار خشم و غضب در چهرهاش هویدا، و همه را به حیرت و نگرانی انداخته بود به محل آمد. گروه‌های اکراد اشقیا، همراه وی در برابر قلعه به صف قول‌ها نزدیک می‌شدند، رؤسای اکراد از اسب پیاده شده دستبوسی کردند و منتظر فرمان پاشا گشتند. جعفرپاشا به اکراد چنین خطاب کرد: پادشاه (سلطان مراد) فرمان قتل‌عام قولهای تبریز را صادر فرموده‌اند، حالا به بینیم شما فرمان پادشاه را چگونه اجرا خواهید کرد. همین که این سخن تمام شد توپ بزرگ از بالای برج قلعه شلیک گردید ولوله عالم را فراگرفت، پاشا خود سوار بر اسب شمشیر کشید و به گروه تبریزیان حمله برد و در مقابل چشم اکراد ۷ نفر از آنان را به خاک انداخت. اکراد مسلح، زیاده از هزار نفر سگبان، هشتصد نفر ینی‌چری سوار همراه پاشا، چنان حمله برق‌آسا به قولهای نگون‌بخت تبریز بردند که چندین صد نفر از آنها در حال عرصه هلاک شدند. بقیه قصد فرار داشتند به محض اینکه به دروازه شهر رسیدند در قلعه را مسدود یافتند و سراسیمه به سوی کوه فرار کردند. پاشای خون‌آشام در دروازه شهر خیمه زد، آنان که غیبت نموده بودند همه را به دست آورده و جمله را قتل‌عام کرد. بعد از آن در قلعه را باز کرده، غارت اموال، اسارت عیال و اولاد تبریزیان را وسیله اکراد و سگبانان و سایر عساکر همراه، فرمان داد. اهل و عیال و دوشیزگان صاحب جمال به تصرف اکراد و سگبانان افتادند، آنان را مانند اسرا خرید وفروش کردند. خلاصه کلام، در آن روز هشتصد نفر به قتل رسیدند و بیشتر از ۱۲۰۰ نفر فرار کردند و دیگر نام و نشانی از آنان به دست نیامد. پچوی گفتارش را با این نظریه به پایان می‌رساند: … انتقام اشقیای تبریز برای حفظ ناموس سلطنت، جای بحث نیست. ولی این همه اهانت به زنان با ناموس و عائله مردم و رخصت زنا، برای کسانی که ذره‌ای ایمان در دلشان هست،

əlirza nadiri türk oğlu در خلال این رفت و آمدها، جعفرپاشا پنهانی به رؤسای عشایر کردستان مأمور فرستاده و خبر داده بود که در فلان محل تجمع قزلباشان را به من اطلاع داده‌اند، برای دفع آنان تدبیر لازم اتخاذ کرده‌ام ولی در تبریز حرامزاده‌هایی هستند که هرگاه از برنامه من آگاه شوند، بدون شبهه چگونگی را به قزلباشها خواهند رسانید. از اینرو بدون اینکه از اطرافیان کسی با خبر شود، در فلان روز در فلان محله تبریز همدیگر را ملاقات خواهیم کرد، انشاءالله بعد از تنبیه قزلباشان، در محل مسکونی آنان اموال و غنایم انباشته است که غارت آنجا برای شما منافع فراوان حاصل خواهد کرد. رؤسای اکراد به شوق چپاول، همدیگر را خبر داده با یغماگران مسلح بیشمار، در روز معین به سوی شهر روی نهادند. سردار عثمانی هم از قلعه محله (نام دیگر قلعه قومله) بیرون آمد و خیل اکراد را در کنار آجی چای (شوراب) ملاقات و نخستین شب را با آنها گذرانید. در همین روزها باز هم نماینده سربازان مزدور به حضور پاشا آمده، تشریف آوردن سردار را به قلعه بزرگ درخواست و تکرار کردند. جعفرپاشا این بار نماینده سربازان را با انعام و خلعت و خوشروئی پذیرفته و قرار گذاشتند که قول‌ها آماده استقبال باشند تا فردا پاشای عثمانی وارد قلعه بزرگ تبریز شوند. مردم تبریز و قول‌های مستقر در قلعه، از برنامه جعفرپاشا و آمدن اکراد هیچگونه اطلاعی نداشتند. در همان روز ملاقات اکراد، جعفرپاشا به کتخدای خود که در قلعه قول‌ها را رهبری می‌کرد، پیغام فرستاد که فردا صبح قول‌ها را با لباسهای نو و آراسته و مسلح در دو سوی مسیر در خارج قلعه جهت استقبال آماده نمائید و به آنها آموزش دهید که از شلیک گلوله خودداری نموده، در ستونهای منظم صف بکشند و سلام نظامی انجام دهند. ضمنآ به کتخدا سفارش کرده و مخفیانه تعلیم دادند: به محض اینکه تمام قول‌ها از قلعه خارج شدند و در صف‌ها ترتیب یافتند فورآ در قلعه را از پشت بسته، در برج نگهبانی آماده فرمان شلیک توپ بزرگ باشند. فردای ورود اکراد به دروازه تبریز، جعفرپاشا بر اسب سوار شده در حالی که خون در چشمانش حلقه می‌زد و آثار خشم و غضب در چهرهاش هویدا، و همه را به حیرت و نگرانی انداخته بود به محل آمد. گروه‌های اکراد اشقیا، همراه وی در برابر قلعه به صف قول‌ها نزدیک می‌شدند، رؤسای اکراد از اسب پیاده شده دستبوسی کردند و منتظر فرمان پاشا گشتند. جعفرپاشا به اکراد چنین خطاب کرد: پادشاه (سلطان مراد) فرمان قتل‌عام قولهای تبریز را صادر فرموده‌اند، حالا به بینیم شما فرمان پادشاه را چگونه اجرا خواهید کرد. همین که این سخن تمام شد توپ بزرگ از بالای برج قلعه شلیک گردید ولوله عالم را فراگرفت، پاشا خود سوار بر اسب شمشیر کشید و به گروه تبریزیان حمله برد و در مقابل چشم اکراد ۷ نفر از آنان را به خاک انداخت. اکراد مسلح، زیاده از هزار نفر سگبان، هشتصد نفر ینی‌چری سوار همراه پاشا، چنان حمله برق‌آسا به قولهای نگون‌بخت تبریز بردند که چندین صد نفر از آنها در حال عرصه هلاک شدند. بقیه قصد فرار داشتند به محض اینکه به دروازه شهر رسیدند در قلعه را مسدود یافتند و سراسیمه به سوی کوه فرار کردند. پاشای خون‌آشام در دروازه شهر خیمه زد، آنان که غیبت نموده بودند همه را به دست آورده و جمله را قتل‌عام کرد. بعد از آن در قلعه را باز کرده، غارت اموال، اسارت عیال و اولاد تبریزیان را وسیله اکراد و سگبانان و سایر عساکر همراه، فرمان داد. اهل و عیال و دوشیزگان صاحب جمال به تصرف اکراد و سگبانان افتادند، آنان را مانند اسرا خرید وفروش کردند. خلاصه کلام، در آن روز هشتصد نفر به قتل رسیدند و بیشتر از ۱۲۰۰ نفر فرار کردند و دیگر نام و نشانی از آنان به دست نیامد. پچوی گفتارش را با این نظریه به پایان می‌رساند: … انتقام اشقیای تبریز برای حفظ ناموس سلطنت، جای بحث نیست. ولی این همه اهانت به زنان با ناموس و عائله مردم و رخصت زنا، برای کسانی که ذره‌ای ایمان در دلشان هست،

magil spider  سفرنامه ابن فضلان (ترجمه سید ابوالفضل طباطبائی، انتشارات شرق) این مطلب در مورد نژاد اصیل ترکان یعنی نژاد زرد است و شامل ترک زبانهای اذری نمیشود. آلت پرستی دین پیشین ترکان بوده است پیش از آنکه ایرانیان آنها را به دینهای مانوی و مسیحی و بودایی و اسلام آشنا سازند چنانکه ابن فضلان نیز میگوید: سفرنامه ابن فضلان (ترجمه سید ابوالفضل طباطبائی، انتشارات شرق): «چون راه مزبور طی شد به قبیله ای از ترك ها به نام غزها (الغزیه) رسیدیم. آنان مردمی صحرانشین هستند و خانه موئی یا سیاه چادر دارند و همیشه در حركت اند... این مردم زندگی صحرایی دارند و در رنج و مشقت به سر می برند.در عین حال مانند الاغ گمراه اند، به خدا ایمان ندارند و فاقد عقل و شعورند و هیچ چیز را نمی پرستند. فقط بزرگان خود را ارباب می خوانند. وقتی یكی از ایشان بخواهد با رییس خود در كاری مشورت كند می گوید:«ای خدا، در فلان كار چه كنم؟» ایشان در كار خویش با یكدیگر مشورت می كنند اما وقتی در امری اتفاق نمودند و روی آن تصمیم گرفتند، یكی از پست ترین و فرومایه ترین آنان از میان شان برخاسته، قرارشان را بر هم می زند! موضوع لواط نزد ایشان بسیار مهم است. مردی از اهل خوارزم به منطقه «گوذركین» كه جانشین پادشاه ترك است، وارد شد و چندی برای خرید گوسفند نزد دوست خود اقامت نمود. میزبان ترك پسر بی ریشی داشت. مرد خوارزمی همچنان به او اظهار علاقه می نمود تا او را به میل خود حاضر و تسلیم ساخت. ... فردای آن روز با مردی از ترك ها كه بسیار زشت و بدقیافه و رذل و پلید بود و لباس ژنده ای را در بر داشت برخوردیم. آن روز باران سختی ما را گرفته بود.آن مرد گفت:«بایستید.» تمام قافله كه شامل قریب سه هزار چهارپا و پنج هزار مرد بود از حركت ایستاد.آن گاه گفت:«هیچ یك از شما حركت نكند». همگی دستور او را اطاعت نموده ایستادیم و به او گفتیم: «ما دوستان گوذركین هستیم.» او پیش آمده خنده ای كرد و گفت: «گوذركین كیست! ........ گوذركین.» سپس گفت: «پكند». به زبان خوارزمی یعنی نان. من چند گرده نان به او دادم و آن ها را گرفت وگفت: «بروید به شما رحم كردم» ... نزد قبیله باشقرد: این جماعت شرورترین و كثیف‌ترین ترك‌ها و سخت‌ترین ایشان در آدم‌كشی می‌باشند. [ناگهان می‌بینید] مردی مرد دیگر را به زمین انداخته سر او را می‌بُرد و آن را برمی‌دارد و بدن‌اش را رها می‌كند. آن‌ها ریش خود را می‌تراشند و شپش می‌خورند. بدین شكل كه درزهای نیم‌تنه‌ی خود را جست‌وجو كرده، شپش‌ها را با دندان جویده، می‌خورند …....... با دانستن این واقعیت ها بر ما مشخص می شود تا به اذریهای ترک زبان ایران انگ ترک بودن نچسبانیم و انها را اذری بنامیم نه نام یک قوم وحشی و بدوی به نام ترک یا تورک در جایی دیگر که در گوگل با وجود داشتن فیلترشکن فیلتر شده ولی در کتاب سفر نامه ابن فضلان موجود است صفحه۷۹ مقداری گردو و عدس به ترکان دادم انان شادمان شده و زن ترکی دامنش را بالا زد و شرمگاهش را به ما نشان داد گفتم این چه کاریست خندیدن و گفتن این کار را بدان سسب میکنیم تا میهمان خجالت بکشد !! از فاحشگی دختران در ترکیه و در فیلمها لازم نیست که بگویم خودتان میبینید براستی هیچ چیز ننگین تر از ان نیست که شخصی خود را ترک بداند

magil spider در خلال این رفت و آمدها، جعفرپاشا پنهانی به رؤسای عشایر کردستان مأمور فرستاده و خبر داده بود که در فلان محل تجمع قزلباشان را به من اطلاع داده‌اند، برای دفع آنان تدبیر لازم اتخاذ کرده‌ام ولی در تبریز حرامزاده‌هایی هستند که هرگاه از برنامه من آگاه شوند، بدون شبهه چگونگی را به قزلباشها خواهند رسانید. از اینرو بدون اینکه از اطرافیان کسی با خبر شود، در فلان روز در فلان محله تبریز همدیگر را ملاقات خواهیم کرد، انشاءالله بعد از تنبیه قزلباشان، در محل مسکونی آنان اموال و غنایم انباشته است که غارت آنجا برای شما منافع فراوان حاصل خواهد کرد. رؤسای اکراد به شوق چپاول، همدیگر را خبر داده با یغماگران مسلح بیشمار، در روز معین به سوی شهر روی نهادند. سردار عثمانی هم از قلعه محله (نام دیگر قلعه قومله) بیرون آمد و خیل اکراد را در کنار آجی چای (شوراب) ملاقات و نخستین شب را با آنها گذرانید. در همین روزها باز هم نماینده سربازان مزدور به حضور پاشا آمده، تشریف آوردن سردار را به قلعه بزرگ درخواست و تکرار کردند. جعفرپاشا این بار نماینده سربازان را با انعام و خلعت و خوشروئی پذیرفته و قرار گذاشتند که قول‌ها آماده استقبال باشند تا فردا پاشای عثمانی وارد قلعه بزرگ تبریز شوند. مردم تبریز و قول‌های مستقر در قلعه، از برنامه جعفرپاشا و آمدن اکراد هیچگونه اطلاعی نداشتند. در همان روز ملاقات اکراد، جعفرپاشا به کتخدای خود که در قلعه قول‌ها را رهبری می‌کرد، پیغام فرستاد که فردا صبح قول‌ها را با لباسهای نو و آراسته و مسلح در دو سوی مسیر در خارج قلعه جهت استقبال آماده نمائید و به آنها آموزش دهید که از شلیک گلوله خودداری نموده، در ستونهای منظم صف بکشند و سلام نظامی انجام دهند. ضمنآ به کتخدا سفارش کرده و مخفیانه تعلیم دادند: به محض اینکه تمام قول‌ها از قلعه خارج شدند و در صف‌ها ترتیب یافتند فورآ در قلعه را از پشت بسته، در برج نگهبانی آماده فرمان شلیک توپ بزرگ باشند. فردای ورود اکراد به دروازه تبریز، جعفرپاشا بر اسب سوار شده در حالی که خون در چشمانش حلقه می‌زد و آثار خشم و غضب در چهرهاش هویدا، و همه را به حیرت و نگرانی انداخته بود به محل آمد. گروه‌های اکراد اشقیا، همراه وی در برابر قلعه به صف قول‌ها نزدیک می‌شدند، رؤسای اکراد از اسب پیاده شده دستبوسی کردند و منتظر فرمان پاشا گشتند. جعفرپاشا به اکراد چنین خطاب کرد: پادشاه (سلطان مراد) فرمان قتل‌عام قولهای تبریز را صادر فرموده‌اند، حالا به بینیم شما فرمان پادشاه را چگونه اجرا خواهید کرد. همین که این سخن تمام شد توپ بزرگ از بالای برج قلعه شلیک گردید ولوله عالم را فراگرفت، پاشا خود سوار بر اسب شمشیر کشید و به گروه تبریزیان حمله برد و در مقابل چشم اکراد ۷ نفر از آنان را به خاک انداخت. اکراد مسلح، زیاده از هزار نفر سگبان، هشتصد نفر ینی‌چری سوار همراه پاشا، چنان حمله برق‌آسا به قولهای نگون‌بخت تبریز بردند که چندین صد نفر از آنها در حال عرصه هلاک شدند. بقیه قصد فرار داشتند به محض اینکه به دروازه شهر رسیدند در قلعه را مسدود یافتند و سراسیمه به سوی کوه فرار کردند. پاشای خون‌آشام در دروازه شهر خیمه زد، آنان که غیبت نموده بودند همه را به دست آورده و جمله را قتل‌عام کرد. بعد از آن در قلعه را باز کرده، غارت اموال، اسارت عیال و اولاد تبریزیان را وسیله اکراد و سگبانان و سایر عساکر همراه، فرمان داد. اهل و عیال و دوشیزگان صاحب جمال به تصرف اکراد و سگبانان افتادند، آنان را مانند اسرا خرید وفروش کردند. خلاصه کلام، در آن روز هشتصد نفر به قتل رسیدند و بیشتر از ۱۲۰۰ نفر فرار کردند و دیگر نام و نشانی از آنان به دست نیامد. پچوی گفتارش را با این نظریه به پایان می‌رساند: … انتقام اشقیای تبریز برای حفظ ناموس سلطنت، جای بحث نیست. ولی این همه اهانت به زنان با ناموس و عائله مردم و رخصت زنا، برای کسانی که ذره‌ای ایمان در دلشان هست،

magil spider خوب تمام بدبختی شما از نخوندنه اینم از منابع تاریخی در گوگل کپی کردم برای خرهای مانند تو که ترکیه رو بشناسی اما افسوس

magil spider شما در ایران زندگی میکنید نمیترسین که شناسایی شین

magil spider پس که اون طور 🤔🤔🤔🤔