He ik lees dit nu pas, excuses! Ja lastig he…. ik vind “nooit” een te groot woord die mij niet past hierin. Het geeft me ongewilde druk en voelt te groots, bijna als een straf. Ik probeer te kijken naar het nu en nu drink ik niet. Dat is een besluit, dus hoef niet met mezelf te onderhandelen. Dat werkt voor mij beter en geeft me motivatie om door te gaan omdat ik me zo goed voel zonder en daar steeds bij stilsta. Ik kijk steeds naar de kracht en fitheid die het me oplevert en dat maakt dat ik niet eens wil drinken. Mocht ik weer een x de keuze maken om het toch te doen dan wil ik die keuze bewust maken. Je hebt steeds de keuze om zelf te kiezen, maar ik weet van mezelf dat wanneer ik 1 drankje doe, het er waarschijnlijk weer gelijk 6 worden 😄 dat is het oude patroon en ook gelijk de reden dat ik het niet “zomaar” doe want de prijs is simpelweg te hoog: het kost me meer dan het me oplevert. Dat leerde ik dus weer. Bij mij helpt het mega om het grotere plaatje te zien; wat levert het me op als ik weet wat het gevolg is? Is het dat me waard? En again; het is een proces 😜. Wanneer je een foute keuze maakt kan je daarvan leren en volgende x anders doen. Kinderen leren lopen met 100x vallen. Opstaan, huilen, leren en weer verder lopen. En beter blijven staan dan de keer ervoor. Zien waar het mis is gegaan en daar alert op zijn. Maar die alertheid verlies je na drankje 1, dat is goed van tevoren te beseffen haha. 1 is geen. Ps Vervang “proces” maar voor een ander woord die beter past ;)

Hoe zie jij dit?

Thanks!