Neen toch niet Maurice, deze was heel actief tot begin Maart 2016 toen we na een wandeling terug thuis arriveerden viel zij plots neer voor de garagepoort en huilde verschrikkelijk. Onmiddellijk naar de dierenarts die een hersenbloeding vaststelde en gezien Toby (haar papa) op dezelfde wijze van ons is heengegaan na nog 2 dagen kliniek in 2014 waar we de laatste uren nog bij hem bleven om zo van hem afscheid te nemen en dat was verschrikkelijk dat kan ik je verzekeren, daarom kozen wij bij Aika haar onmiddellijk te laten inslapen en haar van de pijn te verlossen, want de dierenarts beweerde dat het een helse pijn moet zijn. Beiden zijn zo van ons heen gegaan en raar maar waar na 15 1/2 jaar bij ons geweest te zijn.................wij missen hun beiden nog steeds en branden nog elke avond sinds 2014 steeds een kaarsje bij een graf in de tuin...! Groetjes...René

Wij de laatste jaren hebben wij er geen meer moeten helpen...........goed voor hen hé...René

Dikwijls hebben zij enkel moeilijkheden bij het vliegen en dan gaat dat wel snel, maar als ze nog erg jong zijn vraagt het wel véél tijd en geduld, dat doen wij echter met veel plezier. Zij mogen altijd vrij rondlopen in de tuin tot zij vlug zijn en blijven in een kleine volière waarin zij de nacht doorbrengen. Zo hebben wij eens een Bosduifje verder geholpen en op een zekere dag kwamen hadden de ouderen hem ontdekt en kwamen zij hem voeren en zo is deze ook als de tijd daar was hen wegvloog, en dan wordt het wel erg warm aan je hart...! Véél succes René

Ja Irene, wij staan immer bereid hen behulpzaam te zijn zodat zij zelfstandig de hunnen kunnen vervoegen..! Groetjes René

Ja Nico, het is altijd fijn dat men deze pechvogels kan helpen hé en als men hen dan nog eens terug ziet geeft dat nog méé voldoening...groetjes en bedankt voor je reactie....!!!👍👍👍

Danke John, het is altijd een fijn gevoel als zij de vrijheid tegemoet vliegen. Gisteren ondernamen we een fietstocht van 63km doch na 20km zat er langs de weg een kleine Kauw, uitgeput en mager we keerden dan terug huiswaarts met hem in de fietstas. Doch hij was wel erg verzwakt, mijn vrouwtje gaf hem te drinken en eten maar wilde dit binnenlaten. Wat we vreesden was deze morgen waarheid....hij lag dood in zijn opvangkooi..........................spijtig..! Het lukt dus wel niet altijd......toch kunnen we zulke sukkelaars aan hun lot overlaten. Gelukkig heb ik dat filmpje gemaakt en bekijken het nog af en toe. Groetjes John en bedankt voor de reactie......René

Dank u wel, het doet ons steeds plezier hen te helpen zelfstandig te worden zodat zij het zelf kunnen redden...! groetjes René