Еділді көріп еңсеген, Жайықты көріп жемсеген, Таудағы тарлан шұбар біз едік. Исатайдың барында, Қара қазан, сары бала Қамы үшін қылыш сермедік. Шабытымыз келгенде, Ерегіскен дұшпанды Шетінен сүйреп жеп едік. Баста дәурен тұрғанда, Біздер - дағы, Байеке, Оза көшіп, кең жайлап, Еркінмен еркін жатқан ел едік. ІV Еділ үшін егестік, Тептер үшін тебістік. Жайық үшін жандастық, Қиғаш үшін қырылдық, Теңдікті, малды бермедік, Теңдіксіз малға көнбедік. V Ханның кірген ақ орда, Бұзуын ойлап кеңестік. Аламанға жел бердік, Аса жұртты меңгердік. Қара қазақ баласын Хан ұлына теңгердік. Өздеріндей хандарды Қабырғасын сөгілтіп, Қабырғадан аққан қан Ат бауырына төгілтіп, Ат жанынан төгілтіп, Ат көтіне өңгердік. Еділ мен Жайық жер еді-ау, Мекен еткен шаруаға, Жағасы қорған жай еді-ау. Жай қоныстан айрылып, Мен бір қаңғырып жүрген қарашың, Қайта-қайта іздетіп, Менде қандай ауыр ақың бар еді-ау? IX Мен ақ сұңқар құстың сойымын, Шамдансам, тағы, кетермін. Кетпей де нешік етермін? Бұл барғаннан барармын, Өтініп алып, от жақпа, Дұшпанға қылыш ұрармын. Жазға бір ай қалғанда Жазға бір ай қалғанда Аласапыран болғанда Бөліне көшкен еліңді Үріккен қойдай қылармын. Жарыла көшкен еліңді, Жаралы қудай қылармын. Мен кеткенмен, тек кетпен , Сізден артық табармын. Ашуыма көп тисең, Өзекті жанға бір өлім, Ордаңды талқан қылып шабармын. Ай Беркініп садақ асынған, Беркініп садақ асынған, Біріндеп жауын қашырған, Құйқылжыған құла жирен ат мінген, Құйрық-жалын шарт түйген, Мен кескекті ердің сойымын, Кескілеспей бір басылма. Алдыңа келіп тұрмын деп, Ар, намысымды қашырма. Сүйегім тұтам қалғанша Тартынбай сөйлер асылмын. Ай, тақсыр - ай, тақсыр, Бойың жетпес биікпін, Бұлтқа жетпей, шарт сынба. Айта келген сөзім бар, Не қылсаң да, жасырма. Шамдансам, жығар асаумын, Шамырқансам, сынар болатпын, Кәр қылар деп тақсыр-ау, Аяғыңа бас ұрма. Байеке, сұлтан, ақсүйек, Қыларың болса, қылып қал, Күндердің күні болғанда Бас кесерім жасырма! XIV Мен, мен едім, мен едім, Мен Нарында жүргенде Еңіреп жүрген ер едім. Исатайдың барында, Екі тарлан бөрі едім. Қай қазақтан кем едім? Бір қазақпен тең едім. Өздеріңдей хандардың, Қарны жуан билердің, Атандай даусын ақыртып, Луазымын көкке шақыртып, Басын да кессем деп едім Еділдің бойы ен тоғай Ел қондырсам деп едім. Еңсесі биік ақ орда, Еріксіз кірсем деп едім. Керегесін қиратып, Отын етсем деп едім. Туырлығын кескілеп, Тоқым етсем деп едім. Тақта отырған хандардың-ай Төрде отырған ханымын Қатын етсем деп едім. Әлдилеген баласын Жетім етсем деп едім. Хан сарқыты - сары бал Сұраусыз ішсем деп едім. Ханның киген кіреуке, Қараңғыда шештіріп, Үстіме кисем деп едім. Қанекей көріктіңді Қалыңсыз құшсам деп едім. Тінікейдей тектіңді Ителгі көзін төңкертіп, Күшіктей даусын қыңсытып, Аш күзендей белін бүгілтіп, Әділ жаннан түңілтіп, Ат көтіне үңілтіп, Артыма салсам деп едім, Тілекті тәңірі бермеді, Өздеріңдей хандарды Осындай бір қылсам деп едім-ау Дай дай ау Дай дай ау е е е Мен, мен едім, мен едім, Мен нарында жүргенде Еңіреп жүрген ер едім. Ерегіскен дұшпанға Қызыл сырлы жебе едім. Жақсыларға еп едім, Жамандарға көп едім. Ерегіскен дұшпанның, Екіталай болғанда, Азыққа етін жеп едім. Хан баласы ақсүйек, Ежелден табан аңдысқан Ата дұшпан сен едің, Аңдыған жауың мен едім. Ежелгі дұшпан ел болмас, Етектен кесіп жең болмас. Хан баласы ақсүйек, Байеке, сұлтан сен болып, Сендей нар қоспақтың баласы, Маған оңаша жерже жолықсан Қайраңнан алған шабақтай Қия бір соғып ас етсем, Тамағыма қылқаның кетер демес Әәхай Желп-желп еткен ала ту Жиылып алар күн қайда? Орама мылтық тарс ұрып, Жауға ататын күн қайда? Елбеңде-елбең жүгірген, Ебелек отқа семірген, Арғымақтан туған асылды Баптап мінер күн қайда? Алаштағы жақсыдан Батасын алып, дәм татып, Түлкі дейін түн қатып, Бөрідейін жол жатып, Жауырынына мұз қатып, Жал аулы найза қолға алып, Жау тоқтатар күн қайда? Айии иииу

Уагалейкум ассалям қосылып кетіңіз

Махамбет орыспен соғысқан. Оны өлтірген өз қазағы

​@@jumyrqylysh9314жоқ хан өлтірген

Қосылып кетіңіз рахмет