Αριστουργηματικός Λαμπελέτ! Εξαιρετικό, πικρό, κλείσιμο κ. Πολιτόπουλου. Εκεί έπρεπε να'ταν "κουρδισμένη" η Ελλάδα.

💜

Η ζωή είναι ωραία! Με όλα τα φωτεινά πλάσματα! Σε χορωδιακή επεξεργασία Όλγας Αλεξοπούλου!

Μοναδικός - Ανεπανάληπτος! ! !

00:04 - Ιντερλούδιο 06:03 - 13. Διπλός χορός 07:50 - 14. Κυπριακός 09:59 - 15. Εσπερινός 13:05 - 16. Των παιδικών αναμνήσεων 16:33 - 17. Κάτω Ιταλίας 19:23 - 18. Λεβαντίνικος - Ζάκυνθος 20:41 - 19. Νυχτερινός 24:14 - 20. Ευρωπαϊκός 27:05 - 21. Νοσταλγικός 29:10 - 22. Ζεϊμπέκικος 31:10 - 23. Χατζιδακικός 32:43 - 24. Συρτοχασάπικος - Κωνσταντινούπολη 34:46 - Ποστλούδιο

00:23 - Πρελούδιο 02:58 - 01. Ένα καράβι από την Κρήτη - Πόντος 04:23 - 02. Κηρετσχανέ - Τραπεζούντα 05:53 - 03. Ζωναράδικος - Θράκη 08:12 - 04. Εωθινός ή των πουλιών 11:00 - 05. Καστελλοριζιώτικος 12:51 - 06. Γονατιστός - Κάρπαθος 14:40 - 07. Βουρλιώτικος 16:48 - 08. Αλατσατιανός 18:11 - 09. Συνασώτικος 21:03 - 10. Ανατολίτικος 23:03 - 11. Αντικριστός - Ικόνιο 24:48 - 12. Των θεριστών ή Μινωικός

Εξαιρετική όπερα! Διάχυτος λυρισμός!

Εξαιρετική όπερα!!!❤❤❤

-Η αλαζονεία των Αμερικάνων Κουφοντίνα -Η αλαζονεία των Αμερικάνων Κουφοντινα

Excellent reading, thank you.

Υπέροχο

Γνωρίζετε μήπως που υπάρχουν τα χειρόγραφα από τα δύο αυτά (σουίτα και γιορτή) έργα; σας ευχαριστώ πολύ. Χάρης Ευθυμίου, αναπληρωτής καθηγητής στο μουσικό πανεπιστήμιο του Γκρατς της Αυστρίας

Γνωρίζετε μήπως που υπάρχουν τα χειρόγραφα από τα δύο αυτά (σουίτα και γιορτή) έργα; σας ευχαριστώ πολύ. Χάρης Ευθυμίου, αναπληρωτής καθηγητής στο μουσικό πανεπιστήμιο του Γκρατς της Αυστρίας

Εξαιρετική Μουσική!!!! Κρίμα που δεν ακούγονται αυτές οι μοναδικές Συνθέσεις από τα ΜΜΕ...

How inspired was that?! I truly appreciate your labor and dedication to your heart ❤️ I call you brother, and know your travels have not been in vain. Thank you for this.

What happened to ballet?

As an archaeologist, I can say that Doxiadis was a semi-god!

Μουσική εκτέλεση εξαιρετική ενός υπέροχου λυρικού έργου. Μα και τα λόγια στο τέλος, τα συνοδευτικά είναι εμπνευσμένα από πνεύμα ευρύ!

Best visual copy of 1980 performance, CAN YOU MAKE IT LOUDER PLS?

Νιώθω τυχερός που άκουσα αυτό το αριστούργημα ζωντανά, έστω και σε συναυλιακή μορφή! Ελπίζω οι επερχόμενες γενιές να έχουν την ευκαιρία να ακούσουν περισσότερο Καλομοίρη από εμάς. Τα παιδιά μου πάντως ήδη ξέρουν να τραγουδούν «Το γεφύρι στεριώνεται, το ποτάμι σκλαβώνεται»… Θερμά συγχαρητήρια και πάλι αγαπητέ κ. Πολιτόπουλε για ότι έχετε κάνει για τη διάσωση αλλά και την προβολή του έργου του μεγάλου Μανώλη Καλομοίρη!

Δυστυχώς δεν φροντίσαμε να αξιοποιήσουμε την λυρική κληρονομιά του τόπου μας η οποία είναι αξιόλογη και θα μπορούσε να δείξει μια άλλη πλευρά της όπερας στην Ευρώπη.

ευχαριστώ πολύ

Στο γήπεδο του Πανιώνιου; Αρα κάποια βάση είχε το σύνθημα «αν είσαι νέος έξυπνος, αν είσαι και ωραίος, τότ' είσαι Πανιώνιος κι ΕΚΟΝ-Ρήγας Φεραίος»

Χωρίς εσάς αγαπητέ κ. Πολιτόπουλε και χωρίς τον κ. Φιδετζή, η γενιά μου δεν θα γνώριζε τον Καλομοίρη ούτε κατ´ όνομα! Ένας απίστευτος Σγούρος, στα 13 του, ερμηνεύει ένα κολοσσιαίο κοντσέρτο. Υπάρχουν λόγια; Μάλλον όχι…

Ε Ξ Α Ι Ρ Ε Τ Ι Κ Ο!!

Ασφαλώς, δεν υπάρχουν λόγια για να περιγράψει κανείς την απίστευτη συγκίνηση που προκαλεί η ακρόαση αυτού του αριστουργήματος! Μόνο δάκρυα στα μάτια! Και ένας απίστευτος σεβασμός στην ιερή μνήμη του δημιουργού του! Μανώλης Καλομοίρης-εξήντα χρόνια μετά…

Σπουδαία Μουσική και μοναδικές λυρικές φωνές. Συγχαρητήρια.

Κρίμα που αυτά τα αριστουργήματα παραμένουν άγνωστα σε εμάς τούς νεότερους και κάποια στιγμή τυχαία όπως έγινε τώρα με εμένα ανακαλύπτουμε τον πλούτο της ελληνικής μουσικής.

Με συγκινείς πατέρα... Η αγάπη είναι η δύναμη... Μου έμαθες τόσα πολλά...

Thank you so much

Αυτή είναι η πραγματική ελληνική μουσική. Ας μην αυταπατώμεθα αγαπητέ κ. Πολιτόπουλε, με τον Καλομοίρη έκλεισε αυτό που ονομάζεται νεοελληνική μουσική και ΔΕΝ ξανάνοιξε ποτέ! Βαθειά υπόκλιση στην ιερή του μνήμη! Εξήντα χρόνια μετά…

🎶🌈🙏

Τι υπέροχη φωνή κ παρουσία !

Μεγάλο Μπράβο!!

Εξήντα χρόνια ακριβώς σήμερα (03-04-1962) από τότε που άφησε την τελευταία του πνοή ένας μεγάλος (ίσως ο μεγαλύτερος) της έντεχνης ελληνικής μουσικής! Η ΕΛΣ δυστυχώς δεν τον θυμήθηκε. Η ΚΟΑ τον θυμήθηκε ελάχιστα με ένα μάλλον fake έργο (βλέπετε τα αυθεντικά έργα φρόντισε μέσω της διαθήκης του να τα κληροδοτήσει στην ΕΛΣ και στην ΚΟΑ, οπότε πρέπει να συμβεί copy-paste και κοπτοραπτική προκειμένου να προκύψουν de novo πνευματικά δικαιώματα για κάποιους)… Υπάρχουμε πάντως και εμείς οι λίγοι που Τον αγαπούμε, θαυμάζουμε το έργο Του και υποκλινόμαστε στην ιερή Του μνήμη!

merveilleuse porte d'entrée à l'opéra

Υπέροχο ! Ευχαριστώ πολύ !

Αυτοί που «ανακάλυψαν» ή «ανασύνθεσαν» ή «δημιούργησαν» (με κοπτοραπτική) αυτό το έργο, θα μπορούσαν να έχουν κάνει κάτι απλούστερο. Θα μπορούσαν να μεριμνήσουν ώστε να παρουσιαστεί στην Εθνική Λυρική Σκηνή ο κανονικός, δηλαδή ο αυθεντικός, δηλαδή ο original «Πρωτομάστορας», ο οποίος είναι σίγουρο ότι έχει γραφεί από το χέρι του Μανώλη Καλομοίρη. Άλλωστε, στις 03-04-2022 συμπληρώνονται εξήντα χρόνια από τον θάνατο του. Και η ΕΛΣ κωφεύει. Προτιμούν οι άνθρωποι της ΕΛΣ, που είναι οι ίδιοι με αυτούς του «Κέντρου Ελληνικής Μουσικής» να παρουσιάζουν κάτι αμφισβητούμενο και αγνοούν το αυθεντικό. Ας γνωρίζουν καλά, όμως, πως ότι κι αν κάνουν, ότι κι αν σκαρφιστούν, ο Καλομοίρης θα στοιχειώνει πάντα τους χειρότερους εφιάλτες τους. Όπως στοίχειωνε τους εφιάλτες του μακαρίτη μέντορα τους, του Νανάκου…

Φιλιππος Τσαλαχούρης : Συγγνώμη, …αλλά αμφιβάλλω κάπως για το έργο κι αν είναι του Καλομοίρη... έχω προβληματιστεί πολύ: 1. Δεν πιστεύω πως ο Καλομοίρης θα έφτιαχνε ποτέ ένα έργο Ποτ-Πουρί. Παρόλα αυτά εάν το έκανε θα είχε φροντίσει τις συνδέσεις μεταξύ των θεμάτων. Είναι πολύ πρόχειρες για Καλομοίρη. Εάν το συγκρίνει κανείς με την Εισαγωγές από το Δαχτυλίδι Α΄ και Γ΄ θα δει πως η λογική είναι διαφορετική. Υπάρχουν δύο συνδέσεις που εντελώς αμήχανες. Και ο Καλομοίρης στο τέλος της δεκαετίας του 30 είναι πολύ έμπειρος… βλέπε Τρίπτυχο. Ο Καλομοίρης θα έκανε συμφωνική ανάπτυξη στις συνδέσεις. Επίσης η τελική coda γεννά το ερώτημα γιατί δεν χρησιμοποίησε την πραγματική coda του έργου που είναι πολύ εντυπωσιακή και έχει ενσωματωμένη την ιδέα του έργου. Θα προσθέσω πως είναι παράξενη και η σειρά. 2. Τα κομμάτια που είναι ορχηστρικά στον Πρωτομάστορα είναι αυτό που είναι. Τα κομμάτια στα οποία έχουν ενορχηστρωθεί οι μελωδικές γραμμές, όπως στο ντουέτο, έχουν κάτι που δεν θυμίζει ακριβώς Καλομοίρη. Κάποιες επαναλήψεις στα σόλι με προβληματίζουν. 3. Άκουσα κάποιες διαφορετικές αρμονίες. Δεν είμαι σίγουρος, μπορεί να ήταν και τυχαίες. 4. Στο τέλος της δεκαετίας του ’30 και συγκεκριμένα το ’38 και το ’39 ο Καλομοίρης γράφει την δεύτερη εκδοχή του Δαχτυλιδιού. Μου φαίνεται παράξενο να ασχολήθηκε με τον Πρωτομάστορα. Εάν το έκανε προς το ’43 που παίχτηκε από την ΕΛΣ μετά από πολλά χρόνια, ίσως και να το καταλάβαινα. Επίσης: αν το έκανε για να προβάλει το έργο ώστε να παιχτεί στο εξωτερικό; Μα το έκανε αυτό τότε για το Δαχτυλίδι, πως θα στρεφότανε και στον Πρωτομάστορα; 5. Το 1936 πεθαίνει ο Βενιζέλος και ο Καλομοίρης γράφει το Τρίπτυχο και το πένθιμο Β΄ μέρος. Πιστεύω, χωρίς να μπορώ να το αποδείξω φυσικά, πως αν ο Καλομοίρης έπιανε μετά το θάνατο του Βενιζέλου ένα συμφωνικό κομμάτι από τον Πρωτομάστορα θα έβρισκε οπωσδήποτε τρόπο να συμπεριλάβει το γεγονός της απώλειας. Ο απλούστερος τρόπος θα ήταν να χρησιμοποιήσει το φινάλε της θυσίας. Θα θυσίαζε ο Καλομοίρης την ιδέα του Πρωτομάστορα για να φτιάξει μια Φαντασία "διασκεδαστική" με πανηγυρικό χρώμα και χαρωπό φινάλε; ... ο Καλομοίρης πενθεί στο τέλος της δεκαετίας του '30. Είναι εκτός ιδεολογικής σφαίρας και αισθητικής αντιμετώπισης. 6. Ένα κομμάτι, τέλος, συμφωνικό και τόσο αβανταδόρικο με όλες τις προδιαγραφές να αρέσει δεν υπήρχε περίπτωση ο Καλομοίρης να το είχε «θάψει» και να μην παιζότανε τα επόμενα χρόνια. Ο κάθε συνθέτης, πόσο μάλλον ο Καλομοίρης που είχε πάντα αυτή την έννοια, δεν θα έχανε την ευκαιρία για ένα τέτοιο κομμάτι να το επιβάλει. Στον κατάλογό του έχει την Σουίτα από το Δαχτυλίδι... είχε φροντίσει τα κλεισήματα με ειδικό τρόπο ώστε να γίνεται το "κόψιμο"...την έβαλε στον κατάλογο και δεν έχω δει ποτέ να παίχτηκε ολόκληρη... μπορεί να μου διέφυγε... και ένα έργο που είχε παιχτεί να μην το βάλει;

Το σημείωμα του προγράμματος της συναυλίας, στις 11 Φεβρουαρίου 2022 : Η Συμφωνική φαντασία από τον Πρωτομάστορα είναι ένα ορχηστρικό έργο βασισμένο στην ομώνυμη όπερα, ή ακριβέστερα μουσική τραγωδία, του Μανώλη Καλομοίρη. Με τη σύνθεση της όπερας καταπιάστηκε για πρώτη φορά το διάστημα 1913-15, διασκευάζοντας τη φερώνυμη τραγωδία του Νίκου Καζαντζάκη πάνω στον γνωστό θρύλο του γιοφυριού της Άρτας, που για να στεριώσει πρέπει να χτιστεί στα θεμέλια του η αγαπημένη του πρωτομάστορα. Η πρεμιέρα της 11ης Μαρτίου 1916, εν μέσω του εθνικού διχασμού, χαιρετίστηκε από πολλούς ως ένα εθνικό γεγονός που αποτελεί «τον σταθμό της αφετηρίας για την ελληνική μουσική και την «ανατολή μιας νέας εποχής». Το βαγκνερικής σύλληψης έργο, γεμάτο συμβολισμούς γύρω από τους αγώνες για εθνική αναγέννηση της Ελλάδας, αφιέρωσε στον «Πρωτομάστορα της Μεγάλης Ελλάδας», τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Ταυτόχρονα, στο πρόσωπο του πρωτομάστορα, ο Καλομοίρης είδε και τον εαυτό του, ως τον μελλούμενο πρωτομάστορα μιας εθνικής μουσικής δημιουργίας. Σε αντίθεση με την πολυπαιγμένη όπερα, η Συμφωνική φαντασία αποτελεί μια άγνωστη σύνθεση του Καλομοίρη, που δεν αναφέρεται στους επίσημους καταλόγους έργων του και η έρευνα για περαιτέρω στοιχεία προς το παρόν έχει αποφέρει πολύ φτωχά αποτελέσματα. Από το έργο έχει βρεθεί μόνο το υλικό της ορχήστρας (πάρτες), το οποίο ανακάλυψε η μουσικολόγος Μυρτώ Οικονομίδου στο αρχείο του Συλλόγου «ΜανώληςΚαλομοίρης», και χρησιμοποίησε για την ανασύσταση της παρτιτούρας. Η τελική επιμέλεια της νέας παρτιτούρας και του υλικού έγινε σε συνεργασία με τον μουσικολόγο Γιάννη Τσελίκα και το Κέντρο Ελληνικής Μουσικής. Οι πρωτότυπες πάρτες φέρουν τον γερμανικό τίτλο Symphonishe Tonbilder aus der Oper Protomastoras, που θα αποδίδαμε στα ελληνικά ως Συμφωνικές εικόνες από την όπερα Πρωτομάστορας. Ο ελληνικός τίτλος, με τον οποίο παρουσιάζεται σήμερα, προέρχεται από αναφορές του 1934 σε ένα έργο τιτλοφορούμενο Συμφωνική φαντασία από τον Πρωτομάστορα, το οποίο και ταυτίστηκε με το υπάρχον υλικό. Στις 24 και 31 Μαρτίου 1934 παρουσιάστηκε - πιθανότατα κάνοντας πρεμιέρα - από τις Ορχήστρες των Ραδιοφωνικών Σταθμών της Πράγας και της Βαρσοβίας αντίστοιχα, σε διεύθυνση του ίδιου του Καλομοίρη, που είχε μετακληθεί για να διευθύνει συναυλίες ελληνικής μουσικής. Πριν πέσει στη λήθη, παίχτηκε ακόμη μια φορά στην Ελληνική Ραδιοφωνία,τον Ιούνιο του 1941. Η Συμφωνική φαντασία αντλεί το μουσικό της υλικό από χαρακτηριστικά οργανικά και φωνητικά μέρη της πρώτης εικόνας της α' πράξης της όπερας. Η γραφή της προσδιορίζεται χρονικά ανάμεσα στη δεύτερη (1923-29) και τρίτη (1941-42) επεξεργασία της όπερας, ενώ περιέχει και ένα μέρος (Χορός των τσιγγάνων) που εμφανίζεται στην τρίτη γραφή του 1942, γεγονός που υποδεικνύει πως ο Καλομοίρης καταπιάστηκε με την αναθεώρηση της όπερας και στο ενδιάμεσο διάστημα. Επιλέγοντας προσεκτικά το υλικό του, χωρίς να το επεξεργαστεί εκ νέου, αλλά με σοφά στοχευμένες παραλείψεις μερών, ενοτήτων και περασμάτων, καταφέρνει να δημιουργήσει ένα σφιχτοδεμένο και ομαλής ροής μουσικό κείμενο, στο οποίο παρελαύνουν αβίαστα όλες οι χαρακτηριστικές μουσικές στιγμές της πρώτης εικόνας. Η πολύχρωμη ορχηστρική παλέτα, την οποία χειρίζεται με ξεχωριστή μαεστρία, δίνει νέα ζωή στα φωνητικά μέρη της όπερας που προέρχονται από άριες, ντουέτα και χορωδιακά, αναθέτοντας τους ρόλους των τραγουδιστών σε σόλο όργανα και της χορωδίας σε ομάδες οργάνων. Η Συμφωνική φαντασία μπορεί να χωριστεί σχηματικά σε τρεις ενότητες. Το έργο ξεκινάει δυναμικά με την Εισαγωγή της όπερας, που ανοίγει το έντονα παρεστιγμένο μοτίβο του Πρωτομάστορα. Μια βουκολικού τύπου ελεύθερη μελισματική μελωδία στο σόλο κλαρινέτο εισάγει την πρώτη χορευτική σκηνή, που σηματοδοτεί και το άνοιγμα της αυλαίας στην όπερα. Στη ρίζα του γιοφυριού, οι Μαστόροι που εργάστηκαν στο χτίσιμό του και Τσιγγάνες χορεύουν και γλεντούν, γιορτάζοντας το στέριωμά του, ενώ ακολουθεί η μελωδία από το γνωστό χορωδιακό «Σαράντα μαστορόπουλα». Στον αντίποδα των Μαστόρων που αντιπροσωπεύουν το ελεύθερο πνεύμα, εμφανίζονται με μια εμβατηριακού τύπου μελωδία (κόρνα, βιόλες, βιολοντσέλα), άντρες και γυναίκες Θεριστάδες, που μαζί με τον Γέρο θεριστή να τους καθοδηγεί διαβαίνουν το γιοφύρι τρέμοντας μην γκρεμιστεί. Το ποτάμι φουσκώνει και αγριεύει, κλείνοντας την πρώτη ενότητα. Η μεσαία - δεύτερη ενότητα, ξεδιπλώνει τη λυρική πλευρά του Καλομοίρη, όπου ακούμε τις μελωδίες των πρωταγωνιστών. Αρχικά, ο νεαρός Τραγουδιστής, θαμπωμένος από την κόρη του Άρχοντα, της τραγουδάει την άρια «Αχ τα χέρια σου Σμαράγδα», που εδώ εισάγεται στο αγγλικό κόρνο. Ο Τραγουδιστής παίζει μια μελωδία (παραλλαγή της βουκολικής μελισματικής μελωδίας στο σόλο φλάουτο) στη φλογέρα που του χάρισε η Σμαράγδα και κλείνουν τραγουδώντας μαζί (σόλο βιολί και βιολοντσέλο). Η σκηνή διακόπτεται από τα «Σαράντα μαστορόπουλα» που τραγουδούν οι Μαστόροι και οι Τσιγγάνες. Εμφανίζεται ο Πρωτομάστορας και ακολουθεί η ερωτική σκηνή με τη Σμαράγδα «Πόσο αγαπώ τα χέρια σου». Όσο διαρκεί ο διάλογος, η μελωδία περνάει από διάφορα σολιστικά όργανα, (κόρνο, βιολοντσέλο, όμποε), μέχρι να ενωθεί στην κορύφωση του ντουέτου, με τους δυο εραστές χαμένους στην έκσταση του πάθους τους, σε μια σκηνή που φέρνει στο μυαλό την αντίστοιχη από τον Τριστάνο και Ιζόλδη. Η τρίτη ενότητα μας επαναφέρει στο αρχικό κλίμα. Οι Τσιγγά- νες χορεύουν πάνω σ' ένα ζωηρό ρυθμό. Το έργο κλείνει σε ένα κλίμα ευφορίας με τον Άρχοντα να τους καλεί όλους για γλέντι και χορό, ενώ το πλήθος τον επευφημεί. Μυρτώ Οικονομίδου, μουσικολόγος.

Καλησπέρα κύριε Πολιτόπουλε, Εχθές ολοκλήρωσα την ακρόαση-ανάγνωση του έπους, από τη ραψωδία Α έως την Ω. Ρυθμός, φωνή, άρθρωση, όλα στην εντέλεια! Ένα τεράστιο ευχαριστώ για την εκπληκτική δουλειά που κάνατε!

Wonderful!!!

Merci beaucoup

Interpretations of the poem are multiple. The point depends on current socio-economic citrcumstances and a phase of the inner development of a society.

Καταπληκτική!!!

Not only the interpretation is incredible. This music is really great! I cannot believe that it is not so well known as other famous music of the same time. It´s higher time to rediscover the greek modern music.

Συγκλονιστική ερμηνεία !

Κύριε Χάρη θα μπορούσες να απαγγείλεις την Ιλιάδα απο το πρωτότυπο σύμφωνα με την μοντέρνη προφορά; θα ήταν περίφιμο. Ευχαριστώ

R.I.P. Dafni

Τεράστια απώλεια ο θάνατος της. Αιωνία η μνήμη!