😢😢😢шындық қой👍👏

Қартаң әйел жұмысыма іздеп келіп, жылады: "Жалғыз қызым бар еді, айнам, Тірлігімнің шынары Еркелеттім, Өмірімді желкен еттім жолына. Тек сол гүлдеп толыссын деп, Тек сол кисін, сол ішсін деп, Ештеңені аяғам жоқ, бәрін бердім қолына. Қызым сұлу бой түзеді, ой түзеді жайдары, Ой түзеді көз жауын ап қызғалдақтай майдағы, Алды болды құрбысының бірге өскен. Үмітіме бақ пен қайғы қалай қатар мінгескен? Бекер, Бекер жіберіппін еркіне, Ерте түсіп қалды-ау, сірә, албырт сезім өртіне. Бақытты едім, Бақытты едім мен қандай Қашан қызым жолыққанша ғашықтықтың дертіне. Күзетшімін бұл күн есік торыған, Туар айым тумай қалды оңынан. Үш жыл болды. Бұйрабас бір әртістің Сорлы қызым жүгіріп жүр соңынан. Ал ол иттің (бұл қорлыққа қарашы?) Бар әйелі, баласы. Үйленуге қайдан келсін шамасы. Қызым соны білмейді ме? Біледі! Біле тұра селт етпейді жүрегі. Небір жайсаң жігіттерді төредей Мазақ етіп кетпеді ме елемей?! Бұл не деген көлден табар бақытты, Шөлден іздеп жаңылысқан шөрегей. Деп сенсем де: бақыт алда, жол алда, Адасқандай кейіптемін боранда. Ал ол үшін бұйрабас сол әртістен Артық жан жоқ ғаламда. Тек соны ойлап беріледі арманға, Тек соны ойлап жылайды үйде қалғанда. Сосын кайта жымияды: - Менен асқан бақытты Адам жоқ деп жалғанда. Дауа бар ма, дауа бар ма талғамға. Жақын тартып сырласымдай бұрынғы, Кешір, қалқам, саған аштым сырымды. Сен ерекше сыйлы жансың қызыма. Сыйлайтыны - жатқа оқиды жырыңды. Өзіңе аян, қыз көңілі гүл нәзік, Жеңе алмаспыз ер мінезбен ұр да жық. Өтінемін, Сол бақытсыз сорлыға Қол ұшын бер, ой саларлық жыр жазып". Соны айтты да шығып кетті ол қоштасып, Тұрып қалдым ойым мұңмен астасып. Көз алдымнан кетпей қойды мұңлы ана, Көз алдымнан кетпей қойды жас ғашық. Өлке даңқын артқанымен арқаға, Әлі күнге түспей келген картаға, Қыран ғана қалықтайтын көгінде, Бұлттан биік заңғар аз ба, Сұрақ, қойған таңдар аз ба, Жазылмаған заңдар аз ба өмірде? Күдіс пейіл кедергіден қайтқанымен меселі, Ғашық жүрек өз тағдырын өзі ғана шешеді. Жыға алмайды оны жұрттың өсегі. Бұған дәлел - құдіретті "Қорлан" әні кешегі. Қасіретті сәт соққанда әбден меңдеп кеселі Қайран Естай, қимас досын шақырып, Былай депті деседі: - "Ей, Нұрлыбек, өренім! Жетпіс екі жасымда Тұзағына іліндірді мені өлім. Тулағанмен амал нешік, көнемін. Тіршілікте аз созбап ең қол ұшын Өлген соң да қажет боп тұр көмегің. Дәл өзіңдей қайдан ұқсын қайғымды ел, Ғашық көңіл мәңгі жасыл айдын көл. Ғашықтықпен өткен күндер ғана өмір, Ал қалғаны жай күндер. Көлмен көлдей, таумен таудай теңдесе, Белдесуге талап қылдым мен неше. Елу бір жыл ғашық болдым Қорланға, Елу бір жыл өмір сүрдім, ендеше. Қорланды ойлап қиял қостым тағдарға, Қорланды ойлап шықтым қанша заңғарға. Сірә, мендей ғашықтықтан бақ тауып, Сірә, мендей мұңға батқан жан бар ма? Дүниенің өзге бақыт, шаттығын Менсінбеген Менің мұңым тәтті мұң. Тәтті емей не? Он сегізге ой салып, Жиырма бесті таңдандырса қарттығым?! Әттең, тағдыр қоса алмадым Сорым ба? Заман - жылан. Жатып алды - ау жолымда. Бірақ менің бақытым да, барым да Қорлан берген алтын жүзік жарқырап, Елу бір жыл сәуле шашты қолымда. Өр толқынға қарсы жүзген әр кеме Мен болыппын. Оһо, қандай мәртебе! Бұл жүзікке елу бір жыл әйелім Қызғанышпен қарап келді өртене. Десе - дағы ел дәстүрі ерге сын, Қарттарға ескерт, Қарсыласа көрмесін. Қорланымның көзі болған жүзікті, Өтінемін, Өзіммен бір жерлесін! Серт пен сөзге ұмытшақтау өлкеде Ғашық болып өлу қандай мәртебе. Тірлігіме шабыт берген бұл жүзік, Жарық беріп жатсын маған көрде де!" Шаршатпаған арман шіркін, арман ба? Әне, солай қайсар ақын көз жұмды. Бұл туралы айтқан кезде Қорланға: "Егер олай етпесе, Естай Естай бола ма?! Естай Естай бола ма?! Онсыздағы жаны сұлу балаңа Сұлу өлім сыйлапсың - ау, Жер-ана!" - Деп жылапты кемпір байғұс еңкілдеп, Ақ жаулығы ай нұрымен желкілдеп. Нағыз ғашық қарттығына көнер ме?! Қорлан өзі кейінірек қылтамақтан өлерде, Әжімді жүзі қуарып, түнеріп, Күйеуін сыртқа шығарып жіберіп, Ақпалап, қозып делебесі де, Бойжетіп қалған немересіне Естайдың әнін салдырып, Жанарын шоқтай жандырып, "Бақыттымын, бақыттымын", - депті де, Көз жұмыпты мәңгілік. Ғашық жүрек сүйгені үшін бола алмайды жазалы. Адам азса ғашықтықтың жоқтығынан азады. Ғашық жыры - тіршіліктің көкейтесті өлеңі. Ешбір геометриямен Өлшенбейтін көлемі. Бұл сезімнің ұшан-теңіз адамзатқа берері. Ғашық болу келсе кімнің қолынан Әлем соған сенеді. Құлай сүю - ерлікпен тең себебі! Апатай - ау, Онда неге итереміз ғашықтарды қақпанға? Көңілінің күні жоқтардан Табанының бүрі жоқтардан Жұрт онсыз да зардап шегіп жатқанда. Апатай - ау, Қызым батты күнәға Деп қамығып жылама, Жанарыңды қасіретке бұлама. Мүмкін, жолы сәтсіз шығар... Бірақ сүю бақыты Кез келгенге тартылмайтын сыбаға. Апатай - ау, Сеніміңді жасытпа, Қашықтықты жеңе білу - мықтылық, Нағыз бақыт - жақында емес, шықта. Кел, ендеше, орнымыздан тік тұрып Тост айтайық Қашық, қиын жол таңдаған ғашыққа: Асланы ашық болсын деп, Сәулесін алысқа шашып қалсын деп, Өлім де бөле алмас ғашық болсын деп, Адамдар оларды соттауға Асықпасын деп.

Көрермендерді айтсай ақынан ақылды боп отыр ғой...

Сөйле, тілім, алаңдама, тартынба! Найзағайдай шындықты айтып жарқылда! Қалай ғана өмір сүрдім дей алам, Бір ауыз сөз қалмаған соң артымда?! Заман қалай, адам қалай өзгерді, Өзгергенді, шүкір, қазір көз көрді. Арың менен ақиқаттың алдында, Шындықты айтып шыңғыратын кез келді! Айтса нанар момын халық едік қой, Сенгіштіктен талай таяқ жедік қой. Халқымыздың қамын жеген ұлдарын, О ғаламат халық жауы дедік қой. Күңі болған, қазағымды сорлаған, Қасиеттің қара рухын қорлаған. Ешқашанда тарихымда даламның, Кешегіндей ұрыс-керіс болмаған! Сеніп өскен халық едік малына, Малын алса, қайтсін халық налымай?! Америка, Түркияға, Қытайға, Жетіскеннен шашылдық па тарыдай? Әке тұрып сөйлеп кетті баламыз, Ағайыннан алыс кетті арамыз. Үш миллиондай аштан өлген бабамыз, Қалғанымыз қайда кетіп барамыз?, Шұбар ала болып кетті тілдерің, Айтатұғын келді бүгін күндерің. Тілің кетсе үнің қоса кетерін, Қайран елім қайдан ғана білмедің?! Он бір тілде сөйлегенде таң қылып, Ана тілді білмеу қандай заңдылық?! Өсер балаң,жалпақ далаң жатқанда, Қазақ тілі жасау керек мәңгілік! Ауруыңда бірте-бірте асқынған, Қара ниет асып кетті қасқырдан. Қай бабаның дәстүрінде бар еді, Ата-анасын бөтен қолға тапсырған?! Азаматтар қол бастаған қаһарман, Алькоголдің арбауына шаталған. Бұл заманның Қобланы мен Қамбары, Оқ тимей-ақ шығып жатыр қаһардан. Надандықтың биігінен аспадық, Құдайдыңда таза жолын тастадық. Мас күнемдік ұлдар түгіл қыздарың, Ол аз болса наша шеге бастадық. Сәл кідіріп ойлаңдаршы әріден, Қанша сәби өлді улы кәріден. Қыздарымыз үйде отырып жүкті боп. Тірі жетім көбейді ғой бәрінен. Оқымаған,биікте еді бабамыз, Оқыдық қой неге саяз санамыз?! Асқынды ғой,асқынды ғой жарамыз, Ей бауырым қайда кетіп барамыз?!

Намысты ояататын терме екен. Жылыймыз ба күлеміз ба?

Ғой, ғой айтыс болып жатыр

👍👍✊

50 көп тындадым

Сөйле, тілім Алаңдама, тартынба Найзағайдай шындықты айтып жарқылда! Қалай ғана өмір сүрдім дей алам, Бір ауыз сөз қалмаған соң артымда?!Заман қалай, адам қалай өзгерді, Өзгергенді шүкір, қазір көз көрді. Арың менен ақиқаттың алдында Шындықты айтып, Шыңғыратын кез келді. Айтса нанар аңғал халық едік қой, Аңғалдықтан талай таяқ жедік қой. Халқымыздың қамын жеген ұлдарын О, ғаламат, «Халық жауы» дедік қой! Күні болған қазағымның сорлаған, Қасіреттің қара бұлты торлаған. Ешқашанда тарихымда даламның, Кешегідей бұрыс кету болмаған! Сеніп өскен халық едік малына, Малын алса, Қайтсін халық налымай?! Америка, Түркия, Қытайға, Жетіскеннен шашылды ма тарыдай? Әке тұрып сөйлеп кетті баламыз, Ағайыннан алыс кетті арамыз. Үш миллион Аштан өлген бабамыз, Қалғанымыз қайда кетіп барамыз? Шұбарала болып кетті тілдерің, Айтатұғын келді бүгін күндерің. Тілің кетсе, Күнің қоса кетерін Қайран елім, Қалай ғана білмедің? Әрбір тілде сөйле әлемді таң қылып, Ана тілін білмеу қандай заңдылық?! Өсер балаң, Байтақ далаң тұрғанда, Қазақ тілі жасау керек мәңгілік!!! Ауруың бірте - бірте асқынған, Қара ниет асып кетті қасқырдан. Қай бабаңның дәстүрінде бар еді, Ата - анасын бөтен қолға тапсырған. Өкініштен өксігімді баса алмай, Айту қиын ойлы көзге жас алмай. Бір ақсақал бір ауылды билеуші ед, Қазір қалдық бір келіннен аса алмай. Азаматтар қол бастайтын қаһарман, Алкогольдың арбауына шатылған, Бұл заманның Қобыланды мен Қамбары, Оқ тимей - ақ шығып жатыр қатардан. Бабамыздың биігінен аспадық, Құдай, Дінді таза жауып тастадық. Маскүнем боп ұлың түгіл қыздарың, Ол аз болса наша шеге бастадық. Сәл кідіріп, ойлаңдаршы әріден, Қанша сәби өлді улы дәріден. Қыздарымыз үйде отырып жүкті боп, Тірі жетім көбейді ғой бәрінен. Қайдасыңдар, Азаматым, арысым, Қайда кетті, қасиетті намысың? Адам түгіл шырылдаған торғайда, Жанын пида етуші еді бала үшін. Алған кезде бұл тоқырау алқымнан, Жұрдай болдық Қайран баба салтыңнан. Қасиетті қыздарымның қылығы, Бейне Арал, Балқаш болып сарқылған! Миымызға өрмекші тор құрған ба?! Көр соқыр қып құдай таза ұрған ба?! Қара көздер кімге ғашық болдыңдар, Өз батырың, Өз арысың тұрғанда! Намыс қайда, ұят қайда, ар қайда? Оның бәрі қалғаны ма шалғайда. Бұл бетімен кете берсе ұрпағың, Шала естілеу, Мәңгүрт болып қалмай ма? Дұрыс болмай замананың жетегі, Еңіреген ердің толды етегі. Осылардың бәрін ойлап қарасам, Бас айналып, Көз бұлдырып кетеді. Күнім туды ағымнан бір жарылар, Қайран елім, Сорың енді арылар. Шыдаушы еңдер, Шыдаңдаршы шырылдап, Шындық жайлы айтатыным әлі бар. Туған елдің қазынасының бәрін ап, Ұрпағымыз кейін немен жарымақ?! Полигон боп Абай, Мұхтар жүрген жер, Атом неге тек Семейде жарылад?! Бұл сөзіме түсінер - ау есі бар, Кімнің қандай ала - алмаған өші бар? Талай елсіз Тундралар жатқанда, Сары алтындай Сарыөзекте несі бар? Мәз болмайық арқамыздан қаққанға, Мәз болмайық жұлдыз әкеп таққанға, Кімге керек жал мен жая жегенің, Бауырларың қылтамақ боп жатқанда. Бауырларым, Жанымыз бір кемеде, Уық сынып, қирап жатыр кереге. Өз дауысын көтермесе өз елім, Өзгелерге Абай, Семей немене. Бауырларым, Жанымыз бір кемеде, Мен ешкімге жүрген жоқпын сене де! Лермонтов пен Пушкинді айтқан жандарға, Абай мен Сәкен деген немене?! Қайран далам, Өр төсіңе - нұр тұнған, Қырандайсың, қанатынан қырқылған. Мал өрісің, Аң мен құсың жоқ болды, Миллион гектар жырым - жырым жыртылған! Кереку мен Қызылжар еді мақтаным, Ұмыттық қой Ақмоланың аттарын. Өзге тілде қойып алдық аттарын, Байқайсың ба қайда бара жатқанын? Оқымаған биікте тұр бабамыз, Оқыдық қой: Неге саяз санамыз? Асқынды ғой, Асқынды ғой жарамыз. Ей, бауырлар, Қайда кетіп барамыз? Асқар тауым - ақыл, Ойым - қорғаным, Есіңді жый, Ешкімге жем болмағын. Есіл ерлер ертеңді де ойлаңдар, Кімге керек бес күн жақсы болғаның. Айтатұғын атты бүгін ақ таңдар, Бәрін біреу береді деп жатпаңдар. Бір қазақты үшке бөліп бүлінбей, Қайран елім, Бірлігіңді сақтаңдар!..

Сөйле, тілім, алаңдама, тартынба! Найзағайдай шындықты айтып жарқылда! Қалай ғана өмір сүрдім дей алам, Бір ауыз сөз қалмаған соң артымда?! Заман қалай, адам қалай өзгерді, Өзгергенді, шүкір, қазір көз көрді. Арың менен ақиқаттың алдында, Шындықты айтып шыңғыратын кез келді! Айтса нанар момын халық едік қой, Сенгіштіктен талай таяқ жедік қой. Халқымыздың қамын жеген ұлдарын, О ғаламат халық жауы дедік қой. Күңі болған, қазағымды сорлаған, Қасиеттің қара рухын қорлаған. Ешқашанда тарихымда даламның, Кешегіндей ұрыс-керіс болмаған! Сеніп өскен халық едік малына, Малын алса, қайтсін халық налымай?! Америка, Түркияға, Қытайға, Жетіскеннен шашылдық па тарыдай? Әке тұрып сөйлеп кетті баламыз, Ағайыннан алыс кетті арамыз. Үш миллиондай аштан өлген бабамыз, Қалғанымыз қайда кетіп барамыз?, Шұбар ала болып кетті тілдерің, Айтатұғын келді бүгін күндерің. Тілің кетсе үнің қоса кетерін, Қайран елім қайдан ғана білмедің?! Он бір тілде сөйлегенде таң қылып, Ана тілді білмеу қандай заңдылық?! Өсер балаң,жалпақ далаң жатқанда, Қазақ тілі жасау керек мәңгілік! Ауруыңда бірте-бірте асқынған, Қара ниет асып кетті қасқырдан. Қай бабаның дәстүрінде бар еді, Ата-анасын бөтен қолға тапсырған?! Азаматтар қол бастаған қаһарман, Алькоголдің арбауына шаталған. Бұл заманның Қобланы мен Қамбары, Оқ тимей-ақ шығып жатыр қаһардан. Надандықтың биігінен аспадық, Құдайдыңда таза жолын тастадық. Мас күнемдік ұлдар түгіл қыздарың, Ол аз болса наша шеге бастадық. Сәл кідіріп ойлаңдаршы әріден, Қанша сәби өлді улы кәріден. Қыздарымыз үйде отырып жүкті боп. Тірі жетім көбейді ғой бәрінен. Оқымаған,биікте еді бабамыз, Оқыдық қой неге саяз санамыз?! Асқынды ғой,асқынды ғой жарамыз, Ей бауырым қайда кетіп барамыз?!

Бір туар азамат еді .Керемет. Қазаққа қаншама мұра қалдырды. Шашпай төкпей керегін алыңыздар.

Автор ассалаума алйкум мен каракалпакстан караозек р н агамыздын жаткан жери жайлы болсын осы агамыз Кай жердин тумасы

30 жыл бұрын қазіргі заманды айтып кеткен екен

Өлді деуге болама айтыңдаршы,өлмей тұғын артында сөз қалдырған! Шынболат-бұл шындық!!!

10 Ноябрь 1998 жылы гой

Бала шаганыз бар гой п ж с

Бір туар кайран казағым жайыңыз жанната болсын

Қалаи а, қазіргі кезді суреттеп берді, шыны керек қазіргі заманның дертінтаитып жатырго. Наша, арақ, жүктілік, адам өлітіру, барлыгын аитып кеткен екен гой

Қай жылы айтылған?

Орыстың жақсылығы туралы жырлады

Азамат оз тилибизди барктабай кайдагы орус тилин даназалап ырдайбыз. Чынгыз айткан манкурт болуп баратабыз.

Уақытысында сүйіп тыңдайтын едік.Жүзі қандай жылы, жаныңыз жаннатта болсын, жатқан жеріңіз жарық болсын ағатайым

Жатқан. Жерің. Жанатанболғыр. Недеген. Сөздер. Сайсүйегің. Сырқрайды

Ассалямуалейкум бұл терме қай жылы жазылып шыққан кім біледі?

ХАЛЫҚ ҚАҺАРМАНЫ АТАҒЫН

Әлі де билік басындағылар мен Халқымызға ойдан естен шығармауымыз керек кімдер осындайға жеткізгенін.

Иманды бол бауырым

Аллаһ рахметіне алсын шыншыл ақынды

Мағынасы түсінген адамға өөте керемет

Тілмен қыртпаңдар,Қызылжард бар жігіттер қазақпыз деген,қырта бермеңдер ,бәр😮іміз алты алштың баласымыз

Аруана мықты. Салмақты айтқандары

Осы,агамызга,бир,кала,атын,коиу,керек

Жатқан жері жайлы топырағы торқау болсын

Көп екен деп ешкімге бермендер Қуанғанда өзім симай кетемін👏👏👏👏👍

Жаның жаннатта болсын,асыл азамат.

Астагфиролла ауыздарында шылым недеген коргенсиздик негизинде Адам омирден кайтканда сонгы сапарга жаназа намазына барарда Адам биринши гусыл дарети болуы керек ягни тазарып баруы керек сонда маркумга сауабы болады

Инна лилла уа Инна илайхи ражиуун ягни биздер алладанбыз Жане Аллага кайтушыларданбыз Анда каншалаган адамдар жилган осы адамдардын дарет гусыл намаз орындаушылары барма

Керемет соз жок иманды болсын

Рай Дөңбай Кеңестің баласЫ Байзақ ауданы алға

ҰЛЫТАУ ӨҢІРІНІҢ ХАЛҚЫ АҚЫНДАРДЫ ШАПАЛАҚПЕН ҚОЛДАП ОТЫРАЙЫҚ ЖАСАСЫН ЖАС АҚЫНДАРЫ. АЛҒА

Мықты

Керемет. Әруағыңнан айналайын Шынберген ағамыз.

Биринши рет естидим соз жок

👍👍👍

Мәнісін түсініңдер,қарапайым халық бір біріне деген көзқарас дұрыс болу керек!!!!!!!

Айтыс тыңдаудан шаршамаймын. Жаңа айтыстарды қуана-қуана тыңдаймын.

Айтыс ақындары қай ғасырда да шындықты айтып шырылдаған әлі жеткендерінше. Оған үнемі куә болып жүрміз.Өнерлерің өрге жүзсін тарландар !!

❤❤❤❤

Аннин создери казирги болып жаткан😢💔

Мына жүргізуші жігітті екінші шығармаңдаршы, өтініш.