Bardzo dziękuję za książkę. Niesamowicie potrzebna i też mam nadzieję, że będzie impulsem dla głębszego dialogu. Temat nie jest wyczerpany można pisać 2ga część ;-) :-) Polacy nie mają się czego wstydzić i powinniśmy pozbyć się naszych "narodowych" i "rodowych" kompleksów. Co oznacza być "naznaczonym dzieciństwem"? Co oznacza być pokoleniem lat 80 czy 90tych wychowanym w zmieniającej się rzeczywistości polityczno-społeczno-kulturowej Polski? DDD, DDA o życiu w dysfunkcyjnym środowisku a więc nie tylko domu ale i drugim "domu" czyli szkole oraz społeczeństwie komunistycznym czasach PRL. Dzieciach wychowanych przez rodziców pokolenia powojennego i języku bólu, budującym w nas przekonanie, że ból a właściwie cierpienie zapewnia troskę czy czyjąś obecność. Książka ważna i potrzebna z wielu aspektów przedstawia problem dysfunkcyjności. No właśnie dlaczego sobie nie radzimy? Dlaczego jest tyle nieszczęścia, bólu chorób psychosomatycznych i nie tylko, złamanych ludzi, samobójstw... Książka składa się z 3 części: 1/Dysfunkcyjny dom w dysfuncyjnym środowisku 2/ Zdziecinnienie i droga ku dorosłości 3/ Lekcja do odrobienia- wielogłos naszego pokolenia rozmowy ze znaczącymi osobistościami na wielorakie tematy dotyczące DDA i DDD. Bardzo polecam szczególnie dla osób wychowanych w czasach PRLu ale i nie tylko. A dla porównania i w pewnym stopniu uzupełnienia też bardzo polecam książkę Pamuka Stambuł. Wspomnienia i miasto. Dzięki książce zrozumiałam dokładnie i poczułam co to jest huzun (hüzün język turecki). A będąc pokoleniem postkomunistycznym w kraju gdzie cały czas jeszcze funkcjonuje "trauma powojenna" i znamię komunizmu... może i zrozumiałam trochę bardziej siebie i mentalność Polaków... Wbrew odległości geograficznej między Turcją a Polską huzun mógłby stać sie mianownikiem wspólnym. Dziękuję za ciekawy spotkanie i rozmowę jak zawsze :-)

szanowna autorka mówi o wywaleniu Konopnickiej ze szkół. Szanowna autorka związana z gazetą wyborczą. To środowisko nie jest przychylne temu wszystkiemu co bliskie Polakom. Rota i teraz aktualna.

Budynek MSN nie jest minimalistyczny. Jest tylko powściągliwy w wyrazie. Minimalizm niczego nie udaje, a budynek Phifera udaje na przykład, że składa się z warstw. W ogóle jest metaforyczny oraz , co jest paradoksalne wobec powściągliwości - manieryczny i ekspresyjny. I to jest w nim najciekawsze i najbardziej oryginalne (no wiem, nie dla każdego). Ale nie przykrywa to jego urbanistycznego występku, w tym niedopracowanej kompozycji.

Umieszczenie w wykładzie tego akurat budynku, kryjącego spadziste dachy za attyką, jako rzekomy przykład nieetycznego postępowania architekta, jest krzywdzące dla autora projektu i wyróżniającego się dzieła, które stworzył. Jest dokładnie odwrotnie - twórczo rozwiązał on problem, że w bezpośrednim i nieco dalszym sąsiedztwie znajdują się liczne stare i nowe domy z płaskimi dachami, najwyraźniej zbudowane zanim uchwalono plan. Kto może i chce, niech sprawdzi: Warszawa, zakręt ulicy Starowiejskiej.

Z przykrością przyznam, że okropnie przeklinam. Mam brzydki zwyczaj rzucania mięsem w pokoju nauczycielskim. Kiedyś koleżanki matematyczki nie wytrzymały i zwróciły mi uwagę, że mój wulgarny język jest nieznośny. Odpowiedziałam, że doskonale je rozumiem, ale wyniki badań pokazują, iż ludzie inteligentni przeklinają i nie będę k***a przepraszać, że jestem inteligentna. Więcej nikt nie zwrócił mi uwagi w pokoju nauczycielskim z powodu mojego ekspresyjnego komunikowania się.

1:07:10 Jako absolwent architektury powiem tyle: architekci sobie zasłużyli na taki los. Przez dekady projektowali w duchu fanatycznego modernizmu i zadufania w sobie, ignorując krytykę i broniąc nieludzkich i bezdusznych projektów no i teraz wielki płacz że SI też potrafi projektować bezduszne budynki. Historię i rzemiosło wyrzucono do kosza i teraz historia do kosza wyrzuci architektów. Rzemieślnicy zostali bo ktoś budynki jednak budować musi. Ot taka ironia losu.

Gazeta Wyborcza interpretuje ahistorycznie Konopnicką🤮🤮🤮🤮🤮

Niesamowita historia opowiedziana przez niesamowitą kobietę. Gratuluję. Można słuchać bez końca 👏🙏🙂

porywająca opowieść, której nie ma się dosyć, dziękuję

Słowo "ezoteryczne" jest ok, nie zasługuje moim zdaniem na cytrynę, za to "masywna" na określenie biblioteki kojarzy mi się z popularnymi kiedyś sklepami oferującymi używane "meble holenderskie".

Uwielbiam oglądać te spotkania autorskie z panią Magdaleną Grzebałkowską! Czysta przyjemność :)

Bardzo dziekawe spotkanie. Dziękuję Paniom. Książki pragnę mieć!!!❤

Bardzo interesujące opowieści niezwykłej pani Grzebałkowskiej, dziękuję ♥️👍🌹

"Panna Florentyna'" jest ponura i nie do zapomnienia. Sutuacja bohaterki beznadziejna, również z powodu jej rozbudzonych a niemożliwych do zaspokojenia aspiracji. Pracuje, ale jest głodna i brakuje jej ubrań. Nawykowe oczekiwanie czytelnika na uśmiech losu jest tu najbardziej dojmujące.

Babka ma nabiał 😂

Bardzo ciekawa rozmowa, chciałabym więcej😊

Już lecę po te książkę! Autorka świetna, cudownie się słucha, cudowne poczucie humoru 👍👍👍😊

czytałam o Saaamach u Mariusza Wilka

jestem głęboko poruszona tematem rozmowy ; to kolejna książka, którą muszę przeczytać

Dziękuje 👏👏👏👍✌️

Pierwszy ❤😂

Szwecja naród miłujący pokój i dobroć …

a co w tym zlego , ze modlono sie przed jedzeniem?

❤😊

Wspaniała osobowość .

Kocham Panią Magdę! Wszystkie jej książki są fascynujące❤

Uwielbiam czytać Gondowicza. Żałuję, że tak rzadko mogę go słuchać.

Pani Magdaleny mogę słuchać bez końca, wszystkie hej książki przeczytałam,jestem zdecydowanie fanką.Rozmowa piękna obu panią dziękuję.❤😊

Miła niespodzianka 😊 dziękuję za rozmowę. Moja ulubiona pisarka ! Odkrylam Sylwia Plath 20 lat temu i czesto powracam , ostatnio kupila biografię w jezyku niemieckim ! Pozdrawia emerytka z Wiednia ❤

Jestem fanką serii z prof. Szczupaczyńską i bardzo ucieszyły mnie wątki rodzinno-osobiste w "Śmierci na Wenecji" (świetny pomysł!) oraz syfilis Lenina, ale "zriserczowania" z ust pisarza i tłumacza znieść nie mogę... Sorry. Niefajne jest też częste zaglądanie do telefonu przez dość znudzonego tą rozmową p. Nogasia.

Piękna rozmowa, piękna opowieść pięknej Pani Pisarki w pięknej sukni; nie ma wyjścia "Dezorientacje" trzeba przeczytać

Dziękuję, można słuchać bez końca. Książka będzie przeczytana😊

👏👏👏👍✌

Magda ,z niczego zrobi coś wielkiego ,czyli naciągane

Bardzo dziękuję i uwielbiam całą trójkę panów ❤

Panowie błyskotliwie odpowiadają na pozbawione błyskotliwości pytania. Brawo dla autorów, gwizdy dla prowadzącego.

czy tylko ja słyszę ,że ten wywiad jest o RT a nie książkach? Nie pada właściwie żadny tytuł , którym RT się zachwycił , tylko "ja" "ja" "ja"

I Pan Dehnel,taki esteta godzi się na herbatę w szklankach,bez spodka jak za PRL? A może to zamierzona stylizacja?

Lubię Was, Panowie.I tego, który pyta, i tych, którzy odpowiadają. Cudownie się Was słucha.

Bardzo cudowna rozmowa, dziękuję 😊

Pani Magdaleno, nasze działania"na zewnatrz" w zestawieniu z postawami "wewnątrz" np. w zyciu codziennym rodziny wiele mówią o człowieku. Pani spostrzeżenie jest trafne, wszystkie znane mi przypadki potwierdzają regułe, że osoby uchodzące za dobrych dla ogółu "ludzkosci" zaniedbuja najbliższych, a nawet są domowymi potworami.

Świetnie spędzony czas, dziękuję 🙂

co mlodziez dodaje to 'tempus fugit' ? ciekawam

Dziękuję.

Wspaniała rozmowa. Jestem ciekawa tej książki.

Uwielbiam książki p. Grzebalkowskiej❤! I bardzo czekałam na tą..zaczęłam właśnie i oczywiście od razu czuję, że znów jest świetnie..i teraz znowu czekanie na następną 😂

Badzo piekne spotkanie.Dziekuje.

Genialna! Jak zawsze ❤

Dziękuję za możliwość obejrzenia spotkania online ! ❤ Fantastyczne🥰 Ukłony dla obu Pań☺️

Orzeszkowa musi być! Koniecznie :)