Tak, zdecydowanie nie walczymy, a poprawiamy jakość życia z jąkaniem (pomagamy sprawnie ,,zarządzać" jąkaniem) i tak - jąkanie ma podłoże neurofizjologiczne i genetyczne. Obecnie uważa się je za przejaw neuroróżnorodności - to odmienny sposób mówienia spowodowany inną budową i funkcjonowaniem mózgu. Więcej informacji można znaleźć np. na stronie: www.logolab.edu.pl

@@porozmawiajmyojakaniu Powiedzmy sobie wprost. Jąkanie to jest za mały rynek żeby komuś opłacało się zainwestować w stworzenie leku czy metody leczenia więc zostaje nam "zaakceptować, że jesteśmy różnorodni" i to przy całej stygmatyzacji ze strony społeczeństwa.

@@themateoo Coś w tym jest ;) Chciałoby się więcej dużych, szeroko zakrojonych programów badawczych, ale to wiąże się z kosztami, a liczba beneficjentów to ok. 1% populacji, więc zazwyczaj są to nieduże projekty, zwykle uniwersyteckie. Jeśli chodzi o giełkot, jest ich jeszcze mniej. Ale nie jesteśmy bezradni - badania wykazują skuteczność podejmowanych przez nas terapii, nie w sensie „wyleczenia”, ale (jak już pisałam) poprawy jakości życia. Nie poddajemy się także na polu szerzenia wiedzy o jąkaniu i giełkocie 🙂 Dziękuję za komentowanie, bo to oznacza, że nasz przekaz jednak do kogoś trafia👍

@@porozmawiajmyojakaniu Żeby poprawić jakość życia osób jąkających nie wystarczy tylko praca z nimi nad nimi. Trzeba popracować nad społeczeństwem. Mogłoby jakieś ministerstwo jedno z drugim sypnąć coś na jakąś kampanię społeczną. Środowiska naukowe które się tym zajmują powinny za czymś takim lobbować.

Niestety wciąż są jednak terapeuci, którzy uważają, że każde jąkanie można wyleczyć i co gorsza niektórzy gwarantują ,że po pewnym czasie wyleczą np: po dwóch tygodniach albo po. 10 - 12 wizytach.

Dziękujemy :) P. Schneider - "Moje dziecko się jąka. Co mogę zrobić? D. Siegel, T. P. Bryson - "Potęga obecności" A. Faber, E. Mazlish - "Jak mówić do nastolatków..." D. Siegel, T. P. Bryson - "Mózg na tak" D. Siegel - "Burza w mózgu nastolatka" M. Musiał - "Dobra relacja" "Przygody Fenka - Kłopoty ze słowami" P. Schneider - "Kto-kto-kto robi hu-hu-hu?" J. Strękowska - "Czerwony kłopot" A. Szerszeńska - "Tymon i piłka w grze" A. Sakwerda - "Spokojnie, to tylko jąkanie" E. de Geus - "Czasami po prostu się jąkam" K. Byron - "Tygrysku, czy to prawda?" A. Llenas - "Kolorowy potwór" E. Snel - "Uważność i spokój żabki" C. Piroddi - "W małej główce wielka moc" I. Filliozat, V. Limousin, E. Veillé - "Moje emocje" E. Eland - "Kiedy nadchodzi smutek" M. Broda - "Jesteś kimś wyjątkowym" O. Brenifier - "Uczucia, co to takiego?" A. Stążka-Gawrysiak - "Self-Regulation. Jak się lubić w świecie pełnym różnic" J. Berendt, A. Rybczyńska - "Przyjaciele żyrafy" K. Yamada - "Co robisz z problemem?" K. Chmela, N, Reardon - "Jak pracować nad postawami i emocjami w terapii jąkania?" P. Stalard - "Czujesz tak, jak myślisz" B. Furman - "Program Dam radę! w praktyce" K. Måhlberg, M. Sjöblom - "Pedagogika skoncentrowana na rozwiązaniach" H. Ratner, E. George, Ch. Iveson - " Terapia Krótkoterminowa skoncentrowana na rozwiązaniu" "Jak mówić w szkole o jąkaniu" J. Shannon - "Co robić, gdy brakuje ci odwagi?" S. Hayes, S. Smith - "W pułapce myśli. Jak skutecznie poradzić sobie z depresją, stresem i lękiem" S. Hood (red.) - "Jąkanie. Eksperci radzą" J. Hendrickson - "Life on Delay" P. Campbell, Ch. Constantino, S. Simpson - "Stammering Pride and Prejudice" K. Preston - "Out with it" Nina G. - "Stutterer interrupted" Ch. Neff - "Jak być dobrym dla siebie" P. Gilbert, Choden - "Uważne współczucie" K. Yamada - "Może"

Odpowiem tymi samymi słowami, jak w przypadku Pani pytania do innego filmu, ponieważ tutaj również pyta Pani o możliwość leczenia jąkania: Poczyniono znaczne postępy poszukując przyczyn jąkania z wykorzystaniem nowoczesnych technologii medycznych, ale naukowcom nie udało się jeszcze sporządzić leku na jąkanie. Być może kiedyś w przyszłości się to uda. Tymczasem zarówno terapia logopedyczna jak i psychologiczna mają na celu poprawę jakości życia osób doświadczających jąkania. Zachęcam do obejrzenia wcześniejszych nagrań, gdzie te wątki się pojawiają.

Poczyniono znaczne postępy poszukując przyczyn jąkania z wykorzystaniem nowoczesnych technologii medycznych, ale naukowcom nie udało się jeszcze sporządzić leku na jąkanie. Być może kiedyś w przyszłości się to uda. Tymczasem zarówno terapia logopedyczna jak i psychologiczna mają na celu poprawę jakości życia osób doświadczających jąkania. Zachęcam do obejrzenia wcześniejszych nagrań, gdzie te wątki się pojawiają.

Trzymam kciuki! :) Taka myśl mi przyszła: może zamiast walczyć, warto giełkot lepiej poznać, zrozumieć i się z nim zaprzyjaźnić?

@@porozmawiajmyojakaniu Może inaczej - wolałam napisać, że pracuję nad tą kwestią, gdyż wiele osób uznałoby, że to dyskwalifikuję mnie jako logopedę.

@@45minutnapolskim83 Tak, rzeczywiście, jąkanie i giełkot nadal postrzegane są jako wady wymowy, choć dla terapeutów takie doświadczenia są niezwykle cennym walorem. Oczywiście, o ile nie uznają oni jąkania i/lub giełkotu za problem i potrafią zarządzać swoją mową. Ja się nie jąkam i nie doświadczam giełkotu, dlatego też na warsztaty dla dzieci, młodzieży i ich rodziców zapraszam dorosłe osoby z takim doświadczeniem. Ich relacje, swobodna komunikacja pomimo niepłynności zwykle jest bardziej przekonująca, niż moje słowa. Dodatkowo stwarza to okazję do modelowania zachowania, akceptacji niedoskonałości przy nakierowaniu na cel, jakim jest skuteczna, a nie w 100% płynna komunikacja. Życzę powodzenia i dużo sukcesów w pracy zawodowej! Tak piękne połączenie własnego doświadczenia z profesjonalnym warsztatem może przynieść dużo dobrego!

Ja się ze swoim giełkotem zaprzyjaźniłem. Z resztą nie mam problemu z codziennym funkcjonowaniem choć zdarza się czasem szamotanina z różnym skutkiem.😊

Międzynarodowa Konferencja Zaburzenia Płynności Mowy: www.konferencja-zpm.edu.pl/pl/109-2/ Pozdrawiam :)

@@porozmawiajmyojakaniu Dziękuję bardzo :)

Dziękuję i zapraszam na kolejne spotkania na żywo :)

Dziękuję, cieszę się, że okazał się przydatny :)