ใครนะ? คอยปลอบเธอ เวลาที่เธอนั้นต้องเจ็บช้ำ ใครนะ? คอยห่วงใย เวลาชอบไปเล่นจนดึกค่ำ ลืมไปแล้วหรือเปล่า? คงทำเป็นนั่งดูข่าว รอให้เธอกลับมา ก่อนค่อยนอน ตื่นเช้ารีบเข้ามาปลุก เป็นคนใส่ชุด ให้ไปศึกษา พร่ำสอนให้ตั้งใจเรียน เพื่ออนาคต ที่เราตามหา ปัญหาที่เธอชอบก่อ ไม่ยอมให้ใครพูดต่อ และยังอภัยให้เธอได้เหมือเดิม is a walking miracle. Thanks for always being right about everything. Thank you for being my heart’s first home Sometimes I open my mouth, and my mother comes out. Always my mother; forever my friend. ผมเลยเอามาแต่งเป็นเพลง ยังนึกถึง ในวันที่ถามแม่ว่า ทำไมแม่ถึงชอบกินก้างปลา? เราจึงได้ตั้งคำถาม อยู่ภายในใจของเราอยู่เรื่อยมา แม่ไม่เป็นไรหรอกนะ ก็เนื้อมันไม่อร่อยลูกช่วยกินๆมันหน่อยนะ จนเติบโต และได้เรียนรู้ถึงความเป็นจริง แม่เพียงต้องการอยากให้ลูกสบายใจ มันมีความหมายมากมาย ขอแค่ให้เธอ ได้เติบโตไป เดินตามความฝันที่เธอนั้นอยากจะเดิน