Dziękuję uprzejmie za słowa zachęty. Przerwać - oczywiście nie mam zamiaru. Ale zakończyć - owszem. Wszak, jak wielokrotnie zaznaczałem, sensem tych nagrań jest tylko aby dopowiedzieć parę słów, ułatwiających zrozumienie myśli ks. Prałata oraz zachęcających do słuchania. Jeszcze jedno, dwa nagrania, i dobijemy do końca tych dopowiedzeń. Pozdrawiam! JM.

Wszystko zależy od świadomości danego osobnika tego jaką dany człowiek ma wiedzę na temat rzeczywistych znaczeń pojęć nacjonalizm, szowinizm, patriotyzm a nie tego co teraz ludzie o tych pojęciach sądzą . Niemcy III Rzeszy tworzyły socjalistyczne imperium narodowe, i aby było spójne wewnętrznie musiało być czyste rasowo, stąd rasizm. A Sowity tworzyły socjalistyczno-komunistyczne imperium sowieckie, więc formalnie nienarodowe i walczyło z narodami wewnątrz u siebie (formalnie -oficjalnie) a ponieważ mieli być antykapitalistyczni to takzę walczyli z także innym wrogiem wewnętrznym np. kułakiem, wrogiem klasy pracującej etc. Swoja droga to bardzo płynna w pana rodzinie jest w pana narodowość. Mój dziadek żył na Wołyniu i był Polakiem. Ja jestem Polakiem i moje dzieci, gdziekolwiek będą żyły będą Polakami.

@@ukaszsikora4227 Co to znaczy płynna narodowość? Nie ma takiego zwierzęcia, Nie ma polskich genów, ani polskiej grupy krwi. Niech Pan znajdzie tekst Towima, zaczynający się od słów "Jestem Polakiem, bo mi się tak podoba..." Trudno o lepszy opis tego problemu. Moi rodzice urodzili się na terenie dzisiejszej Ukrainy w 100% polskich rodzinach. W 1918 roku uciekali przed bolszewikami do odradzającej się Polski. Ojciec był bohaterem września 1939, jego zdjęcie wisi w jednym z polskich muzeów. Byli więc uchodźcami, podobnie jak ja w 1981, kiedy to motywowany stanem wojennym, który zastał mnie za granicą, "wybrałem wolność". I nigdy tego nie żałowałem. Ale to nie ma nic wspólnego z moją polskością, bo państwo i naród to dwie różne rzeczy. Moi synowie, urodzeni w Niemczech, Polakami nie są, mimo że mają wyłącznie polskich przodków. To wszystko, co Pan pisze o Niemcach świadczy o tym, że mało ich Pan zna. Potrzebowałem wielu lat bezpośredniej obserwacji, by odrzucić pewne polskie stereotypy. A kim będą Pańskie dzieci, będą decydowały one same. Jeżeli jednak urodziły się w Polsce, tam też chodziły do szkoły i wyznawały po polsku pierwszą miłość, to z pewnością, podobnie jak ja, pozostaną na zawsze Polakami.

Ogromnie się cieszę że zachęta przyniosła owoce! Pozdrawiam. JM.

Bardzo serdecznie dziękuję - skoro świętego Augustyna, mojego patrona od bierzmowania, to powinienem był wiedzieć! :) Pozdrawiam. JM.

@@TubaCordis Cieszę się, że mogłem udzielić tej informacji. Ogromnie chętnie słuchałem księdza prałata, choć nie zawsze mogłem się z nim zgodzić. Czasami dorzucałem jakiś komentarz - ksiądz często odpowiadał. W przeciwieństwie do większości, bardziej interesowały mnie tematy związane z wiarą i kościołem. Do dziś szukam odpowiedzi na wiele pytań. Nie ośmieliłem się jednak ich postawić, bo wydawałoby mi się to równie śmieszne, jak gdyby ksiądz chciał ze mną dyskutować o medycynie. Ksiądz odszedł - pytania pozostały. Pozdrawiam również.

Tak właśnie było. Przyjaźnili się, i potem ks. bp. Wętkowski sprawował Mszę świętą na pogrzebie ks. Prałata. Pozdrawiam. Jakub Majewski.

@@TubaCordis Jestem z diecezji ks. bp. Krzysztofa Wętkowskiego, czyli włocławskiej i mam nadzieję, że nam go nigdzie nie zabiorą, bo wielkie nadzieje w nim pokładam.

Ano, są takie przypadki. Bardzo kluczowe jest jednak to, że łatwiej napotkać takie nadużycia gdy Mszę świętą sprawuje 80-letni kapłan, niż świeżo wyświęcony. Te ostatnie podrygi modernizmu potrwają jeszcze czas jakiś - może dwie, może trzy dekady - ale to już przemija. Teraz właśnie jest czas myśleć o tym jak rozpocząć odbudowę zniszczeń. Pozdrawiam. JM.

@@TubaCordis Da sie zaprowac róznice mlodzi ludzie wienkszosc uczestniczaw mszy rzymskiej a u modernistów sa wienkszosci luzie starsi .

Przykro mi że nie miał Pan tej okazji. Moja to wina że nie nalegałem żeby ks. Prałat mi mówił o różnych swoich wyjazadach - czasem więc zamieszczałem jakiś komunikat, ale nieraz nic nie wiedziałem i nic nie zamieszczałem. No, a były też przypadki gdzie wiedziałem i mogłem zamieścić komunikat, ale w natłoku spraw, po prostu tego nie zrobiłem. Ks. Prałat nie przypominał mi o tym, a moja głowa też ma swoją pojemność, i nie da się zapanować nad wszystkim, zwłaszcza gdy w życiu zawodowym od lat mam zdecydowanie więcej obowiązków niż czasu. Pozdrawiam. JM.

@@TubaCordis W żadnym wypadku nie czuję że to był pana obowiązek. Po prostu jest mi do dzisiaj szkoda. Na całe szczęście poświęcił pan swój wolny czas na prowadzenie kanału. Ja w swoim życiu nie poznałem nigdy takiego kapłana. Miał pan ogromny luksus znać księdza osobiście.

Jest Święta ,ale niegodna. I każdy katolik powinien zadać sobie pytanie czy powinienem wybierać Mszę Świętą nie godna ,jeżeli ma możliwość być na Mszy Świętej łacinskiej w rycie rzymskim gdzie w centrum jest Pan Bóg a nie człowiek. Każdy musi sobie sam odpowiedzieć co wybieram trud często dalekiej podróży w celu szukania Mszy Świętej godnej. Czy tą niegodna ale niedaleko domu.

@ulaula5493 - Pani Ulu, bardzo proszę: nie wpędzajmy ludzi w takie dylematy. Przecież Chrystus mówi, "jedni drugich brzemiona noście", nie mówi zaś "nakładajcie bliźniemu dodatkowe brzemię". Wierni nie odpowiadają za liturgię a jedynie za swoje zachowanie podczas liturgii, toteż mówienie o niegodności jest nie na miejscu. Msza może być sprawowana niegodnie przez kapłana, i analogicznie, wierny może niegodnie uczestniczyć. To jednak, że Msza jest sprawowana niegodnie, nie oznacza że uczestnictwo wiernych jest niegodne, podobnie jak niegodne zachowanie wiernych nie sprawi że z automatu cała Msza jest niegodna. Dlatego właśnie ks. Prałat uczestniczył w nowej Mszy bez żadnych wyrzutów sumienia, bez poczucia że robi cokolwiek niegodnego, pomimo że jednocześnie zastrzegał że On sam by grzeszył gdyby taką Mszę sprawował przy swojej świadomości, i przy braku obowiązku sprawowania. Nie trujmy więc innym wiernym o tym, że nowa Msza jest niegodna. Dla wiernych absolutnie nie jest. Więcej: wierni mogą czynić wielkie dobro, swoją postawą na Mszy naprowadzając kapłana żeby ten zechciał godniej sprawować Mszę, i mogą czynić jeszcze większe dobro, ofiarowując swoje trudy i zmartwienia w intencji uzupełnienia godności tej Mszy. A dlaczego to jest tak ważne? Ano dlatego, że większość Polaków nie ma Mszy trydenckiej w zasięgu ręki. Często nawet jeśli mają, to nie da się w niej uczestniczyć z powodu jakichś tam okoliczności, albo po prostu czują się zobowiązani wspierać własną parafię (co wszak też jest poniekąd naszym obowiązkiem!). Nie wiem jaka była Pani intencja, ale niezależnie od intencji, Pani wypowiedź można zrozumieć jakoinsynuację że wprawdzie mamy niby wybór, ale tak naprawdę po prostu nie godzi się iść na tą "niegodną" Mszę, i że jedyny właściwy wybór to Msza trydencka. I to jest właśnie nakładanie innym brzemion - często nawet nie wiemy jakich, bo nie znamy ich okoliczności, nie wiemy jak daleko mają na Mszę, czy mają samochód, jak liczną rodzinę, i tak dalej. Ja sam miałem w swoim życiu dłuższy okres czasu kiedy uczestnictwo w Mszy trydenckiej było wprawdzie praktycznie możliwe w ramach jednorazowego wysiłku, ale już jako cotygodniowe przedsięwzięcie wykraczało ponad siły i możliwości mnie i mojej rodziny. A proszę mi wierzyć, ponieważ w tym czasie byliśmy w Australii, gdzie... hmm... standardy są nieco odmienne - to naprawdę, uczestnictwo w zwykłej parafialnej Mszy było poświęceniem i realnym zmartwieniem, bo to co się działo w kościele było złym przykładem dla naszych dzieci. No, ale chcieliśmy spełnić obowiązek niedzielny, a organizacja wyprawy co tydzień szybko okazało się nierealne. I choć owszem, uważam że kapłan bardzo niegodnie sprawował Mszę, to ani przez ułamek sekundy nie martwiłbym się tym faktem, bo moją i mojej rodziny intencją nie była aprobata tej niegodności, ale uczestnictwo w Mszy świętej, jaka by nie była, i nadzieja że nasz przykład da wiernym i księdzu do myślenia. Koniec końców, pamiętajmy że Najświętsza Panna nie uciekła spod krzyża, choć przecież jej Syna potraktowano w sposób ekstremalnie niegodny. Czy źle zrobiła?

Podpisuję się pod tym obiema rękami!

Jak najbardziej! Ale najwyraźniej jestem słaby w orientacji na stronie Tygodnika - gdyby był Pan tak uprzejmy żeby mi zapodać ten link, to wrzucę potem post z informacją. Pozdrawiam! Jakub Majewski.

@@TubaCordis Bardzo chciałem, ale wszystkie te moje komentarze zostały ukryte.

@@TubaCordis Panie Doktorze, jeśli byłby Pan łaskaw podać mi adres swojej poczty elektronicznej, chętnie się nim z Panem podzielę. Niestety nie widzę innej możliwości. Pozdrawiam. Olivier Kotliński.

Przepraszam najmocniej, jakoś temat mi uciekł - proszę wysłać link na nspj.bydgoszcz @ gmail . Pozdrawiam! JM.

@@TubaCordis Bardzo dziękuję za odpowiedź. Wysłałem link. Pozdrawiam.

Dziękuję uprzejmie, Panie Mirosławie! A może zechciałby Pan coś więcej napisać nam o tym kim był ks. Prałat za młodu? Co do mnie, to gwoli ścisłości, nie jest moją intencją kontynuacja Tuba Cordis, jako że to jest ściśle i wyłącznie dzieło ks. Prałata. On sam nieraz zaznaczał że to jest nasz wspólny kanał, czasami wręcz mówił że przecież to ja prowadzę kanał a On się tylko wypowiada, ale bądźmy szczerzy - miłe to i uprzejme z jego strony, jednak dzieło należy do tego który mówi, a nie tego który zaledwie nagrywa :). Moim skromnym celem jest wyłącznie dokończenie tego obiecanego przez niego cyklu o lekturach, a następnie publikacja jeszcze paru nagrań które będą trochę dopowiadały jak ja ze swojej strony widzę misję ks. Prałata, to co chciał nam przekazać, i co winno z tego wynikać. Potem już przyjdzie czas zakończenia. Kanał dalej będzie sobie wisiał na YouTubie, ale ja nie będę już nic więcej tu nagrywał i publikował. Natomiast moja współpraca z ks. Prałatem bynajmniej nie dobiega jeszcze końca - gdy już "zamknę" sprawy kanału, zabieram się za obróbkę manuskryptu drugiej części Katolekcji, czyli tekstowego opracowania wybranych nagrań z kanału. Niestety, ks. Prałat za życia już nie zdążył zredagować tegoż tekstu, więc pozostaje to dla mnie do zrobienia. Pozdrawiam! Jakub Majewski.

Serdecznie dziękuję za miłe słowa :). Pozdrawiam. JM.