@@AleksButtoniarz Dziękuję

@@pirackiswiat przyglądałem się temu tekstowi ale jak to u mnie trochę mojego, trochę coveru. Mam taki zamiar, to tylko kwestia czasu. Pozdrawiam.

uwazaj ziomek, bo sie do ciebie bedzie zaraz sadzil. dobre to, ze jak pisze to raczej zrozumiale.

Jest jak jest... Może mniej basu przy słuchaniu pomoże? Nikt nie jest idealny ale lubię śpiewać to, co w duszy gra. Nie jestem wyjadaczem sceny tylko totalnym amatorem. Ci, którzy mnie znają bliżej i słuchają akceptują to co robię. Wszystkich nie zadowole, zresztą ani mi to w głowie. Lepszy od oryginału nie chce być. To tylko taka gwiazdka przy tym co lubię. Tak że generalnie pozdrawiam i jednak zachęcam do słuchania tego co robię. To zawsze jest kilka instrumentów i specyficzny mój osobisty styl. Tylko mój, choćby i gorszy. Miłego wieczoru.

W moim wieku już o to trudno, jestem w stanie zrozumieć zastrzezenie ale forma komentarza pozostawia wiele do zyczenia, no cóż kultura to kultura, nie każdy ja ma... Zamknę zatem spokojnie te drzwi. Ominę bo to nie ten poziom, który akceptuję. Ale pozdrawiam, zachęcam ja kindersztubę nigdy nie jest za późno.

@@MAW738 Posluchaj kulturalny starszy czlowieku. Ja z kultura i sztuka jestem za pan brat. Jaromira Nohawice znam z Trojkowych audycji "Pol perfekcyjnej plyty".I w zartobliwej formie wytknalem ci niedociagniecia w twojej interpretacji, a ty mi tu jakas Tuskowa epistole odwaliles.

Dziękuję

Zapraszam do wersji alternatywnej, mniej instrumentów wokal bardziej widoczny.Pozdrawiam

Cóż, wystarczy nie słuchać i już ma się komfort. To takie proste...

Bardzo dziękuję, pozdrawiam

Na pewno antyfaszystów na kanwie dawnych pieśni ludowych. Jakie jednak to dziś ma znaczenie? Re facto jest to pieśń partyzancka, pieśń jakich i u nas przecież wiele. U nas nikt nie dzieli tych pieśni na te a AL czy AK. To specyficzna kategoria pieśni, ballady, poematu swoistego walki. Tłumaczyłem ja i nagrałem nie by coś promować, lecz by wielu ludziom pokazać, że to przy czym bawią się w dyskotece niekoniecznie po to powstało, by dotarły do nich słowa, by sens tej pieśni dotarł. A tak na marginesie, czas wojny we Włoszech, to byli faszyści i antyfaszyści, choć obie te opcje miały swoje korzenie właśnie w komunizmie przecież. Zatem nic to dziwnego. A jakiego pochodzenia politycznego szukać w tekście.. " dziś do ciebie przyjść nie mogę zaraz idę w nocy mrok"... To tekst mężczyzny do kobiety, kiedy on szedł walczyć z wrogiem. I tyle. Podobnie jak w Bella ciao...

😂Nie anty faszystów a komunistow

@@elzbietasobolewska9885 a przepraszam, czy w kontekście lat czterdziestych to aby nie to samo? Jakie jeszcze orientacje polityczne występowały przeciw Mussoliniemu w takiej ilości? Ja wiem, dziś komunizm kojarzony jest z okresem Stalina, Berii. Ja to rozumiem ale w tamtych realiach tylko on był siłą, zdolna się zorganizować i walczyć efektywnie w zachodniej Europie. Miał doświadczenia hiszpańskie, niemieckie. Wykorzystał niszę, kiedy Włosi znaleźli się na pozycji przegranej. Dziś inaczej trzeba oceniać historię. Nie trendami politycznymi z dziś a realiami z tamtych dni. Poza tym, no cóż, faszystowski, włoski komunizm nie był. A skoro nie to był dr facto ruchem antyfaszystowskim. Tylko o to mi chodziło. Nie Przyporządkowuje tu żadnych innych treści . Kim nie był ten ... " komunizm" faszyzmem nie był. Był przeciw. W tej balladzie jednak chodziło mi o to że to pieśń partyzancka. Ludzi z lasu, opartych wieczorami przy ognisku w górach na karabinach. Taka paralela do naszych realiów, było nie było. Tu też byli komuniści, ruch chłopski, AK, NSZ. Pełne spektrum. Ale nikt dziś nie bawi się w dyskotece przy partyzanckich polskich melodiach. We Włoszech przypuszczam też a że wszędzie gdzie indziej tak... Takie pytanie ta ballada postawiłem. O wiedzę, zrozumienie i wyczucie. Nic ponad to. Pozdrawiam

Pieśń komunistów włoskich to "Bandiera rossa". Obecnie śpiewany tekst jest zmieniony w stosunku do pierwotnego.

@@elzbietasobolewska9885 =a byli jeszcze inni partyzanci włoscy oprócz komunistów ?

Być może, nie do końca wnikałem w teksty źrodlowe, tym niemniej bez dyskusji jest to pieśń ludowa, zbieraczek chwastów z pół ryżowych we Włoszech, okresu strajków rolnych. A że jest pieśnią antyfaszystowskiej lewicy, to do dziś kultywują jej wykonania we włoskim parlamencie, właśnie w tej wersji nazwijmy partyzanckiej, zresztą w takiej poszła w świat. Inna sprawa, że dziś to taki trochę przebój może nawet disco, także za sprawą Gorana Bregovicia. Szkoda bo jej słowa są takie naturalnie bojowe, trochę w stylu właśnie " leśnych". Dzięki za komentarz i poswieconą uwagę, pozdrawiam.

@@MAW738 Podobno z tymi zbieraczkami chwastów to też pic na wodę. Niby pierwsze wersje piosenki pochodzą z 1906 roku, ale nikt ich nie widział, a włoski badacz muzyki Cesare Bermani twierdzi, że wersja chwastowniczek jest późniejsza od wersji partyzanckiej (została napisana w 1952 roku).

Byłam pewna, że to jest pieśń włoskich ochotników z czasów Wojny Domowej w Hiszpanii.

Witam serdecznie na moim maleńkim muzycznym globie.

@@MAW738 🎸

Czytałem i słyszałem kilka tłumaczeń, stąd pomysł, by zrobić autorski, niezależny przekład

Bardzo dziękuję. To jakby celowa aranżacja. Grześkowiak śpiewał z gitarą, często a dźwięk organ sugeruje trend jakiemu się przeciwstawiał, tradycjonalizmu polskiej wsi opartej na ciemnocie i prawdach objawionych. Nieważne czy z lewą, czy z prawa... Swoisty bunt przeciw wszystkiemu co nieznane, co trudno pojąć, trudno zaakceptować w istniejącym w tamtym społeczeństwie pojęciu i świadomości.

Kazimierz Grześkowiak i jego utwory są od zawsze w moim życiu. Powoli wracam do polubien sprzed lat. Ale ta twórczość jest mi znana i jakoś bliska. To nie przebój. To opowieść z przesłaniem ubrana w sarkazm, filozofię i specyficzny ludyczny styl, którego był prekursorem właśnie Grześkowiak, ale także Chyła.