ลูกเป็้นอีกชีวิตนึง ไม่ต้องมีความคิดและความรู้สึกเดียวกับเรา แต่พอเราอยากเลือกทางชีวิตเอง เขาก็แล้วความรู้สึกเขาละ เอ๊า! แล้วความรู้สึกเราล่ะ สรุปสุดท้ายเขาก็ไม่ปล่อย สุดท้ายเรานี่แหละต้องเลือกว่าเราจะปลดปล่อยตัวเอง

คิดเหมือนเราเลยเราก็แค่ทางผ่านจิงแต่เราก็ต้องดูแลให้เขารอดน่าทีเรา😂😂😂

so to speak, มองแบบ objective หรือบุคคลที่ 3.. ผมว่านะ แต่ caveat คือ brain configuration ของแต่ละคนไม่เหมือนกัน บางคน make sense กับวิธีคิดบางอย่างได้ง่าย แต่บางคนกลับแทบไม่ relate เลย - แต่ภาพรวม ผมก็ใช้วิธีแบบที่ อ. บอกครับ แต่ก็ไม่ได้ง่ายทุกครั้งไป ฮ่า

นี้คือ วิธีที่ได้ผล แต่ต้องค่อยๆ ฝึก อย่างอาจารย์​แนะนำ ขอบคุณ​มาก​ครับ​

😊ขอบคุณค่ะ

เป็นคลิปที่ดีมากเลยค่ะตามดูนะคะ

ถ้าไม่มีคนถามเราแบบนี้้้เราก็ถามตัวเองได้เนอะ เวลาไม่โอเคก็ถามตัวเองว่าตอนนี้รู้สึกยัง แล้วเราก็บรรยายไปก็คือพาตัวเองมาอยู่ปัจจุบัน ยิ่งคิดยิ่งเครียดยิ่งแค้นยิ่งจำยิ่งเจ็บใจ หนูเป็นแบบนี้ตลอด คิดเองตีความเอง แล้วคิดว่ามันจริงตามนั่น

❤

อ่านความเห็นแล้วอืม... ทักษะในการฟังจับใจความไม่มีเลย! โหคุณภาพ!

ได้ความรู้และมีประโยชน์ต่อทุกคนค่ะ อยากฟังหัวข้อ “เมื่อคนในครอบครัวทุกข์ใจ,ป่วยหนัก จะช่วยเค้ายังไงได้บ้าง ? “ กดติดตาม และทำคลิปออกมาเรื่อยๆ นะคะ 🙏🏻ขอบคุณค่ะ

ได้ข้อคิดดี เตรียมความพร้อมก่อนวิกฤต ไม่หลงตั้งคำถามในความคิด หันมาดูความจริง

คุณหมอ น่ารักค่ะ กับ คุณ ฉัตรมณี ภิรมย์ น้องเติ้ล👪❤😍👍🍱🌻🌻🌻

บางทีผมก็รู้สึกว่าพ่อแม่ชอบเอาผมไปเปรียบเทียบกับลูกคนอื่นปากเขาก็บอกว้าไม่ได้เปรียบเทียบแต่เขาบอกว่ายกตัวอย่างทั้งๆที่สมองคนเรามันแตกต่างกันมีความคิดที่แตกต่างกันสิ่งที่ผมชอบสิ่งที่ผมรักที่ที่ผมรักก็โดนพ่อแม่กีดกัน

คอยประคองแต่ลูก อายุปู่นี้แล้ว​ ฮะจะตายวันตายพรุ้งยังต้องประคองอีกเราก็ไม่มีความสุขเลย

ฟังแล้วน้ำตามันก็ไหล ผมสัญญาถ้าวันใดผมมีลูก ผมจะมอบอิสระภาพให้เขาเติบโตด้วยตัวของเค้า ให้เค้าเลือกเส้นทางเดินชีวิตของเค้าเอง ผมแค่ประเค้าไม่ให้ล้ม ถึงเค้าล้มจะสอนเค้าล้มเเบบไม่ให้เจ็บตัวมากที่สุด

สมมุติว่า ถ้าลูก กำลังจะไปกะเมียโจร โจรจริงๆนะ แม่จะเข้าห้ามไหม หรือ ต้องปล่อยให้เขาไปในโลกของเขา กะ คนแย่ๆ ล้อมรอบด้วยคนเห็นแก่ตัว

แต่ก่อนอะไรที่ช่วยได้ ก็ช่วย พยายามทำชีวิตครอบครัวให้ดีขึ้น แต่สุดท้าย พ่อแม่ก็ไม่เคยว่าดีเลย แต่พอวันหนึ่ง เราไม่ทำมันแล้ว ก็กายเป็นลูกเนรคุณ แม่เราชอบพูดกับคนอื่นเสมอ ว่าไม่หาจะได้กินไหม หวังพึ่งลูกก็ไม่ได้ เราได้ยินแล้วก็น้อยใจอยู่นะ เราก็อยากให้ครอบครัวสบายเหมือนกัน แต่รายได้เราก็ไม่ได้เยอะขนาดนั้น ที่จะจุลเจือครอบครัวสุขสบายได้ ภาระเราก็มี สุดท้ายก็กายเป็นคนไม่มีคุณอยู่ดี บ่อยครั้งที่นั่งร้องไห้ กับคำพูดของคนในครอบครัว

ส่วนมากคนที่ดูคลิปประเภทนี้ส่วนมากคือลูกทั้งนั้น คนเป็นพ่อแม่เข้ามาฟังบ้างก็ดีนะคะ

แม่งเอ้ย แล้วคลิปนี้คนเป็นพ่อแม่ก็ไม่ได้เข้ามาดู

ลูกเอ่ย ขอให้ลูกพยายามเข้าใจชีวิตให้ได้มากที่สุดว่า ไม่มีอะไรสมบูรณ์แบบ และเราไม่สามารถควบคุมคนอื่นได้ เราควบคุมได้ดีที่สุดคือตัวเราเอง ..อย่าเอาแต่โทษพ่อแม่เลย ให้มองมุมกลับว่า พ่อแม่ก็คือคน ที่มีสิทธิ์บกพร่อง ที่มีสิทธิ์ไม่รู้ว่า ตัวเองทำอะไรผิดไป ลองคิดดีดีว่าพ่อแม่บางคนคาดหวังกับลูกเพราะอะไร เค้าอาจจะเข้าใจความรักผิดไปย้าง ให้หันกลับมาคุยกันด้วยรอยยิ้ม ถ้าไม่ได้ก็ให้มองส่วนดีดีของเค้า ให้คิดว่าถ้าเราเป็นเค้า วันนึงเราเป็นพ่อแม่ เราจะทำได้ในสิ่งที่เราอยากให้เค้าทำได้หรือไม่ ไม่แน่หรอกนะ ..เปลี่ยนมุมมอง หันกลับมาควบคุมตัวเอง และทำชีวิตตัวเองให้ดี เริ่มจากความคิดดีดี เพราะเรามีโอกาสเกิดมาแล้ว อย่าจมตัวเองอยู่กับคำว่าครอบครัวที่ไม่อบอุ่น พ่อแม่ที่แย่ เมื่อเรามีชีวิตที่ดีแล้ว เราก็จะได้ตอบแทนคุณของท่านในส่วนที่เราจะทำได้นะลูก บางทีเราเองอาจจะทำอะไรไม่ดีกับท่านเหมือนกันมิใช่หรือ.. และหวังว่าพ่อแม่ทุกคนจะมาฟังคลิปอะไรแบบนี้ และเข้าใจอะไรในตัวลูก ปรับมุมมองความคิดตัวเอง จากจุดเล็กๆ โอบกอดลูกให้มากขึ้น เข้าใจให้มากขึ้น คาดหวังให้น้อยลง และเข้าใจว่า ชีวิตก็แบบนี้แหละ ทำหน้าที่เราไป ประคองเค้าไปจนกว่าลมหายใจสุดท้ายของเรา.. จากพ่อคนหนึ่งที่กำลังสู้ชีวิต

มีทุกประเทศในโลก ไทยเราก็ใช่ย่อย รถตุ๊ก ๆ ที่คิดค่าโดยสารนักท่องเที่ยวเกินจริง ฯลฯ หรือไปเที่ยวประเทศในยุโรปก็ต้องระวังตัวให้มาก ๆ มีทุกที่

โดนพ่อแม่แท้ๆทิ้งแต่เด็ก ครอบครัวอุปการะอยู่แล้วก็ทรมานเหลือเกิน เพิ่งมารู้ว่าเราไม่ใช่ลูกเค้าจริงๆ ไม่เหลือใครแล้ว จะเป็นบ้าแล้ว

ชอบที่บอกว่า ไม่ใช่ว่าที่ผ่านมาทำแบบนั้นได้แต่คือเรียนรู้จากการทำไม่ได้ เนี่ยจริงมาก ๆ

แปลกนะ เอาคำว่ารักหวังดี(ประสงค์ร้าย) มารั้งเรา .. ทุกวันนี้ โดนเบียดเบียนทุกอย่าง อยากเป็นตัวของตัวเอง เขาก็ท่อง เสมอ เราไปไหนไม่รอด ทำอะไรไม่ได้ ต้องอยู่กับเขา เฮ้อ สุดท้ายก็ตามใจเขาเถอะ ทุกวันนี้เราก็คิดว่าเรา ทำหน้าที่ลูกที่ดีมากแล้ว หลีกเลี่ยงจะไม่ให้แม่เสียใจ แต่เป็นเราที่ดันกดดันซะเอง ทุกข์เอง เรายอมมากไป จนเราไม่เป็นตัวเองเกินไปไหม แต่ถ้าเราไม่ยอม เราจะ อกตัญญู ไหม คิดวนไป จนจะเป็นบ้า ทุกวันนี้

ยึดมั่น ถือมั่น เป็นเจ้าของทุกอย่างในชีวิตเรา ทวงบุญคุณทุกครั้งที่มีโอกาส สถานะเหนือกว่า ห้ามทำให้ขุ่นเคือง พูดไม่ถูกใจคือเลว ไม่รู้จักสถานะสถานะสูงต่ำ เหมือนทำธุระกิจ ลงทุนแล้วต้องเก็บเอากำไร ขาดทุนเมื่อไหร่ไม่พอใจทันที

มหิดลนั้นเป็น ม.การแพทย์ใช่ป่ะ แต่ไอเอน่ะเป็น ผ.ของเอ้เมียที่รักคนเดียวน่ะครับ

ฟังแล้วน้ำตาจะไหล.

เพิ่งมาเจอคลิปนี้ ช่วยให้เข้าใจลูกมากขึ้น..ทำให้เราปล่อยวาง เลิกคาดหวัง เขาก็มีโลกของเขา มีทุกข์ของเขาซึ่งเราก็ไม่เข้าใจ ..เป็นที่ปลอดภัยและคอยประคอง ทุกช่วงวัย แม้วันนี้เขาแต่งงาน และก็มาถึงจุดหย่าร้าง แม่ยังไม่หยุดประคองกัน

ัมันมีแม่อีกประเภทหนึ่งที่ทิ้งสามีไปมีใหม่ตัดหางลูกปล่อยวัด จนลูกเติบโตพอที่จะก้าวหน้าสืบทอดศาสนา พอลูกโต เอาลูกไปทำงานหาเงินให้ มาทวงบุญคุณ อยากถามว่า ที่ผ่านมา แม่ไป อยู่ใหน มา

น้า ๆ เป่าหูแม่ ตอนผมิไม่มีอนาคต ไม่สนใจ เหมือนหมาตัวนึง แต่พอผมสอบข้าราชการได้ ิ เข้ามาเสือกกับชีวิติผมปั๊บเลย ทุกข์ใจมากๆครับ

กับสถานการณ์บางอย่าง ที่พ่อแม่ทำกับลูก เช่นชอบทวงบุญคุณ คาดหวัง กดดัน ประชดประชัน บังคับ ไม่รับฟังความคิดเห็นของลูก เอาลูกไปพูดให้ญาติพี่น้องฟัง เอาไปเปรียบเทียบกับคนอื่น แต่พอเวลาที่ตัวเองไม่สบาย เจ็บป่วยแล้วนึกถึงลูก อยากให้ลูกไปส่งคลินิคไปหาหมอ อยากให้ลูกเอาใจ แต่…เวลาที่ทำกับลูกเคยคิดบ้างมั้ย จนบางทีทำให้ลูกอย่างเราถึงขั้นเกลียดพ่อแม่เลย##จากใจ😢

ดีน้องหนู,ออกมาสอนประชาชนหน่อย,คิดว่าทำเพื่อประเทศชาต,ช่วยพัฒนาความรู้.😂😂👍👍💪

จริงค่ะ แม่ต้องปรับตัว

เมื่อไหร่พ่อแม่จะเลิกเปรียบเทียบโลกตัวเองที่เจอกับโลกเราที่เจอสักทีนะ

ขอบคุณคลิปนี่จริงๆค่ะ ขอบคุณที่รับฟังเรามากๆ แต่ก็อยากให้คนเป็นแม่รับฟังบ้างจริงๆ😢😢

เหนื่อยมากเลยคับ😢

โชคดีมากที่พ่อแม่คอยให้กำลังใจ​ขนาดตั้งเด็กจนโตอยู่​กับตายายแต่ไม่เคยรุ้​ว่าขาดความอบอุ่น​เลยพอเรียนจบมาเราโตขึ้นพ่อแม่​ก็คอยซับพอร์ต​อยู่​ห่างๆจะล้มหรือไปต่อพ่อแม่ก็ไม่เคยกดดัน​เรารู้สึก​ว่าโชคดีมากตอนนี้​มีลูก​พยายาม​จะเข้าใจลูกแบบที่พ่อแม่เคยทำกับเรา

อยากให้แม่ผมมาดูคลิปนี้มากครับ บังคับ กดดัน คาดหวัง กับผมมาก เหมือนขีดเส้นทางชีวิตให้ผมเดิน จนเราถามตัวเองว่า ชีวิตผมเป็นของผมหรือของแม่ เวลาผมกินข้าวกินน้ำผมอิ่มหรือแม่อิ่มวะ จนผมไม่รู้จักอะไรเลยแม้กระทั้งอะไรดีอะไรเลว บังผมทุกอย่าง ถึงขนาดใส่เสื้อผ้าต้องเป็นตัวที่บอกให้ใส่เท่านั้น บอกให้ผมเรียนให้จบและเป็นอาชีพที่แม่ต้องการให้เพื่อจะได้มีหน้ามีตาจนผมคิดว่า ถ้ากูทำไม่ได้แม่ทำอะไรกับกูว่ะ ถ้ากูเรียนไม่จบและเป็นอย่าที่แม่บอกไม่ได้ แม่จะยังรับกูเป็นลูกเขาอยู่หรือเปล่า

คนเป็นพ่อ ไม่เคยมีท่าทีจริงจังกับความฝันของลูก คนเป็นพี่ทำตัวเหมือนเป็นแม่คอยบอกให้ทำโดยไม่ถามว่าอยากทำไหม ถึงถามก็ไม่ำเสนใจคำตอบของเรา

พอเราดูแลเค้าก็ไม่พอใจจนเราทำตัวไม่ถูก พอจะออกไปใช้ชีวิตของตัวเองก็หาว่าเราเนรคุณไม่อยากเลี้ยงดู การที่เราห่างไม่ได้แปลว่าเราไม่เลี้ยงดูไม่ดูแล แค่เราไม่อยากทะเลาะกับเค้า ไม่ได้แปลว่าเราไม่รักไม่ห่วง ตอนนี้เราเป็นโรคซึมเศร้าเพราะเค้าไปแล้ว😥😥😥

ตอนเด็กๆ ครอบครัวป้าก็เป็นแบบนี้ ไม่มีสิทธิ์ทำอะไรตามใจ แต่เรื่องเรียน พ่อแม่ให้เลือกเองได้ แต่ความเป็นอยู่อื่นๆใน ความที่อายุน้อยสุดในบ้าน เดี๋ยวคนโน้นสั่งโน่น เดี๋ยวคนนี้สั่งนี่ ไม่ทำก็โดนตี เดี๋ยวก็คนโน้นตี เดี๋ยวก็คนนี้ด่า มันช่างไร้ค่า มีปัญหาอะไรก็ต้องเก็บไว้คนเดียว ใครรู้ก็โดนซ้ำ ขนาดเล่นปีนต้นไม้ตกลงมา เจ็บจนเดินไม่ได้ก็แอบซ่อนไว้ แม่เริ่มผิดสังเกตุ แต่เจ็บมากแล้ว เลยไม่โดนใครตี (แม่ไม่ค่อยตี, แต่คนอื่นๆ 3-4คน) จนป้าเรียนจบ ก็ออกไปหางานทำต่างจว. คิดอยู่เสมอว่า ถ้ามีลูกจะไม่ให้มีอะไรแบบนี้ในครอบครัวของเรา และเมื่อป้ามีครอบครัว โชคดีมี่สามีใจดีมาก ตามใจ มีอิสระทุกอย่าง ป้ามีลูก ไม่เคยบังคับอะไรลูกเลย ไม่ว่าจะมีปัญหาอะไร ป้าอยู่ข้างเขาตลอด บอกรักเขาทุกวัน บอกให้เขารู้ว่า ชีวิตเขามีพ่อแม่อยู่ข้างๆเสมอ มีปัญหาอะไร ปรีกษาได้ทุกเรื่อง เราจะช่วยกันหาทางออก ไม่ดุว่า ลูกมีอิสระในการตัดสินใจทุกอย่าง แล้วลูกป้าก็โตเป็นคนดีมากค่ะ ❤ ขอส่งความรัก และกำลังใจให้ทุกคนนะคะ ขอให้ทุกคนพบทางออกที่ดีค่ะ

พ่อผมเขาบังคับข่มเหงผม ไปได้เมียใหม่บังคับให้ผมเรียกแม่ ทั้งๆที่ผมอายุ 30 แล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างที่ไม่ดีก็โยนใส่ผมทั้งหมด ผมไม่เคยได้มรดกจากพ่อแม่เลย ตั้งแต่พ่อแม่ทิ้งกันไป ผมทำงานช่วยเหลือพ่อมาตลอด กูก็ไม่เคยติด ยาบ้าก็ไม่เคยเสพ โยนความชั่วให้ผม ว่าผมเห็นแก่ตัว มาผมเอาเปรียบพี่เอาเปรียบน้อง ทั้งๆที่เงิน ก็เคยให้พ่อจนนับไม่ถ้วน แล้วยังจะมาบังคับให้ผมเรียกเมียใหม่เขาว่าแม่ ผมทำอะไรไม่ถูกใจทำอะไรไม่ทันใจ ผู้เป็นพ่อก็คอยดูถูกผมเยาะเย้ยผมมาตลอด

ชาติหน้ามีจริงผมไม่ขอเกิดมาอีกแล้ว

ผมเหนื่อยมาก

เราไปยึดเขาเป็นของเรา.. แต่เรานั้นแหละเป็นของเขา.เรายอมเขาก็จบ.แม่เป็นแบบอย่างให้ลูกดู.จะเลือกแบบไหนนั้นก็กรรมของลูก

เด็กสมัยนี้เขาไม่สนใจหรอกค่ะบังคับยังไงก็ไม่ได้ขนาดคำพูดเขายังไม่สนใจเลย..เด็กมีความคิดของตนเองเปนใหญ่..สอนไม่ได้ค่ะ

นอนน้ำตาไหล ร้องไห้ทุกคืน คำพูดของแม่ ร้องไห้ทุกคืน ทุกครั้งที่คิดว่า เขาไม่เคยได้กำลังใจจากแม่เลยนะ แม่ไม่เคยบอกเราว่าไม่มีก็ไม่เป็นไรหรอกลูก ไม่มีก็ไม่ต้องให้แม่ แต่แม่จะพูดว่าได้ไหมปัญหาของเธอ แต่งงานไปแล้วก็ไปจัดการปัญหาเอาเอง ฉันยังต้องกินต้องใช้

คำว่า ถ้ามีมากแล้วก็ให้ท่านมากเรามีน้อยเราก็ให้ท่านน้อย มันใช้ไม่ได้กับพ่อแม่บางคนนะคะ มันใช้ไม่ได้กับแม่ของเรา ไม่มีคำว่าไม่มี ต่อให้ไม่มีต้องมี ครับแม่ บอกแม่ว่าเราไม่มี เดือนนี้ หนูอาจจะขอ อนุญาตลดเงินเดือนของแม่ลงซัก 5,000 บาท แม่ก็รับไม่ได้แล้ว จะไม่ได้ยิน การให้กำลังใจของแม่เลย ว่าทำไมลูก ทำไมถึงเกิดเรื่อง แบบนี้ขึ้น หรือเราอยากอยากได้ยินคำว่า มีแค่ไหนส่งแค่นั้นลูก ถ้าไม่มีก็ไม่ต้องส่ง งานที่แม่ทำก็พอจะได้มีค่ากินบ้าง เราไม่เคยได้ยินคำอะไรพวกนี้เลย ต่อให้เราไม่มี แม่จะพูด เราว่า อ๋อ เธอบอกเธอไม่มี แปลว่าฉันต้องอดข้าวอดน้ำ อย่างนั้นหรอ

มึงทำผิดทุกเรื่อง น่าเบื่อกูเหนื่อยงานมากแล้วอย่าให่ต้องมาเหนื่อยกับเรื่องมึงอีก หากทำอีกมึงออกจากบ้านไปเลย😢

ทำไมพ่อกับแม่ชอบทำไห้ครอบครัวลูกแตกแยก ทำไมชอบมาใส่ไฟทุกอย่างคะ เราต้องทำไงคะ รึควรที่จะเดินออกมาจากตรฝนั้นคะ