Poprosiłam wychowawczynie o pomoc i chciała mi pomóc ale nie mogłam nic powiedzieć jakby miałam taką blokadę i bym chciała ponowić rozmowę jeszcze raz ale nie wiem jak się tym nie stresować i wszystko jej powiedzieć

Obejrzałem krótki film o tym. Czuje że mam depresje bo nikt mnie nie rozumie, mam niską samoocenę, bardzo mało jem, problemy ze snem. Prześpię parę godzin i czuje że okej jest. Gdy ktoś mnie zapyta co u ciebie ? Odpowiadam okej w porządku. Powiedziałem mamie że mogę mieć depresje, to mnie wyśmiała zostałem sam z problemem. Gdy to opisuje publicznie to czuje się do dupy, zle, gówniano, nie potrzebny na tym świecie, co jakiś czas myślę zeby nie skoczyć z okna albo wyjść gdzieś i nie wrócić. Problemy zapijam alkoholem. Może są osoby ktorę pomogą ale niech bedą którę cie wesprą w tym. Zamykam się w sobie często nie mam ochoty z nikim rozmawiać. Spać tylko jak w więzieniu zamknięty.

Młodzi powinni to usłyszeć i być świadomi, że pomoc jest im potrzebna i jest długofalowa, dobieranie leku i psychoterapia to pomoc, jakiej potrzebują i nie równa się pomocy typu zaniesienie sąsiadom siatek z zakupami, na 30minut, tylko bardziej miesiące - to więc poważny proces❤

Ja już i tak jestem załamana 😭

Ale ma fazę

Super

Należy mòwić o tym i przestrzegać gdyż jest to plaga dzisiejszych czasòw. Warunki w jakich przyszło wzrastać dzieciom w tych czasach to niejednokrotnie piekło za zamkniętymi drzwiami. Miażdżąca większość mlodych rodzicòw nie ma pojęcia o wychowaniu dziecka. Dzieci nie mają wzorców w ojcach w domu panuje nerwowość pustka. Brak rozmòw brak czułości. Dzieci wychodza w świat z tak okaleczoną psychiką że nia są emocjonalnie zdolne do wychodzenia źyciu na przeciw.