สุดยอดครับ ชอบครับ กำลังหาช่องที่เล่าเรื่องญี่ปุ่นยุคศักดินาอยุ่ครับ ขอบคุณครับ

พี่จิ๊บรีบลงหน่อยครับ รอฟังอยู่ T-T

คุณจิ๊ป มีเวลาดูหนัง Asakusa Kid ไหม เอามาเล่า ท่าจะสนุกมากนะจ่ะ ตัวตลกญี่ปุ่น วัฒนธรรมเก่า ชีวิตตัวตลกคนดัง คนนี้ ชีวิต มีสีสรร มาก ได้เห็น Asakusa สมัยก่อน น่าปลื้มมาก

พี่จิ๊บครับพี่ช่วยไปฟังช่อง the mentos region ได้ไหมครับเขาพูดตรงกับพี่เลยพี่ช่วยไปดูช่อง the mentos region ด้วยนะครับพี่ก็จะได้รู้ความจริงว่ายาสระเกศเป็นซามูไรผิวสีคนแรกและคนเดียว 100%หรือถ้าพี่ยังอยากได้หลักฐานอีกก็ไปฟังที่ช่องช่องในเครือข่ายของคุณสนธิลิ้มทองกุลนะครับเพราะเขาก็ทำเรื่องนี้เหมือนกันแล้วพี่จิ๊บจำเอาไว้อย่างนะครับว่าช่องในเครือข่ายของคุณสนธิลิ้มทองกุลถ้าหากอะไรไม่ใช่ความจริงเขาจะไม่นำเสนอเด็ดขาดและผมก็ได้ไปดูมาแล้วแล้วมันก็ยืนยันตรงกับที่คุณ the mentos หลีกเลี่ยงได้บอกมาว่ายาซากิเป็นซามูไรลอดช่องในเครือข่ายของคุณสนธิลิ้มทองกุลเพื่อยืนยันตรงกันครับว่ายาสระเกศเป็นซามูไรผิวสีคนแรกและคนเดียว 100% เต็มครับช่วยไปดูช่อง the mentos legion ด้วยนะครับแล้วพี่ก็จะได้รู้ความจริง

ผมเคยไปครับศาลแห่งนี้ 2 ครั้ง ช่วง ก.ย. ปี 2018 (ไปเซอเวย์สำหรับปี 2019 คนเดียว) แและช่วง พ.ค. ปี 2019 (พาเพื่อนๆไปสัมผัสด้วยกัน) ความรู้สึกที่บอกได้แน่นอนเลยคือ "หนาว" ตอนเข้ายังบริเวณศาล ทั้งๆที่ช่วงทั้งสองวันนั้นอากาศค่อนข้างร้อน รอบๆเป็นอาคารสำนักงานสูงมากทั้งหมด แต่ตรงศาลจะรู้สึกเย็น เขียวขจี และมีคนดูแลคอยเช็ดถูบริเวณนั้นอยู่ ซึ่งทั้งสองรอบผมก็ไปเคารพศาล ก็ขอให้ได้กลับมา(เที่ยว)ญี่ปุ่นอย่างสม่ำเสมออยู่ครับ (และสุดท้ายก็ได้ไปเที่ยวทุกปีเลยครับ 😊)

ไม่คิดว่าความรู้ในโคนันจะมีประโยชน์เอาตอนนี้นะเนี่ย

ลองเสริช Sengoku Jidai เจอแผนที่ feudal of japan (เพื่อประกอบการรับฟัง) แต่ทุกแผนที่ ไม่เจอ ฮอกไกโดเลยครับ ไม่ทราบเป็นเพราะอะไร หรือที่นั้นไม่มีเจ้าแคว้น

เล่าถึงชินเก็น นึกถึงหนังเก่าเรื่องนึงที่เคยดูเลยครับ เสริมเผื่อใครชอบได้อรรถรสครับ นี่เลย kagemusha การเสียชีวิตของชินเก็นและตัวปลอมที่มาแทน เล่าประวัติกับภาพโทนสีการรบสวยงามเลยครับ

ไม่เคยมีใครทำซีรีย์แบบนี้มาก่อน ชอบมากๆครับ ขอบคุณครับ 😊🙏

ดูแล้วพวกที่ดูจะโชคดีที่เกิดบนชัยภูมิที่ดีน่าจะเป็นคนแคว้นภาคเหนือที่หนาวเหน็บรึเปล่าครับ อย่างมังกรตาเดียว

เสือ มังกร เป็นคู่บุพเพอาละวาดที่กินกันไม่ลงในความเชื่อของชาวจีนโบราณ ประหนึ่งเสมือนชินเก็นและเคนชิน(ขนาดชื่อยังพ้องกันเลย)ที่มีฝีมือสูสีทัดเทียมกันและมิอาจหักหาญเอาชัยเหนืออีกฝ่ายได้

❤️❤️❤️

ชอบมากๆ. ฟังเพลินวันหยุด ...สงครามชักกะเย่อ ดึงกันไปดึงกันมา.. ..จุดมุ่งหมายคือเมืองหลวง.. แต่ละแคว้นอยากเข้าเมืองหลวงไปเป็นโชกุนแทนตระกูลอาชิคางะ ...แต่ว่า มันมีตั้ง 60 แคว้น ต่างดึงแข้งดึงขากัน..ไม่มีใครยอมใคร.. ..ยุคนั้น ขาใหญ่ มีทาเคดะ อุเอสึกิ โมริ โฮโจ และวัดฮอนนัง ..ทั้ง 5 ก๊กนี้แย่งกันเป็นใหญ่ ผมรู้สึกสงสารชินเง็นกับเคนชิน ทั้ง 2 คนนี้มีคุณสมบัติเป็นโชกุนได้สบายๆ ..แต่แคว้นห่างจากเมืองหลวงมากๆ ..จะยกทัพเข้าเมืองหลวง อีกแคว้นก็จ้องจะเล่นงานด้านหลัง ...เวลาที่สูญเสียไปกับสงครามเหล่านี้ พรากชีวิตสองพยัคมังกรไปโดยสูญเปล่า.. ...จริงๆผมคิดว่า โนบุนากะ อิเอยาสุ และพันธมิตร เป็นพวก Youngblood หรือคนรุ่นใหม่ ..พวกเขาสืบทอดแคว้นมาจากรุ่นพ่อรุ่นปู่..มองเห็นวัฏจักรสงครามชักกะเย่อเหล่านี้ด้วยความเอือมระอา.. .. #มีเรื่องเล่าว่าเมื่อตอนเคนชินกับชินเง็นสู้กันมีการส่งเกลือช่วยเหลือกันด้วย.. ... เพื่อมนุษยธรรม...แล้วอย่างนี้เมื่อไหร่จะรบกันจบ? ...หลายๆแคว้น เมื่อรบชนะอีกแคว้น ก็ไม่ได้ทำลายสังหาร ก็ปล่อยไว้..จนสุดท้ายก็ถูดตามมาเล่นงานทีหลัง ..บางจังหวะ มีทหารในมือมีสถานการณ์ได้เปรียบต่ออีกแคว้นมากๆ แต่ไม่บุกไปยึด...เพราะ #ยึดมั่นคำสัญญา หรือ #ละอายต่อมโนธรรม... สุดท้ายสงครามจึงไม่มีวันจบสิ้น ...ตั้งแต่ปี 1477 ปีแรกของของยุคเซ็นโกกุหลังสงครามโอนิน จนโนบุนากะเกิดมาในปี 1534 มันเป็นเวลา 57 ปีเต็มๆ ที่สงครามชักกะเย่อดำเนินวนเวียนไปแบบนี้.. ..#ในสายตาของโนบุนากะกับพรรคพวกคนรุ่นใหม่เบื่อหน่ายรำคาญมากๆ ..ดังนั้น สงครามของทัพโอดะ #โหดมากๆ ..เค้าจะประหารฆ่าล้างโคตรศัตรูทุกตระกูล...ไม่ให้มีการฟื้นตัวขึ้นมาอีก ...และผนวกดินแดนเหล่านี้มาเป็นของตน ...เรียกว่าจาก 60 แคว้น ตั้งแต่วันที่เขาเกิด จนถึงวันที่เขาตายในปี ค.ศ.1582 เหลือแคว้นแค่ 5-6 แคว้นเท่านั้นเอง.. ..ซึ่งเป็นงานง่ายของฮิเดโยชิแล้ว ที่จะรวบรวมญี่ปุ่นให้เป็นหนึ่งเดียว...

โอดะ ตัวร้ายตลอดกาล เล่นเกมส์อะไรคือบอสใหญ่ตลอด

ฟังสนุกเหมือนฟังเพื่อนเล่าเรื่องชาวบ้าน😂😂😂

ดูจบแล้ว ลงตอนต่อไปได้เลยย

นักข่าวช่องนึงหน้าคล้ายพี่มาก ใช่พี่น้องป่าวครับ

นี่เห็นภาพตามเพราะเคยติดเกมบาซาร่าแท้ๆ 😅😅

อุเอสึกิ เคนชิน ตอนแกตายเนี่ย โนบุนากะถึงกับเคยพูดขึ้นว่า "แผ่นดินนี้เป็นของข้าแล้ว" เสียดายถ้าแกทะเยอทะยานกว่านี้ แกน่าจะเป็นคนเดียวที่ขัดขวางการรวมแผ่นดินได้ หรือแม้แต่รวมแผ่นดินเองได้

ตอนจบโทกุงะวะนี่แหละ หึหึ 😋😋

เสียดายวันนี้มาไม่ทันไลฟ์สด

ละเอียดสนุกมากๆ

🏆👍👍👍👍👍👍👍

ผมอ่านพงศาวดารมา แต่ฟังพี่เล่าเเล้วเข้าใจง่ายกว่าเยอะเลยครับ

ผมกำลังสงสัยในจุดนี้พอดีเลยครับ คือผมตั้งคำถามในใจขึ้นมา ว่าถ้าเกาหลีเลือกผูกมิตรกับญี่ปุ่นตั้งแต่แรก เกาหลีอาจจะไม่ลำบาก เจ๊กลากไป ยุ่นลากมาแบบที่เป็นมาในอดีตก็ได้ เพราะถ้าว่ากันตามตรง แผ่นดินใหญ่ กับ โซเวียต เป็นดินแดนที่ยิ่งใหญ่มหาศาล ศัตรูรอบด้านมากๆ ขณะที่ญี่ปุ่น เป็นหมู่เกาะขนาดใหญ่อยู่แทบจะตามลำพังเลย มีเวลาในการสั่งสมกองกำลัง ถ้าเกาหลีผูกมิตรกับญี่ปุ่นเอาไว้ให้ได้ตลอด เกาหลีจะมีศัตรูแค่ด้านบนเท่านั้น น่าจะดูแลระแวดระวังง่ายกว่า แต่เพราะสงครามที่ทัพเรือญี่ปุ่นแพ้กองทัพเรือถังที่มีน้อยกว่ามากครั้งนั้น เลยทำให้ความคิดคนเกาหลีเปลี่ยนไป ซึ่งถ้าผมเป็นกษัตริย์เกาหลี ยังไงผมก็คงต้องผูกมิตรกับญี่ปุ่นไว้ก่อนดีกว่า จีน กับโซเวียต ศัตรูรอบด้าน ไม่มีเวลาเยอะขนาดนั้นมารุกเกาหลีบ่อยเท่าญี่ปุ่นแน่นอน เป็นเพื่อนญี่ปุ่นไว้น่าจะสบายใจกว่า(รึเปล่า) คือผ่านมาแล้วเราก็วิเคราะห์ได้ แต่ในตอนนั้น เค้าก็ต้องมองที่หน้างานเป็นสำคัญ รายละเอียดปลีกย่อยมันเยอะ

ถ้าเป็นญิน ที่ไม่สนใจใครจะเรียกว่า "ไม่ยินดี ยินร้าย" ขอบคุณครับ😅

คุณจิ๊ป รู้จัก Dump Matsumoto ไหม

ชอบมากครับฟังแล้วได้ทำความสนุกและความรู้ครับ

ชอบไดเมียวคนนี้ที่สุดละ 😁

ก่อนอื่นต้องขอยกย่องในความอุตสาหะที่เอาแผนที่ในยุคเซนโกคุมาประกอบ ลำพังเรื่องราวก็มีตัวละครเยอะอยู่แล้วหากขาดแผนที่ยากมากที่จะเข้าใจความสัมพันทางรัฐศาสตร์ระหว่างแคว้นว่ามันใกล้ไกลและมีความเป็นมิตรศัตรูเพียงไหน หากพูดถึงชายชื่อโอดะ โนบุนากะอย่างสั้นและชัดเจนที่สุดก็คือเขาเป็นคนแบบอรรถนิยม คือให้ความสำคัญกับสิ่งที่เป็นประโยชสูงสุด เขาพร้อมจะลดพิธีกรรม ธรรมเนียมปฏิบัติหากมันขัดขวางหรือเป็นอุปสรรคต่อประโยชทางการเมืองการทหารและการค้า โนบุนากะไม่ได้ให้ความสำคัญกับเรื่องชนชั้น ความภักดีและการเป็นตะกูลเก่าแก่ เพราะตลอดชีวิตเขาญาติพี่น้องที่ใกล้ชิดทั้งน้องทั้งอาต่างพร้อมทรยศเขาทั้งนั้น เรื่องความใกล้ชิด สายตะกูลจึงเป็นแค่ข้ออ้างทางการเมืองที่จะยกผลประโยชให้กลุ่มอำนาจมากกว่าจะตอบโจทย์การเมืองการทหาร การอวยยศหรือตอบแทนตามผลงานจึงเป็นการปฏิวัติธรรมเนียมปฏิบัติในระบบศักดินาที่รุนแรงมากในยุคนั้น เพราะลำพังทรัพยากรในแคว้นการมีพื้นที่การเกษตรที่ดีไม่ได้ตอบโจทย์ทางการทหารเท่าไร ยังต้องนำเข้าปืน ดินดำ เหล็กจากแคว้นอื่น ผู้ที่มีความสามารถทางการผลิตและการค้าจึงมีความสำคัญต่อการขยายอำนาจในแคว้นโอวาริ โทโยโทมิ ฮิเดโยชิคือหนึ่งในความชัดเจนในการตอบแทนตามผลงานของโนบุนากะ แต่การจะตอบแทนตามผลงานมีองค์ประกอบสำคัญมากๆสองเรื่อง คือระบบบัญชีและระบบการายงานผลงานซึ่งทั้งสองระบบต้องการการศึกษาที่ดีด้วยข้ารับใช้จึงจะสามารถเขียนรายงานและทำบัญชีได้ตรงตามความเป็นจริง นั่นจึงเป็นเหตุผลที่ว่าทำไมโนบุนากะจึงสร้างวิทยาลัยคริสเตียนขึ้น เพราะต้องการสร้างบุคลากรที่มีการศึกษามากพอทั้งอ่านออกเขียนได้ ทำบัญชีได้จึงจะประเมินสถานการและวางแผนได้อย่างมีประสิทธิภาพ เรื่องเดียวที่โนบุนากะพลาดคือความไม่ใส่ใจต่อภาพลักษณ์ที่ส่งสัญญาณทางการเมืองผิดพลาดออกไปทำให้ศัตรูทางการเมืองทั้งภายนอกภายในเต็มไปหมด ทั้งพวกพระนักรบอิกิอิโกะ ทั้งไดเมียวต่างๆ แต่เรื่องการรับประกันแรงงานว่าจะมีค่าแรงรายวันอย่างเหมาะสม การมีระบบบัญชีที่ดีทำให้ยกระดับการศึกษาของประเทศญี่ปุ่นเพราะถ้าอ่านไม่ออกเขียนไม่ได้จะไม่สามารถรู้ได้เลยว่างานที่ทำมีระยะเวลาสัญญาและการตอบแทนได้ตามกล่าวอ้างหรือไม่ ทำให้ชนชั้นแรงงานในญี่ปุ่นพัฒนาทั้งด้านการอ่านเขียนและการคำนวน จนไปถึงการผลิตซึ่งเป็นคุโณประการที่ไม่ค่อยจะพูดถึงกันนัก เพราะมันไม่ตื่นเต้นเท่าผลงานการทหาร

ผมชอบแนวทางซามูไรของ อุเอะซึงิ ยึดมั่นในความถูกต้อง เสียดายเป็นคนดีมากไปหน่อย เลยไม่สามารถยิ่งใหญ่ได้

บังเอิญ​อะไรแบบนี้ ผมเจอคลิป Ep1 คือหลังจากดู Shogun ตอนแรก และเจอ Ep2 หลังดู Shogun จบ1วัน

ไม่นึกว่าจะเกริ่นยาวขนาดนี้ 5555 😅

ทำคลิปแบบนี้ออกมาเยอะๆนะครับ ผมชอบ

สนุกมากครับ สนุกชนิดดูคลิปสองแล้วย้อนกลับมาดูคลิปหนึ่ง ขอเสริมเรื่องสามก๊กฉบับเกาหลี โกคูรายอ ชิลลา แพคเจ แคว้นยามมาโตะมักได้รับผู้อพยพจากคาบสมุทธเกาลีจากยุคสามก๊ก ไม่ว่าพ่อค้าคหบดี ขุนนางหรือเชื้อพระวงศ์ ช่วงนี้ทำให้แคว้นยามาโตะได้รับอิทธิพลจากศาสนาพุทธ จักรพรรดิ์บางพระองค์สมรสกับเจ้าหญิงจากเกาหลีซึ่งเดิมแคว้นยามาโตะนับถือลัทธิหยูคล้ายราชวงฉินที่ถือว่าจักรพรรดิ์รับอาณัติสวรรค์มาปกครองโลก ชนชั้นแบบลัทธิหยูจะประกอบไปด้วย ชนชั้นเชื้อพระวงศ์ ขุนนาง นักพรตนักบวช ชนชั้นที่สองคือเกษตกร ชนชั้นที่สามคือกรรมกร แรงงานนักประดิษฐืช่างฝีมือ และชนชั้นสุดท้ายคือพ่อค้า ส่วนศาสนาพุทธที่เข้ามาในแผ่นดินจีนไม่ว่ายุคราชศ์เหนือใต้จนถึงยุคราชวงศ์ถังมักมีความสัมพันที่ดีกับ ราชวงศ์ พ่อค้า กรรมกร แรงงานฝีมือ เพราะพวกค้าและกลุ่มแรงงานมักโดนดูถูกว่าเป็นพวกชั้นต่ำแต่ศาสนาพุทธไม่ได้สนใจชนชั้น แต่วัดจะเป็นวัดได้มันต้องพึ่งแรงงานฝีมือ กรรมกรก่อสร้างวัด ค้องพึ่งทุนจากพ่อค้าและพึ่งอำนาจเรื่องที่ดินจากราชวงศ์ ศานาพุทธในจีนจึงมีความสัมพันที่ดีกับกลุ่มคนเหล่านี้ จนราชวงศ์เป่ยเว่ยล่มสลายวัดพุทธถูกเหมารวมว่าเป็นพวกเดียวกับราชวงศ์ วัดถูกศัตรูทางการเมืองของรางวงศ์เก่าเผา วัดไม่ได้สูญเสียแค่วัดแต่สูญเสียตำรับตำราที่แปลมาด้วย ความสูญเสียครั้งนี้เป้นแรงผลักให้ศาสนาพุทธในจีนต้องฝึกวิทยายุทธและเข้ามายุ่งเกี่ยวทางการเมืองในการป้องกับการสังหารของหวังซื่อชงที่จ้องเล่นงานหลี่ซื่อหมิน หลังการตั้งราชวงศ์ถังกองทหารพระจึงถูกจัดตั้งและได้รับอนุญาติให้ฝึกซ้อมด้านการทหารกับกองทัพราชวงศ์ ส่วนการล่มสลายของราชวงศ์แพคเจไม่เพียงมาจากภายนอกที่ราชวงศืถังจับมือกับชิลลาถล่มการเมืองภายในราชวงศืแพคเจก็มั่นใจในพันธมิตรยามาโตะมากเกินไป ตำแหน่งราชการไม่ได้แบ่งให้ลูกหลานขุนนางอย่างเหมาะสมแต่กลับแต่งตั้งคนภายในราชวงศ์มากุมตำแหน่งต่างๆ สงครามกับราชวงศ์ถังและชิลลาจึงจบอย่างไวเพราะไม่มีขุนนางท้องที่สนับสนุนลำพังนายเรือชาวยามาโตะไม่ชำนาญลำน้ำพอจะชนะฝ่ายพันธมิตรถังชิลลาได้แม้มีกำลังมากกว่า การรับศาสนาพุทธแบบราชวงศ์ถังเข้ามาในแคว้นก็ส่งผลเสียในยุคปลายโชกุนอาชิคางะที่เหล่าพระฝีมือกล้าแข็งพอที่จะบุกมาปล้นเมืองหลวงและเหล่าทหารซามูไรในเกียวโตก็รับมือไม่ได้เพราะพวกนี้รบกับโจรและการปล้มสะดมชาวบ้านในละแวกที่ตนเองอยู่ จนมาถูกชำระอีกทีในยุคโอดะโนบุนางะ

ฟังเพลินมากๆครับ 👍👍👍

น่ากล้วจริง แต่ข้อมูลน่าจะเกินจริง คลื่นสูง 40 เมตร นี่ วัดจากตรงใหน วัดจากก้นทะเลรึปล่าว มีภาพจริงให้ดูมั้ย อีตา คลื่นสูง 40 เมตรยังพอทน แต่อีตา ความเร็ว 700 ร้อย กิโลเมตรต่อชั่วโมง เร็วกว่าเครื่องบินอีก ก็เกินปายยยยยย 😅😅😅

ควรแนบอธิบาย มารดาโอดะเสียซักนิด โดตะ ( สึชิดะ ) โกะเซน 土田 御前 โกะเซน 御前 ไม่ใช่นามสกุล แต่เป็นสรรพนามเรียกตามท้ายสตรีชั้นสูง อนุมานว่า "ท่านหญิง" นะคะ รู้สึกว่านางคือคนจากตระกูล รกคะคุ 六角氏 หรือมีสายมาจากทางนั้น ที่ผู้ก่อตั้งคือ ซาซาคิ โยสึทสึนะ ที่มาจากตระกุล ซาซาคิ 佐々木氏 ... ตระกุลของ ซาซาคิ โคจิโร่ นั่นล่ะค่ะ เรื่องสายเกนจินี่ ส่วนใหญ่คนจะจำในสายเซวะ แต่จริง ๆ องค์ปฐมคือ พระจักพรรดิอุดะ 宇多天皇 ค่ะ ฝั่งพ่อเป็นเซวะ(มั๊ง) ฝั่งแม่คือสายอุดะเกนจิ แต่ด้วยความที่เกนจิมีทั้งหมด 21 สาย บางทีก็สับสนที่มา

ตามมาจากเพจประวัติศาสตร์ญี่ปุนปลายยุคศักดินาครับ

ตามมาจากเพจ ปวศ.ญี่ปุ่นปลายยุคศักดินาครับ😊

ลองแปลงปี คศ 1560 เป็น พศ ดู ช่วงนี้ พระเจ้าบุเรงนอง ขึ้นเป็นใหญ่ในพม่า ส่วนเราก็ใกล้จะเสียกรุง ครั้งที่ 1

ค่าเงินญี่ปุ่น ในยุคสมัยที่เงินบาทไทยผูกกับดอลล่าห์ คือ 100 เยน = 25 บาท เป็นมานานมาก ...ยุคของโนบิตะ ค่าขนมวันละ 500 เยน = 125 บาทครับ ..ซูเนโอะได้วันละ 1250 บาท ... จริงๆในปี พ.ศ.2516 ของไทยในยุคก๋วยเตี๋ยวชามละ 1-2 บาท.. เด็กไทยได้เงินไปโรงเรียนวันละ 5 บาท ถือว่าบ้านรวยแล้ว..

ตามมาจากตอน 2 เลยย้อนมาอ่านตอนแรก ชอบเรื่องแบบนี้มากๆ ขอบคุณมากๆที่นำมาเล่า ..ส่วนตัวผมคิดว่า ยุคเซ็งโกกุ #คือยุคชักกะเย่อ ดึงกันไปดึงกันมา ..ตั้งแต่ปี 1477 ที่สิ้นสุดสงครามโอนิน จนถึงปี 1573 ที่โนบุนากะขับไล่โชกุนอาชิอากิ ของรัฐบาลตระกูลอาชิคางะ.. เวลาเกือบ 100 ปี #รบกันไร้สาระมาก .. คือมีนักรบคนเก่งเกิดขึ้นเยอะ เก่งๆกันทั้งนั้นแหละ .. เก่งเจอเก่งไม่ยอมกัน รบกัน #ไม่รู้ผลแพ้ชนะเด็ดขาด ..."ข้าอยากเป็นโชกุนข้าจะไปเมืองหลวง ไอ้แคว้นข้างหลังบอก ข้าไม่ให้ไป อยู่เป็นไดเมียวเหมือนกันสิวะ" อ้าว! ...กรณีนี้ ตัวอย่างคือ ชินเง็นแห่งคาอิ และเคนชินแห่งเอจิโงะ .. .. ทั้งคู่รบกัน 5 ครั้ง สลับแพ้ชนะกันไป...พอชินเง็นอยากยึดเมืองหลวง เคนชินก็ยกทัพมาด้านหลัง... เคนชินอยากยึดแคว้นเล็กๆรอบๆ ชินเง็นก็ส่งทหารไปช่วยแคว้นเล็กๆนั้น... สุดท้าย #อดเป็นใหญ่ทั้งคู่ ... ศึกชักกะเย่อแห่งภาคกลาง โอวาริ มิโนะ ซุรุกะ ทั้ง 3 แคว้นนี้ซุรุกะแห่งตระกูลอิมากาว่าใหญ่สุด.. อยากไปเป็นโชกุนที่เมืองหลวง เพราะตระกูลนี้มีเชื้อสายตระกูลโชกุนอาชิคางะ แต่จะไปต้องผ่าน 2 แคว้นคือ มิโนะ กับโอวาริ... ไอ้ 2 แคว้นก็รู้ว่า ขืนให้ไอ้อิมากาว่าเป็นใหญ่พวกเราตายแน่ ต้องขวางเอาไว้..จึงจับมือกัยร่วมรบ...พออิมากาว่าถอย ไอ้มิโนะกับโอวาริก็มากัดกันเอง..เอากับเค้าสิ..ชักกะเย่อชัดๆ ...รัฐบาลโชกุนไร้อำนาจ #เหลือเพียงสิ่งเดียวไว้หากินคือสารตราตั้ง... ถ้ามีขุนศึกหน้าใหม่ยึดครองแคว้นใดได้ #อยากได้ตราตั้งจากโชกุนรับรองว่าตนเองคือไดเมียวที่ถูกต้องตามกฏหมาย... ก็จะพยายามเข้าเมืองหลวงขอพบโชกุน นำของกำนัลไปให้ #โชกุนขายกระดาษตราตั้งแผ่นเดียวหากิน ไม่มีเงินส่งส่วยบรรณาการจากแคว้นไหน..ก็ต้องทำแบบนี้ ..ทีนี้เจ้าแคว้นอยากเข้าเมืองหลวง ก็ต้องไปหย่าศึกกับศัตรู และสร้างพันธมิตรระหว่างแคว้นที่ตนเองเดินทางไป.. ..#ก็ส่งลูกสาวไปเป็นเมียไง..จะได้เป็นญาติกัน...เฮ้ย ชั้นก็ดองกับแกนะ แกหยวนๆให้ชั้นผ่านทางเถอะว่ะ..เป็นเพื่อนกันดีกว่า ถ้าไม่มีลูกสาวก็ต้องส่งลูกชายเป็นตัวประกัน..เพื่อกระดาษตราตั้งแผ่นเดียว #เพราะถ้าไม่มีการแต่งตั้งก็จะเป็นเป้าโจมตีจากแคว้นข้างเคียงได้ง่าย...เอ็งเป็นใครวะ ไม่มีตำแหน่ง จะยกฐานะม่เทียบพวกชั้นได้ยังไง ..#สุดท้ายมันก็ญาติพี่น้องกันเกือบหมดทั้ง60แคว้นนั่นแหละ..ส่งลูกกันไปมาๆ แทบจะนับญาติกันได้หมด 5555 ...#พระไม่ไปนิพพานแล้วโว้ย พระยุคนั้นบอกว่า พวกเอ็งรบกันเหลือเกินข้าจะไม่มีกินขืนขอบิณฑบาตรอดตายแน่ พระเลยตั้งกองกำลังทหารขึ้นมาเอง..แต่งงานมีลูกเมียได้ด้วยนะ.. เหล้าเบียร์กินได้.. พระมีหน้าที่ทำอะไรหล่ะ #พระเป็นคนกลางไกล่เกลี่ยข้อพิพาทระหว่างแคว้น... เพราะพึ่งพาโชกุนไม่ได้ ไหนๆก็นับถือพุทธเหมือนกัน ให้พระมาไกล่เกลี่ย.. อ้าว ใครจ่ายให้หลวงพ่อเยอะ หลวงพ่อจะพูดให้ได้เปรียบให้... ถ้าอีกฝ่ายไม่ยอม เดี๋ยวหลวงพ่อส่งทหารพระมาช่วยฝ่ายจ่ายตังค์รบ...แค่นี้พระก็ยิ่งใหญ่ขึ้นมาแล้ว...เวรกรรมๆ พุดโธ่! ..มันยุคชักกะเย่อ รบกันไม่จบไม่สิ้น วนเวียนมาเกือบร้อยปี #ถ้าโนบุนากะไม่ได้เข้าเมืองหลวง ก่อตั้งยุค #อาซูจิโมโมยามะ... ก็คงรบกันไม่เลิก..

สนุกมากจนถ้าเกิดลงที่เดียว 10 คลิปผมก็นั่งดูคราวเดียวจบแน่

ชอบการเล่ามาก ..ขอเสริมหน่อย โนบุฮิเดะ พ่อของโนบุนากะถือว่าร่ำรวยมาก.. เพราะค้าขายเก่งและโอวาริเป็นเมืองท่า ที่อยู่ไม่ห่างกับเมืองหลวงเกียวโต.. โนบุฮิเดะมีสัมพันธ์ที่ดีต่อราชสำนักจักรพรรดิ เคยไปซ่อมตำหนักจักรพรรดิ 2 ครั้ง ได้รับบริจาคมหาศาล.. ..เรียกว่าฐานะตระกูลโอดะรวยกว่าตระกูลทาเคดะ อุเอสึงิซะอีก.. ..พ่อรบเก่งพอสมควร แต่เก่งหาเงินค้าขาย เก่งทางการเมืองการทูตมากกว่า..วางรากฐานให้ลูกชาย โดยให้ไปเป็นลูกเขยศัตรูอย่างไซโต้โดซัน. ..คือมองออกว่า โดซันมีปัญหากับลูกชายตนเอง (ไซโต้ โยชิทัตสึ) ด้วยแหละ ..ตอนนั้นอิมากาว่าโยชิโมโตะ.แห่งแคว้นสุรุกะ.จัดว่า #เป็นตัวเต็งการเป็นโชกุน เพราะมีทหารในมือ 3-4 หมื่นคน แถมอยู่ใกล้เมืองหลวงด้วย แล้วอิมากาว่าหวังฮุบแคว้นมิโนะของโดซัน และโอวาริของโอดะ เพราะถ้าจะยกทัพเข้าเมืองหลวง จะได้ไม่มีศัตรูตลบหลัง โนบุฮิเดะ จึงใช้ข้อนี้สู่ขอลูกสาวโดซันมาเป็นสะใภ้ เหมือนกับจะให้ 2 แคว้นรวมกันต้านอิมากาว่า ..ส่วนโดซันก็อยากหาพันธมิตรมาป้องกันตนเองจากภัยของลูกชาย ..พอโนบุฮิเดะตาย ทิ้งมรดกไว้เพียบ..โนบุนากะใช้เงินไม่เสียเปล่าเลย ..เงินหน่ะ รากฐานสำคัญในการทำสงคราม โอวาริแคว้นเล็กมีซามูไรชนชั้นนักรบน้อย.. โนบุนากะ #ใช้เงินซื้อนักรบชาวนา คือรับสมัครหมดไม่ว่าจะเป็นชนชั้นต่ำแค่ไหน เดี๋ยวสอนรบให้ หาอาวุธ หาปืนให้ ...#จุดเปลี่ยนที่สำคัญคือไซโต้โดซันตายเพราะลูกชายฆ่า ..ไซโต้โยชิทัตสึจึงรบกับโนบุนากะ ..ตอนนั้นใครๆก็ว่า #แคว้นโอวาริล่มแน่ๆ เพราะโนบุนากะมีภาพลักษณ์แต่เด็กว่า พวกเหลือขอ วันๆเอาแต่เที่ยวเล่นไม่สนใจเรียนรู้อะไร เป็นเจ้างั่งแห่งโอวาริ..ที่ไดเมียวทุกแคว้นดูถูก ..จนกระทั่งมีปัญหาภายใน รบกับน้องชายตัวเอง เพราะมีญาติที่ไม่เห็นด้วยว่าโนบุนากะจะเป็นผู้ครองแคว้นที่ดีได้ #จนโนบุนากะต้องฆ่าน้องชายตัวเองเพื่อสยบทุกคนในแคว้น ..การที่แคว้นโอวาริกับมิโนะ แตกคอกันจากการตายของโดซัน #เป็นจุดที่อิมากาว่ารอคอย.. จึงรีบยกทัพหวังมาแก้แคว้นที่โยชิโมโตะเคยแพ้ต่อโนบุฮิเดะ ..ตระกูลโอดะจึงมีสงครามกับอิมากาว่า.. ทหาร 4 หมื่นกับทหาร 5 พัน อัตราส่วน 1 ต่อ 10 โนบุนากะลอบสังหารโยชิโมโตะ เจ้าครองแคว้นได้..ในช่องเขาโอเคฮาซามะ ..ชนะไม่ได้ชนะเปล่าๆ ..แต่ยึดทหาร 3 หมื่นของตระกูลนี้เป็นของตนได้ด้วย ..กลายเป็นไดเมียวที่มีทหาร 4 หมื่นคน ..#แล้วก็ยกทัพไปฆ่าไซโต้โยชิทัตสึตายยึดแคว้นมิโนะต่อ และก็มีพันธมิตรจากหลายกลุ่ม ทำให้มีทหารเป็นแสนคน..

❤️👍🏻✌🏻🍻 ขอบคุณครับ

ฟินมากครับดูซ้ำสัก 2 รอบ

ไม่อยากนึกภาพ ถ้าโนบุนากะ เป็นผู้นำทัพในสงครามอิมจิน กองทัพเรือต้าหมิงกับกองทัพโชซอนจะโดนละลายหมดมั้ย? และจะกล้านำกำลังบุกเข้ายึดภาคกลางของต้าหมิงมั้ย?

สุดๆ เมาชื่อญปทุกชื่อ คนนึงมีมากกว่า1ชื่อ แนะนำำทุกคนฟังคนละ80รอบค่ะ จะได้จำชื่อทุกคนได้หมด55555555555555 ลงตอนใหม่ได้เลยค่ะ พร้อมมาก