7:17 Cieszę się, że zauważasz "niepotrzebne przytyki do współczesności": mówiony motyw z reasumpcją mogli zastąpić mówieniem w stylu "poczekajmy na wybory '93", a kwestia Lecha i Jarka występująca w piosence mogłaby zostać, ale ta jedna linijka powinna zostać wyśpiewana przez Wałęsę (pokazując jego późniejszą niechęć do braci Kaczyńskich), z musicalu wyszło, że Jacek Kuroń podaje Lecha i Jarka jako negatywny przykład.

❤

No niestety bardzo słaba recenzja. Poza udawaniem elokwencji a'la Gustaw Holoubek, przemieszanej ze sztucznymi próbami uśmiechów nie widzę tu więcej sensownej treści. Pomijam już fakt kompletnego braku szacunku dla pracy aktorów i ocen ich na zasadzie "podoba, nie podoba". No nie zachęca do głębszej eksploracji tego kanału.

To ciekawe, że Ned Schneebly we własnej osobie recenzuje School of Rock! ;)

stracony czas, mętne, zagmatwane to i pełne banałów, piękna proza Tołstoja wykoslawiona i spłycona. Szkoda bo pomysł świetny i na czasie.

Ten spektakl to manifest eutanazyjny. Chorobę ojca wykorzystał Pakuła do wylania swojej ateistycznej wścieklizny na Ducha Świętego, Kościół i św. Jana Pawła II. Sam jeszcze nosi w sobie ostatki etyki chrześcijańskiej i nie zabija swojego ojca, bo czuje, że „uśpienie” człowieka sprzeciwia się jego godności, jednak wścieka się o to, że w naszym kraju ktoś inny nie ma prawa tego zrobić - i w końcu żałuje, że tego nie zrobił. Ohyda!

Recenzja bardzo pochlebna- sympatyka teatru i fana aktorów. Faktycznie 1,5 godziny na książkę 1000stron to bardzo mało. Ekranizacje trwają po 7 godzin łącznie. 1,5 godziny to tak mało, że całość została spłycona do pustej telenoweli kto z kim sypia, epatowania emocjami bez głębszego przekazu. Wojna i pokój książka to dla mnie piękna, wielopłaszczyznowa opowieść nie tylko o wojnie, miłości ale podziałach społecznych, możliwości lub nie decydowania o swoim losie. Wielu delikatnych, głębokich dylematach trapiących duszę człowieka... Nie rozumiem jak golizna w tle miałaby dodawać uroku czy cokolwiek wnosić do treści książki. Te 1,5 godziny przy jednym stole to takie wszystko naraz, ale bardziej nic ciekawego. Ja byłam mocno zawiedziona i rozczarowana.

Dzieki za recenzje

Moja mama po długiej chorobie zmarła 13 września. Spektakl obejrzałem do końca. Mogę powiedzieć, że gram do tej samej bramki co twórcy, choć samo, wspólne doświadczenie, wzruszenie, którego niewątpliwie doznałem, czy inne uczucia, które wywołuje, nie czyni go jeszcze jakimś wyjątkowym. Każda opowieść pisana krwią porusza, bez względu na formę w jakiej jest wyrażona. Bardzo potrzebne było pokazanie tego problemu i to się twórcom na pewno udało. Bardzo celne nawiązanie do eutanazji psa - mam dokładnie to samo zdanie. Pan krytyk o treści właściwie powiedział wszystko. Wydaje mi się, że mogłoby to być krótsze, może gdyby jakoś bardziej zagęścić ów święty - zresztą całkiem słuszny - gniew. Nie trzeba być ani trochę religijnym - jak choćby ja - żeby poczuć przesyt podawanego tu jadu, aczkolwiek, chyba można nawet w większej dawce, tylko bardziej zmyślnej formie, bardziej przyswajalnie. To jest potrzebne, jakkolwiek podane, tu wyszło całkiem nieźle. Również polecam.

W pandemii stracilam bliską osobę, umieranie trwalo tydzien , nie moglam sie spotkac , nie moglam sie pożegnać. Nie wiidzialam cierpienia , cierpialam , placze przy kazdym wspomnieniu , wyglada na to ze jeszcze nie zamknelam procesu zaloby a w listopadzie mina 4 lata. Spektakl mocny, perswazyjny.

Widzialam w TV , odzyly emocje, plakalam.

Absulutnie zgodzę się, iż muzyka w tym spektaklu jest fantastyczna. Marzę, aby wyszła płyta 😁

mam jednoznaczne skojarzenie Munchhausena z ......... "sto konkretów"

Zgadzam się z pana opinią w większości. Tez uważam, że w musicalu powinno być więcej piosenek, tez mi ich brakowało. Chłopiec skradł moje serce i sądząc po reakcji publiczności nie tylko moje 🙂, kowboj był zbyt przerysowany i śmieszny(może specjalnie?) ...a najbardziej podobała mi się pierwsza scena w domu wariatów, tu czuć było choć trochę klimat musicalu. Scenografia czasami dość skromna, czasami wręcz prosta(cka). Bardzo przeszkadzał mi dym, który serwowano ciągle i obficie. Siedziałam dosyć blisko sceny i w pewnym momencie zaczęły boleć mnie oczy....ogólnie przedstawienie mi się podobało choć uważam, że można je zagrać w każdym teatrze,niekoniecznie w muzycznym...na przedawnieniu byłam 11 października

Faktycznie o Gatsbym się szybko zapomina. W każdym razie, fajnie, że poprzez teatr można sobie odświeżyć pamięć :) Anyway, a widzialeś Lalkę w którymś z teatrów? :)

czekam na informację czy spektakl jest dobry czy średbi, czekam, czekam i nagle koniec filmu....

Jak zwykle bardzo przydatna recenzja :)

Teatr ma dużo na głowie nie wpadł pan na to!? Naprawdę wiem coś o tym bo sama gram w romie i naprawdę może pan zrobić film bez zdjęć a nie zawracać komuś głowę i potem komentować to na vizji

Świetny spektakl, w którym bohater stara się odnaleźć sens życia. W odróżnieniu od np. Pippina tutaj nie ma oczywistych odpowiedzi, a pod względem wykonania jest to coś świetnego. Dzięki za to polecenie!

Kiedy będzie spektakl o skrzywdzonych przez krzyż ?

Świetna recenzja! Podpisuję się pod każdym Twoim słowem! Poszedłem na spektakl tylko i wyłącznie, żeby zobaczyć pana Adama Ferencego. Najlepsza z całego spektaklu była muzyka, a po zakończeniu zastanawiałem się co to było. Myślałem, że będzie to jakaś analiza postaci, że po spektaklu wyjdę mądrzejszy, ale to było dość miałkie i świetnie to określiłeś jako "performance". Przedstawienie powinno być zrobione jako monodram, bo pozostali aktorzy są zbędni, ale to byłoby bardzo wymagające dla pana Adama. Drugi raz bym na to nie poszedł, oceniam jalo 4/10.

Czuję się przekonany, dziś pójdę.

Dzisiaj byłam Marysia super rewelacja a profesor jak na filmie super super❤

Thank you very much for that overview!!

Dziękuję za recenzję. Miałem mieszane uczucia, czy iść na ten spektakl, czy nie, ale teraz wiem, że nie. Pozdrawiam :)

Super.

Świetna recenzja.

Nagość w teatrze to obsecna? Chyba sto lat temu....

Dlaczego ten pan tak dziwnie mowi?

Nudy

Świetny filmik. Świetna recenzja teatralna. Życzę zdrowia szczęścia pomyślności miłości spełnienia marzeń i błogosławieństwa Bożego. Wesołych świąt i szczęśliwego nowego roku dla ciebie Jarku? I czekamy na 30 jubileuszowy Międzynarodowy Festiwal Kolęd i Pastorałek.

Wczoraj byłem drugi raz na tym spektaklu. I chcę jeszcze trzeci, czwarty, piąty… aż nauczę się go na pamięć! 😉 Dla mnie to przedstawienie ma jedną tylko wadę, wprost zaczerpniętą z czasów, o których opowiada. Czyli totalne niedostosowanie podaży do popytu! Nie chciałbym, żeby z tego powodu upadł, tak jak upadł PRL! Oczywiście żartuję, ale też jestem pewien, że gdyby przyszło komuś do głowy zagrać ten spektakl np. o czwartej rano, to bilety rozeszłyby się również w ciągu minuty - jak ma to miejsce obecnie 😊

Miałem do pewnego stopnia podobne odczucia po tym spektaklu. Dobre występy tancerzy i dopracowana choreografia. Rozmach na prawdę robił wrażenie. Natomiast kompletnie nie spodobał mi się pomysł na narratora - tylko, że moja niechęć była silniejsza niż u ciebie. W rezultacie miałem wrażenie oglądania wypaśnego przedstawienia szkolnego - gdzie najważniejsze jest opowiedzenie biografii WYBITNEGO POLAKA. Dopiero w drugim akcie pojawia się wątek miłosny który aktorzy odgrywają zamiast tylko posiłkować się narratorem.

Czy przyjście do teatru narodowego z 5-letnim chłopcem na "Alicja w Krainie Czarów" to dobry pomysł? Syn zna bardzo dobrze książkę, oglądał też bajkę. Zastanawiam się czy sztuka nie będzie dla niego atrakcyjna i nie za trudna do zrozumienia...? 😊Pozdrawiam

Z treści wcale nie wynika że jest Pan stałym bywalcem tego teatru , od lat ten teatr ma takie a nie inne spektakle , wesołe nie nudne z przekazem , Nie Dla osób z przeciętna inteligencją.

Ja proponuje Psychiatrę , Z dwóch powodów to tło conajmiej dziwne, stwierdzenie że Aktorzy śmieją się z widza nie do widza czy z motywu sztuki.

Obsada podwójna czy tylko Kobiety się zmieniają zależnie od spektaklu ?

Dziękuję za polecenie 😊

Jako nastolatka jestem niezmiernie szczęśliwa, że miałam okazję doświadczyć tak cudownego spektaklu. Treść w nim przedstawiona dała mi zupełnie nową perspektywę Dowiedziałam się o tych wydarzeniach, do których z materiałem lekcji historii nigdy nie docieraliśmy. Nadanie formy hip-hopowej ściągnęło maskę dyplomacji z przedstawianych zdarzeń, przez co treść była wyjątkowo przystępna i atrakcyjna. Absolutne cudo🤩 Mimo, że w mojej opinii nie do końca udało się reżyserce stworzyć sztandarowy „pozytywny mit”, to zdecydowanie dosadnie przemówił motyw feministyczny, za który jestem wdzięczna.💪🏼

Odważna recenzja.

Spektakl obejrzałem już dwukrotnie i cały czas zastanawiam się, jak wielu nawiązań intertekstualnych nie rozpoznaję 😅 (jak choćby przez wcześniejszą nieznajomość takich utworów jak "Szklanki" Young Leosi). Poza wspaniałym manifestem feministycznym, cały czas chodzi za mną wstrząsający motyw reinterpretacji Chochoła Wyspiańskiego w oparach disco polo i wódki...

szkoda ze w Gliwicach zlikwidowali teatr Muzyczny.Teatrow Dramatycznych mamy nadmiar.

Rozumiem, że Pan redaktor opróżnił te wszystkie butelki za Pana plecami zaraz po obejrzeniu wspomnianego spektaklu?

Pięknie.

Pięknie! Polecam tego allegrowicza ;)

Super Jarku, bardzo dobrze się tego słucha !

Coś pięknego. Ja w zeszłym roku na dniach Kęt oprócz koncertów byłem na spektaklu To Tylko Kawalerka w którym występowali aktorzy teatru Antrakt. A oto moja recenzja. Pierwsze co mi się podoba to muzyka po każdym rozdziale, a konkretnie po każdym rozdziale w końcówce był akcent to tylko kawalerka. Jedynie co zabrakło w scenariuszu to śpiew aktorów w rozdziale drugim. Reszta była ok. Na dzień dzisiejszy moja ocena to 9/10. Pozdrowienia z Kęt dla ciebie Jarku i życzę dobrego weekendu.

Świetny filmik. Oczywiście zgadzam się z twoją opinią całkowicie. Wiadomo że publiczność po każdym utworze zawsze bije brawa dla śpiewających na spektaklu. Nie mniej jednak publiczność tym razem nie popisała się za bardzo. Moja ocena to 3/10. Pozdrowienia z Kęt dla ciebie Jarku i życzę miłego dnia.

polecam, co roku niezapomniane wrażenia! ;)