Kahraman Mehmetçiğin tedajarlihini aşkını gençliğini vatanı hiçe saydığı vatan destani

Vurgular, okuyuş .. olağanüstü

Bu dünyadan NAZIM geçti...

Ne kadar güzel yorum... Arkada gelen fon bu kadar uyar mı bir şiire.. Ne güzel uyum ne güzel ses.. Ne güzel duygu ne güzel okuyuş, Ne güzel sözler...

On sene içerde yatmasını lafı güzaf sayan Nazım Hikmet ve ucunda para olan bir yarışmaya katılmayan Mehmet Akif böyle insanlar illa savaş zamanı mı gelir.

dünyanın en yıldızlı karanlığı..

Unuttuk bazı şeyleri...

👍🏻💫💯

Korkma sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak.

gönlünüze sağlık.

İzmirli Ali Onbaşı biliyordu ki: tavşan korktuğu için kaçmaz, kaçtığı için korkar!

Fon müziğinin adi nedir

Terziler geldiler. Kırılmış büyük şeylere benzeyen şeylerle daha çok koyu renklere ve daha çok ilişkilere Bir kenti korkutan ve utandıran şeylerle. Kumaşlar bulundu ve uyuyan kediler okşandı. Sonra sonsuz çalgısı sevinçsizliğin. Çay içmeye gidenler vardı akşamüstü, parklara gidenler de Duruma uymak kısaltıyordu günlerini artamayan eksilmeyen bir hüzünle... Yorgun ve solgundular, kumaşları buldular, kenti doldurdular O çelenk onbin yıllıktı, taşıyıp getirdiler Ölülerini gömmüşlerdi, kalabalıktılar, tozlarını silkmediler Bütün caddeler boşaldı, herkes yol verdi, 'Tanrıtanır kadınlar ve cumhuriyetçiler piyangocular, çiçek satın alanlar, balıkçılar ağlarını, paraketelerini, ırıplarını, oltalarını zokalarını, çevirmelerini ve kepçelerini topladılar. Sigaralarını yere atıp söndürdüler sigara içenler.' Bir şey vardı ısınmaz kalın kumaşların altında, kesip biçtiler Patron çıkardılar, karşılaştırdılar, Katlanılmaz bir uykunun sonunu kesip biçtiler Şarkılara başladılar ölmüş bir at için Makaslarını bırakmadılar Bekleniyorlardı. 'Ey artık ölmüş olan at! -dediler- Ne güzeldi senin çılgınlığın, ne ulaşılırdı! Sen açardın, Otuzüçbin at türünün tek kaynağıydın sen! Tüylerin karaparlaktı. Koşumların, -kokulu yağlarla ovulup parlatılan- nasıl yakışırdı sağrılarına ve göke. Göke bir ululuk katardı sonsuz biçimin, at! Toynaklarını liflerle ovardık Senin karaya boyanırdı koşuşun Uyandırırdı bütün karaları ve denizleri. Çılgın kişnemeni duyardık sonsuzun yanıbaşından Ne güzel gözlerin vardı Kara at! Binlerce kişi, -çocuklar, kadınlar, erkekler görkemli yahut darmadağın giysileriyle herkes körler ve cüzzamlılar, bütün kutsal kitaplar kalabalığı, ermişler, kargışlılar ve günahlılar gebe kadınlar, vâz edenler ve dondurmacılar ve at cambazları ve tecimenler ve kıralcılar ve gemicilerle Tanrıtanımazlar ve tefeciler ve yalvaçlar...- ormanlardan ve kıyılardan ve kıraç yerlerden gelmiş senin mutlu ovanı doldurup haykırırlardı. Büyük sesler içinde sen, geçerdin...' Terziler geldiler. Bu güneşler odaların dışındaydı artık. Herkes titrek ve sabırsız, titrek ve sabırsız evlerinde Gazeteler yazmadı, dükkânlar dönemindeydik Yüzlerce odalarda yüzlerce terziler, pencerelerini kapadılar Parmakları uzun, kurusolgun yüzleri sararmış, eskimiş durmaktan Yitik saat köstekleri, titrek ve sabırsız yorgun bacakları Her şeylerine yön veren durmuşluğa olur dediler Beğenip gülümsediler. 'Ey artık ölmüş olan at! -dediler- Senin eyerin ne güzeldi. Dişi keçi derisinden, ofir altınıyla süslü Nasıl yaraşırdı belinin soylu çukurluğuna Seninle öteleri ansırdık. Öteler, baklanın ve pancarın duyarlığı Kedinin varlığı erişilmez kişilik Güneşli bir damda İçimizden gemiler kaldırırdın, Suyunu büyük şölenlerle tazelerdik Bayramımızdın. Kuburlukların bütün kişniş ve badem doluydu. Simdi dar dünya Ölümün büyük hızı kesildi.' Terziler geldiler. Ateş ve kan getirmediler. Hüzünleri kan ve ateşti ama. Uğultulu bir şey Ekspresler garlarda kaldı, ilâçlar çıldırdılar Kenti bir bastan bir basa dolaştım, tıs yok Bütün odalara dağıldılar. Sürahiler tozlu, pabuçlar kurumuş yerlerde kırpıntılar, 'oyulmuş yakalar, kolevlerinden arta kalanlar vatka pamukları, verevine şeritler, kopçalar, düğmeler, ilikler iplik döküntüleri, kumaş parçaları, karanlık akşamüstleri ve sabahlar, dükkân tabelâları, kartvizitler...' kasıklarına kadar çıkmış, en ufak bir ölüm bile yok. Tarafsız bir aşk çağlıyordu onların solgunluğunda Mutfaklarını kilitlediler, büyük atsı giysiler kestiler, 'Ey artık ölmüş olan at! -dediler- Koşuşun büyütürdü dünyayı senin! Sen nasıl da koşardın. Biz güneyde yatardık, sen koşardın Hangi at güzelse ondan da güzeldin Kuyruğun parlak savruluşuyla bölerdi bir karaya göğü ve yüceltirdi, ince bezekli kuskununu. Gemin güzel sesler çıkarırdı güzel ağzında, herkesi sevinçle haykırtan. Başın yaraşırdı düşüncemize ve gözlerine saygıyla bakardık...' Terziler geldiler. Durgunluktu o dökük saçık giyindikleri Yarım kalmışlardı. Tamamlanmadılar. Toplu odalarını sevdiler. Ölümü hüzünle geçmişlerdi, ateşe tapardılar. Kent eşiklerindeydi, ağlayışını duydular Kestiler, biçtiler, dikmediler ve gitmediler, iğnelerine iplik geçirip beklediler; 'Ey artık ölmüş olan at! -dediler- En güzeli oydu iste, yüzünün savaşla ilişkisi. Boydanboya bir karşıkoyma, denge ve istekli bir azalma. Onu bilirdik. O ağaç senin kanınla beslenirdi, hepimizi besleyen. Bir ülkeyi yeniden yaratırdı şaşkınlığımız senin karşında, alışverişin, alfabenin, iplik döküntülerinin ve her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği...'

Müzik ve şiirin böyle bir uyumu muazzam.. Arkadaş ben bu şiiri cuma günü dinledim.Bugün pazar hala dinliyorum haftasonumu mahvettiniz çok teşekkürler.

O güzel yüzün, kalbe değen sesin, nasıl bu denli güzel kullandın Türkçeyi, nasıl bu kadar güzel bir insan oldun. Çok seviyorum Nazım seni❤😊 ❤❤❤

Kalbini sakinleştir, bu sadece dünya.

Yüreğimin yaktığı ateşle hava ılık.

❤

Yapay zeka gibi bu

"Ben bir çiçek kopardım zamanın saçlarından Oysa baharlarımın dere yataklarını kuruttu..." Hayalperest Ruh 22/11/2024

Birde bir saman sarısı, yani belası başımın..

"On yıl var ayrıyım Kına Dağı'ndan Baba ocağından, yâr kucağından Bir çiçek dermeden sevgi bağından Huduttan hudûda atılmışım ben Gönlümü çekse de yârin hayâli Aşmaya kudretim yetmez cibâli Yolcuyum bir kuru yaprak misâli Rüzgarın önüne katılmışım ben Garibim, nâmıma Kerem diyorlar Aslı'mı el almış harem diyorlar Hastayım, derdime verem diyorlar Maraşlı Şeyhoğlu Satılmış'ım ben"

Gönlümü çekse de yarin hayalini aşmaya kudretim yetmez cibali Yolcuyum bir kuru yaprak misali Rüzgarın önüne katılmıştı ben bu kismi ismet özel neden okumadi ?

❤

kalbi hırpalıyor bu şiir

Şu kısım beni bitiriyor sanki koca bir hayatı özetlemiş üstat "Gözlerimin önünden geçti kervansaraylar..." bu dize tam şiirin sonunda söylenmelik bir dize ama şair böyle vurucu bir dizeyi ilk mısrada söylemek istemiş anlaşılan

Çok seviyorum tekrar tekrar izliyorum

Merhab. 6:15 te giren piyano denis stelmakh - nevermore değil sanki. Adı nedir?

Allah razı olsun

Geceye,usulca bir merhaba. Teşekkürler,Yücel Ataç. Rahmetle uyu büyük şair. Umarım bu duygu yoğunluğunu kaldirabilirim. 🍀

Çarptı bu şiir beni..

Fon müziği sesi bastırıyor biraz kısılması gerekiyor.

Incitmemek için incinmekten yorulmayan,hüzne acıya aşina olmuş duygusuz insan sürüsü içinde kalabalık yalnızlıklardan gelip burada ruhunda dinginlik bulanlara selam olsun 🍀🍃🍂

Bu şiiri sen okumamalısın. Sesin bu şiirin ruhuna uygun değil.şiir mahvolmuş Kendi şiirlerin sana göre.

Oktay Rifat, Melih Cevdet ve Cemal Süreya... bu ülkenin saklı mücevherleridir. lakin siyasi atmosfer nereden eserse, milletimiz oradan nabız alıyor. örneğin şimdi siyasal iktidarın Allah'ını yaşıyoruz, nabız da teller de hep o taraftan atıyor ve çalıyor.

İsmet Özel üstattan böylesi bir şaheseri dinlemek zevki selimi öğretir. Of Not Being A Jew ve bu şiir tekrar tekrar davet eder her dinleyeni. Kim bilir kaç yıl sonra kaçıncı kez dinletiyor olacak kendini bu şaheserler...

Bu eskilerde ne kelimeler varmış benzetmeli dinledikçe, duydukça hayrete düşüyorum anlayınca…

Böyle bir şeyin yazıldığını bilmeden 33 sene yaşadım en son aynı adam şiirini ve manastırlı hilmi beye mektubu okuduğumda böyle hissetmiştim .

Ve şiir, asıl anlamını kavradı.

Çok güzel bir şiir ve İsmet Özelin sesi

Benim için şiir; Han Duvarları. Her şey var.

7:42 ' deki kısım neden kırpılmış acaba? En guzel yeri halbuki.

İNSAN ASLINDA BİRDİR...TEKTİR' TEK BİR BİLİNÇTİR...DENİZ DE BİZİM ZİHNİMİZDEKİ BİR İLLÜZYON ...VE HERŞEY...ASLINDA BEYNİMİZİN BİZE OYNADIĞI BİR OYUNDUR BU HAYAT! HABERCİ ELÇİLER HARİÇTİR BU İLLÜZYON DAN...GÖRDÜĞÜMÜZ ÜZERE ,HAYAT DEDİĞİMİZ BU İLLÜZYON SAÇMA BİR OYUNA DÖNÜŞMÜŞ DURUMDA! HERKES KENDİNİ FARKLI FARKLI İDEOLOJİLERİN PEŞİNE TAKMIŞ DURUMDA! HERŞEY BOŞ! EV,ARABA,İŞ,ALTIN,GÜMÜŞ,ELMAS,KARİYER,DÜNYEVİ HEDEFLER,AŞKLAR,NEFRETLER,HÜZÜNLER,MUTLULUKLAR,CEZALAR,ÖDÜLLER.....HERŞEY BOŞ....NEDEN VARIZ?NE İÇİN HEP OLACAĞIZ? SÜREKLİ BİR TASARIM HALİNDEYİM....NEREYE KADAR? ÖLMEK İSTİYORUM ARTIK!

Türk Dili'm. Ses bayrağım. Böyle büyük şairlerle hep dalgalansın.

vefat eden teyzem oğlunun fotosunda bu şiire denk geldim beni benden alan fotoğrafı mıydı yoksa bu şiir miydi anlayamadım ta ki şu mısra denk gelene kadar "hana sağ indi, ölü çıktı geçende!" yaşaran gözlerimde her şey artık değişti, bizim garip şeyhoğlu buradan geçmemişti... gönlümü maraşlı'nın yaktı kara haberi.

Nerede O sanatçılar nerede O büyük şairler nasıl bir dönemde yaşıyoruz

Bugün yine geldim ❤

Gönlümü çekse de yârin hayâli Aşmaya kudretim yetmez cibâli Yolcuyum bir kuru yaprak misâli Rüzgârın önüne katılmışım ben…

Melih Cevdet, şiirini tahrikkâr bir tavırla değil gücüyle hissettirir insana. Melih Cevdet, insanlığını yitirmemiş bir şair idi.

Şiir beni yoruyor… Yolculuğun başlangıcından menziline kadar onunla gidiyorum. Sırtımda geçmişin hüznü, kalbimde sevdası Tek başıma yürüyorum. Bu şiir beni yoruyor, üzüyor, yürütüyor…