Bo to film ogólny, wprowadzający do kanału. Wcześniej takiego nie było

Dzięki śliczne! Pozdrawiam

Dzięki! :)

Iwaszkiewicz zdecydowanie tak. Najlepsze opisy polskiego, zawilgoconego krajobrazu można znaleźć w „Brzezinie”

długo też miałem podobne zdanie do Ciebie ale ostatnio zmieniłem troche podejście. Uwazam, że ta warstwa gawędziarska jest bardzo ważna, bo jak jest bardzo dobra, to pozwala pamiętać, a pamięć i czas to nasze najcenniejsze dary. Reymont rozumiał to bardzo dobrze - Chłopi, Ziemia obiecana, świetne historie pozwalają pamiętać o tym co w tych ksiązkach najważniejsze. Natomiast jedna z lepszych ksiązek jakie czytałem - Wyznanie Maski, która mnie zachwyciła, rozmyła się z biegiem lat, mimo moich zachwytów.

Dzięki za miły komentarz. Nie ma tu między nami sporu - sam twierdzę że wielkie powieści składają się z balansu trzech elementów, w tym gawędziarskiej historii. Po prostu jeśli po spoilerach znika cała wartość z książki albo filmu to obnaża, że poza gawędziarstwem niewiele więcej tam było. Pozdrówka!

Obie formy są poprawne w zależności od konsekwencji tłumaczenia. Nazwisko brzmi "Karenin", więc przy pełnym spolszczeniu mówi się "Anna Karenin" (tak jak mówi się Michał Nowak i Anna Nowak), natomiast konsekwentnie zachowując w tłumaczeniu wszystkie rosyjskie nazwiska, gdzie odmienia się żeńskie końcówki, poprawnie jest mówić "Karenina" (Aleksiej Karenin i Anna Karenina). Z jakiegoś eseju o tłumaczeniach przypominam sobie taką ciekawostkę, że stare polskie tłumaczenia nie uspójniły tej zasady i korzystały z obu form przekładu nazwisk wedle widzimisię tłumacza. Ale to tylko w ramach ciekawostki, bo pytanie jest słuszne - u nas w tradycji przyjęła się już "Karenina", więc lepiej jest właśnie tak mówić. Pozdrawiam

Wspomniałeś " Ulissesa", to takim dużym spojlerem jest " Łódź Ulissesa Macieja Świerkockiego. Ktoś życzliwy nazwał ten dodatek wyjaśniający zmagania autora nowego przekładu ' szalupą ratunkową dla odbiorcy", ja brykiem, ale niezwykłym.Takie companion na Zachodzie nie jest niczym niezwykłym, u nas tak.Ostatnio zrobiłam sama.sibie spojler czytając " Ciemność" J.Kariki.Przeczytałam zakończenie, emocje rozladowałam i spokojnie wróciłam do opuszczonej strony Dzisiaj Przeczytałam zakończenie Światłoczułości"J.Jarno .Uspokojona dzielnie zmierzam do końca.😂

Moja „Łódź Ulissesa” czeka cierpliwie na lekturę od jakiegoś roku, ale trochę nie mogę się zabrać po przekładzie Słomczyńskiego. Nawet jeśli miał jakieś braki, jest zaraźliwie dobry

Chyba Peter Jackson przedstawił tą tezę w jakiś wywiadach po ekranizacji. Wydaje mi się bardzo trafna

Powiem Ci, że nigdy się nad tym nie zastanawiałem. Dopisze sobie do listy chociaż nie obiecuję, że coś nagram i będę miał ciekawego do powiedzenia w tym temacie. Dzięki i pozdrawiam!

@turnieyov brak wypowiedzi na ten temat też jest odpowiedzią. Znaczy, że kontrproduktywne jest zastanawiać się na ten temat. Ale generalnie czasem myślę o tym szumie informacyjnym i zastanawiam, czy na serio trzeba wypowiadać się na każdy temat? Może idąc tropem wczesnego Wittgensteina ograniczyć się do ujmowania w słowa tylko tego, co ująć się da :)

Słowo „aktualne” jest bardzo ładne w tym kontekście i trafione

Dzięki! Pozdrawiam i powodzenia z pisaniem. Na pewno się przyda, nie są to przyjemne przygody:)

Dzięki!

Ponieważ prawa natury się odkrywa, a nie tworzy. Więc gdyby zabrakło wybitnego autora/artysty, nikt nie wykonałby za nich tego konkretnego dzieła. Natomiast „odkrycia” może dokonać ktoś inny. Może nagram i tym jakiś krótki film, bo to ciekawa, a dość kontrowersyjna myśl

​@@rafal-blecharz dziękuję za odpowiedź, rozumiem to podejście, rzeczywiście duża część nauk ścisłych opiera się na odkryciach, ale jednak liczby są wymyślone przez człowieka. Jest to jak język do opisywania świata, tak samo jak fizyka czy powieść. Uważam że Poe w pewien sposób interesował się chorobami psychicznymi, zanim one zostały dokładnie zbadane i sklasyfikowane przez naukę. Nie do końca wymyślił niektóre schematy ale można by powiedzieć że on odkrył pattern na opisanie postaci z zaburzeniami, ale też nie powstało to wyłącznie dzięki jego wyobraźni. Oczywiście, tu skupiam się tylko na tym jednym aspekcie, bo próbuje tylko pokazać że sposób rozwoju nauki i kultury ostatecznie tak samo leży na barkach jednostek. Nie wydaje mi się żeby było tutaj rozdzielnie na sposób w jaki one się rozwijają, ale chyba zaczynam rozumieć, że " liniowy rozwój" może zakładać, że nauka odkrywa przed nami rzeczywistość, więc istnieje konkretna ilość rzeczy do odkrycia i ktoś w końcu na nie wpadnie bo istnieją, a my o nich nie wiemy. Jednakże moim zdaniem samo istnienie niewiadomego nie sugeruje liniowości. Chętnie obejrzałbym materiał na ten temat, jest to bardzo ciekawa dyskusja i spostrzeżenie:)

@@weronikagrzesiuk591 Postaram się coś na ten temat nagrać. Myślę, że może być z tego ciekawa dyskusja

Tak, oczywiście jest „liniowy” post factum. Inspiracje, remiksy, powtórzenia, reinterpretacje - temu nikt nie zaprzecza. Ale myśl, że jeśli nie byłoby Joyce’a, ktoś inny napisałby Ulissesa, wydaje się już conajmniej specifyczna. Nie zaprzeczam tu inspiracjom o których piszesz. Pozdrawiam

@@rafal-blecharz > Ktoś by napisał coś innego budującego tę linię rozwoju literatury. Oczywiście - o ile napisałby to po angielsku ;-P Btw. ta książka jest bardzo przereklamowana z dzisiejszego pktu widzenia.

@@10limakmyślę, że właśnie „coś innego” jest tu słowami kluczowymi. Trudno zaprzeczyć, że jest coś takiego jak zeitgeist

Dzieki. Ostatnie zdanie bardzo trafne - gatunki są rzeczą i krytyków, i badaczy, i marketerow. Taką też mają robotę, więc trudno ich winić

Dzieki! pozdrawiam

Dzieki! Pozdrawiam

Sytuacja rzadko występująca w naturze

Dzięki!:)

I jak wrażenia, wytrzymała próbę czasu?

Jeśli chodzi o procent odpowiedzi to jest niewysoki - na jakieś 38 złożonych propozycji otrzymałem 8 odpowiedzi, co nie jest złym wynikiem. Częściej odpisują więksi wydawcy, pewnie przez ilość pracujących w nich osób. Co do samej propozycji wydawniczej, bardzo ważna jest treść maila oraz dodatkowe materiały o które proszą wydawnictwa, przede wszystkim streszczenia oraz zrozumienie do czego służą redaktorom. Jest sporo materiałów na ten temat na amerykańskich stronach, których teraz sobie nie przypomnę. Z polskich warto się zapoznać z materiałami z Twardej Oprawy albo od Marii Kuli. Ja pisałem wszystko sam, ale oferują też obsługę z tego zakresu, która wygląda sensownie:)

@@rafal-blecharz O wow wielkie dzieki za wyczerpujaca odpowiedz! Popatrze. Pozdrawiam :)

@@cegla00powodzenia!

@@rafal-blecharz Swoja droga natknalem sie na filmik na YT zatytulowany "Wydawnictwo od kuchni. Przemek Dębowski (Karakter) i Jolanta Korkuć (Wyd. Literackie)" Pan Przemek mowi w nim, ze odrzucaja 99% propozycji. Biorac to pod uwage, odmowa to jeszcze nie koniec swiata. Ogolnie rzecz biorac nie jest latwo :)

@@cegla00 statystyka ciut straszna, ale nikt nie obiecywał że będzie prosto! dzięki za polecajkę:)

Dzięki!:)

xD

I jak wrażenia? Po miesiącach myślę, że to dobra książka, ale rzadko do niej wracam myślami.

Mój ulubiony komentarz

Dzięki!:)

Figma do spania rozwiązałaby moje problemy z zasypianiem:) Dzieki i również powodzenia - widziałem, że trochę robisz w Lottie jeśli sie nie mylę?

@@rafal-blecharz Tak, przez długi czas animowałam pod Lottie. Ostatnio przerzuciłam się na Rive oraz Framera, aby być bardziej na czasie 😄