Powiedz mi Stary czemu zniknąłeś

Kiedy nowe filmy? :)

‚

A moja rada ode mnie, nie wiem czy obecni maturzyści mają takie myślenie ale moi rówieśnicy mieli (matura, rok 2009): pójście na studia i skończenie ich załatwi wszystko. A studia to dopiero początek. Nie znam kierunku po którego skończeniu (lub w trakcie trwania studiów) nie będziesz musiał się dalej uczyć: A.) do egzaminu państwowego dającego jakieś uprawnienia, B.) do tego by posiąść praktyczne umiejętności w danym zawodzie, Informatyka nie nauczy Cię programować - cos tam Ci pokaże ale wejść na poziom gwarantujący pracę musisz sam, Ekonomia, Finanse etc. nie nauczą Cię zawodu księgowego, owszem, coś tam Ci pokażą ale nie zostaniesz od razu księgowym bez pracy własnej, Mechanika, elektrotechnika etc. tak samo, nie uczynią z Ciebie jakiegoś super konstruktora maszyn czy urządzeń jeśli sam gdzieś nie złapiesz praktyki.

Pan delegtuje sie Swoja mowa...ale,...

16minut yap session same oczywistości nic odkrywczego

Chłopie naucz się polskiego i nie lej wody

Cudownie oglada sie Twoje wcześniejsze filmy. Jesteś i byłeś uroczy ♥️

Studia to nie zawodówka

Byłam 2 lata na dziennych na UŚ w Katowicach na Wydziale Humanistycznym. 1-szy rok filologia rosyjska, bo mi się nie podobały, potem zmieniłam na słowiańską z językiem czeskim (były do wyboru czeski, slowacki lub chorwacki). Matka chciała, żebym tłumaczem została, bo będę miała dużo kasy i pieniądze jej dawać z mojej wypłaty, bo wg niej "muszę spłacić czas kiedy musiała mnie wychować i trzymać mnie w domu i płacić, bo byłam dzieckiem i generowałam koszty". Choć bardziej było to terror i tresura niż wychowanie. Chciała bym była na filologii angielskiej, ale słabo maturę napisałam ( polski 43%, matma 21% popr. 31%, ang podst. 70%, ang roz. 44%) i tylko na takie się dostałam. Los chciał, że jak była sesja na 2 rok słowiańskiej to wywaliłam się na schodach i się połamałam i kilka miesięcy w gipsie i nie mogłam egzaminów zdać. W sumie teraz uważam, że to połamanie się było mi potrzebne. Zmarnowałabym 5 lat + 1 rok na szkołę tłumaczy. Nie nadaję się do pracy jako tłumacz i nigdy nie chciałam nim być. Chcielibyście iść tłumacza z niedosłuchem i z wadą wymowy gdzie zamiast słów, nawet po polsku słyszycie "uygbuinyii"? Ja niestety mam taką, choć u mnie jest to spowodowane kilkoma czynnikami chorobowymi o charakterze neurologicznym i genetycznym. Rok temu uwolniłam się od niej, mam już pieniążki, z renty, bo z renty, ale mam i różne takie pomocowe i chodzę na GWSP w Chorzowie zaocznie, bo czesne tańsze. Jest to mała prywatna uczelnia. Fajnie jest, wykładowcy mili, super i łatwo zdać. Wreszcie jest to co ja lubię. Chodzę na terapię artystyczną, na specj. arteterapia. Uwielbiam malować, rysować, ogólnie sztukę. (dla tych co nie wiedzą arteterapia to sztuka+psychologia+pedagogika specjalna). Podoba mi się też, że jest zgodne z naukami wschodnimi i duchowością. Mamy tam o szamanizmie, duszy, medycynie chińskiej, naturze, o medycynie naturalniej. Moimi zainteresowaniami jest właśnie sztuka i duchowość i czuję, że to jest moje miejsce. Nie żałuję wyboru, tym razem od serca

Drze morde i wysłowić się nie potrafi.

Emilowka

Ludzie dajcie sobie spokój z tymi socjologiami, zarządzeniami i innymi gówno kierunkami. Po takich "studiach" to co drugi w markecie na kasie. Tylko techniczne kierunki z rozwiniętą matematyką i fizyką.

Powiem tak. W tym roku ukończyłam szkołę policealną oraz kurs zawodowy w CK Faber. Szkoła była bardzo spoko, mam dyplom i świadectwo, więc papierki się zgadzają. Ale wydaje mi się, że kursy są lepsze, bo jest tam znacznie więcej zajęć praktycznych i zwykle KKZ trwają króciej. No ale po kursach dostaje się inne papierki, więc postanowiłam ukończyć zarówno szkolę, jak i kurs zawodowy

Jesteś badzo charyzmatyczny,dziękuję za wartościowy materiał 😊.

powiem ci tak poziom w technikum teraz jest wiekszy niz w liceum moze kiedys bylo inaczej ale wiem jak jest w liceum (od znajomych) a sam w technikum jestem i mamy tyle samo godzin przedmiotow takich jak matma polski fizyka biolgioa chemia edb itd. tyle samo co w technikum i te same tematy nie ma czegos takiego jak szkoła dla elit i niby w licuem jest cos innego nie podstawa programowa jest taka samo dla liceum i techikum (w branzowce tego niema) i roznica miedzy techinikum a liceum jest to ze w techikum oprocz tego ze masz to samo co w licum to uczysz sie podstaw i ja mam tego 10 godzin lacznie z 4 przedmitow (kierunek technik elektryk) a zawodowych mam 4 godziny oraz po licuem zeby miec jakiekolwiek cv idziesz na studia a po technikum uzyskujesz tytul naukowy ktory potem mozesz zwiekszyc poprzez mature i studia i wyjdzie na to ze masz tytul techniak wiec prace od 18 znajdziesz odrazu i moge wspomniec o tym ze w technikum masz platne praktyki np, w barcelonie albo lizbonie tylko musisz miec srednie 4 z przedmitow podstawych w takich wyjazdach placa ci za wyjazd i placa ci za prace i to nie malo a pozatym masz wolny czas wiec wakacje w barcelonie za damro z kolegami i jezszcze ci placa w euro i masz hajs w polsce dlatego ja twierdze ze jesli nie chcesz sie uczyc typu bedziesz mial firme po tacie to szkola branozwa (zawodjwka) jesli chcesz od mlodych lat typu 16 17 18 zaczac dorabiac w wakacje np. 3-4 k za miesiac (oczywiscie zalezy od miasta) a potem miec dobra prace to technikum a jesli nie spieszy ci sie i w wieku 21 lat po skonczeniu stduiow i nabyciu tytulu rozgladasz sie za pracą to liceum także mam nadzieje ze pomoglem i wiem ze dlugie ale chcialem to opisac a to i tak jest w duzym skrocie

5 lat studiowałeś?

jaki zakebisty ziomek

Czy tylko ja mam wrażenie że oni przepraszają, ale nie za to co zaistniało tylko za to że zostało to upublicznione? 6:47 a gdzie tam jest wizerunek kogokolwiek? I czym naruszyli dobre imię uczelni? To raczej pani wykładowca naruszyła dobre imię

Czy to co na dyplomie napisane się wgl do czegoś liczy? Papier jest inny? Ja słyszałam,że czy po dziennych czy po zaocznych papier masz ten sam i uczysz się tego samego

@EmilLipski z czystej ciekawości zapytam - czy kojarzysz i co sądzisz o nurcie "pokochaj pieniądze"?

Jakie książki polecasz?:)

Ja skończyła zawodówce i w tamtym kierunku się nie widziałam teraz wiem co chce robić chciałam iść na fotografa chciałam rozwijać się w kierunku hobby ale nwm czy teraz do technikum czy licełum zaocznie nwm mam dylemat a każdy mi inaczej doradza.🙄

Zacznę od tego , że widziałem pana Emila poprzedni film w którym skrytykował tak zwane fake studia ( studiowanie dla samego papierka ) bo po co marnować 3 lata dla bezużytecznego papierka, zgadzam się z tym twierdzeniem . A teraz słyszę ,że szkoły policealne są złe bo nic nie dają. To możn a ja się wypowiem na ten temat zdałem technika informatyka i poszedłem na studia w tym kierunku bo to przyszłościowy zawód kasa i w ogóle . Zmarnowałem 3 lata na bezsensowne próby zaliczenia tych studiów zawsze odpadałem po 1 semestrze . Nie dlatego że nie chciałem się nauczyć ale jestem dyslektykiem i mam trudności z nauką a zajęcia na mojej uczelni były prowadzone w sposób dość ogólny w sensie naucz się poł książ ki na kolokwium . Rzuciłem te studia popadłem w depresje twierdziłem że się do niczego nie nadaje i wiesz co poszedłem do pracy na produkcje jako operator maszyn. W pracy musiałem dość często sam naprawiać maszyny bo przecież dział utrzymania ruchu nie będzie cię niańczył byłem w tym dobry sam chciałem dołączyć do takiego działu. Znalazłem kurs zawodowy KKZ technik mechatronik zapisałem się zdałem egzaminy zupełnie za darmo ( moja szkoła jest finansowana z uni) poinformowałem kierownika że się uczę i chcę dołączyć do działu po 3 latach zacząłem pracę w zawodzie jako elektromechanik . Nauczyłem się tam sporo praktycznej wiedzy która przydaje mi się w zawodzie . Cennie je za to że samemu jak się chce to można się faktycznie zawodu nauczyć teorie do egzaminu nauczysz się z platformy zpe.gov.pl/ a z egzaminów praktycznych jest mnóstwo filmów po za tym nie raz robisz je w szkole ,. A jeśli mówimy o studiach to nie wiesz z czego jest kolokwium z zajęć też dużo nie wyniesiesz (często gęsto profesorowie żyją w swoim własnym świecie) radż sobie sam z ogromną ilością materiału a w moim wieku jeszcze zapłać mój tata studiował mechanikę puścili go do trzeciego roku i nie dostał zaliczenia ponieważ nie zaliczył pracy dyplomowej próbował 6 razy stracił tylko czas i pieniądze a jest wybitnym elektrykiem i zarabia w niemczech 13000 brutto także nie studia a pomysł na życie się liczy . Ja nie tylko chodziłem na KKZ robiłem także w internecine kursy internetowe np z progrowania plc Tomasza Gilewskiego na rynku pracodawcy mają konkretne wymagania wystarczy się zapoznać z ofertami pracy.

Gunner Roads

Agent nieruchomości - jest to praca typowo prowizyjna. Po drugie - w dzisiejszych czasach jest to zawód zbędny. Jak ktoś ma klupę kasy, albo kupuje pod inwestycje kilka mieszkań, a nie ma czasu się tym zajmować, to jak najbardziej, albo jak strasznie śpieszy Ci się ze sprzedażą. A po co takiemu Kowalskiemu agent nieruchomości, skoro są portale. Tym bardziej, że agent, to jest ktoś, kto chce sprzedać mieszkanie, bez względu na to jakie to mieszkanie jest. On nie dobrze Ci mieszkania najlepszego pod Twój budżet, tylko sprzeda to, co będziesz gotowy kupić.

W końcu można się zgodzić

Najlepiej iść na studia w swoim rodzinnym mieście lub w najbliższym od miejsca zamieszkania gdzie jest uczelnia. Wtedy nie ma problemów z akademikami itd. bo mieszkasz se w domu, jesteś w swoim mieście gdzie lepiej się czujesz, niż w obcym, itd. jest jeszcze więcej zalet.

U nas na zaocznych zjazdy są co tydzień praktycznie cały dzień, lecz trzeba wziąć pod uwagę samo wykonanie projektów na zajęcia które są czasochłonne czasem trzeba brać wolne na żądanie lub urlopy zaoczne to nie tylko weekendy

Chłop brzmi jak pastolektor

jestes zajebisty, nie poddawaj sie

Koleś czyta syllabusy, ale jaja xD

Dzień dobry, mam pytanie odnośnie przekroczenia ulgi dla młodych (jestem studentką i nie ukończyłam 26 r.ż.) z jednym pracodawcą z tytułu umowy zlecenia. Za 2024 rok przekroczyłam limit 85 528 zł i czy obowiązuje mnie jeszcze dodatkowy limit kwoty wolnej od podatku w wysokości 30.000 zł na umowie zlecenia? Co jeśli przekroczę łączny limit 115 528 zł (kwota 85 528 zł i 30 000zł), nadwyżka ponad tą kwotę będzie obejmować kwotę podatku 12%? i czy od tej nadwyżki przed pobraniem podatku mogę odliczyć koszty 20%? np. przychód za 2024 rok wynosi 120 tys. zł. od tego odejmuję kwotę 85 528 zł i 30 tys. zł. (kwota wolna od podatku) i wychodzi 4472 zł. od tej kwoty liczę 20 % kup (894,40 zł). do opodatkowania będzie kwota 4472-894,40=3578*12%=429 zł podatku? Jak wygląda sytuacja gdy przekroczę limit 120 tys. zł. przychodu za 2024 rok?

Zwykłe kursy zawodowe też są spoko do pracy jako rozwój zawodowy

Co do grupek to bywa różnie bywa, możesz trafić na osoby które zachwalają jak cudownie nie jest albo na odwrót ..

ja mam problem Studiowałam przez rok stosunki międzynarodowe i nienawidzę tego kierunku, chociaż poszłam zgodnie z zainteresowaniami. Teraz zapisałam się na filologię germańską z myślą, że połączę te dwa kierunki, jednak po otrzymaniu planów zajęć widzę, że będzie to bardzo trudne/niemożliwe. Po filologii germańskiej na pewno będzie łatwiej znaleźć pracę, a stosunki to kierunek bardzo ogólny. Proszę doradźcie mi co wybrac:((((((((((((

A co sądzisz o analityce i zarządzaniu publicznym?

W sumie same oczywiste kwestie, przekaz raczej dla kogoś kto w ogóle nie miał wcześniej przemyśleń o życiu, pracy, celach, np. dla nastolatków. Piszę to dlatego żeby osoby na wyższym etapie przemyśleń nie czekały do połowy/końca wykładu :)

Kierunki które mnie interesują na studiach to koszt 8 lub9k za sam semestr. Ze względu że nie byłam pewna Nie chciałam tracić roku i zdecydowałam się na szkołę która da mi zawód, a złożyło się że w moim mieście była zupełnie darmowa Myślę że to bardzo dobre rozwiązanie

I pomyśleć że po 6 latach tej miłości pojawiły się inne raperki ,,,

Teraz macie 20- latkowie lepiej, kiedyś nie było internetu i był błąd za błędem.

Oglądam to przed moją poprawką która mam jutro, totalnie nic nie umiem z lektur, jedynie byłbym w stanie przytoczyć własny kontekst co tez robiłem przy pierwszej próbie zdawania egzaminu, lałem wodę wręcz starałem się wydukać wszystko co przychodziło mi do głowy na temat łagrów i lagrów, lecz niestety oby dwa te pojęcia pomyliłem i stało się tak że panie egzaminujące mnie oblały za błąd kardynalny właśnie przez pomylenie pojęć. Wynikło to przy rozmowie z egzaminatorkami. Na drugi temat poniżej też mówiłem z sensem i za cała wypowiedz dostałem jedynie 1pkt jako jedyny z klasy ;(. Mam nadzieje że się uda jutro. Pozdro

Mam poczucie, że nic nie robiłem przez 26 lat życia. Czuję się jak potworne gówno i nie mam siły. Jesienią 2018 czułem się tak samo, ale po prostu żyłem z tą myślą. Może to wreszcie początek drogi ku temu by spędzić życie produktywnie nie zważając na ogromny lęk i przeszłość. Przebywam w tej chwili z rodzicami na Mazurach bo mama bała się tego abym w moim stanie psychicznym pojechał sam nad morze. Nigdy nie miałem masy znajomych, z którymi mogę pojechać nad morze czy na Mazury czy zagranicę. Wczoraj i dzisiaj na noc zjadłem paczkę mini Seven Daysów. Czemu nie mam takiego normalnego życia jak moi znajomi? Od dziesięciu lat leczę się psychiatrycznie oraz jestem osobą z niepełnosprawnością fizyczną. Zmarnowałem całe swoje dotychczasowe życie przy komputerze i telefonie. Nie mam w życiu nic i nic nie osiągnąłem, wiele rzeczy spierdoliłem sam. Nie mam matury, nie mam pracy, nie mam prawa jazdy i śpię u rodziców, mentalnie mieszkam nigdzie, nie mam mieszkania. Nigdy nie miałem dziewczyny. Nigdy nie byłem z znajomymi na wakacjach, nigdy nie potrafiłem nikogo przy sobie utrzymać. Czuję się jak gówno. Czuję potworny ból i jest mi bardzo przykro. Nie mam zbyt dużo dobrych wspomnień w życiu. Bardzo się boję, że nie uda mi się zdać 8 przedmiotów na maturze, chcę zdawać trzy rozszerzenia, pogodzić tego z egzaminem zawodowym, pracą wolnym słuchaniem Fizyki na UW. Znam chłopaka, który mając 23 lata był w Tajlandii, był 8 razy w Amsterdamie, był na Słowacji, na Litwie, w Rzymie, Włochy, Neapol, był w Mediolanie, w Maroko, w Belgii, w Luksemburgu, w wieku 26 lat na Malcie, niedawno był w Tokio, nie wiem jeszcze gdzie. Zjeździł masę krajów, jak miał 16 lat to mógł robić co chciał. Nigdy nie czułem się osobą sprawczą oraz odpowiedzialną za swoje życie, dopiero się tego uczę. Nigdy nie miałem poczucia samostanowienia o sobie. Nigdy nie byłem na Openerze, byłem cztery razy na Nowych Horyzontach. Nigdy nie uprawiałem seksu, mogłem zacząć w lipcu 2018, ale bałem się, że dziewczyna zobaczy w mnie zalęknione i zaryczane dziecko. Bałem się ogólnego odbioru przez dziewczynę. Od sierpnia 2021 przełamałem się i walczę co weekend, nie wychodzi i walczę dalej. W tym roku drugi rok z rzędu nie było mnie na Nowych Horyzontach a jeździłem od 2018 roku. Chcę nagrywać vlogi o najlepszych filmach z lat 2018,2019,2021,2022, marzę o tym sześć lat. Poszukuję pracy min. w Baristic Inclusive School i na planie filmowym. Szkoda, że żadna z kawiarnii się nie odezwała. Znam chłopaka, który chodził na nielegalne ravy w samoizolacji. Ja nigdy nie miałem tyle przestrzenii do decydowania o sobie, on był z znajomymi na wakacjach albo sam. Pierwszy raz pojechał na zagraniczne wakacje jak miał 18 lat, do Amsterdamu. Mam wrażenie, że nigdy w życiu nie przeczytałem żadnej książki i że przestałem się uczyć po 11 roku życia. Nie wiem kiedy przestałem się uczyć. Ta matura byłaby świetną rekompensatą dla samego siebie za okropny czas w liceum. Nigdy nie chciałem w wieku 26 lat siedzieć z rodzicami na Mazurach. Czuję się jak gówno i mam wszystkiego dosyć. Nie wiem co mam robić i czuję, że przegrałem życie. Brakuje mi życia, mam wrażenie, że nigdy nie żyłem i wierzę w to, że mogę zacząć wszystko od nowa. Tak bardzo boli mnie to, że nie mam po preostu nic i nigdy nie byłem nigdzie opröcz Nowych Horyzontów, np. z grupą znajomych na Mazurach. Nienawidzę swojego życia i potwornie mnie boli. Choviaż to wszystko może być początkiem do czegoś nowego. Jak spojrzę na to ile mogłem mieć pięknych podróży, doświadczeń naukowych i seksu to boli bardzo. Abstrahując od tego co przeżyłem z rodzicami to być może to ja nigdy nie dałem sobie szansy na życie i wszystko spierdoliłem zupełnie sam. Ogromnie się boję, że nigdy nie zdam matury, 8 przedmiotów za 400 zł od podejścia, nigdy nie wyprowadzę się na studia i tak sobie utknę zdając te maturę na całe wieki z zaburzeniami i rodzicami. Raz w życiu robiłem sobie obiad i dwa razy w życiu kupiłem sobie ubranie. Nigdy nie miałem poczucia kierowania własnym życiem. Moi znajomi potracili dziewictwo w wieku szesnastu lat a ja nie mam nic, oni umawiali się z dziewczynami, wychodzili z domu, rodzice nie robili im problemów z wszystkim. Myślę, że to poczucie, że nic nie robiłem może być pięknym początkiem życia. Tylko ja nie wiem jak mam żyć. Moja siostra może wszystko, a ja nic. Tak bardzo boli mnie moje życie i mam wszystkiego dość. Ona miała jechać na Mazury a pojechała z chłopakiem nad morze. Osoby, które znam, młodsi od mnie pracują w Filmwebie, jeżdżą na festiwal do Wenecji, a ja nie mam nic. Boję się, że mimo wszystko na całe wieki utknę w swojej sytuacji z maturą. Nigdy nie byłem na randce. Jedyne co mi pozostaje to walczyć, ale to wszystko tak cholernie boli gdy nie ma się nic. Chciałbym grać sety DJskie, umieć obsługiwać konsoletę, mieć tatuaże, robić tatuaże, malować obrazy, murale, martwą naturę, umieć gotować, grać na pianinie. Nienawidzę swojego życia. Niektórzy pracowali od osiemnastego roku życia a ja wtedy pracowałem nad poczuciem sprawczości i zastanawiałem się jak tu znów normalnie myśleć o pracy gdy mama zmusiła mnie do renty. Tak bardzo się wszystkiego boję i chcę nareszcie zacząć żyć. Mimo dziesięciu lat psychoterapii nadal mam bardzo niską samoocenę i żadne poczucie własnej wartości. Mam wrażenie, że nigdy w życiu nie przeczytałem książki. Wielokrotnie miałem się zabić, ale nie mam odwagi. Ja wciąż tu jestem. A może i tak nic mi się nigdy nie uda i mimo wszystko warto żyć dalej? Taki Antoni Grudniewski ma wszystko.

Zawsze można iść do szkoły policealnej jeszcze, a nie tylko studia

Komentarz dla zasięgu

Siema Emil, może jakiś odcinek na temat jak napisać pracę inżynierską, jeszcze czegoś takiego na kanale nie było, a uważam, że to całkiem ciekawy temat

Dzięki, mam duży problem z samodyscypliną nazywam to brakiem motywacji. Będę wdrażać Twoje patenty. 😊

Promujesz bardzo depresyjny i żałosny tryb życia. Harowanie jak wół i nauka w tym samym czasie - brak żadnego życia poza szkołą i pracą