Nie mogę się doczekać :)

Podkast w porządku ale niekomfortowo mi się go słucha kiedy podczas wypowiedzi jednej z Pan, druga zagłusza nas swoim nieustannym mruczeniem. Wydaje mi się że może się bez tego obejść a na pewno poprawi to jakoś Państwa podkastów.

Najbardziej uderzyło mnie, co powiedziała Celine w sequelu ("Before sunset") na temat wydarzeń z jedynki: "It reminded me how genuinely romantic I was... how I had so much hope in things... and now it's like I don't believe in anything that relates to love. I don't feel things for people anymore. In a way, I put all my romanticism into that one night... and I was never able to feel all this again. Like, somehow this night took things away from me... and I expressed them to you, and you took them with you. It made me feel cold, like love wasn't for me". (To z kolei kojarzy mi się z cytatem z innego znakomitego filmu, czyli "Her": "Sometimes I think I have felt everything I'm ever gonna feel. And from here on out, I'm not gonna feel anything new. Just lesser versions of what I've already felt"). Okazało się zatem, że wydarzenia z "Before sunrise" to emocjonalna bomba atomowa, której fala uderzeniowa przetoczyła się przez całą ich przyszłość. Swoją drogą, świetna inicjatywa z takim podcastem filmoterapeutycznym. Pozdrawiam i czekam na więcej! / Klient Ośrodka Dobrej Terapii