Bütün gün etrafa b.ktan gülücükler saçmak herşeyin yolunda olduğunu söylemek neşeli davranmak ama özünde kalbinin derinliklerinde hiç bir şey hissedememek ne kadar yorucu ne kadar iğrenç bunaltıcı Bir şey yaşamadan anlamıyorlar

Çeviri için teşekkürler ❤ Avicii R.I.P

Çok yoruldum.. İçimde bitmez tükenmez bir yorgunluk var. Yaşayamıyorum. Yaşadıklarımdan zevk almıyorum. Bazı şeyleri kafama çok takıyorum. Düşünüyorum, çok düşünüyorum. Ağlıyorum, üzülüyorum.. Dayanılmaz geliyor bazen. İçimde kimsenin bilmediği bir Dünya var ve ben her gün orada acı çekiyorum. Her geçen gün kendi yok oluşumu izliyorum ve bu o kadar acı bir şey ki.. Bazen geçiyor. Bazen bir anda burnumun ucu sızlıyor. Çok hayal kuruyorum, gerçekleşmeyeceğini bilemem rağmen öyle hayaller kuruyorum ki.. Bazen bir şarkıda dalıveriyorum, bazense karşıma çıkacak en ufak bir sözde. Dakikalarca, saatlerce.. Oturup düşünüyorum. Olmayacağını bildiğim halde oturup düşünüyorum. Geçen zamana üzülüyorum sonra. Kendime olan inancım gün geçtikçe azalıyor. Çok yoruldum gerçekten. Çok yoruldum.

Suho mu kyuhyun mu daha iyi karar vermeye çalışıyorum ikiside harika ama kyuhyun nun sesi daha rahatlatıcı geliyor neden bilmiyorum ikiside harika cevirdigin icin cok tesekkur ederik yeni kesfettim djdudhjd

Bunun orjinali nerede geçiyor??

Kendimi kötü hissediyorum herşey çok iyi okulda öğretmenler ve arkadaşlarımla aram çok iyi ama derslerim çok kötü ailem çok iyi ama onları eskisi kadar sevmiyorum deli gibi kahkaha atarken içimde bi boşluk var bu canımı acıtıyo tam olarak depresyon gibi deyil odaklanma problemi yaşiyorum ve bu beni çok etkiliyo dışarı tek başıma çıktığımda herkes bana bakıp gülüyo gibi geliyo hayatım rengarenk ama beni siyahken pembe ye boyamışlar gibi

Galiba ben savaşımı kaybediyorum. Size kolay gelsin

Sonunda kavuşacağımız anı bekleyerek

Mücadele etmekten hep yenilmektep yorgunum ne katım kaldı sanki bu dünya ağır geliyor

Daha iyi olmak istiyorum hayatımı düzene sokmak istiyorum ama bir şekilde çomak sokuyorlar Evet kimse yok yanımda en değer verdiğim insanlar ardı ardına giderken ya da kaldıkları halde hiç birşeyin farkında olmayan o insanlar Sadece iyi olmaya çalışırken dibi görüyorum

Ve biz arkanda bıraktığın eseri dinleyerek hatırlıyoruz seni

İsyanda teselliyi bir yere kadar bulursunuz fazlası gereksizdir. Kendinize başka bir uğraş bulun.

Gerçekten yaşamaya gücüm kalmadı..

Psikologlara göre bir insanın acisi ne kadar fazlaysa anlatması o kadar güç oluyormuş sanırım ben gibilerde bu yüzden dertlerimizi anlatamıyoruz:'(

Canım yanmadan ölebilir miyim Ben çok yoruldum 17 yaşındayım ama ben bıktım istemiyorum hiçbir şey istemiyorum

Bazı şeyler yoruyor beni ve bunları söküp atamıyorum hayattan her şeyi olumsuz etkiliyor 2 yıldır bir bunak gibi yaşıyorum bıktım

15 yasinda biriyim. Hayatimda O kadar agir seyler yasadim ki kaldiramiyorum. insanlar daha cocuksun ne derdin olucak senin diyolar. Bilmiyolar. Geceleri uyuyamiyorum.uyumaktan korkuyorum. Ama uyumakta istiyorum. Uyumaktan korkmamin sebebi olum degil. Ölüm benjm icin bir kurtulus olurdu. Umarim benim durumumda olan cok fazla Kisi yoktur. Hayat cidden cok acimasiz

"Neden böyle olmak zorundayım ki?"

_yaşamaya korkuyorum ama ölmeye de korkuyorum._

Gülmek o kadar çok kullandığım maske ki bazen artık ben bile inanıyorum, sonra akşam oluyor ölü bir ruhu bedeninizde gezdirmenin ağırlığını bilir misiniz? O ağrı uyutmuyor beni, yalan kokuyor etrafım

Evet kendi kendime trajik aşk hayalleri kurup ağlamaya geldim hehehe

LÜTFEN YARDİM EDECEK BİRİNİ ARİYORUM OLMEME VEYA BERABER INTİHAR EDEBİLECEĞİMİZ YAPABİLECEĞİMİZ BİRİNİ ARIYORUM LÜTFEN YARDİM EDİN ... KISA YAZIYIM SORANA DETAYINI YAZARIM 7 SENEDİR ÇARESİZ HASTALIĞIM VAR ETRAFİMDA HERKES HASTALIĞI ŞİDDETİNİ ARTTIRIYOR KİMSEM YOK İNTERNETDEN BİLE KONUŞTUĞUM KORKUDAN AĞLAMAKTAN KENDİMİ DÖVMEKTEN INTIHAR DENEMEKTEN YANASSAMDA BİLE YAPAMAYİP ÜSTÜNE ANKSİYETE PANİK ATAK GEÇİRİP KRİZE GİRİP YAPAMIYORUM LÜTFEN YARDİM EDİN DAYANAMİYORUM

Çok yoruldum...herşeydenden vazgeçtim...annemin bana şeytan demesini kabullendim...hayallerimi tek tek öldürdüm...insanlara,aileme olan sevgimi yaktım...peki neden hala yaşıyorum...daha ne yapmam gerekiyor ölmek için..?

Ben ölmek istiyorum

Bu zamana kadar bize hep kazanmak öğretildi. İşte kazan,okulda kazan, yarışmalarda,tartışmalarda...hep kazanmamız istendi. Fakat kazanmanın her zaman iyi bir sonuç getirmeyeceğini bilemedik. Belki de cahildik.İnsan kendisiyle de savaş halindeydi ve eğer kazanırsa,kaybederdi. Bize kaybetmeyi de öğretmelilerdi. Ve bazı şeyleri kazanmak için kaybetmemiz gerekiyor. Kendimizle olan savaşı kazanmak için kaybetmemiz gerekiyor.

Gercekten çok yoruldum bıktım bu histen. Ailem bunu umursamıyor psikoloğa gitmek istiyorum ama izin vermiyorlar. İntihar düşüncesi sürekli benimle yardım edin bana.

Hayatımın en kötü döneminde bu tür videoları izliyordum kaç defa ölmek istedim kimse yoktu kimse etrafımda yoktu sadece ben vardım bir gün atlamayı umdum oldu da yer şeye rağmen hala yaşadım hayatım değişti hala güzel olmasa da artık daha iyi ve asla geçmeyecepini düşündüğüm şeyler geçti sadece umudumu kaybetmemeue çalıştım o zaman hiç arkadaşım dahi yoktu sadece ben vardım ama atlattım lütfen bunu okuyan kişi pes etme ne olursa olsun

Kendimi en çok anneme anlatmak isterdim "kafanda kuruyosun, saçmalama" diyeceğini bilmeseydim...

kendimi bildim bileli majör depresyonla savaştım resmi olarak ise 2 yıl hâlâ geçti diyemiyorum arada gelen buhranlar kırılmalar.. birkaç yıl önce lavoboya gitmeye üşenen bir insandım en insani ihtiyaçlar benim için işkence hâline gelmişti nefes almak acı veriyordu bitmek bilmeyen düşüncelerden kurtulmak için kafamı duvarlara vurmak istiyordum sesler dinsin diye acım az da olsun dinsin diye yardım çığlıkları atıyordum defalarca intihara yelteniyordum ardından yapamadığım için kendimden nefret ediyordum tek yaptığım bir an önce ölmek için Allah'a yalvarmaktı depresyon gerçekten bana bu hayatta cehennemi tattırmıştı bundan daha acısı dibi yok dedirtmişti ardından destek almaya başladım antidepresan kullandım ilk aylar zordu ama ilerleyen süreçlerde normal insanlar gibi eğlenebildiğim topluma karışabildiğim zamanlara eriştim umudumun yeniden yeşerdiği zamanlar oldu bugün ne giysem diye yeniden heyecanlanabildim tekrar aşık olmak istedim tekrar sevmek ve sevilmek için çaba gösterebildim arkadaşlar ile gençliğimi doyasıya yaşamak istedim sarhoş olup sokakları tavaf edebildim kalabalığın ortasına karışabildim bazen aynaya bakıp kendime gülümseyebildim kendime saygı duyabildim en önemlisi birey olabildim bunlar muhteşem şeylerdi depresyonda olan biri için bazen dışarı çıkma isteği ya da takati bulabilme çok büyük bir nimet olabiliyor benim için ise bunları yaşayabilmek bir mucize gibiydi bu duyguları ve daha nicesini hâlâ gelen buhranlara kırılmalara nükseden depresyona rağmen yaşamaya niyetliyim yani umudunuzu kesmeyin arkadaşlar her şeyi iyileştirecek şey sevgi en saf hâlini bulmaya çalışın bu dünyadan güzel şeyler yaşamadan ve sevgiyi iliklerinize kadar yaşamadan göçmeyin teşekkürler

Keske intihar edebilecek cesaretim olsaydi cok yoruldum

Sevdiklerimle bile konuşmaktan korkuyorum 😔buna korkmak denir mi bilmiyorum sanırım ben onların ilk adımı atıp benimle konuşmasını istiyorum ama hep ilk adımı atan benim .😔🥀

Belki de yaşamak aptallık belki de sadece sessizce bu hayata veda etmeliyim.Ama biri var bu acıyı daha once yaşamış belki o üzülebilir ama gecer değil mi hem beni kim sever ki eminim o da sevmiyordur ne zaman bırakacak beni acaba?Canım çok acıyor artık dayanamıyorum 4 yıl dayandım ama artık olmuyor sadece yavaş yavaş pes ediyorum

Yorumlarda ki mutsuz kendini oldürmek isteyen veya kendine zarar veren insanların yorumlarını okudum ve onlara morla vermeye çalıştım ama daha fazla okuyamıyorum vile elim titriyor gözlerimden yaşlar damlıyor ve kalbim sıkışıyor bu insanların yaşadıkları şeylerin heosi birbirinden kötü

Tüm şarkılarını dinlediğim tek sanatçı olabilir...o kadar güzellerki

cok sakinlestirici bir sesi var..sanki bir peri masalinin icindeymisim gibi hissettiriyor

Böyle seslerini nereden buluyorsunuz?

X denen kişiyi unutmak için çabalarım ama kilolarım sadece zoruma gidiyor ve sırf kilom yüzünden saatlerce hıçkıra hıçkıra ağlardım şuan bazende öyle ama alıştım kilo yüzünden x yüzünden sadece depresyona girebilirim intihar etmeye götüm yemez zaten çünkü yaşamak istiyorum ama istediğim hayat gibi yaşamak istiyorum sadece kilolu olmak istemiyorum iyi insanlar istiyorum taciz etmeyen vs. bunun dışında hiçbir şey umrumda olmaz...

''Ölmek istemiyorum ama böyle yaşamakta...''

Bu hangi dizi ya da filmden alıntı?

8. SINIFIN SONUNDA BANA KRONİK DEPRESYON TEŞHİSİ KONUDU İLAÇLAR YETMİYODU HEP AĞLAMAK NASIL BİŞİ BİLİYOMUSUNUZ ARTIK AİLENİZE KARŞI BİLE BİŞİ HİSSEDEMİYOSUNUZ BAĞIRSALARDA KIZSALARDA BEN KENDİME ZARAR VERDİM BİLEKLERİMİ KESTİM DEPRESYON YÜZÜNDN ÇÜNKİ RUHUMDAKİ ACIYI BİLEKLERİMİ KESEREK DİNDİRDİM BEN DEPRESYONDA OLDUĞUMDAN BERİ KİMSEYİ ANLAYAMIORUM ESKİDEN ÇOK SEVDİĞİM İNSANLARDAN YAVAŞ YAVAŞ UZAKLAŞMAYA HATTA ARTIK HİÇ BİŞİ YAPMAMAYA BAŞLADIM YATMAKTAN BAŞKA BİR İŞİ OLMADIĞINI FARK ETTİM SANKİ UYURSAM HERŞEY GEÇİCEKMİŞ GİBİ GÜNÜMÜN 8 SAATİNDE UYUYORUM GERİ KALAN GECESİNDEDE AĞLIYORUM GÖZLERİM ŞİŞTİ KIZARDI DEPRESYON ÖYLE BİŞİYDİRKİ İLÇLAR BİLE İŞE YARAMAZ NERDEYSE BEN ARTIK YÜRÜYEN ÖLÜ OLDUM İNSANLARDA BUNYAŞTA NE DEPRESYONU DİYO SONUÇTA YAŞADIĞMIZ YER ÜLKE BUNLARIN OLMASINI SAĞLADI ARTIK ÇOK NORMAL BİŞİ OLARAK KABUL EDİLSEDE GENÇLERİMİZİN TAMAINDAN DAHA FAZLASI BEN DE OLMAK ÜZRE KRONİK DEPRESYON MAJOR VE MİNÖR DEPRESYON YAD ANKSİYETE SOSYAL ANKSİYETE STRES BOZUKLUĞU VAR NERDEYSE HER BİRİMİZ AYNI ŞEYLERİ YAŞIYORUZ VE BUNLARLA BAŞA ÇIKMAK ZOR İLAÇLARIMIZ ÇOK AĞIR BİZİM BEN BENİM TEŞHİSİM KONULDUĞUNDAN BERİ SANKİ HERŞEY NORMALMİŞ GİBİ DAVRANAN AİLEM BUNUN GEÇİCEĞİNİ SÖYLÜYO AMA HAYIR DAHADA BÜYÜYEN DEPRESYONUMLA BAŞA ÇIKMAK ÇOK ZOR HER GECE NERDEYSE AĞLIYORUM ARTIK DAYANICAK GÜCÜM KALMADI KENDİMİ KAPATTIM ETRAFIMA BAKIYORUM İNSANLARI SEVMEDİĞİMİ FARK EDİNCE DIŞARI ÇIKMAYI BIRAKTIM ARTIK SADECE LEPTOPTA VAKİT GEÇİRİYORUM VEE DEPRESYONUMLA BAŞA ÇIKMAYA ÇALIŞIYORUM AĞLIYORUM UYUKU DÜZENİM ESKİSİNDEN DAHA KÖTÜ ESKİDEN 00.2 UYUYAN BEN ARTIK GECE 5.56 UYUYORUM BATMIŞIM TAMAMEN KENDİMİ DEĞERSİZ HİSSİZ BOŞLUKTA HİSSEDİYORUM YEMEK YEMEK GELMİYO İÇİMDEN SADCE YATIP UYUMAK İSTİYORUM AİLEMLE ARAMI KESTİM SANAL VE BENİMLE AYNI DURUMDA OLAN BİR SÜRÜ GENÇ ARKADAŞLARIM BANA DAHA İYİ GELİYO GİBİ KRONİK DEPRESYONUM VAR ....

Depresyondayım ama ailem Bu YaŞtA dEpReSyOn oLmAz diyo

Anlamlara diyorum kendimi iyi hissettiyorum diyırum eden diyorlar bilmiyorum diyorum bi gün anlattım şey diyorlar sen gayet mutlu bir çocuksun mutlu? Annemin ders baskıdı annemden korkuyorum kendime zarar vermek istiyorum yapamıyorum etrafındakileri üzmemek için herşeyi yapıyorum ve onlarda sen gayet mutlusun diyor ağlamak istiyorum yapamıyorum arada ağlıyorum

Videonun orjinali?

Siyaha benziyoruz renklı kısımlara koyulmuyoruz çünkü renklı olan renkleri bozuyoruz dimi?

Siz sadece aysınız dünyayı aydınlatmak isteyen bir karanlık

Bu viedoyu izleyen üzgün kişilere sesleniyorum Lütfen ama lütfen pes etme ben sana diğer insanların dediği gibi "büyüyünce geçer" "üzlüme unutursun" " kafaya takma" " zaman her şeyin ilacıdır" gibi klişe cümleler söylemeyeceğim çünkü zamanın yaraları iyileştirdiğini fln sanmıyorum sanki mutsuzsan hep mutsuz olacakmışsın gibi hiç bir zaman geçmicekmiş gibi hissedersin ve insanlar bunu asla anlamaz ama sen kendine İNANMALISIN kendini SEVMELİSİN çünkü sen çirkin DEĞİLSİN değersiz DEĞİLSİN utanç kaynağı flnda DEĞİLSİN insanların sana böyle düşündürmesine asla izin verme sakın.... Belkide bir gün çok mutlu olacağım ve herşeyin bedelini ödedeğimiz gibi bununde bedelini ödüyorum gibi düşüncelerle hayata tutunmalıyız çünkü her zorluğun ardından güzel bir şey gelir... Boşuna yaşamıyoruz yaşadığımız her şey bize bir ders bize bir tecrübe oluyor ne kadar kötü olsada... Bunu okuyan kişi Sen çok güzelsin sen çok değerlisin sen harikasın kimsenin seni böyle değilmişsin gibi hissettirmesine izin VERME ♥️

yorumlardaki insanlar ve kendim üzgünüm bunları yaşamak zorunda olduğumuz için sizin için pek bir şey yapamam ama hayatta en iyi yaptığım şeyi yaparak üzülebilirim, üzgünüm.

bu gerçekten bir depresyon mu? videoda anlatılan her kelime harfi harfine beni anlatıyor ben depresyonda mıyım?

0:36 burayı görünce geçen yıla kadar paramparça ettiğim sol kolumda bir sızı hissettim. n'olur kendinize zarar vermeyin.

Her şey güzel gidiyordu. Disiplinli çalışıyordum notlarım mükemmeldi. Ailemle mutluyduk, arkadaşlarımla, öğretmenlerimle aram iyiydi. Sonra yavaş yavaş her şeyden soğumaya başladım, sadece uymak ve müzik dinlemek istiyordum. Kitap okumadan duramayan ben kitap bile okumak istemiyordum. Ders çalışamamaya başladım, tek yaptığım müzik dinlemekti. yemek bile yemiyordum. Odamda müzik dinliyordum sadece. Sonra babamın annemi aldattığını öğrendim hayatım tam bir çöküş yaşadım. Daha sonra kimseyle konuşmamaya başladım mesajlara cevap bile vermedim. Dünyayla iletişimimi kestim ağlayıp şarkı dinliyordum sadece. Sonra arkadaşlarım gitti yalnız kaldım. Sonra vücuduma çizikler attım. Artık uyumuyordum bile resmen. Bazen sadece boş boş durup duvara bakıyordum. Hayatım yavaş yavaş düzene giriyordu ama ben hala aynıydım düzelemiyordum. Psikoloğa gittim. Belki düzelerim diye ama düzelmedi. Şuan hala öyleyim. Kitap okuyorum ve müzik dinliyorum. LGS yaklaştığı için zorlaya zorlaya ders çalışmaya çalışıyorum. Evden dışarı bile çıkmıyorum .Sosyal olan ben asosyal oldum... Şuan liseye geçtim ve hayatım düzeldi sanıyordum ama HAYIR düzelmemiş okulda mutsuz olamam çünkü gurubumuzun neşe kaynağı benim o yüzden okulda mutlu görünmek zorundayım ama evde odamdan çıkmıyorum annem bunun nedenini sorunca Yorgunum diyip geçiştiriyorum çünkü anlatsam kimse anlamaz... Hayata annem için tutunuyorum çünkü onun tek dayanağı ben ve kardeşim... Ama bu depresyondan kurtulamıyorum ve bu beni çok etkiliyor bu yaşadıklarımdan sonra o kadar çok değiştim ki eski ben değil artık yepyeni biri var bir ara atlattım gibiydi ama bu aralar yine başladı aslında atlatmamışım içimde bir yerdeymiş zamanı gelince dışarı çıkıyormuş bunu öğrendim... Şuan lise ikideyim. Bir psikoloğa gittim ve travma sonrası stres bozukluğu olduğunu ve bunun zamanla depresyonla birleştiğini söyledi. Hala depresyonu tam olarak atlatmış değilim ama daha iyiyim. Babamla aramı düzelttim. Derslerimde bir şekilde ilerliyor. Hayat devam ediyor... Arkadaş gurubum dağıldı ve yanımda sadece iki kişi kaldı. Bu depresyon beni çok değişti ben bambaşka biri oldum belki büyüdüğüm için olgunlaşmış olabilirim ama her şey için çok erkendi. Sadece 13 yaşındaydım ve bunları hak etmedim. Ama iyi olacağıma inanıyorum. Lise üçe geçtim. Her şeyi atlattım. Hayatım mükemmel ilerliyor. Hedeflerim var. Yaşamak için sebeplerim var. Benim için zorlu bir süreç olsa da atlattım. Şunu söylemeliyim ki bu tek başınıza atlatacağınız bir şey değil. Psikolojik yardım almanız gerekiyor eğer yardım alamazsanız bununla ilgili kitaplar var onları okumanızı tavsiye ederim. Ben kesinlikle eski ben değilim. Yaşıtlarımdan çokça olgun bir insanım. Depresyon bende fiziksel ve ruhsal olarak çok iz bıraktı. Kendimi çok geliştirdim. Ve şuan her şeye rağmen dimdik ayaktayım. Duygusuz ve bencil bir insan oldum ama halimden memnunum çünkü günün sonunda kazanan kişiler duygusuz ve bencil insanlar oluyor. Şunu asla unutmayın Allah kimseye kaldıramayacağından fazlasını vermez. Allaha emanetsiniz.