Απο ολες τις μικρου μηκους που εχω δει τελευταια αυτη ηταν η καλυτερη

Ένας άνδρας που αρνείται να αποδεχτεί το χαμό της συντρόφου του έχει παγιδευτεί σε έναν κύκλο θλίψης. Καθώς μια ακτίνα ελπίδας μετατρέπεται σε σπόρο αισιοδοξίας, μαθαίνει (και εμείς μαζί του) πως το κενό που αφήνει η απώλεια δεν μπορεί να γεμίσει ποτέ με δάκρυα θρήνου.

Τέλεια, μπράβο σας...Χαίρομαι που την είδα , τυχαία...

Μπράβο σε όλους..!!🚩

😹

😊

...εύγε...!

Εξαιρετική ερμηνεία κ. Στανκογλου❣️

Η αγάπη δεν πεθαίνει ποτέ!

Great film....yiannis S at his best....bravo.

Εύγε!!!!

The musicians involved: Linos Tzelos on the bass and composition , Sokratis Votskos on the clarinet, Nikos Momtsios on the arrangement

What is the song at 2:12. love it!

Ας μου εξηγήσει κάποιος γιατί ο στανκογλου είναι ωσαν Νορβηγός ξυλοκόπος

Η ταινία μας "διδάσκει"το εξής:η απώλεια ενός αγαπημένου προσώπου δεν παύει να υφίσταται στην καθημερινότητα του άλλου.Και αυτό πολλές φορές "οδηγεί"σε υπερβολικές πράξεις που όμως γίνονται για την ανάμνηση αυτού του ατόμου...Δεν είναι κατάθλιψη φίλοι μου αλλά διατήρηση της οντότητας αυτού που αγαπάμε...

το αγάπησα ♥

Ωραίος ηθοποιός

Toyta yar8s

Ξέρουμε πόσο σου λείπει η Σταμιραινα, Κυπραιε..... Ο Λάμπρος δεν την παράτησε στην εκκλησία όμως! (Μην παρεξηγηθεί κάνεις)

Πραγματικά πολύ καλή ταινία..

I hope by watching more greek movies will help me learn speak and understand Greek

Μπράβο

This is a good short film, but I was disappointed. I am trying to learn Greek and there was little to no dialogue in the film and the English subtitles did not make sense. Loved the music and story.

Αυτό είναι πολύ χρήσιμο για τις μαθητές των Ελληνικών όπως εμένα. Μπράβο !

Αρνηση , θυμος , θλιψη και στο τελος ..Αποδοχη της Απώλειας !!! Ευγε !!!

Μπράβο! Πολλά μπράβο!!!!

Μπράβο Χριστο μου!!

Εξαιρετική δουλειά! Συγχαρητήρια στους συντελεστές

Μπράβο μπράβο και πάλι μπράβο γιατί η θλίψη και η απώλεια θέλουν χρόνο!! Και όταν αγαπάς και μένεις μόνος κάπου πρέπει να διοχετεύσεις την αγάπη σου οπότε...... απλά συνεχίζεις.

Ο αγαπημένος άνθρωπος ποτέ δεν ξεχνιέται, εκείνοι όμως που μένουν πίσω οφείλουν στην ψυχή του και στη ψυχή τους να συνεχίσουν τη συμμετοχή τους στο γεγονός της Ζωής.................κι αυτή δείχνει τον δρόμο και τον τρόπο.

πολύ αληθινό ! Συγχαρητήρια :-)

Όλοι φαντάζονται τόν πόνο όταν χάνεις κάποιον μόνο όταν το περάσεις ξέρεις δύσκολα. Ο χρόνος γιατρός??? Όχι πάντα

Σε Αγγελοπουλικούς ρυθμούς, σε ηρεμεί... Έτσι. Η τέχνη πρέπει να εξανθρωπίζει διαφορετικά ποιο το νόημα;

Μπραβο στην ομαδα εργασιας αυτης της μικρου μηκους ταινιας. Ειναι απο τις λιγες δημιουργιες που θα μπορουσαν καποιοι γενναιοι παραγωγοι να επενδυσουν σε μορφη ταινιας, εφοσον το θελει και ο ιδιος ο δημιουργος της.

μπραβοοοο !!!!! τελεια ιδεα & ομορφο, συγκινητικο αποτελεσμα :) thumbs up κ τον προβληματισμό για το μελλον της συλλογης

Η αχαριστία είναι το έγκλημα. Διότι ο άλλος, να πούμε, σου δώνει την τέχνη του κι εσύ αρωτάς: «Και ποίον, περικαλώ, το ηθικό δίδαγμα του έργου;» Δεν κάνει, ρε μάγκα. Μην τον προσβλίνεις τον καλλιτέχνη. Τι θέλεις να σου πει εν τέλει, πώς φτιάχνεται, να πούμε, το ραγού; Διότι πάσα έργο, να πούμε, δε σιάχνεται για χαβαλέ. Είναι να διδάχνει κιόλας . Δεν είναι, να πούμε : «φάγαμε, ήπιαμε και το λικεράκι μας και άντε, γεια-χαρά και τα δέοντα στην κερία μαμά σας». Άπαξ και έριξε φινάλε, να πούμε, το έργο, πρέπει να σακουλευτείς πού την πάει ο μάγκας τη δουλειά. Ούτω πώς, και αι ταινίαι τέχνης. «Πίστευε και μη ερεύνα. Πετάει ο γάιδαρος; Πετάει. Να σε δώκω τη Σαχάρα να με δώκεις το Σουέζ;» Διότι τέχνη ίσον νόημα. «Ποιος έριξε το πέναλτι και μού ’κλεισε το σπίτι; Γιατί να κλαίει το μωρό αφού φοράει πάνα;» Πρέπει να τα σακουλεύεσαι τα ψηλά νοήματα. Αλλιώς πώς, κάτσε σπίτι σου, ρίξε πασιέντζα και άσε τα επίλοιπα επάνω μας. Γιατί εμείς την ανθιζόμαστε, ρε μάγκα, τη φιάξη. Γουστάρουμε περί Μεγαλέξαντρο, γουστάρουμε περί καταραμένος όφις, σουβλίστε τους, πλακώστε τους και τα τοιαύτα. Γουστάρουμε περί ταινίαι τέχνης. Καπέλο μας.