วันแรกที่เลิกกัน ในใจก็เริ่มเลิกคิดทุกอย่างได้อย่างไวคิดว่าไหว แต่พอเริ่มนานๆไปก็เริ่มเศร้า คิดถึงแต่เรื่องของเรา เจ็บปวดชิบหายทำใจไม่ได้ซักที เหมือนเธอจะเริ่มใหม่ได้เราก็อยากยินดีกับเธอ แต่ในใจแม่งเจ็บชิบหาย ตั้งแต่เลิกกันก็นอนไม่ลงนอน3-4ชม. บางวันนอนไม่หลับติดต่อ2-3วัน กินข้าวไม่ลง จะกินได้แต่ละมื้อข้าวเย็นกับข้าวจืดหมด อยู่ว่างๆเหมือนตอนมีเธออยู่ไม่ได้เลย เหมือนต้นไม้ที่ไม่ได้น้ำเลย ทุกวันออกไปเรียนกลับมาทำงานก็ เหมือนจะตายวันไหนงานหนัก ก็แทบจะตาย วูปไป2รอบในรอบไม่ถึงเดือน ไม่ว่าจะทำอะไรก็คิดให้มีความสุขไม่ได้เลย แย่ไปหมดทุกอย่างจนบางทีก็คิดไปว่าเราไม่ควรรู้จักกันเลย ในใจมันสับสนว่า รักเธอหรือรักตัวเองกันแน่และเกลียดตัวเองที่คิดอะไรเห็นแก่ตัวแบบนี้ ยังไม่อยากเห็นเธอเริ่มรักคนอื่น ไม่อยากเห็นเธอว่าทำอะไรอยู่ แต่อีกใจก็ห่วงว่าเธอสบายดีไหม ทำไมมันเป็นแบบนี้