Duman çıkardın atlar bize güneş biter mi Bu gölgelerle cenk eden bir ben değil ki Ben olsam orda dakika durmam nefsimiz yanar Daha geçendi sordular kavak dibinde kim yatar Bu sesler elli yerden bu sesler hangi evden Ben öfkeden muaf gölgelerine sövmem Not düşülsün şifalar ellerinde mundar Günü gelince kuyularından oltalar çıkar Gitmeden bir seslen varınca çaldır Bir kamyonet bir arkadaş seni limandan alsın Cebine yolluk koydum az bereketiyle kullan Fuar meydanında parliamenti halka fırlat Gondol arka dörtlüsünde inceden bir dertleşin Uzay bilardo tezgah altı limonatayla terleyin Bir yaz boyunca bekledim ayaz meyhanesinde Dönünce anlatın Orhan Ayhan'ın sesiyle Kafan karıncalansın Dayımdan kalma tüm ceketler askılarda sallanır Ben de şaşkınım Vaziyetin telaffuzundan acizim desem de Nacizane laflar imdadımda her gece Kapandı yollar oraya gitmek hep yalan Son vapurla ben dönerdim oraya gitmiş olsan Oysa sor bir ben ne yaptım Hangi garda yolcu binse birini benzettim sana Gülüyorum buna Bu yüzden bunca kış kıyamet ortasında Varsa katilin bir akdeniz kentidir Yemekli davet, telgraflı tebrik Faytonun sesiyle kendimizden orda geçtik Bari kahya söylesin bu laflar hangimizden Kendi laflarım ve ipleriyle kuyuya inmem Sen ki sanki son cumanın arifesinde yoksun Bana bugünlük akşam işte ölmez olsun