മായുമോ ആ പാൽ നിലാ പോൽ പുഞ്ചിരി തൂകും മുഖം മറയുമോ ജബ്ബാർ ശിഹാബ് തങ്ങൾ നമ്മുടെ നെഞ്ചകം പോയ് മറഞ്ഞെന്നാലും ഓർമ്മകൾ തിങ്ങിടും മനസ്സകം പൂമതി പോൽ ശോഭ ചിന്തും എന്നുമേ ആ താരകം ഖാതിം നബി അഹ്ൽ ബൈത്തിലെ പൊൻ താരകം മറഞ്ഞു പോയ് കൗമുദി വലിയ പറമ്പിലെ മൺകുടീരമിൽ പാർക്കലായ് പതി പാണക്കാടിന്നോമന പ്രിയ കുഞ്ഞി മോൻ വിട വാങ്ങിയെ പരനോട് ദറജകളേറ്റുവാൻ കൈകൾ ഉയർത്തി തേടലായ് ആദരപ്പൂവായ ഖഹ്ഹാർ തങ്ങൾക്കല്ല കനിഞ്ഞതാം അഹ് ലു ബൈത്തിൽ ചാരുത മലരായ ജബ്ബാർ തങ്ങളാം പണ്ഡിതർ ക്കിടെ താജ് ചൂടിയ താജുൽ ഉലമാ ശൈഖുനാ പങ്കജ പൂവിൻ്റെ അറിവിൻ തേൻ നുകർന്നൊരു തിങ്കളാം ആതിരു മുമ്പിൽ വരും പല ദേശ വാസികൾ എത്തിരാ ആ സവിധം എന്നുമെന്നും ശാന്തിയൊഴുകും താഴ് വരാ രണ്ടു ലോകം തങ്ങളെ തുണയേകണെ യാ റബ്ബനാ രണ്ടു കൈകൾ നേട്ടി അർത്ഥന കേൾക്കണേ റഹ്മാനനാ