Bu kiz ne is yapiyor

Harika bir bölüm olmuş. ❤ İzlerken ya da dinlerken zevk aldığım düşüncelerimi farkettim. Romantize etmenin yeri kendiliğinden belirecek bence. Herkese başarılar. ❤😂

Cidden bu tarz şeyler bana çok saçma gelse de bugün intihar ve karamsarlık düşünceleri sonrasında böyle bir video izlemek hiç de fena gelmedi. Saygı duydum, selamlarımı yolluyorum.

İnstagram’ın engellenmesi üzerine senden video gelmesi çok güzel oldu. Sayende bu soğuk yaz gününde hem bu sıcak videonla içimi ısıttın hem de güzelliğinle ateş atmamı sağlayıp dışımı ısıttın. 🔥🔥🔥 (unutmadan atayım) Söylediklerini dikatlice dinleyip ruhuma işledim, hayatı en iyi şekilde romantize etmeye başlıcam artık. En iyi romantize etme yöntemi de tabii ki seninle ❤

Ya aslında normal olan şey bence hayatı romantize etmek. diğer türlü BASİT, monoton, sıkıcı ve patolojik, neşesiz bir hayat geçip gidiyor. Bu romantize etme işinin okulu olmalı. bir ara hayatımı romantize ederdim ve en premium dönemi oydu. Tekrar bu özelliğimi kazanmam için dua zinciri

Notion videosu gelecek mi???

her şeyi romantize etmeye çalışmak 🤝 bizz🫶 ayrıca ben ajanda kullanamayan biriyim mlsfff bu da kanayan bir yaram... 🥺

Kitap, dizi/film anime video gelsin artık ya.

Vayyy beh Benim gibi hisseden biri daha varmış İnsanların beklentisi hiç bitmiyor, okuldaki arkadaşlarım bile basaeili olmamı bekliyor benden ahahah Ve buna alışmak bazen gerçekten yorucu oluyor O an onu yapmak istemiyorsun tam da anlattığın gibi ama insanların senin için çizdiği bir yol var ve onun dışına çıkmaman için elinden geleni yapıyor gibiler Benim de tıbba devamdaki tek motivasyonum 6 sene bittikten sonra yeniden bişeyleri seçme hakkın var, istersen cerrah ol istersen bir daha hasta görme gibi Mutlu günleri hak ediyoruz çünkü bu 6 senelik değil ömürlük bir emek bence :)(:

genc arkadasim dinledigim en iyi konusmalardan , oz elestirilerden ve akil yurutmelerden birisiydi, tesekkur bu yasta cok cok iyi bir kavrama yeteneginiz ve ozguveniniz var, insan dogasini analizde cok basarili olabilrsiniz eger seviyorsaniz biraz ya da caniniz ne isterse onu yapin hayat uzun ve dengeli, guzel yasamak lazim, akliniza saglik

Emmett Brown'a benziyor.

Her şeyi arşivlemeyi seven bir yapın var ve tıp mezunusun. Belki de Tıbbı kazanmayı bu yeteneğin sayesinde elde ettin. Tavsiye: Bilgi ve belge yönetimi oku , iki diplomanı birleştir ve kütüphane ve arşivlerde çalışmaya başla. Belkide Tıp alanındaki arşivleri ve eserleri derleyen ülkedeki en iyi ilk kadın tıp arşivcisi olursun. İnternette 16 karakter tipi testini çöz ve kendini tanıyarak daha rahat bir yol çiz :) ❤

Benim icin cok degerli bir videoydu. Tesekkur ederim 🫀

Kitap, dizi/film videosu gelsin, rica.

Ablalaar yada kardisler bu kitap tek kitap mıdir acaba devami var mı ¿¿¿¿

Mutluluk is imkanı bitirdiğin bölüm ise yaramazsa diplomayı duvara asip seyredin ve besparasizim işşizim diye ağlayın.

👏👏🍀🍀🌺🌺

Boyle kendini parcalamak olmamali. Hayvanlardan aslan bile hayvanin pesinden kosuyor yakalayamayacagini anlayinca birakiyor

Çalismak bizden başarı Allahtandir

Başarili olmanin sirri o niyettir. İnsanlarin hayatinda guzel degisiklikler yapmak olmali para degil.

Allah kimsenin ecrini zayi etmez

Çok değerli paylaşım için teşekkürler. Mesleğin 17-18 yaşında bilinçli seçilmesi zor, pek çok insan bu durumla karşılaşıyor, çoğu insan severek girdiği bölümü bile ancak mezun olurken hatta olduktan sonra tam kavrayabiliyor ve sevmiyor. strateji olarak eldeki mevcut durumun içinde en iyi nereye yönebilirim rasyonel ve güvenli bir yaklaşım, bu arada bu arayışlar sizi bambaşka ve çok keyif alacağınız yerlere götürebilir, önemli olan farkındalık ve aramaya devam etmek. Bu konulara kafa yoran arkadaşlarıma iki kitap önerisi yapmak istiyorum; 1. Richard Riso'nun 'Enneagram' kitabı (UğurBatı2nın aynı başlıklı kitabı da iyidir) 2. Ron Hubbard'ın 'Çalışma problemleri' kitabı. Her ikisi de, bu konuda (kendi yolunu bulma), hayat kurtarıcı temel bilgilerle dolu. Son olarak, hayatınızın sorumluluğunu almak ve mutlu olmak için kararlarınızı kimseye bırakmayın, başkalarına danışın, uzmanların fikrini alın, bütün verileri toplayın ama kararı siz verin, sonuçta 'sizin için gerçek olan sizin için gerçektir'. Bakın hayatınız nasıl hızla toparlanmaya ve mutlu omaya başlayacaksınız. Başarılar diliyorum.

Buldukça bunamak diye buna denir, tarlalarda bir ay çapa, zeytin çırp, elma topla, hayatın merkezini anlarsınız.

Hayalim tıp okumakti.bizim donemde ygs-lys vardi ve ygs yi gecemeyen lys ye giremiyordu.psikolojim bozuk olmasina ragmen okulda yata yata hem ortalamam idare ediyordu hemde ygs-lys yi gecip ilk yilimda isletme kazandim fakat dondura dondura okuyup birde en basinda hazirlik secmistim o 1 yil oylece cop oldu.neyse su an gorsel iletisim tasarimi okuyorum ve 3 dersten gecebildim.ve simdi 9.sinif konularindan itibaren tum eksiklerimi 4 yilda tamamlayip 2028 yilinda ve maalesef ki 29 yasinda tekrar uni sinavina girip tıp kazanip okumak istiyorum.insallah.Allah herkesin gonlune gore versin.

O kadar icten bi videoki ben de su anda ayni durumdayim neler yapacagim hic bilmiyorum umarim senin hayatin yoluna girer ve mutlu olursun

Güzel ve havalısın 😎

Merak ediyorum şimdi ne yapacak siniz

Bölümüme seneye başlayacağım ve çoooook severek çoooook bayılarak tutkuyla sevdayla yazdım gerçekten :D ama korkak olma kısmına çok katılıyorum. Yarın öbür gün bölümümden mucizevi bir şekilde soğusam ya da başka ciddi bir karar almam gerekse o kararı vermekte ya da gittiğim yoldan dönmekte korkarım. Aynı şekilde olumsuz düşünceler, binbir olumsuz senaryo ve bitmek bilmeyen anksiyete... Ve yine aynı şekilde "başarılı olma" baskısı. Bu baskıyı da bana en çok yapan kişi yine benim, her şeyde en iyisi olamayacağımı kendime kabul ettirmeye çalışıyorum hâlâ. Yaptığım başarıları küçümseyip bazen şansa bile bağlarken en ufak başarısızlıklarımı beynime kazıyarak işkence çekiyorum resmen. Yks döneminde böyleydi, umarım üniveristede bunu aşabilirim...

🌷🌷🌷Kalbinden öpüyorum öncelikle, yolun bahtın açık olsun yavrum diyorum çünkü benden çok küçüksün 🌿Senelerce katsayı mağduru olarak, (99-2000 li yıllar) istemeden bir üniversiteye gidip başarili bir öğrenci olduğum için bari buradan mezun olayım düşüncesiyle on dokuz sene önce mezun oldum. Otuz yaşıma kadar atanmışlığın, öğrencilerimin enerjisinin beni beslemesi ile mesleğimden keyif aldıgımı hissettim. Ama otuz yaş sonrası içimden çıkmayan bir sorgu ve mutsuzlukla "Hayır olmadı, ben bu ortamda mutlu değilim, kısır döngü içndeyim, beni geliştiren bir durum yok, hergün aynı" düsünceleri içinde boğuldum, durdum.Cesaret edememe, arada kalma, mutsuzluk her şey vardı. Şunun farkında degıldım, belki ben zorunlulukla seçmiştim ama aslında bu tükenmişlik zamanla her meslekte yaşanılıyordu. Yakınlarım ve liseden öğretmenimin manevi destekleriyle eski bir inek öğrenci olarak büyük bır heyecanla 2022 de sınava girdim. Ama şartlar eskisi gibi değildi.Ailem, sorumlu oldugum çocuklarım, bir okulda bir soru cocuklarım, pek keyıf almadan gittiğim okulum... Bu kadar yük aynı anda kaldırılır mıydı, dedim ki akışına bırak, seneler önce sensiz planlanan hayatı degil o anı yaşa. Bu defa keyif aldıgımı okumaktı hedefim, meslek degıstırmek, sıfırdan başlamak niyeti değil senelerdir heyecanlanmayan kalbime bir ışık olmasıydı. Ne yazıkki hayatımızı büyük miktarda yönlendiren meslegımızı çok küçük yaşta seçiyoruz. Burada kimse kabahatli değil. Bazen ailemiz, bazen sınav gidişatı, bazen hocalarımız, bazen de bilinçsizlik... Şu anda üçüncü sınıftayım en azından kendıme hobi alanları buldum. Seneler sonra bana ektra bir bakış acısı olusturdu.Yeniden, merak ettiğım alanda bir seyler öğrenmek, ödev yapmak oldukca keyifli. Şunu anladım ki seçimler daha bilinclendiğimiz bir dönemde olsa hepimiz cok daha mutlu olacağız.Meslegini yaparsın veya yapmazsın bılemem ama hobilerinle kendini destekle, kendine her zaman bir alan bırak, sağlık varsa her şey olur inşallah, öpüyorum güzel yüreginden, hayırlı ugurlu olsun, gözüne yaş, ayagına taş değmesin 🤲🦋🐞🌸🌸

O kadar doluyum ki... bu videoyu görünce içimi dökmek ve tavsiye almak istedim. Lise 3.sınıf öğrencisiyim,küçüklüğümden beri Türk dili ve edebiyatı okuyup öğretmen olmak istedim ancak Türkiye şartlarında(Atamaların çok çok az olması vb.) ve şu an ki durumlara bakarak vazgeçtim bu fikirden . Bir yandan müziğe yeteneğim var ve ara sıra konservatuvar okumak istiyorum ama çok severek okumayacağımı düşünüyorum , aynı zaman da psikolojiye birazcık ilgim var. Edebiyat ile tanıştıktan sonra hayatımda birçok değişiklik oldu.(size bir dersin bu kadar etkili olması saçma gelebilir) Sanki yeni bir ben oldu , hayatımın bir meşalesi oldu benim için ama ne yapmam gerektiğini hiç bilmiyorum ,boşlukta gibi hissediyorum ve bu nedenle tavsiyelerinize ihtiyacım var.🌺❤💐

Ozaman asla Doktor olarak calismayin… asla mesleği sevmiyorsan ozaman bu isi yapmayin

ajanda kullananlara hep hayran kalırdım, özenip bende aldım ama hiç sevemedim ya.. ajandada bir gün için ayrılan yerler çok az oluyor ve ben yazı yazarken boş yapıp uzatmayı cok seviyorum jdjsjydkshvdnhsm hal böyle olunca da asla sığdıramıyorum.. şimdi mis gibi ajanda boyutunda kareli bir defterim var, her şeyi ona yazıyorum çoksel oluyor

en yakın zamanda yeni örtüyle piknik videosu gelmeli. çok iyi bi ikili olmuşsunuz chris tucker ve jackie chan gibisiniz :)

Ağlama yaaa

Tıpkımın aynısının eşitinin denginin ta kendisisin 😬

Gençler size 32 yaşında tarih öğretmeni olarak tek tavsiyem sevdiğiniz konulara yönelin. Ben tarih öğretmenliği okurken bir gün olsun sıkılmadım okula giderken ayaklarım geri geri adımlamadı. Her dersi zevkle dinliyor ve not tutuyordum. Mesleğimi yaparken de hiç yorulmuyorum aşkla yapıyorum. Size tavsiyem para kazandıracak değil seveceğiniz bir mesleğiniz olması.

Sen of dediginde bende off cektim

genç olmak ta zor ya, iyi ki 48 yaşındayım da bu süreçleri bu psikolojiyi atlatalı çok oldu :) ben de 3 yıl peşpeşe 3 ayrı üni de 3 ayrı bölüme kaydoldum vaktinde, en sonunda birini bitirdim, hiç te işime yaramadı bir hayat boyu, meslek gereği sadece 4 yıllık bir üni mezuniyeti yetiyor ne olduğu hiç önemli değilmiş... hakkında, tüm gençlerin hakkında hayırlısı olsun inşallah diyeyim

Siz doktor olarak calisiyomusunuz yoksa istifa mi ettiniz

Yaban mersinli ajandanın aynısı bende de var ama alalı nerdeyse bir sene oldu hala cekmecemde bos bos duruyo

Tebrik ederim cesaretin için ve mezuniyetini tebrik ederimm🩵

Bu hayatı bu hayattakı meşhulıyetlerı bu kadar dert etmek hayatın merkezıne koymak bence bu hayata ederınden fazla deger vermek demek bır sanıye sonramıza, hükmedemedıgımız bır hayatı yaşıyoruz hıcbırssy bızım elımızdw, degıll ne için bu hayata, gönderılmışşek onun için yaşamayı yaradana hakkıyla kulluk ıbadet edebılmeyı Rabbım hepımıze nasıp etsın tevekkul teslımıyet herseyı halleder

Bu senin-sizin kaderin-iz . Cam ışığı geçirmek zorundadır, taş ise geçirmemek zorunda. Taş ışığı geçirmek istese yada cam istemese de gene istedikleri olmaz. ...işte öyle...!

Deli gibi tıp isteyen ben bu videoyu izleyince dusundum bi acaba hayaşımdeki gihi depıl mi

Söylediklerine o kadar çok katılıyorum ki... Aynı düşüncelere sahibiz. Hayat hakkındaki kabullenişlerimiz benzer... Aynı şekilde neyi isteyip neyi istemediğime az çok farkına vardım. Aynı bölüm olmasa da aynı yollardan ben de geçiyorum ve ben de bu sene mezun oldum. Mezuniyetim de de aynı şekil bende hüzünlenmedim. Bu süreçte fark ettiğim en büyük şey ise kimsenin senin yanında olmayaşı, seni desteklememeleri, aslında destekleyip veya desteklememeleri sorun değildi ama bari köstek de olmasalardı yani hiçbir şekilde seninle muhattap olmasalardı... Bir ortama girmediğin sürece o şeyin istediğin şey olup olmadığını bilemiyorsun, bunu da anlamış bulunmaktayım. Bunu ailene ve çevrene anlatabilmek çok zor. "Sen istedin." diye tepki gösteriyorlardı. Evet, ben istedim ama o ortamı tatmadım ki... Önemli olan o ortamdayken isteyip istemememdi. Durumumu belirttim ama iyi bir dönüş alamadım. O beni daha da çok yıktı. Tanıdığımı sandığım insanlar aslında tanıdığım insanlar değildi. Ben onları tanımak istediğim şekilde tanımışım... Eskiden beri insanlara hem duygusal hem de fiziksel açıdan çok fazla bağlı bir insan değilim ama yine de ailene karşı diğer insanlara nazaran daha da bir bağlılığın vardır ya hani... Yalnız olduğumu biliyordum ama bunu çıplak gözlerle de şahit olunca içinde tarif edemeyeceğin bir yıkılış baş gösteriyor. En yakın arkadaşım "Bitirmene az kalmış bari bitir." demesi... Kendisi olsa yarıda bırakırdı. Benim katlanmaya çalıştığım şeylere, yoğun psikolojiye ne aile fertlerim ne de arkadaş çevrem katlanamazlardı ama bana katlanmaktan başka seçenek sunmadılar... Hayatımın psikolojik açıdan en zor 3 yılını yaşadım. Zaten yaratılış olarak depresif birisiyim. Bu da eklenince çok zorlaştı. Derdimi anlatınca iyi bir geri dönüş alamadığım günden sonra sanki hiçbir şey olmamış gibi hayatıma devam ediyordum. Ama çok şeyler olmuştu. Her zaman yaptığım gibi bunu dışarıya yansıtmıyordum. Dışarıdan iyi, gülen, her şey yolundaymış gibi davranan birisi gibiydim ama esasında çok farklı biriydim. Sonunun nasıl olacağını bile bile mesleğe devam ettim. Bu mesleği yürütmeyeceğim ortadaydı. İnsani bir durumu, normal bir durumu ölüm kalım meselesine dönüştürdüler. Oysaki o mesleği okumak ve yürütmek hayati bir önem taşıyordu. Bunu fark etmediler. Hayatımı onlara teslim edip onların devam ettirmesini çok isterdim anca o şekilde anlayabilirlermiş gibi geliyordu. Bu hayatı çok istediğimi de söyleyemem zaten... Üniversite sınavına tekrardan girdim. Yine benzer olaylarla karşılaşıyorum. "Yaşın geçiyor." ile başlayıp (yirmilerin başındayım.) yapabilecek misinle sonu gelmeyen özgüven düşürücü cümlelere maruz kalıyorum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Tekrardan o psikolojiyi yaşamaktan korkuyorum. Hayatımın çoğunluğu hatalarla geçti... Bu süreçte Tanrı' yla da mesafemi açtım, ondan uzaklaştım. Hani derler ya "Tanrı kimseye taşıyamayacağı yük vermez." Bana yük vermedi, birbirini ardına yüklenen yükler verdi... Sırtımdaki o yükleri taşımak istemezdim, neden güvenerekten verdi? Ona da çok kızgınım, çok dargınım. Görmüyor muydu halimi? Bu kadarı çok fazla değil miydi? Hayattan çok fazla beklentim yoktu, yüksek hayaller kuran birisi değildim, küçük şeylerden bile mutlu olan birisiydim. Buna rağmen bu kadar acılar yaşamam... Anlam veremiyorum... Aslında baktığında bu acılar çok fazla sorun değildi, asıl sorun olan bu acıları yaşarken, hayatında almış olduğun kararları ve hayattaki kabullenişlerin karşısında çevrendeki insanların konuşmaları, seni desteklememeleri, desteklemek zorunda da değillerdi, iyi ve kötü sana karışmamaları gerekiyordu ama burunlarını soktular. Tam olarak bu sorundu. İşi daha da zorlaştırıyorlardı. Çok yoruldum açıkçası. Seni o yüzden anlayabiliyorum. Neler hissettiğini az çok biliyorum. Acılarını... Benzer acılardan geçtiğim insanları görünce bir kez daha içim yanıyor. Umarım huzuru bulabiliriz. Kendine çok iyi bak 💛 (Videon aniden karşıma çıktı. Kanalını önceleri bilmiyordum. Videonun karşıma çıktığı zamanlama tesadüfi olamaz.)

Kendi deneyimini paylaştığın için öncelikle teşekkür ederim. Oldukça haklısın gayet de cesur bir insansın. Mallesef yaşadığımız ülke hayatından mutsuz zombie ordusu gibi beyin yerine de insanların hayallerini yiyorlar. Bunu yapma işsiz kalırsın ! Şunu yap daha iyi bak 😂 Allahım bana tavsiye verinceye kadar kendi mutsuz hayatını düzelt Teyze. Toplumu mutlu edemezsin ne yaparsan yap hep bir eksiğini bulurlar. Ama kendini mutlu edebilirsin eksikliklerini, yanlışlarını , hatalarını severek seni yapmak istedikleri değilde olduğun kişiyi severek onları yenebilirsin. Sonuçta herkes bir gün ölücek. En iyisi kendin olarak ölmek heralde diye tahmin ediyorum. Neyse çok konuştum 😅, tekrardan teşekkürler video için 💗🙏🏻

Fon ayda 100k dehşet para diye bağırırken mezun olduğu tıp bölümünü kötüleyen homosapiens

Tıp tercih etmeyeceğime ortaokulda fen bilgisi öğretmenim yüzünden karar verdim. Pişman mıyım? Sanırım evet. (Tercih etseydim Uludağ Tıp olacaktı)

ayyy ajandalarımız aynıı sadece benimkisi yeşil olanı ve benimki bittiii 🥹 güzel günlerde kullann 🩵

gerçekten yaa benimde yakın arkadaşımla ortal sticker dosyamız vardı hala duruyor hatta jejskak ama bizden başka kimse bilmiyor onun varlığını ehehehe