zagorzała komunistka, pisała wiersze wychwalające komunizm i Stalina, podpisała się pod listem "poetów" żydowskich i polskich aby jak najszybciej wykonać wyroki śmierci na księżach kurii krakowskiej skazanych na śmierć w sfingowanym przez komunistów procesie, za to nigdy nie przeprosiła, osoba nie zasługująca na szacunek

Subskrybuję. Mogę liczyć na odwzajemnienie?

👏 Danusia

❤❤❤❤

Moje wirtualne spotkanie z W. Sz. Czasem całkiem tak z Nienacka pojawia się w mojej głowie, - myśl o Pani. Dzisiaj znowu film o Pani, Wyświetlił się w mojej głowie. Z ciekawości, - pozwoliłam mu by leciał. Chciałam wiedzieć co tym razem, chcesz powiedzieć mi o sobie. Leżysz w łóżku. Wiem, że nie śpisz. Jesteś bardzo zatroskana. Myślisz o czymś. Powiedz o czym. O czym myślisz mądra Pani. Gdy tak niemo leżysz sobie. Jakie myśli? Jakie słowa? Jakie rymy? Dziś się rodzą w twojej głowie. Powiedz proszę albo napisz. * Myśl ostatnią jaką miała, Już nam jej nie przekazała. Na wedrówkę w wieczną podróż Jako posąg ją zabrała. Amen

Czym jesteś Dusza od Duszy. Jedna ma spokojne sumienie druga nie. Proste.

Podpisała Apel do Stalina o przyspieszenie Egzekucji Polskich Księży z Krakowa. Kolejna żydowska komunistyczna bladź lubiąca blask fleszy. Na pohybel Tfu!

Rewecyjna poezja , osobiście dla mnie najlepszy Tutaj ale pierogi są tutaj😮😮😮

❤️

Masz tu osobny tułów ☆ i zdumioną głowę. Tęsknię

ok

1.Z miast kresowych, wschodnich osad i wsi, Z rezydencji, białych dworków i chat Myśmy wciąż do Niepodległej szli, Szli z uporem, ponad dwieście lat! 2.Wydłużyli drogę carscy kaci, Przez Syberię wiódł najkrótszy szlak I w kajdanach szli Konfederaci Mogiłami znacząc polski trakt... 3. Z Insurekcji Kościuszkowskiej, z powstań dwóch, Szkół, barykad Warszawy i Łodzi; Konradowski unosił się duch I nam w marszu do Polski przewodził. 4. A myśmy szli i szli - dziesiątkowani! Przez tajgę, stepy - plątaniną dróg! A myśmy szli i szli - niepokonani! Aż "Cud nad Wisłą" darował nam Bóg! 5. Z miast kresowych, wschodnich osad i wsi, Szkół, urzędów i kamienic i chat: Myśmy znów do Niepodległej szli, Jak z zaboru, sprzed dwudziestu lat. 6. Bo od września, od siedemnastego, Dłuższą drogą znów szedł każdy z nas: Przez lód spod bieguna północnego, Przez łubiankę, przez Katyński Las! 7. Na nieludzkiej ziemi znowu polski trakt Wyznaczyły bezimienne krzyże... Nie zatrzymał nas czerwony kat. Bo przed nami Polska - coraz bliżej! 8. I myśmy szli i szli - dziesiątkowani! Choć zdradą pragnął nas podzielić wróg... I przez Ludową przeszliśmy - niepokonani Aż Wolna Polskę raczył wrócić Bóg!