Nanku42

Пікірлер

@JohnTheDon-s7v Сағат бұрын

Fakes 😅

10 күн бұрын

Lets lisent same good nice music rrrrr❤🎉 niaou

@mjthebest7294 14 күн бұрын

8:50 goosebumps.

@Armonetti 22 күн бұрын

❤ ou trouve tu tes sample de bank fl studio? Depuis combien de temps travailles tu sur la musique ?

@Nanku42 22 күн бұрын

salutations mon ami. Je pense que vous êtes confus, je suis un conservateur de musique, je n'ai pas fait et n'ai pas fait cette musique glorieuse, les producteurs de ces chansons sont dans la description de la vidéo. ce sont eux les maîtres de la musique, pas moi. Je sélectionne et mets en valeur leurs belles créations. acclamations

@Armonetti 22 күн бұрын

J adore , que se pro de la musique m appréne à fair du au si bon sons que lui . ❤

@Nanku42 21 күн бұрын

then study the other prolific works of Phaxe, Estefano Haze & Metronome. :)

@michaelmckenna-hennessey6009 Ай бұрын

Mega music could listen to it all day and night

@MrJensyyyy Ай бұрын

smooooth

@RavenWrath01 Ай бұрын

🙌👏👊

@VictorWernberg-t1n Ай бұрын

First track name?

@Nanku42 Ай бұрын

@@VictorWernberg-t1n if I'm not mistaken it's "Darude - Sandstorm"

@aysehzr7841 Ай бұрын

Biraz modum yükselsin diye geldim şimdi de çıkamıyorum 🙈😂

@OilDrop-t9u 2 ай бұрын

Awesome track love it let's trance party people 🙏🙏❤❤

@ReallyYoureDenied 3 ай бұрын

You’ve all stumbled on the right frequencies. 💪💯⭕️

@خورشیدشاه 4 ай бұрын

آمده بود تا چشمان را با خورشید ، دل ها را با عشق و سایه چرخان بدآن دلفین و نهنگ و شفاعیت رویا را با آب و شاخه ها را ز باد گره پیوند زند . شخصی که حرفهایش چون یک تکه چمن روشن بود آمده است تا بگوید ؛ آفتابی لب درگاه شماست ، که گر در بگشایبد به رفتار شمآ می تآبد . هنگامی که تجلی اولین شعاع آفتاب احساس در نخستین دیباچه آمدن بدآن را . واژه های غمگین و ساده ک کلید شناخت حس هایی شدند که تا بیش از این همه آن ها را به شناسایی و شناخت می شناختند ولیکن هر چه گفتنش هرگز گویا کسی باورشان نبود، بدان هایی که نمی شناختند . و آنگاه شعرهایش به تکامل و پختگی رسید دیگر مسلم بود که قلم توانای شاعر پنجره آی آست به جهآنی تآزه . ودیدگآه عمیقی و پر ز بیشه راز و رمز بی وسعت و منتهآ او نردبآبی آست برآی صعود به آرمان شهری که دیر زمانیست گم شده است دیاری که در آن می شد صدای نفس باغچه را به گوش ذهن شنید به گمنامی غمناک بوته گل ها نزدیک شد ، نبض گلها بگرفت و تنهایی را لمس کرد با سرنوشت تر آب خشکی بی آب چشمه و رود و عدم خلوص آنچه در ضمیر ذهن جریان رودخانه و رود رفت تا ببیند عادت سبز درخت . آن جا که دل به سیبی خوشنود بود ، روح به یک وابستگی پاک قناعت میکرد و شقایق بهانه ای بود برای تماشا ! نگار گر چیره دست آنچه را که بر بومش نقش می زد و جآن میبخشید چرآ که می توآنست با قلم مویش تابلوی زندگی رآ هم طرحی نو آویزد و دراندازد . در چشم او هر وآژه تفسیر نو ، هر شی شکل دگر و هر حسی احساسی متفاوت و معنایی تازه دگر دآشت آمده بود تا بگوید در غفلت چشم و نگاه ز رنگین رنگها پر بود ز بی رنگی که پیش از این ندیده بودم . ابعادی که تا کنون حس نکرده ایم و لحظآتی که از درک بدآن عاجز مانده ایم .. میخواست همراهش شویم به شناسایی گلها و درب به روی بشر و نور و گیاه و پروانه و باز کنیم. قصدش و نیت آش آیینی آست که بدآنیم کآر مآ شآید آین آست که ؛ میان گل نیلوفر و قرن پی آوآز حقیقت بدویم و شآید زیبآترین تعبیر برآی تفسیر و تعبیر گر بیدآری رنگین ز طلآیه وآژه چیست ؟ بآید مسآفر بود و عبور ی کرد به وسعت تشکیل برگ هآ گلبرگ هآ ، رآیحه آندیشه و فکر و تفسیر ز معنآ ز رنگین بآلهآی پروانه و رآبطه شآخک هآ بدآن و کودکی شور آب هآ و تکآمل تن انگور که می رسید . غروبی بود که ساعت و انشعاب گیج جنگل ز بهار !؟ بر تن شب عمر پی در پی می نواخت دنگ و دنگ ۰۰۰ ۰ ۰ ۰ ۰ ۰ قصه گشت تمام بدانچه ادواری ز پی معنا و فلسفه بودن بدآان ۰۰۰ ۰ ۰ ۰ ۰ اما زندگی و مرگ !؟ گر به مرگ اما مرگ پایان نبود و نیست آن هم برای هنرمند شاعری پرسجو که دویده روی پلک سنگین شب ز قرمساق دره خنگ و تنگ خواب و تولد زندگی اش بال و پری خوآهد دآشت با وسعت مرگ . اما تو میدانی وسعت بدآن چیست !؟ در ابعاد این عصر خاموش که قارچ هآی غربت بر تمام باورهایمان روییده است و کوزه که پر شده است ز صوت و کلمات مبهم وسیله ارتباطی منسوخ کهنه عده ای خنگ و گیج و منگ عقب افتاده و معلول ذهنی و اخته ز قوه تحلیل محتوا کله و سر چون گردوی پوکی که بدان هیچ نباشد . باید چنان کوبید و خرد کرد عن کله پوسته گرده پوک و خراب که به آیین رسم است و بود بآید به کوچه باغ هایی که حافظه سلولی فضآی کوچه در یادو خاطره گذر عطار بود بدآنجا پناه ببریم و پرده را بر اندازیم .

@خورشیدشاه 5 ай бұрын

تا نخواهی خورشید ، تا نخواهی پیوند ، که بخواهی تکثیر مثل یک ساختمان لب دریا نگرانم به کشش های بلند ابدی . مثل یک میکده در مرز کسالت بودن ؟ مثل یک گلدان ، گوش دآدن به موسیقی روییدن هندسه رویش من ندیدم دو صنوبر دشمن من ندیدم درختی ، سایه و میوه اش بفروشد به زمین یا بدان برگ چون قایقی بر مورچه ای بر سنگ رودخانه و رود و مرگ در ساقه خواهش و تمشک لذت ، زیر دندان هم آاغوشی زندگی رسم خوشایندی است . رندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ ، پرشی دارد ز اندازه عشق . زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت ز یاد من و تو برود رندگی جذبه دستی است که می چیند . زندگی نوبر انجیر سیاه ، در دهان گس تابستان است زندگی ، بعد درخت است به چشم حشره . زندگی تجربه شب پره در تاریکی است . زندگی حس غریبی است که مرغ مهاجر دارد . زندگی سوت قطاری است که در خواب پلی می پیچد . زندگی ، دیدن یک باغچه از شیشه مسدود هواپیماست بس چشم ها را ببندید نا باز شود ؟ خبر رفتن موشک به فضا، لمس تنهایی و ماه فکر بویبدن گل در کره دیگر ؟ زندگی یافتن سکه 10 شاهی در بال های پر پروانه است ؟ زندگی غرش شیران است ز تنگ نفس های بدان زندگی مجذور آینه است . زندگی گل به توان ابدیت ، زندگی ( ضرب ) زمین در ضربان جمع دل ماست، زندگی ( هندسه ) ساده نفسهاست !؟ زندگی پژمردن یک گل !؟ زندگی را معنای درک ز پروانه کجاست ؟ کسی نیست پرسنده سوال ؟ و یافتن ترجمه در آن .؟ هر کجا هستم و باشم، آسمان مال من است . پنجره فکر هوا عشق هوش زمین مال من است . چه اهمیت دارد گاه اگر میروئد قارچ های غربت ؟ گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارو . چشم ها را باید شست جور دگر باید دید . اصلا واژه را باید شست . وآژه باید خود باد وآژه باید خود رود وآژه باید خود اقیانوس وآژه باید خود مفهوم پروانه وآژه باید خود باران وآژه باید خود خورشید وآژه باید خود میوه ز درخت هوش باشد پرده ها را بگشایید واژه باید خود نور چتر ها ببندید زیر باران باید رفت زبر نور و باد و باران باید جست باید دید باید دوید بازی ز سطر هوش درغذاخوری یک مجموعه باید چیز نوشت ، حرف زو ، نیلوفر کاشت زندگی تر شدن پی در پی ، زندگی شنا کردن در رودخانه اکنون است . رود در یک قدمی است برویم ، رخت ها را بکنید روشنی و شفاف را بچشیم شب یک دهکده را وزن کنیم ، خواب یک آهو . گرمی لانه عقاب را ادراک کنیم درون ضمیر ذهن کوره آهنگری آهنگ روی قانون گیاه پا نگذارید . در معما گره ذایقه باز کنیم . و دهان را ببندیم گر خورشید آمد و در کلمات ز معنا به دنبال چه میگردیید؟ و نگوییم که شب چیز بدی است و سوال ز شخصی شد پرسش که شب تاب ندارد خبر از بینش باغ ؟ و بیاریم سبد ببریم این همه نارنجی و آبی ببریم این همه سبز این همه سرخ این همه حجم . دم صبح هر جا رسیدید بکاریم نهالی ( سر) هر پیچ کلام و بپاشیم میان دو هجا تخم کسوت و نخوانیم کتابی که در آن باد نمی آید. و کتابی که در آان پوست شبنم سوسن ینفشه تر نیست و بجویید میوه سرخی که بیرون زده بوته که چه نوازش ها ز چیدن زندگی شستن یک ظرف پر از خالی و خالی از پر ز محتواست محصول است و نخوانید کتابی که یاخته ها بی بعد ند . و اگر مرگ نبود ، دست ما در پی چبزی میگشت ؟ و بدانیم اگر نور نبود، منطق زنده پرواز دگرگون می شد. و بدانیم که پیش از مرجان ، خلائی بود در اندیشه دریاها . برویید پی ز خجالت خویش باشید . و نپرسیم کجائیم بو کنید اطلسی تازه بیمارستان را و نپرسیم اقیانوس اطلس کجاست ؟ و نپرسیم که فواره اقبال کجاست ؟ دو قدم مانده به گل پای جاودان فواره اساطیر جهان بهت پرپر خواهد شد نپرسیم چرا قلب حقیقت آبی است . و نپرسید پدرهای پدرهایتان چه نسیمی ، چه شبی داشته اند . پشت (سر )نیست فًضآیی زنده . پشت( سر ) مرغ نمی خواند . پشت (سر ) باد نمی آاید . پشت ( سر ) پنجره سبز صنوبر بسته است روی همه فرفره ها خاک نشسته است . پشت سر خستگی تاریخ است . پشت سر خاطره موج به ساحل صدف سرد سکون میربزد ؟ لب دریا بروید ، تور در آب بیانداربید و بگیریم طراوت را از آب و ز اسباب شکار شکار کنید تجربه حسی ز روشن شفاف را و اسلحه خویش بر گلها و پرواانه و درخت و پرنده و میوه و عکس مداوم در پی جستجوی بدآن . ریگی ز زمین بر داریید وزن بودن را احساس کنید . بد نگوییم به مهتاب اگر تب داریم دیده ام گاهی در تب ، ماه می اید پایین اکنون کجاییم ؟ دیده اید ، سره بهتر میخواند میرسد دست به سقف ملکوت . همواره و گاه زخمی به پا داشته ام زیر و بم های زمین را به من آموخته آست. گاه در بستر بیماریم حجم معنای گل ها چندین برابر شده است . و فزون تر شده است ، قطر نارنج ز شعاع نور فانوسی که بدان نیم سطر توصیف در پی در پی های نسخه دنیایی نوین پس و پس و نترسیم از مرگ . مرگ پایان نیست مرگ دانستن یک راز ز مفهوم است مرگ وارونه یک زنجره نیست . مرگ در ذهن اقاقیها جاریست. مرگ درآب و هوای خوش اندیشه نشیمن دارد . مرگ در ذات شب دهکده از صبح سخن گویو . مرگ ز خوشه انگور آاید ز دهان . مرگ در حنجره سرخ گلو می خواند در نبندید به روی سخن زنده تفدیر که از پشت چپر های صدا میشنویم . پرده را بر دارید بذارید احساس هوایی بخورد . و بلوغ را بدانجا بگذارید ز هر بوته که خاطرخواه است بیتوته هم آاغوشی کند. آانجا غربزه باید پی بازی هوش و هوس بگذاریم تا دین و ایمان و اساس نامه قانون طبیعت َتنظیم رعایت بودش و بانگ فریاد رخت ها را کامل بکنید ز خویش چون خبر است که دنبال فصول از سر گلها شوق پریدن هستند بگذارید تنها آواز بخواند چیز نویسد . به خیابان برود . ساده باشید چون کودک متولد شده ز مادر دهر حیات وحش و در صفحه کاربردی علم هوش پشت دانایی اردو بزنید

@خورشیدشاه 5 ай бұрын

مرگ در ساقه خواهش و تمشک لذت ، زیر دندان هم آغوشی زندگی رسم خوشایندی است . زندگی بال و پری دارد با وسعت مرگ ، پرشی دارد اندازه عشق . زندگی چیزی نیست که لب طاقچه عادت از یاد من و تو برود . زندگی جذبه دستی است که میچیند . زندگی نوبر انجیر سیاه ، در دهان گس تابستان است . زندگی ، بعد درخت است به چشم حشره . زندگی تجربه شب پره در تاریکی است . زندگی حس غریبی است که مرغ مهاجر دارد . زندگی سوت قطاری است کخ در خواب پلی میپیچد . زندگی دیدن یک باغچه از از شیشه مسدود هواپیماست ، خبر رفتن موشک به فضا ، لمس تنهایی و ماه فکر بوییدن گل در کره ای دیگر 🤯 زندگی یافتن سکه 10 شاهی ز آب رود چشمه و شیر غرید گویی نفس هایش به شماره افتاد سنگین ک سخت زندگی مجذور آیینه هاست . زندگی گل به توان ابدیت ، زندگی ضرب زمین ور ضربان زمان دل ما زندگی (هندسه ) ساده و یکسان نفس هاست. هر کجا هستم و باشم آسمان مال من است پنجره فکر ، هوا ، هوش ، عشق ، زمین مال من است چه اهمیت دارد گاه اگر میرویند قارچ های غربت ؟ گل شبدر چه کم از لاله قرمز دارو . چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید

@خورشیدشاه 5 ай бұрын

می روی تا ته آن کوچه که از پشت بلوغ سر بدر ارد نرسیده به درخت کوچه باغی است که از خواب خده سبزتر است و در آن عشق به اندازه پرهای محبت آابی است دو قدم مانده به گل پای فواره جاوید اساطیر زمین می مانی و تر ا ترسی شفاف فرا میگیرد . در صمیمیت سیال فضا، خش خشی می شنوی کودکی می بینی رفت۶ از کآج بلندی بالا ، جوجه بردارد از لانه نور و از او میپرسی خانه دوست کجاست 🤣

@خورشیدشاه 5 ай бұрын

پیغام ماهی رفته بودم سر حوض تا ببینم شاید عکس تنهایی خود را در آب آب در حوض نبود ماهیان میگفتنند هیچ تقصیر درختان نیست ظهر دم کرده تابستان بود پسر روشن آب لب پاشویه نشت و عقاب خورشید ، آمد و آو رآ به هوآ برد که برد به درک راه نبردیم به اکسیژن آب . برق از پولک ما رفت که رفت . ولی آن نور درشت ، عکس میخک قرمز در آب که اگر باد می آمد دل او ، پشت چین های تغافل میزد ، چشم ما بود. روزنی بود به اقرار بهشت . پس سر راه ز خرید بلیط در تپش راه ز باغ نرسیده به دوراهی خدا را دیدی همت کن و بگو ماهی ها حوضشان بی آب است . باد میرفت به سر وقت چنار من به سر وقت خدا

@خورشیدشاه 5 ай бұрын

و چه خوب یادم هست عباراتی که به ییلاق ذهن وارد شد وسیع باش سربزیر و سخت من از مصاحبت آفتاب میآیم کجاست سایه ؟ ولی هنوز قدم گیج انشعاب بهار رایحه اید و بوی چیدن از دست باد می اید و حس لامسه پر غبار حالت نارنج به حال بیهوشی اند. در این کشاکش رنگین ، کسی چه داند که در کدام نقطه فصل است و صدای دنگ و دنگ هنوزجنگل ابعاد بی شمار خویش را نمی شناسد ؟🤣 هنوز برگ سوار حرف اول باد است ؟ ⌛ هنوز انسان چیزی به آب گوید آب نیز با او سخن گوید در ضمیر چمن بوی یک مجادله جاری است شاید مجادله یک توپ با پا و در مدار درخت طنین بال پرندگان ، حضور مبهم رفتار ادمیزاد است صدای همهمه می اید و من مخاطب تنهای بادهای جهانم و رودهای جهان رمز پاک محو شدن را به من آاموخت فقط بر من و مفسر پرندگان دره گنگم‌ و گوشواره عرفان نشان تبت را برای گوش بی آذین دختران بنارس کناره جاده ، سرنات ، شرح دادم به این مسافر تنها ، که از سیاحت اطراف( طور )می آید و دچار گرمی گفتار واز حرارت ، تکلیم در تب و تاب ولی مکالمه یک روز محو خواهد شد و شاهراه هوا را شکوه شاپرک‌های انتشار حواس سپید خو اهند کرد ولی هنوز کسی ایستاده است ولی هنوز سواری است ز دره و دشت هنوز تاجر یزدی ، کنار ، جاده ادویه به بوی امتعه هندی می برد هوش و در کرانه هامون چیست که یک اشارت بس است بیا، و ظلمت ادراک را چراغان کن حیات ضر به آرامی است به تخته سنگ مکار 🤔🤯🤣 ودر مسیر مرغ های با نشاط

@خورشیدشاه 5 ай бұрын

نیلوفر از مرز خوابم میگذشتم سایه تاریک یک نیلوفر روی این همه ویرانه ها افتاده بود کدامین باد بی پروا دانه این نیلوفر را به سرزمین خواب من اورد؟ در پس درهای شفاف شیشه ای رویاها ز اعماق در مرداب بی ته ایینه ها هر جا که من گوشه ای ز خود مرده بودم یک نیلوفر روییده بود گویی او لحظه لحظه در تهی من ریخته میریخت و من در صدای شکفتن او لحظه لحظه خود ز ثانیه میمردم . بام ایوان فرو ریزد و ساقه نیلوفر را بر گرد همه ستون ها چرخنده چرخ زنان چون چرخ پیچد کدامین باد بی پروا دانه این نیلوفر را به سرزمین خواب من اورد ؟ نیلوفر رویید ساقه اش از ته خواب شفافیتی را شفاف سر کشید پیک بر میز نهاد من به رویا بودم سیلاب بیداری رسیده و چشمان را در ویرانه خوابی گشودن نیلوفر پیچیده بر چرخ چون رقص دویدن ز رگ هایش و هستی که بدان ریشه داشت ایا همه من بود 🤔 کدامین باد بی پروا دانه این نیلوفر را به سر زمین خواب من اورده بود

@debabratasengupta3486 6 ай бұрын

From here to Eternity and the Life Thereafter,where there is no Hatred,no Desire,No Fantasy,No Anger, only Love & Love. From India with Deep Love and Respect.

@RavenWrath01 7 ай бұрын