Βιργινούδα ------------------- Το μαντήλι απού κεντούσες έπεσε μες στο γιαλό, Βιργινούδα μ', έπεσε μες στο γιαλό. Κι έσκυψα για να το πάρω, κόντεψα για να πνιγώ, Βιργινούδα μ', κόντεψα για να πνιγώ. Καν' τα τα μαλλιά σου σκάλα, καν' τα σκάλα ν' ανεβώ, Βιργινούδα μ', καν' τα σκάλα ν' ανεβώ. Να φιλήσω την ελιά σου και τον άσπρο σου λαιμό, Βιργινούδα μ', και τον άσπρο σου λαιμό. Έχει ο γιαλός φουρτούνες κι η αγάπη έχει καημό Βιργινούδα μ', κι η αγάπη έχει καημό.