Στίχοι: Γιώργος Φωτίδας Μουσική: Γιάννης Παπαϊωάννου Έτος ηχογρ. 1939 Πήρα το δρόμο το στενό, πήρα το μονοπάτι, γιατί έχω την καρδούλα μου, από πληγές γεμάτη. Βαδίζω με παράπονο και χύνω μαύρο δάκρυ, χωρίς να ξέρω που θα βγω, που θα με βγάλει η άκρη. Κι έτσι γυρνώ παντ’ έρημος κι απ’ όλους ξεχασμένος, δίχως ελπίδα στην καρδιά και περιφρονεμένος. Κι εσύ σκληρή το θέλησες, να περπατώ μονάχος, μα θα με σώσει απ’ τους καημούς, πολύ γοργά ο τάφος.
@geokargos8 жыл бұрын
φιλε αντωνη εισαι ο καλυτερος νετ δασκαλος και σε ευχαριστω απο καρδιας. θα ηθελα να ανεβασεις εαν το γνωριζεις το μπρος στα κλειστα παραθυρα του χιωτι.
@ignatiosd.8 жыл бұрын
Αντώνη, Χρόνια πολλά! Εύχομαι να τα χιλιάσεις τα τραγούδια!