3 SPOSOBY by nauczyć dziecko bycia BODY POSITIVE

Wsród dzieci(!) i młodzieży widać coraz więcej przypadków zaburzeń dotyczących postrzegania ich ciała np. dysmorfofobi, niechęci do swojego ciała i niezadowolenia z niego. Efektem są patologiczne odchudzania, zaburzenia odżywiania, a to wszystko by dążyć do pewnego wyznaczonego "ideału". To jak postrzegamy swoje ciało i jego atrakcyjność nazywamy obrazem ciała. A więc jak kształtować u naszych dzieci wysokie poczucie wartości również w postrzeganiu ich ciała? Dzisiaj moje 3 sposoby + recenzja świetnej książki Adama Kay'a. Koniecznie podzielcie się w komentarzu co najbardziej kształtowało Waszą tożsamość, Wasz stosunek do ciała? Jak je postrzegaliście?
Film powstał we współpracy z wydawnictwem Insignis.
Link do książki Adama Kaya:
bit.ly/twoja-a...
MAIL/ COLLABORATION:
[e-mail]
ZNAJDŹ MNIE W SIECI:
Facebook: / rodzinne-puzzle-650720...
Tik Tok: / kasiasawicka.pl
Instagram: ...
Mój sklep z kursami: kasiasawicka.pl
NAJPOPULARNIEJSZE FILMY:
Toksyczni ludzie:
• TOKSYCZNI LUDZIE - 8 c...
Toksyczny Narcyz:
• TOKSYCZNY NARCYZ - 10 ...
Osobowość BORDERLINE:
• Osobowość BORDERLINE -...
SERIA DLA RODZICÓW:
• Jak kształtować od naj...
➡➡➡ Mam na imię Kasia, mam 158 cm wzrostu, mieszkam w Gdyni. Z wykształcenia pedagog, mam piątkę dzieci. Wiele lat spędziłam w terapii pedagogicznej, pracując z dziećmi, które miały problemy z czytaniem oraz byłam trenerem szybkiego czytania i technik pamięciowych. Moje ulubione tematy to: indywidualne podejście do dzieci, nastolatki, rozwój osobisty, dysfunkcje w rodzinie.

[@wiewiorkaoswicie558]

U mnie całkowicie zabrakło doceniania właśnie urody. Byłam hodowana na małego geniusza (melancholik-choleryk), chwalona za wszelkie zdolności i osiągnięcia, wysyłana na konkursy i zajęcia dodatkowe. Ubierano mnie też jak chłopca, w ciuchy po kuzynach. Moja młodsza siostra była już typową, różową sangwiniczką z falbankami, radosną i towarzyską. Całymi latami od bliższych i dalszych krewnych słyszałyśmy, że ja jestem ta mądra, a ona jest ładna. Każda czuła się tym mniej kochanym dzieckiem i była zazdrosna. Pokutuje to w nas do dzisiaj, chociaż jesteśmy świadome tego okrutnego i bezmyślnego zabiegu. Mamy to też przegadane między sobą. Dodam, że obie jesteśmy ponadprzeciętnej urody i IQ... :( Dziś myślę, że chodziło chyba o kompleksy naszej mamy, ale licho wie. Niech żyje też docenianie piękna, Bóg stworzył nas również pięknymi. :)

[@Jutrzenka99]

Jestem osobą z pokolenia Z/C Patrząc na rowieśników i siebie uważam, że promowanie body positive jest niesamowicie szkodliwe. Byłem otyły. Ciągle słyszałem, że no to niby mało zdrowe, ale wszyscy utwierdzali mnie w przekonaniu, że mimo wszystko jest okej i powinienem lubić swoje ciało. (Byłem typowo skinnyfat) Tak też robiłem. Akceptowałem. Do czasu, aż nie wyszło że moja waga wraz z predyspozycjami genetycznymi spowodowały, że zacząłem mieć poważne problemy ze swoim ciśnieniem. (W bardzo młodym wieku) Moim zdaniem ciało jest narzędziem i albo jest w dobrym stanie, albo złym. A mówienie, że wszystkie narzędzia są równie dobre i sprawne jest błędne. Zdecydowanie wolałbym, aby przed pierwszymi problemami stwierdzono mi wprost - Twoje ciało jest popsute i niesprawne. Wtedy zająłbym się nim wcześniej, a gdybym dostał jeszcze rady dotyczące ćwiczeń i diety to uniknąłbym kilku miesięcy z lekami, a i wyjść ze swojej wagi byłoby łatwiej. Co do rówieśników mam dwie koleżanki, które przez wagę ledwo chodzą. Nikt z rowiesników im nie pomoże, bo przez body positive nikt nie chce rozmawiać o szkodliwości konkretnej sylwetki, bo przecież wszystkie są piękne, a to nie moja sprawa. W ten sposób powstało problematyczne tabu, które bez watpienia przyczynia się do tego, że Polacy to najszybciej tyjący naród Europy.

[@annasiegler457]

Tak , absolutnie tak! Prawda nas wyzwoli!

[@bogusias.8148]

W dluzej mieze sie zgadzam. Swiat zrobil sie zbyt politycznie poprawny I dodatkowo ludzie powiedza, ze to nie twoja sprawa. A pozniej beda plakac, bo zeby to odwrocic to tyle czasu, sily trzeba, ze to ich przerosnie.

[@InspireApothecary]

Tak. Zgadzam sie calym sercem z tym co mowisz Kacprze. Córka mojego partnera ma nadwagę. Pominę powody, jednakże W szkole "wszyscy sa idealni tacy jacy sa"... ale jesli myśleniem nie sa tacy jak inni to są oceniani gorzej i upychani w foremki... Ilość Dzieci z nadwaga w szkole 70%+, ale sa poklepywane po głowach i mówią im ze sa idealne. Myślę ze to zamiatanie problemu pod dywan/spychologia bo nie potrafią ludzie o tym rozmawiać. Kiedy zaczęliśmy o tym z nią rozmawiać rozpetalo sie piekło, co nie zmienia faktu, że po pewnym czasie da się "dotrzeć" do dziecka. Młoda jest juz 8 kg w dół dzięki zmianie zywienia w domu i sama widzi różnice w tym jak się czuje. Jest w jej głowie pewien rozdźwięk poznawczy pomiędzy tym co mówimy my a tym co mówią w szkole ale z na chwilę obecną sama przekonała się o tym "że potrafi jak chce i co najważniejsze rozumie jak to wszystko działa."

[@LoloIdeolo]

Już myślałem, że to nagranie będzie próbą zaklinania rzeczywistości i wmawiania, jaka to otyłość jest super. Tutaj na szczęście tak nie jest. Niestety, w innych miejscach w Internecie bywa inaczej 😏

[@beatapasternak4682]

Ale szok😁, książka wpadła mi w ręce w księgarni i nie mogłam przestać jej czytać i oglądać. Chyba z godzinę się nią zachwycałam w sklepie.. 😀Zapisałam ją sobie, aby kupić jak trochę będzie taniej i jest🙂 Ta książka naprawdę może otworzyć dialog z dziećmi i nastolatkami. Życzę miłego dnia i aby, każdy myślał pozytywnie o sobie😊🌷🌷🌷

[@katarzynamoskaa8260]

Szkoła lat 80' niezbyt dobrze przysłużyła się body positive 😉 zaczęłam się akceptować dopiero, jako osoba dorosła. Moim dzieciom 4 szt. 10-17 lat. Staram się uzmysławiać, że wygląd nie jest najważniejszy, ale to w grupie rówieśników szukają potwierdzenia, niestety. Mam nadzieję, że szybciej dotrą do sedna, niż ja 😘 Dziękuję Kasiu!

[@magdalenadziewiecka8441]

Ostatnio moja 5 latka się zapytała czy jest szczupła. Byłam w szoku :0. Zapytałam ją co to znaczy ze ktoś jest szczupły, to powiedziała ze ma wąski brzuch, tak jej pani z przedszkola, że ona ma bardzo wąski brzuch… Powiedziałam jej ze różni ludzi mają różne brzuchy i spytałam ja czy wie po co jest brzuch. Powiedziała ze nie wie, to jej powiedziała ze po to żeby zmieścić różne organy. I rozmawiałyśmy o wątrobie, nerkach, jelitach itp… Niemniej, ona ma 5 lat! I u nas się nie mówi tym że ktoś jest szczupły bądź nie O.o

[@JD-ni4og]

Osobiście kiedyś byłam uczestniczką podobnej sytuacji: W przedszkolu (!) chłopiec (zresztą z nadwagą wynikającą z przekarmienia przez babcie), wytykał wszystkim dziewczynkom o niefiligranowej budowie ciała (jakieś 70% wszystkich), że są grube (de facto większą mase ciała niż prawidłowa miała tylko jedna dziewczynka). Podobno ja sama chciałam przestać jeść w przedszkolu zupę na obiad żeby być "chudszą" (no, ale i tak nie miałam szans wyglądać jak dziewczynki które były po prostu drobne) Sama nie pamiętam tej sytuacji Ale ta opowieść krąży ku przestrodze w mojej rodzinie do dzisiaj (ponad 15 lat od tej sytuacji) Z perspektywy czasu muszę powiedzieć że jest to przerażające, że dziecko mające 4 lata mówi komuś innemu że jest "gruba_y"

[@irena9380]

Podrawiam. U mnie w domu w ogóle sìę tego tematu nie poruszało , ale kidyś to nie było tak istotne jak jest dziś w relcjach u dzieci czy młodzieży

[@klaudiakonieczko3766]

To jest typ fajnej recenzji, bo było też powiedziane kilka konkretów, a nie zwyczajne lanie wody. Takie reklamy to ja lubię :) Ważny temat i przedstawiony w dobrym, zdrowym świetle. Bo czasami mam wrazenie, że body positive to zaklinanie rzeczywistości, które przynosi więcej złego niż dobrego.

[@barbarawawrzykowska1813]

Pięknym ludziom jest bardzo ciężko czasem. Już w pierwszym kontakcie budzą skrajne emocje, często są traktowani jak zdobycz, czy brożka i budzą też zawiść,kompleksy w innych, czasem też stają się ofiarą natrętów. Czasem jest im na naprawdę ciężko, bo nie mają normalnego życia, spokoju.

[@joannanowak450]

Zgadzam się. Pięknym ludziom bywa tak samo ciężko jak tym brzydkim, tylko zamiast wytykania i poniżania za wygląd, odtrącania, jest druga skrajność - zawiść, nieszczere przymilanie się, przedmiotowe traktowanie i umniejszanie umiejętnościom/kompetencjom, co buduje presję udowadniania, że ma się też inne wartości, nie jest się próżnym i głupim. Dodatkowo ponadprzeciętny wygląd przyciąga niestety nadmiernie dużo osób z zaburzonymi osobowościami, które nie szanują granic, nie rozumieją odmowy na kontakt/uwagę, które w odwecie tworzą całe intrygi, by zdobyć w końcu emocjonalną uwagę obiektu lub inne jej dobra materialne/cielesne. Czasem zwyczajnie chcą też zniszczyć lub zacząć sterować taką osobą, bo jesteś im konkurencją w otoczeniu, w którym walczą o wysoką pozycję tego "podziwianego" i "najlepszego". Próbują narzucać własne wartości siłą, manipulacjami. Trzeba być bardzo bacznym, ufać swojej intuicji (samopoczuciu po kontakcie z taką osobą) i ciągle pracować nad sobą, rozwijać się wewnętrznie, emocjonalnie, by mieć zdrowy kontakt z własnym ego, rozumieć własne emocje, aby nie dać się wplątać w te gry. Ciężko jest żyć względnie szczęśliwie i spokojnie, długa droga i wiele pracy, by sobie zapewnić odpowiednie warunki do tego. Budowanie mocnej dojrzałej tożsamości, emaptycznej ale asertywnej i stabilnej to niezbędna baza, codziennie, ale bez niej niestety ładna, naiwna ibez poczucia własnej wartości, osoba może paść szybko ofiarą "drapieżników", na wiele lat utknąć w destrukcyjnej dla. obu osób relacji. Piękno jest subiektywne oczywiście, ale jako jedna z niewielu cech u ludzi rodzi obsesję i odrealnienie.

[@annaw.7361]

Dziękuję

[@alicjamajer8630]

Mam dorosłe dzieci od dawna nie mieszkają w domu rodzinnym..na szczęście nie miałam takich problemów. To były trochę inne czasy..obejrzałam by zobaczyć Twój uśmiech Kasiu od kilku dni walczę jelitówka. Jestem wymęczona..pozdrawiam serdecznie 🥰

[@KasiaSawicka]

Zdrowia życzę 🥰

[@alicjamajer8630]

@@KasiaSawicka dziękuję bardzo 🥰

[@aniap4202]

Cześć, ja wspominam nie najlepiej lekcje ze szkoły przybliżające nam funkcjonowanie ciała, szczególnie sprawy dojrzewania. Było to bardzo żenujące dla nas wszystkich, mam tu na myśli chłopców i dziewczynki z klasy. Takie rzeczy powinno się omawiać w domu, w cztery oczy a nie na forum klasy. Wtedy kończy się to tylko wygłupami, nie poważnym podejściem do tematu, brakiem dyskusji, i w żaden sposób nie pomaga to w rozwianiu wątpliwości czy problemów nastolatków. Pamiętam że zmieniające się ciało w trakcie dojrzewania było dla nas wszystkich źródłem wielu pytań bez mądrych odpowiedzi, źródłem kompleksów itd. Ja w tej chwili nie uważam się za osobę zakompleksioną, ale po tych doświadczeniach i z perspektywy czasu uważam że szkoły powinny być rozdzielone, na męskie i żeńskie przynajmniej od 10 roku życia. Uważam że rozwój dziewczynek i chłopców i fizyczny i emocjonalny jest zupełnie inny. Mają oni zupełnie inne potrzeby w danym wieku. I wrzucanie dziewczynek i chłopców do jednego worka jest totalną porażką naszego systemu edukacji. To nie jest przejaw równouprawnienia tylko braku szacunku do człowieka i jego potrzeb rozwojowych i emocjonalnych, braku szacunku do płci. Szkoła koedukacyjna to wynalazek socjalizmu gdzie kobiety miały jeździć na traktorach i najlepiej kopać rowy... Nie rozumiem jak możemy tak bez refleksyjnie do tego podchodzić. Szkoła to jednak miejsce gdzie nasze dzieci spędzają większość swojego czasu i powinny z tej szkoły wynosić coś dobrego i pozytywnego....

[@Angie-nm4ft]

W domu też należy rozdzielać rodzeństwo różnej płci? Na tym polega życie w społeczeństwie, że ma się kontakt z różnymi ludźmi, czasem całkowicie odmiennymi niż my. Oddzielanie dziewczyn od chłopaków to moim zdaniem zaklinanie rzeczywistości, potem te płci w ogóle się nie rozumieją wzajemnie i nie potrafią dogadać, bo druga płeć równie dobrze mogłaby być przybyszami z kosmosu (tak było kiedyś w Polsce ale jest i teraz np. w niektórych krajach muzułmańskich). Uważam, że wystarczy po prostu wspierać rozwój zarówno chłopców jak i dziewczynek i uczyć ich wzajemnego szacunku oraz tłumaczyć różnice między nimi. Dlaczego dzieciaki w Twojej szkole reagowały heheszkami na temat dojrzewania i anatomii? Bo ktoś im pokazał, że to temat wstydliwy. Czy takie rzeczy powinno się omawiać w domu? Tak. Czy wszyscy rodzice to zrobią i to rzetelnie? Chyba nie muszę odpowiadać na to pytanie.

[@softbaitmolds]

Dziękuję za filmik. Określenie "body positive" może być źle odbierane i stać się pułapką. Niestety niektórzy moi otyli znajomi używają tego określenia jako wymówki do niedbania o siebie, a przecież nie o to chodzi. Myślę, że najważniejsze jest przekazanie dziecku, że różnorodność jest pięknem a przede wszystkim równowaga między tym co na zewnątrz i w środku. Kocham książki i od małego zaszczepiam tę miłość moim dzieciom. Moja córka uwielbia książki o anatomii człowieka. Jako sześciolatka, w kłótni z młodszym bratem, zdenerwowana krzyknęła:" przestań ty TROMBOCYTU jeden" :D Pozdrawiam!

[@barbarawawrzykowska1813]

Ładnie też muszą udowadniać swoje kompetencje często o wiele dłużej, bo niektórzy zakładają, że ładny jest głupi

[@kotekagutek1797]

Nie ma nic gorszego niż skrajności. Co innego jest akceptacja siebie, a co innego sprowadzanie swojego ciała tylko i wyłącznie do kwestii estetycznej. Oczywiście, że co komu do domu, jak chałupa nie jego, ale nie możemy zapominać, że otyłe ciało to przede wszystkim CHORE ciało, a to już nie jest śmieszne - cukrzyca, nadciśnienie, choroby serca, zwyrodniałe stawy, rozwalona wątroba itd, itp Dlatego uważam, że ruch BP jest bardzo szkodliwa.

[@kotekagutek1797]

Zapomniałam jeszcze dorzucić, że październik to miesiąc walki z rakiem piersi, który, jak jeszcze parę innych przypadłości kobiecych, jest insulinozależnych, a więc ważne jest jednak aby ten balast w postaci zbędnych kilogramów był jak najmniejszy bo to nie jest to samo co odstające uszy czy garbaty nos.

[@annach5563]

Zgadzam się z tym, że skrajności są źle i dlatego przykre jest, że taka fajna idea jak Body Positive jest przez część społeczeństwa (którym nie chce się wnikać w szczegóły) do pochwały otyłości. Wiadomo, że w każdym ruchu znajdą się osoby, które pójdą za daleko i niestety takie opinie się najlepiej klikają, o tym piszą brukowce i to najłatwiej wyśmiać. To samo np z feminizmem, wystarczy grupa osób o skrajnych poglądach i to one będą cytowane, żeby pokazać jaki to absurdalny ruch. Wydaje mi się, że chyba każda dobra idea może być wypaczona jeśli ktoś będzie ją niewłaściwe interpretował.

[@falkowskaaga1]

@@kotekagutek1797 rak piersi jest od IO?

[@kotekagutek1797]

@@falkowskaaga1 podwyższona insulina zwiększa ryzyko wystąpienia nie tylko raka piersi ale jeszcze kilka przypadłości kobiecych. Rak lubi cukier.

[@asikzoo4668]

Witam. Bardzo proszę o film na temat jak sobie radzić z pracoholizmem i perfekcjonizmem, spowodowanym przez dzieciństwo z rodzicem-krytykiem. Pozdrawiam. :)

[@agnieszka7166]

A ja mam taki problem jak przemówić 13 letniemu dziecku,które ma duże problemy zdrowotne związane z zespołem genetycznym, że warto dbać o zdrowie, że nie może sobie odpuścić, bo to doprowadzi do jeszcze większych problemow. Jako mała dziewczynka akceptowała i zniosła naprawdę dużo, teraz się buntuje. Chce mieć wpływ ale taki, żeby nic nie musieć, żeby samej decydować o tym co będzie robić. A musi mieć dietę, ćwiczyć reguralnie, nosić aparat, przyjmować leki i niestety dochodzimy do mojej ściany, bo jak ja jej nie zmuszę to nie robi. Rozumiem jej wyczerpanie psychiczne ciągłymi nakazami, zakazami poczuciem, że wciąż czegoś jej nie wolno, ale nie może odpuścić, bo posypie się to o co z takim wieloletnim trudem walczyłyśmy. Nie wiem ile ona jeszcze zniesie ale wchodzi w ciężki wiek, sama diagnozuje u siebie objawy depresji, i na pewno ma dość. Przygotowuje ją na walkę o siebie, na to co nastąpi, gdy skończy 18 lat, bo jej problemy nie miną tylko mamy już nie będzie w gabinecie. To parcie na wygląd jest powszechne i nie pomaga. My ją akceptujemy i bardzo kochamy taką, jaka jest od zawsze i dopóki patrzyła na siebie naszymi oczami było ok, ale ona widzi już siebie w porównaniu z innymi i nie jest zadowolona, choć to mało powiedziane. Oczywiście szuka swoich plusów gdzie indziej, niż w wyglądzie, wie że kobiecość będzie musiała znaleźć w czym innym niż w piersiach i macierzyństwie, ale łatwe to nie jest, tzn teoria jest prosta ale z praktyka trudniej, zwłaszcza w takim społeczeństwie jak nasze.

[@tintratak391]

Moiim rodzicom chyba wyszło, bo nie interesujemnie wygląd swój czy innych w kontekście wartości człowieka. Moje ciało ma być funkcjonalne 😄 jedyne kompleksy w okresie nastoletnim tworzyła faktura moich nóg, z których śmiali się moi rówieśnicy 😅 dla mnie ważne było to, że rodzice nigdy specjalnie nie zwracali na ciało uwagi, ani na moje, ani na swoje w mojej obecności. Nie było sytuacji którą bym pamiętała, gdy rodzice rzucali komentarzem na temat wyglądu randomowej osoby na ulicy. Nigdy nie było komentarzy pokroju "fuuuj, pupa" itp, co jak wiem niektórzy rodzice wykorzystywali żeby "zachęcić" dzieci do zakrywania iejsc intymnych. W mojej opinii warto unikać konkretnych sformuowań, żeby nie zepsuć naturalnego stosunku dzieci do ciała, a w zamian stosować komunikaty proponowane w filmie, bo czemuż by nie 😊

[@Wrzosolena]

Świetny materiał!

[@olgad.8393]

Pani Kasiu czy mogłaby Pani tez napisać o tej książce dla dzieci z otwieranymi okienkami o której mówi pani w filmie?

[@olgita8946]

Również dołączam się do prośby.

[@olgita8946]

Znalazłam taką - "Moja wielka księga odpowiedzi. Moje ciało"

[@JD-ni4og]

Mam nadzieję, że obecnie jest inaczej Sama pamiętam gdy za czasów nastoletnich bez "odpowiedniego" wyglądu (brak makaup czy konkretnych ciuchów np kosmicznie drugich vansów) było się po prostu przezroczystym dla rówieśniczek i rówieśników (akurat figura nie była aż tak istotna) Nie było wgl możliwości nawiązać kontaktów opartych o jakieś inne cechy (poczucie humoru, wspólne zainteresowania) ponieważ brak wyglądu powodował brak rozpoczęcia jakiejkolwiek rozmowy. Trudno w takim przypadku mówić o jakimkolwiek budowaniu świadomości "wygląd to nie wszystko". Bo niestety bez wyglądu w tamtym przypadku było okrągłe nic Niestety podejrzewam, że obecnie wcale nie jest lepiej W końcu na instagramach nie bez powodu popularni są "bogaci" (na pokaz i w ramach współprac z markami) oraz wyretuszowani influenserzy, którzy mają tysiące nastoletnich fanek i fanów Więc niestety, ale wg mnie sytuacja nie jest łatwa, nawet dla rodziców świadomych i starających się budować poczucie wartości dzieci na czymś innym niż to jak wygląda, co ma na sobie i czy używa iPhone.

[@bestlingua4138]

do jakiej grupy wiekowej mniej wiecej skierowana jest ta ksiazka?

[@UrBoKa]

u mnie w domu niestety dzieci były traktowane niezbyt poważnie, pamiętam że jak pytałam mame o okres to zamilkła i powiedziała że nie ma teraz czasu, nigdy to tej rozmowy nie wróciła, a nawet zabroniła moim starszym siostrom rozmawiać ze mną o seksie, no niestety wszystkiego musiałam uczyc się sama ale za to z moim dzieckiem robie zupełnie na odwrót bo chcę żeby rozmowy takie były normalnością od małego opowiadam dokładnie o kobiecym jak i męskiem ciele, wiem że nawet jeśli niby nie słucha to i tak słyszy więc coś z tego mu zostanie i to mnie cieszy :)

[@anka8959]

U ciebie,pewnie w wielu innych domach tez. No i co?jakos dalas rade. Pewnie mama nie chciala zle,tez byla jakos wychowana. Teraz wydaje ci sie ,ze lepiej wychowujezz swoje dziecko. Poczekaj az cie kiedys rozliczy.Dowiesz sie,ze wedlug niego popelnilas mnostwo bledow.Mowie to,bo kiedys sama krytycznie ocenialam rodzicow,. Dzis wiem,ze i mnie rozne sytuacje przerosly,choc wychowywalam je otwarcie.

[@agnieszka9050]

Polecam książkę " Twoje ciałopozytywne dojrzewanie" Barbary Pietruszczak