Рет қаралды 1,328
Trzy grupy osób dążących do świętości:
✍🏻"Pierwszy rodzaj to ci, którzy mają wielką ideę świętości, znają jej potrzebę, konieczność i czują jej pragnienie, ale zatrzymują się na tym i nie wykorzystują posiadanych środków do jej zdobycia. I widać to w ich życiu. Czym innym jest wiedzieć i pragnąć, a czym innym praktykować. To prawda, że św. Teresa z Avili namawia nas do tego, by mieć wielkie pragnienia, ale chodzi o pragnienia, którym towarzyszą czyny. Ci z pierwszej grupy przechodzą przez życie pełne łask bez wykorzystywania ich i na koniec zostają z pustymi rękami." bł. Józef Allamano, Takimi bądźcie, r. 1
✍🏻"Pierwsza para ludzi. Chciałaby się pozbyć przywiązania do rzeczy nabytej, żeby odnaleźć pokój z Bogiem, naszym Panem i zbawić siebie samych, ale nie podejmuje żadnych środków aż do godziny śmierci." św. Ignacy Loyola, Ćwiczenia duchowne, 153
✍🏻"Druga grupa to ci, którzy nie zadowalają się prostymi pragnieniami, stawiają kilka kroków na drodze świętości, ale po swojemu. Nie są hojni, są przywiązani do swoich małych wygód, nie mają odwagi, by spróbować, co daje ubóstwo i zawierają układy z Bogiem. Studiują i pracują, ale nie z całych sił, są posłuszni, ale do pewnego momentu, modlą się, ale tylko tyle, ile to naprawdę konieczne. Jednym słowem, wystarczy im bycie dobrymi, ale nie starają się być świętymi. Do tej kategorii należą niestali, to znaczy ci, którzy mimo że starają się odpowiadać na swoje powołanie, mimo że miłują modlitwę i wszystkie cnoty, gdy tylko pojawia się jakaś trudność, przeszkoda, jakaś próba dla duszy lub ciała, tracą odwagę i zatrzymują się na dobrych pragnieniach i postanowieniach." bł. Józef Allamano, Takimi bądźcie, r. 1
✍🏻"Druga para ludzi. Chce się pozbyć przywiązania, ale tak się chce go pozbyć, żeby pozostać przy rzeczy nabytej. Chciałaby zatem, żeby Bóg poszedł za tym, czego chcą oni sami i nie decydują się na porzucenie [tej rzeczy], by pójść za Bogiem, nawet gdyby ten stan miał być dla nich najlepszy." św. Ignacy Loyola, Ćwiczenia duchowne, 154
✍🏻"Duchowa światowość, kryjąca się za pozorami religijności, a nawet miłości Kościoła, polega na szukaniu chwały ludzkiej i osobistych korzyści zamiast chwały Pańskiej." Papież Franciszek, Evangelii gaudium, 93
✍🏻"Trzecia grupa to ci, którzy nie odrzucają żadnego środka ku temu, by stać się świętymi, nie odkładają tego na później i angażują się z wytrwałością. Wstępując do zgromadzenia z właściwą motywacją, starają się hojnie odpowiedzieć na Bożą łaskę i nie pomijają niczego, co może ich prowadzić do świętości. Są to osoby hojne, mocne i stałe, takie, które «stawiają sobie cel», to znaczy uświęcenie, idą przed siebie, dążą uparcie do celu nawet pośród prób, z pełnym zaufaniem Bogu. Skupiają swoje myśli na Panu Jezusie, a On ich wspomaga w godzinach ciemności, których nawet im nie brakuje. Św. Ignacy mówi o nich: «Z duchem wielkim i hojnym niosą na służbę Bogu cały swój entuzjazm». I tak stają się świętymi. I nie jest to w sumie takie trudne. Pocieszam się myślą, że wielu z was można przypisać do tej trzeciej grupy i za to dziękuję Panu. To nie tak, że nie mają oni wad i nie doświadczają godzin, a moze nawet dni, oziębłości, ale zachowują zawsze stałą wolę poprawiania się, odpowiadania na łaskę i uświęcania się." bł. Józef Allamano, Takimi bądźcie, r. 1
✍🏻"Trzecia para ludzi. Chce się pozbyć przywiązania [do rzeczy nabytej], ale tak się go chce pozbyć, żeby także przestać trwać w przywiązaniu do posiadania lub nieposiadania tej rzeczy; [czyli] chce jej lub nie chce odpowiednio do tego, jak Bóg, nasz Pan, postanowi o tym w swojej woli, a temu człowiekowi pojawi się jako lepsze dla służby Jego Boskiemu Majestatowi i dla chwały Jego. Tymczasem zaś chce sobie zdać sprawę z tego, że musi zrezygnować z całego przywiązania i położyć nacisk na to, by nie chcieć ani tego, ani jakiejkolwiek innej rzeczy, jeżeliby to nie było przeznaczone wyłącznie na służbę Bogu, naszemu Panu. Tak więc pragnienie, by lepiej służyć Bogu, naszemu Panu, wpływa na przyjęcie lub odrzucenie rzeczy [nabytej]." św. Ignacy Loyola, Ćwiczenia duchowne, 155
♥♥♥
Ramona i Jan Figatowie - Jesteśmy katolickim małżeństwem. Naszą główną wspólną pasją jest Jezus. Ramona skończyła doktorat na Warszawskim Uniwersytecie Medycznym. Janek jest z wykształcenia robotykiem, a obecnie studiuje teologię. Od 2014 roku należymy do wspólnoty Pocieszyciele Maryi na warszawskiej Saskiej Kępie. Staramy się, by wszystkie nasze działania i inicjatywy, miały na celu głoszenie Jezusa Chrystusa.
♥♥♥
Zapraszamy na stronę: jednymsercem.pl/
Jeśli chcesz wesprzeć projekty ewangelizacyjne naszej fundacji, możesz to zrobić modlitwą lub wpłacając darowiznę:
Fundacja Jednym Sercem
ul. Grenadierów 21 lok. 31
04-052 Warszawa
Nr konta: 09 1750 0012 0000 0000 3997 4126
Tytułem: „Darowizna na cele statutowe”
♥♥♥
Kontakt do nas: kontakt@jednymsercem.pl
Możecie również pisać na adres:
ul. Grenadierów 21 lok. 31
04-052 Warszawa