7 - Role of Guru Bhakti and Self-Effort in Spiritual Progress | Ma Gurupriya

In this Satsang, Ma Gurupriya ji shares her experience of living in Guru Sannidhi and of her own days of intense Sadhana. Taking us through beautiful verses of Sankaracharya's composition Sarva-Vedanta-Siddhanta-Sara-Sangrahah (सर्ववेदान्तसिद्धान्तसारसंग्रहः), Ma helps a seeker understand the significance of Guru Bhakti, perseverance and intensity to progress in the spiritual path.
Ma lays great stress on the importance of living in the company of a Guru, abiding by his guidance and giving him full liberty to make corrections which invariably leads to purification and expansion of one’s own mind and ego effacement.
#magurupriya #gurupoornima #bhakti
Website: www.SwamiBhoom...
Questions: [e-mail]
Facebook: / narayanashrama.tapovanam
Whatsapp: [phone]
About us:
Narayanashrama Tapovanam, an Ashram located in Thrissur, Kerala, embodies the unique tradition of Guru-shishya Parampara, disseminating Brahmavidya (Science of Self-knowledge) through regular classes, satsangs, and above all, through learning in the association of a realized spiritual master.

[@Narayanashrama]

Questions for Introspection narayanashramatapovanam.org/PDFArticles/Introspection-Questions-Ma's-session-30-July-2021.pdf Verses - www.narayanashramatapovanam.org/PDFArticles/GP_Ma_07.pdf Verses - Part 1 स्वामिन्नमस्ते नतलोकबन्धो कारुण्यसिन्धो पतितं भवाब्धौ । मामुद्धरात्मीयकटाक्षदृष्ट्या ऋज्व्यातिकारुण्यसुधाभिवृष्ट्या ॥ svāmin-namaste nata-loka-bandho kāruṇya-sindho patitaṃ bhavābdhau | mām-uddharātmīya-kaṭākṣa-dṛṣṭyā ṛjvyātikāruṇya-sudhābhivṛṣṭyā || Vivekacūḍāmaṇiḥ 35 || नित्याय सत्याय चिदात्मकाय नव्याय भव्याय परात्पराय । शुद्धाय बुद्धाय निरञ्जनाय नमोऽस्तु नित्यं गुरुशेखराय ॥ nityāya satyāya cidātmakāya navyāya bhavyāya parātparāya | śuddhāya buddhāya nirañjanāya namo'stu nityaṃ guruśekharāya || Guru Gītā 326 || विदिताखिलशास्त्रसुधाजलधे महितोपनिषत् कथितार्थनिधे । हृदये कलये विमलं चरणं भव शङ्कर देशिक मे शरणम् ॥ viditākhila-śāstra-sudhā-jaladhe mahitopaniṣat kathitārtha-nidhe | hṛdaye kalaye vimalaṃ caraṇaṃ bhava śaṅkara deśika me śaraṇam || Toṭakāṣṭakam 1 || विदिता न मया विशदैककला न च किञ्चन काञ्चनमस्ति गुरो । द्रुतमेव विधेहि कृपां सहजां भव शङ्कर देशिक मे शरणम् ॥ viditā na mayā viśadaikakalā na ca kiñcana kāñcanam-asti guro | drutameva vidhehi kṛpāṃ sahajāṃ bhava śaṅkara deśika me śaraṇam || Toṭakāṣṭakam 8 || घटोऽयमित्यत्र घटाभिधानः प्रत्यक्षतः कश्चिदुदेति दृष्टेः । विचार्यमाणे स तु नास्ति तत्र मृदस्ति तद्भावविलक्षणा सा ॥ ghaṭo'yamityatra ghaṭābhidhānaḥ pratyakṣataḥ kaścidudeti dṛṣṭeḥ । vicāryamāṇe sa tu nāsti tatra mṛdasti tadbhāvavilakṣaṇā sā ॥ Sarva-vedānta-siddhānta-sāra-saṅgrahaḥ 287 प्रादेशमात्रः परिदृश्यतेऽर्कः शास्त्रेण संदर्शितलक्षयोजनः । मानान्तरेण क्वचिदेति बाधां प्रत्यक्षमप्यत्र हि न व्यवस्था ॥ prādeśamātraḥ paridṛśyate'rkaḥ śāstreṇa saṃdarśita-lakṣa-yojanaḥ । mānāntareṇa kvacideti bādhāṃ pratyakṣam-apyatra hi na vyavasthā ॥ Sarva-vedānta-siddhānta-sāra-saṅgrahaḥ 288 || तस्मात्त्वयीदं भ्रमतः प्रतीतं मृषैव नो सत्यमवेहि साक्षात् । ब्रह्म त्वमेवासि सुखस्वरूपं त्वत्तो न भिन्नं विचिनुष्व बुद्धौ ॥ tasmāt-tvayīdaṃ bhramataḥ pratītaṃ mṛṣaiva no satyam-avehi sākṣāt । brahma tvamevāsi sukha-svarūpaṃ tvatto na bhinnaṃ vicinuṣva buddhau ॥ Sarva-vedānta-siddhānta-sāra-saṅgrahaḥ 289 || लोकान्तरे वात्र गुहान्तरे वा तीर्थान्तरे कर्मपरम्परान्तरे । शास्त्रान्तरे नास्त्यनुपश्यतामिह स्वयं परं ब्रह्म विचार्यमाणे ॥ lokāntare vātra guhāntare vā tīrthāntare karma-paramparāntare । śāstrāntare nāsty-anupaśyatām-iha svayaṃ paraṃ brahma vicāryamāṇe ॥ Sarva-vedānta-siddhānta-sāra-saṅgrahaḥ 290 || प्रामाणिकस्य पृष्टस्य वक्तुरुत्तमचेतसः । यत्नेन वचनं ग्राह्यमंशुकेनेव कुङ्कुमम् ॥ prāmāṇikasya pṛṣṭasya vaktur-uttama-cetasaḥ । yatnena vacanaṃ grāhyam-aṃśukeneva kuṅkumam ॥ Yogavāsiṣṭa Rāmāyaṇam 2.11.44 || विशोक आनन्दघनो विपश्चित् स्वयं कुतश्चिन्न बिभेति कश्चित् । नान्योऽस्ति पन्था भवबन्धमुक्तेः विना स्वतत्त्वावगमं मुमुक्षोः ॥ viśoka ānanda-ghano vipaścit svayaṃ kutaścin-na bibheti kaścit । nānyo'sti panthā bhava-bandha-mukteḥ vinā svatattvāvagamaṃ mumukṣoḥ ॥ Vivekacūḍāmaṇiḥ 222 || ब्रह्माभिन्नत्वविज्ञानं भवमोक्षस्य कारणम् । येनाद्वितीयमानन्दं ब्रह्म सम्पद्यते बुधैः ॥ brahmābhinnatva-vijñānaṃ bhava-mokṣasya kāraṇam । yenādvitīyam-ānandaṃ brahma sampadyate budhaiḥ ॥ Vivekacūḍāmaṇiḥ 223 || यस्मिन्सर्वाणि भूतानि ह्यात्मत्वेन विजानतः । न वै तस्य भवेन्मोहो न च शोकोऽद्वितीयतः ॥ yasminsarvāṇi bhūtāni hyātmatvena vijānataḥ । na vai tasya bhavenmoho na ca śoko'dvitīyataḥ ॥ Aparokṣānubhūtiḥ 54 || ब्रह्मणः सर्वभूतानि जायन्ते परमात्मनः । तस्मादेतानि ब्रह्मैव भवन्तीत्यवधारयेत् ॥ brahmaṇaḥ sarvabhūtāni jāyante paramātmanaḥ । tasmādetāni brahmaiva bhavantītyavadhārayet ॥ Aparokṣānubhūtiḥ 49 || ब्रह्मैव सर्वनामानि रूपाणि विविधानि च । कर्माण्यपि समग्राणि बिभर्तीति श्रुतिर्जगौ ॥ brahmaiva sarvanāmāni rūpāṇi vividhāni ca । karmāṇyapi samagrāṇi bibhartīti śrutirjagau ॥ Aparokṣānubhūtiḥ 50 || सुवर्णाज्जायमानस्य सुवर्णत्वं च शाश्वतम् । ब्रह्मणो जायमानस्य ब्रह्मत्वं च तथा भवेत् ॥ suvarṇāj-jāyamānasya suvarṇatvaṃ ca śāśvatam । brahmaṇo jāyamānasya brahmatvaṃ ca tathā bhavet ॥ Aparokṣānubhūtiḥ 51 || अनुभूतोऽप्ययं लोको व्यवहारक्षमोऽपि सन् । असद्रूपो यथा स्वप्न उत्तरक्षणबाधतः ॥ anubhūto'pyayaṃ loko vyavahārakṣamo'pi san । asadrūpo yathā svapna uttara-kṣaṇa-bādhataḥ ॥ Aparokṣānubhūtiḥ 56 || गृह्यमाणे घटे यद्वन्मृत्तिकाऽऽयाति वै बलात् । वीक्षमाणे प्रपञ्चेऽपि ब्रह्मैवाभाति भासुरम् ॥ gṛhyamāṇe ghaṭe yadvanmṛttikā''yāti vai balāt । vīkṣamāṇe prapañce'pi brahmaivābhāti bhāsuram ॥ Aparokṣānubhūtiḥ 67 || मृत्कार्यभूतोऽपि मृदो न भिन्नः कुम्भोऽस्ति सर्वत्र तु मृत्स्वरूपात् । न कुम्भरूपं पृथगस्ति कुम्भः कुतो मृषा कल्पितनाममात्रः ॥ mṛtkāryabhūto'pi mṛdo na bhinnaḥ kumbho'sti sarvatra tu mṛtsvarūpāt । na kumbharūpaṃ pṛthagasti kumbhaḥ kuto mṛṣā kalpitanāmamātraḥ ॥ Vivekacūḍāmaṇiḥ 228 || केनापि मृद्भिन्नतया स्वरूपं घटस्य सन्दर्शयितुं न शक्यते । अतो घटः कल्पित एव मोहा- न्मृदेव सत्यं परमार्थभूतम् ॥ 229 kenāpi mṛdbhinnatayā svarūpaṃ ghaṭasya sandarśayituṃ na śakyate । ato ghaṭaḥ kalpita eva mohā- nmṛdeva satyaṃ paramārthabhūtam ॥ Vivekacūḍāmaṇiḥ 229 || सद्ब्रह्मकार्यं सकलं सदेवं तन्मात्रमेतन्न ततोऽन्यदस्ति । अस्तीति यो वक्ति न तस्य मोहो विनिर्गतो निद्रितवत्प्रजल्पः ॥ 230 sad-brahma-kāryaṃ sakalaṃ sadevaṃ tanmātram-etan-na tato'nyad-asti । astīti yo vakti na tasya moho vinirgato nidritavat-prajalpaḥ ॥ Vivekacūḍāmaṇiḥ 239 ||

[@sivarajah5346]

PRANAMS TO MA GURUPRIYA. JAI GURUDEV, PRANAMS.

[@thillaivarrnaselvaratnam3143]

Pranams Maaji

[@smritinag1977]

It was an enlightening session.It fills our mind totally.

[@seshancg]

Beautiful explanation Maaji. Thanks a lot🙏🙏Uma seshan

[@rajnishukla6953]

Res poojniya loving Maaji's this session has made us seated in self and we feel that its forever as common examples quoted by HER will consistently remind us to look for self . The deliberation also put an impact to be " Vichaarvan" so that we can continue our spiritual voyage in good fast pace....find no proper word to express my gratitude...stands highly obliged for ever...Thanks Beloved Maaji the affection and emotional touch we receive through YOUR words ....pl accept my humble prostration

[@Narayanashrama]

Verses Part 2- यथा रज्जुं परित्यज्य सर्पं गृह्णाति वै भ्रमात् । तद्वत्सत्यमविज्ञाय जगत्पश्यति मूढधीः ॥ yathā rajjuṃ parityajya sarpaṃ gṛhṇāti vai bhramāt । tadvat-satyam-avijñāya jagat-paśyati mūḍha-dhīḥ ॥ Aparokṣānubhūtiḥ 95 || रज्जुरूपे परिज्ञाते सर्पखण्डं न तिष्ठति । अधिष्ठाने तथा ज्ञाते प्रपञ्चः शून्यतां गतः॥ rajju-rūpe parijñāte sarpa-khaṇḍaṃ na tiṣṭhati । adhiṣṭhāne tathā jñāte prapañcaḥ śūnyatāṃ gataḥ॥ Aparokṣānubhūtiḥ 96 || यस्मिन्सर्वाणि भूतानि ह्यात्मत्वेन विजानतः । न वै तस्य भवेन्मोहो न च शोकोऽद्वितीयतः ॥ yasmin-sarvāṇi bhūtāni hyātmatvena vijānataḥ । na vai tasya bhaven-moho na ca śoko'dvitīyataḥ ॥ Aparokṣānubhūtiḥ 54 || संतोषः साधुसङ्गश्च विचारोऽथ शमस्तथा । एत एव भवाम्भोधावुपायास्तरणे नृणाम् ॥ saṃtoṣaḥ sādhu-saṅgaśca vicāro'tha śamastathā । eta eva bhavāmbhodhāvupāyās-taraṇe nṛṇām ॥ Yogavāsiṣṭa Rāmāyaṇam 2.16.18 || विहाय कामान्यः सर्वान्पुमांश्चरति निःस्पृहः । निर्ममो निरहङ्कारः स शान्तिमधिगच्छति ॥ vihāya kāmānyaḥ sarvān-pumāṃścarati niḥspṛhaḥ । nirmamo nirahaṅkāraḥ sa śāntim-adhigacchati ॥ Bhagavad Gita 2.71॥ आसुरीं सम्पदं त्यक्त्वा भजेद्यो दैवसम्पदम् । मोक्षैककाङ्क्षया नित्यं तस्य चित्तं प्रसीदति ॥ āsurīṃ sampadaṃ tyaktvā bhajedyo daivasampadam । mokṣaikakāṅkṣayā nityaṃ tasya cittaṃ prasīdati ॥ Sarva-vedānta-siddhānta-sāra-saṅgrahaḥ 364 || मृत्कार्यं सकलं घटादि सततं मृन्मात्रमेवाहितं तद्वत्सज्जनितं सदात्मकमिदं सन्मात्रमेवाखिलम् । यस्मान्नास्ति सतः परं किमपि तत्सत्यं स आत्मा स्वयं तस्मात्तत्त्वमसि प्रशान्तममलं ब्रह्माद्वयं यत्परम् ॥ mṛtkāryaṃ sakalaṃ ghaṭādi satataṃ mṛnmātramevāhitaṃ tadvatsajjanitaṃ sadātmakamidaṃ sanmātramevākhilam । yasmānnāsti sataḥ paraṃ kimapi tatsatyaṃ sa ātmā svayaṃ tasmāttattvamasi praśāntamamalaṃ brahmādvayaṃ yatparam ॥ Vivekacūḍāmaṇiḥ 251 || निद्राकल्पितदेशकालविषयज्ञात्रादि सर्वं यथा मिथ्या तद्वदिहापि जाग्रति जगत्स्वाज्ञानकार्यत्वतः । यस्मादेवमिदं शरीरकरणप्राणाहमाद्यप्यसत् तस्मात्तत्त्वमसि प्रशान्तममलं ब्रह्माद्वयं यत्परम् ॥ nidrākalpita-deśa-kāla-viṣayajñātrādi sarvaṃ yathā mithyā tadvadihāpi jāgrati jagat-svājñāna-kāryatvataḥ । yasmādevam-idaṃ śarīra-karaṇa-prāṇāhamādyapyasat tasmāt-tattvam-asi praśāntam-amalaṃ brahmādvayaṃ yatparam ॥ Vivekacūḍāmaṇiḥ 252 || भ्रान्तिकल्पितजगत्कलाश्रयं स्वाश्रयं च सदसद्विलक्षणम् । निष्कलं निरुपमानवद्धि यद् ब्रह्म तत्त्वमसि भावयात्मनि ॥ bhrāntikalpitajagatkalāśrayaṃ svāśrayaṃ ca sadasadvilakṣaṇam । niṣkalaṃ nirupamānavaddhi yad brahma tattvamasi bhāvayātmani ॥ Vivekacūḍāmaṇiḥ 257 || जन्मवृद्धिपरिणत्यपक्षय- व्याधिनाशनविहीनमव्ययम् । विश्वसृष्ट्यवविघातकारणं ब्रह्म तत्त्वमसि भावयात्मनि ॥ janmavṛddhipariṇatyapakṣaya- vyādhināśanavihīnamavyayam । viśvasṛṣṭyavavighātakāraṇaṃ brahma tattvamasi bhāvayātmani ॥ Vivekacūḍāmaṇiḥ 258 || ​अस्तभेदमनपास्तलक्षणं निस्तरङ्गजलराशिनिश्चलम् । नित्यमुक्तमविभक्तमूर्ति यद् ब्रह्म तत्त्वमसि भावयात्मनि ॥ ​astabhedamanapāstalakṣaṇaṃ nistaraṅgajalarāśiniścalam । nityamuktamavibhaktamūrti yad brahma tattvamasi bhāvayātmani ॥ Vivekacūḍāmaṇiḥ 259 || एकमेव सदनेककारणं कारणान्तरनिरास्यकारणम् । सकारणम्कार्यकारणविलक्षणं स्वयं ब्रह्म तत्त्वमसि भावयात्मनि ॥ ekameva sadanekakāraṇaṃ kāraṇāntaranirāsyakāraṇam । sakāraṇamkāryakāraṇavilakṣaṇaṃ svayaṃ brahma tattvamasi bhāvayātmani ॥ Vivekacūḍāmaṇiḥ 260 || निर्विकल्पकमनल्पमक्षरं यत्क्षराक्षरविलक्षणं परम् । नित्यमव्ययसुखं निरञ्जनं ब्रह्म तत्त्वमसि भावयात्मनि ॥ nirvikalpakamanalpamakṣaraṃ yatkṣarākṣaravilakṣaṇaṃ param । nityamavyayasukhaṃ nirañjanaṃ brahma tattvamasi bhāvayātmani ॥ Vivekacūḍāmaṇiḥ 261 || यद्विभाति सदनेकधा भ्रमा- न्नामरूपगुणविक्रियात्मना । हेमवत्स्वयमविक्रियं सदा ब्रह्म तत्त्वमसि भावयात्मनि ॥ yadvibhāti sadanekadhā bhramā- nnāma-rūpa-guṇa-vikriyātmanā । hemavat-svayam-avikriyaṃ sadā brahma tattvamasi bhāvayātmani ॥ Vivekacūḍāmaṇiḥ 262 || यच्चकास्त्यनपरं परात्परं प्रत्यगेकरसमात्मलक्षणम् । सत्यचित्सुखमनन्तमव्ययं ब्रह्म तत्त्वमसि भावयात्मनि ॥ yaccakāstyanaparaṃ parātparaṃ pratyagekarasamātma-lakṣaṇam । satyacit-sukham-anantam-avyayaṃ brahma tattvamasi bhāvayātmani ॥ Vivekacūḍāmaṇiḥ 263 ||