Рет қаралды 80
Müzik: Abel Korzeniowski - Dance For Me Wallis
Haber: @nefeswebtv
Şiir ve seslendirme: @aliakınşiirleri
AÇLIK
"Ben soğuktan, açlıktan susuzluktan ölüyorum ben.
Benim elim çıktı bir şey yapamıyorum.
Eşim öldü. Baba yurdundayım.
Bir tek kötü bir odanın içindeyim.
65 liği veriyorlar ne edeyim,
ufak tefek harcıyorum.
Olursa evin içinde yapıp yiyorum.
Olmazsa yatıyorum.
Aç kalıyorum, donuyorum.
Soba kötü bir soba hiç iyi değil.
Odun ne gezer ocak ne gezer.
Eşyalar yok.
Köyde ufak tefek, çalı çırpı bulup yakıyorum.
Elimde çıkık, bu kolum çıkmış.
İyi bari çenem kırılmadı,
tatlıcının evinin önünden ayağımı attığımı biliyorum,
ayağım birbirine dolaşıverdi gümbürt diye gittim.
Ne bulursam onu yiyorum.
Elektrik yok, el şeyi var, onunla uğraşıyorum.
El feneri başka bir şey yok.
Karanlık."
Korkmuyor musun karanlıktan?
"Korksam ne yapacağım?"
Diyor Şerife Ana.
Hiç bir şeyi olmayan yaşlı bir çocuk gibi.
Bereket fışkıran topraklarda,
yoklukla tek başına dövüşüyor, 71 yaşında.
Topla hepimizi, Ondan küçük, Ondan yüreksiz,
Ondan az.
O ışık, biz karanlık.
Soğuk biz, açlık, susuzluk biz.
O can ölüm hepimiz.
Biz kötü bir soba, bulunmayan odun, yanmayan ocağız,
olmayan eşya, çıkık koluz.
Dolaşık ayaklar, düşülen çukuruz.
Tükürmüşüm.
Korkak, bencil ve sünepe bir yürekle geçen ömürlere.
Bu fakirlik, bu gözyaşı yeter artık.
Zengin ve güleç olmak en çok milletime yakışır .
İnsan kendi memleketinde neden aç, neden üşümüş,
neden kanadı kolu kırık kalır,
en ağır yük fakirlik yapışmış sırtında hamal bırakılır.
Hep bildiğimiz düzenbaz karanlık biziz!
Hepimiz!
Korkmuyor musunuz kendinizden?
Ali AKIN, 2025