Domowy Teatr Piosenki Agnieszki Chrzanowskiej - "Historie piosenek". Odcinek 3.

[@AnnaEmocja]

Ależ było pięknie..... To Pani domowe śpiewanie jest tak głębokie, intymne i wszechogarniające. Zawsze zachwycała mnie Pani dykcja, tu mamy piękny jej przykład. Cyzelowanie każdego ważnego słowa, to to na co właśnie słowa zasługują. Jak zwykle porusza Pani tematy ważne. Nieumiejętność rozmowy w emocjach.... Chyba to przypadłość nas kobiet. W takich chwilach kiedy jesteśmy niczym wzburzone oceany, rzucane w nas słowa tylko potęgują niemoc konstruktywnego budowania i przekazywania uczuć. Zapętlają nasze uczucia, chwytają za gardło i paraliżują mózg. Rzucamy słowami na oślep w obronie czasem same atakujemy. A później latami analizujemy i budujemy odpowiedzi, które wtedy powinny paść, które są naszą prawdziwą odpowiedzią. Odpowiedzi na które często jest już za późno a co nieopacznie wypowiedziane boleśnie wybrzmiało, teraz dźwięczy i powraca do nas we wspomnieniach które tak trudno jest uciszyć...

[@fiedzma]

Dla mnie bomba,jak zawsze 😉

[@joannaprzewocka6787]

Dziękuję! Ubiera Pani w słowa i muzykę moje uczucia i przeżycia.... Zawsze, kiedy życie staje się nie do zniesienia uciekam w sny...i żałuję, że się budzę.

[@marekkaminski2683]

Hmm., wolę Panią ze Sceny na Piętrze...