Мома оди за вода и бекяро по нея: - Постой моме, почекай, да ти речам два збора. Де гиди моме убаво, де гиди, севдо голема. (х2) - Да ми дадиш троа вода, да улада сърцето. Се измами момето, му подаде стомнето. Де гиди моме убаво, де гиди, севдо голема. (х2) Той не фати стомнето, тук я фати за рака, я префърли на коня, й го скърши пръстенот. Де гиди моме убаво, де гиди, севдо голема. (х2) Како ветар вееше, така коньот бегаше. Како роса росеше, така мома плачеше. Де гиди моме убаво, де гиди, севдо голема. (х2)