Anımsamalar

Eser/ Sennur Sezer
Yorum ve Kurgu/ NiLinMavisi
Tek çocuk olduğum günler gibiydi.
Yaz tenhası cami avlusunda o öğle saati, annemin tabutuyla ..
Annem, yıkadığım bir mum bebekti.
Kendine ve bana yabancı.
Yabancı son yıllarda tüm çektiklerine.
Güleç ve dingin.
Ne ellerinin kınalanmasına bir şey dedi ne küpelerinin alınmasına.
"Zaten hep uysaldı" sözü uymaz ki ona.
Tek çocuk olduğum günler gibiydi.
O yaz öğlesi, gölgeli, loş, taş avluda.
Annemi kıskandım elbet.
Kıskandım bacılarıma bağışladıklarına.
Bana yalnız gözyaşları kaldı.
Ölmüş görmüştü beni.
Düş denmezdi, karabasan da.
Helva dağıtmış gece boyu sokak sokak.
Şaştık sabah, öyle bir töre yok ki. Üstelik ağıt da yakmış.
Ah ince İstanbul kızı.
Kızlarının biri sana benzemedi.
Tek çocuk olduğum günlere kavuştum, annemin tabutuyla.