Attila İlhan - Kaptan (5)

Hayalini kurduğun fotoğraftaki sen gerçekten sen misin? Yoksa o başka birisi mi?
Anlat! Böyle başlıyordu kitap. Sınırlı imkanlarla sınırsız insan isteklerini gideremezsin. Tanı, bil ve anlat.
♪: Muris Varajic - Silent inner cry
*bir sandalye çektim zor günlerin altına
- İbirahim Tenekeci - Üzülmedim diyemem
François Villon - Ballade des proverbes (atasözleri baladı) - 1.23
Louis Aragon - Les Yeux d'Elsa (Elsa'nın Gözleri) - 1.30
Louis Aragon - Il n'y a pas d'amour heureux (Mutlu Aşk Yoktur) - 5.15
•Kaptan
hep aynı manzarayı kullanmaktan bıktım usandım
bir yumruk vurdum dünden kalma bir şarkıyı dağıttım
van gogh bana bakıyordu deli gözleriyle bakıyordu
ellerim titriyordu bir dakar yolculuğu kuruyordum
güya bir şilebin kıç güvertesinde durmuştum
nabızlarım bir deniz fenerinin gözlerinde atıyordu
asor adalarında on sekiz mısramı unutmuştum
onlar beni terk etmişlerdi yalnız kalmıştım mahvolmuştum
sen beni terketmiştin bunu yalnız serdümen biliyordu
geceleyin ışıkları söndürüp senden bahsediyorduk
seine kitapçılarında villon’un şiirlerini buldum
nehir yürek gibi kabarmıştı rüzgâr esiyordu
bir hafta her gece villon’dan bir şeyler okudum
sen benim şiirlerimi okudukça ağlayacaksın
seni hiç görmeseydim seni keşke hiç görmeseydim
şu benim iki gözüm aksalardı kıpkızıl kör olsaydım
sacre-coeur’de armonik çalsaydım dilenseydim
seni hiç görmeseydim ismini hiç duymasaydım
belki kendime göre rezilce saadetlerim olurdu
kaldırımlara renkli tebeşirlerle katedral resimleri çizerdim
kaldırımlara senin resmini çizerdim herkes seni çiğnerdi
bistroya yıkılır çırılçıplak bir quantro içerdim
lucie-anne yine gelir yine bana senden bahsederdi
lucie-anne neden gelir neden bana senden bahsederdi
benim bu çektiklerimi bir çocuk var ki anlıyor
kendimi yerden yere vuruşurumu içimdeki zehri
bir çocuk var ki anlıyor benim gibi kahroluyor
odasında şiirlerim fukara mumlar gibi yanıyorlar
sen o çocuk değilsin sen artık çocuk değilsin
dudakların eskisi gibi beyaz değiller biliyorsun
sen gözlerini kaybettin gözlerini gözlerini bunu biliyorsun
ben ki yaşadıklarımı büyük dinler gibi yaşıyorum
sen artık bir din değilsin bunu biliyorsun
eiffel’in dibinde durduk ben bir cıgara yaktım
saint - dominique sokağında şehir ışıklarını yaktı
içim büyük karanlıktı ellerimi göğe uzattım
soluk bir sisin arkasından yüzün gözüküyordu
gece inmişti takım takım yıldızlar gözüküyordu
şimdi sen başka bir şehirdeydin saçlarını kesmiştin
dudaklarını boyamıştın bu seni tamamen değiştirmişti
rüyana erkekler giriyordu hem çıplak giriyordu
aklına ben geldiğim zaman utanıyordun
onların arasında değildim çünkü ben yoktum
ben paris’te kalmıştım adresim ezberindeydi
her cumartesi istesen bir kart gönderebilirdin
ne var ki bunu hiçbir zaman yapmayacaksın
kendimden kurtulmak için gölgemi koridorda astım
pazar günü sözleşmiştik beni mutlaka bekleyecekti
şimdi kalkıp gitsem mırç’ı bulacağım malûm
sonra vini-prix’den üç litre şarap alacağımız
şarabın yanına bir şişe rom-negrita alacağımız
sarhoş olacağımız malûm şarkı söyleyeceğimiz
sonra mırç zehra’dan bahsedecek ben susacağım
camlardan bakınca paris’in damlarını göreceğiz
bana ancak sabahları telefon edebilirsiniz…
-Attila İlhan
www.kurabiyede...

[@bejantakar3530]

Bu kadar güzel yorum katıp da bu kadar az ilgi görmek işini en iyi yapanların ödülüdür.

[@bejantk]

bir sandalye çektim zor günlerin altına...

[@onurtasdemir575]

Çok güzel bir yorum, nice güzel günleriniz olsun.

[@umutcanessizoglu9973]

Sen halen meşhur olmadın mı ? Bir yıldır dönüp dönüp dinliyorum.

[@user-iw5ow5lf4s]

Berbat olmuş ,anlamını yitirmiş

[@osmansahin58]

Anlamı neydi ki?

[@religionrock]

@@osmansahin58 Sen şiirin özüne tecavüz etmişsin ,onu söylemek istemiş olabilir mi acaba ? Bir erkeği travestiye çevirmiş,TRT yi uçankuş tvye çevirenler misali.

[@osmansahin58]

@@religionrock Transları çok severim onları bu işe karıştırmayın lütfen. Ama şiirin anlamı ne imiş, ne olmuş? Bir anlamı var mıydı ya da olması gerekiyor mu? Olsa bile aranması gerekiyor mu? Özü ne idi ne hale geldi? Sadece bilmek istiyorum.