Audiodeskrypcja - Galeria Test 0. Alicja Habisiak-Matczak. Prospekty. Grafika, rysunek, obiekt

Słowo „prospekt” pochodzi od łacińskiego prospectus, które oznacza ‘widok’, ‘widoczność’. W sztukach plastycznych to synonim weduty. Prospekt oznaczać może także „element dekoracji teatralnej typu perspektywicznego”.
Na wystawie prezentowane są prace o charakterze hybrydowym - łączące rysunek, grafikę i rzeźbę. Są to: cykl prac z lat 2019-2024, pod nazwą Rzeźby rysowane, obiekty graficzne z lat 2022-2024 oraz książki artystyczne z wykorzystaniem grafik, monotypii i rysunku. Część prac jest publikowana premierowo, część obiektów pokazano już na wystawach indywidulanych w Edmonton w Kanadzie, w Urbino we Włoszech i w Akademii Sztuk Pięknych w Łodzi. Tematem prac jest architektura zabytkowych i nowoczesnych miast, ujęta w autorskich perspektywach. Autorka zaprasza widza do wykreowanych surrealistycznych przestrzeni budowanych światłem i rytmami elementów architektonicznych.
Idea tworzenia trójwymiarowych obiektów rysunkowych powstała w 2019 roku podczas Sympozjum graficznego w Urbino. Rzeźby rysowane są inspirowane konkretnymi miejscami - m.in. architekturą uniwersytetu i akademików Urbino, zaprojektowaną przez włoskiego architekta Giancarlo De Carliego. Przejścia, ciągi komunikacyjne, kręte schody, labirynty rusztowań znalazły swoje odzwierciedlenie w obiektach związanych z zabytkową architekturą włoskiego Urbino - jego Palazzo Ducale i Rampa Elicoidale (Rampa Helikoidalna).
Źródłami inspiracji były także nowoczesne centra handlowe i kulturalne wyróżniające się dynamiczną, nowoczesną architekturą, takie jak Stary Browar w Poznaniu, Cabot Circus w Bristolu w Wielkiej Brytanii czy Santa Lucia w Urbino. Ostatnie realizacje z wykorzystaniem rytu laserowego w pleksi powstały jako pokłosie pobytu badawczego autorki na University of Alberta w Edmonton i odnoszą się do architektury tego miasta.
Koncepcja „rzeźb rysowanych” nawiązuje do tradycji rzeźb polichromowanych, znanych jeszcze ze starożytności, poprzez znakomite przykłady polichromowanych rzeźb drewnianych i ołtarzy z okresu średniowiecza. „Polichromowany” to znaczy pomalowany, wielobarwny. Omawiane utwory są natomiast monochromatyczne, malowane w skali szarości od bieli do czerni, dlatego autorka określa je mianem „rysowanych”, bowiem to cechą charakterystyczną rysunku jest operowanie czernią i bielą. Świadome ograniczenie skali barwnej do bieli i czerni pozwala na skupienie się na proporcjach, rytmach, przestrzeni, na zniekształceniach perspektywy, rytmach świateł i cieni. Ważnym elementem budującym formę są cienie własne przedmiotów i cienie rzucone jako elementy konstruujące i dekonstruujące bryłę.