Pamiętam z dzieciństwa, że uderzałam głową w ścianę kiedy czułam złość i bezsilność, najczęściej jak rodzice się kłócili lub nie chcieli pogodzić a ja próbowałam im w tym pomóc, bezskutecznie. Teraz w chwilach mojej słabości (dużej złości) uderzam się po głowie i/lub mówię do siebie nieprzyjemne, agresywne słowa. Jak sobie pomóc?
@TUSfabrykarelacji18 күн бұрын
To, co opisujesz, jest sygnałem, że nosisz w sobie wiele trudnych emocji. Ważne, że to zauważasz - to pierwszy krok do zmiany. Możesz spróbować w momentach złości kierować energię na coś fizycznego, np. ściskanie piłeczki antystresowej lub wyjść na intensywny spacer. Dobrze jest też ćwiczyć techniki oddechowe, które pomagają obniżać napięcie. Równocześnie zachęcamy do rozmowy ze specjalistą, który pomoże lepiej zrozumieć te reakcje i wesprze w znalezieniu skutecznych strategii. Powodzenia!
@mslowikowa2 ай бұрын
Jak mogę pomóc córce, która sama siebie krzywdzi? Rzuca rzeczami, rozbija szkło, uderza głową o podłogę itp. Dostaje takich ataków w wyniku ogromnego stresu jakim jest każda zmiana codziennej rutyny, np. Powrót do zajęć po wakacjach, zmiana nauczyciela... leki pomagają na chwilę potem wszystko qraca. Córka ma 17 lat MPD upośledzenie w st umiarkowanym, padaczka. Dodam, że jest już silniejsza ode mnie. Niejednokrotnie gdy próbuję ją powstrzymać to sama mam potem rany i siniaki. Proszę o jakąś wskazówkę
@mslowikowa2 ай бұрын
Dodam, że córka nie ma zdiagnozowanego.autyzmu, ale ja uważam, że jest w spektrum Liczne nadwrażliwości, na hałas, tłum ludzi, ostre światło. Konieczność układania codzienności w ścisły schemat. Bardzo liczne i różnorodne rytuały
@TUSfabrykarelacji2 ай бұрын
Domyślam się, jak trudna jest to sytuacja zarówno dla Pani, jak i dla Pani córki. Informacja o przyjmowanych lekach sugeruje, że ma już ona opiekę psychiatryczną, ale myślę, że warto również rozważyć kontakt z terapeutą behawioralnym, który pomoże wypracować konkretne strategie radzenia sobie z tymi trudnymi sytuacjami. Potrzebna jest też pełna i dokładna diagnoza - jeśli podejrzewa Pani spektrum autyzmu, warto to skonsultować ponownie, aby rozwiać lub potwierdzić te obawy. Im większa wiedza o przyczynach zachowań córki, tym lepiej będzie można jej pomóc. Proszę również pamiętać, że w takich chwilach, kiedy wydaje się, że wszystkie siły są wyczerpane, ważne jest, aby pamiętała Pani o wsparciu dla siebie. Być może jest ktoś w rodzinie lub wśród przyjaciół, kto mógłby pomóc w trudniejszych momentach i wesprzeć Panią w działaniach, jak również emocjonalnie. Dbanie o siebie jest kluczowe, żeby móc sprostać codziennym wyzwaniom. Trzymamy kciuki i życzymy dużo siły!💙