ՏԵՐ ՀԻՍՈՒՍԸ ՇԱՏ - ՇԱՏ ՕՐՀՆԻ ՁԵԶ ՌՈՒԶԱՆՆԱ ՔՈՒՅՐՍ ! ԴՈՒ ՈՒԶՈՒ՞Մ ԵՍ , ՈՐ ԱՊՐԵՍ , ՀԱՎԵՐԺՈՒԹՅՈՒՆ ՈՒՆԵՆԱՍ , Ե՜Կ , ՀԻՍՈՒՍԻՆ ԴՈՒ ԴԻՄԻՐ ԵՎ ՆԱ ՔԵԶ ԿՈՂՈՐՄԱ ։ ԿՅԱՆՔ ԿՈՒՆԵՆՍՍ ՓԱՌԱՎՈՐ , ՆՐԱ ՏԱՆ ՄԵՋ ՊԻՏ ԱՊՐԵՍ ԵՎ ՄԱՀԸ ՉԵՍ ՃԱՇԱԿԻ , ԱՅԼ ԵՐԿՆՔՈՒՄ ԴՈՒ ԿԱՊՐԵՍ ։ ԱՄԵՆ
@sevadabeklaryan54729 күн бұрын
Ես երգը որ համարյա երգարանում՞
@BorisArakelyan3 ай бұрын
Մեր օրհնիալ եղբայր Միշա Սվարյանի երգերից։❤ Այո մարդկանց գործերն են, որ կմնան իրենց երկրային կյանքի ավարտից հետո։ Տերը օրհնի քույրիկին էլ ճիշտ մատուցանելու համար։
@gyozaltamoyan50903 ай бұрын
🙏🙏🙏🙏🙏
@grigorvardanyan58313 ай бұрын
Amen
@user-tv9gm2eu4y3 ай бұрын
🙏🙏🙏
@SedaKhajatoorian2 ай бұрын
❤❤Amen ❤❤❤
@RubenHarutyunyan-wm2ms3 ай бұрын
❤Ամեն❤❤❤❤❤❤
@Алвард-з9ъ3 ай бұрын
ФАРК ИМ ТИРОЧА ЕС КО НТАНИКНЕМ ЕС КО ДУСТРН ЕС КО АЯРНЕМ ИСУС КРИСТОСИ АНУНОВ АЛЕЛУЮ АМИНАМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН АМИН ❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤❤😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘😘🙏👏👏👏👏👏👏👏👏👏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏🙏
@maximabrahamyan36593 ай бұрын
Парк Тироч Ир бари Горцери амар
@kamomartirosyan16173 ай бұрын
TER@ OHNI QEZ QUYRS SHAT ORHYAL ZAYN UNEQ
@heromgro624117 күн бұрын
Երգի բառերը կգրեք
@hogevorergerer17 күн бұрын
Այս խոսքս հիշի՛ր, հիշիր միալար, Որ դու ապրում ես... մեռնելու համար: Մի ուրախացիր քո կեղծ բարությամբ, Մի հպարտացիր քո փարթամությամբ, Տերևակալած դալար թարմությամբ, Կամ՝ հաջողությամբ անթիվ, անհամար. Հիշիր՝ ապրում ես մեռնելու համար: Զուր ես անտեղի այդպես պարծենում, Զուր ես զրկելով, այդպես բարձրանում, Զուր ես մոլուցքով մթնում, թանձրանում, Կամ էլ սողալով՝ մեկից ցածրանում: Գնա՛, լվացվի՛ր Ջրով Կենարար, Քանզի ապրում ես... մեռնելու համար: Հիշիր, որ հյուր ես դու այս աշխարհում, Էլ ի՞նչ ես ինքդ քեզ ծափահարում: Ինչո՞ւ չես մնում վերին բարձունքում, Որ էլ չլողաս վշտի արցունքում: Ինչո՞ւ ես ապրում մեղքով միալար, Չէ՞ որ ապրում ես... մեռնելու համար: Հիշիր, որ դու էլ մի անցավոր ես, Հիշիր, որ դու էլ մի հանցավոր ես, Որի համար դու հաշիվ պիտի տաս, Որի համար, դու անշուշտ պիտի լաս, Եթե չշտապես թողության համար, Հոգուդ մաքրության, սրբության համար, Քանզի ապրում ես... մեռնելու համար: Հիշի՛ր, աշխարհից մերկ ես գնալու, Հիշի՛ր, որ կրկին աշխարհ չես գալու, Որ ընկար, դուռդ էլ չեն բացելու, Որ մարդիկ վրադ կեղծ են լացելու: Կասեն՝ ինչ լա՜վ է, աշխարհից գնաց, Այն, ինչ իրենն էր, այն էլ մեզ մնաց... 2. Թվում է՝ մարդը ներող է, բարի, Թվում է՝ մարդը կտրիճ է, արի, Բայց երբ որ մահն է իրեն հյուր գալիս, Ահ ու դողով է հրաժեշտ տալիս: Զգում է իրեն թշվառ ու անճար, Քանզի էլ չկա փրկության մի ճար: Մարդը անզոր է արդեն գործելու, Մահվան երախը՝ ձեռքով գոցելու: Նա ակամայից անցյալն է հիշում, Վատ արարքներն են իր սիրտը մաշում: Ատում է դիզած փողերն անհամար, Ատում է ներկած տողերն անհամար, Ատում է նաև խրախճանքները, Որ իզուր էին զվարճանքները... Որ մի ծաղիկ էր՝ ծլեց ու անցավ, Մի դալար ճյուղ էր՝ արդեն չորացավ: Եվ այդ ամենը դարձել է անցյալ, Ինքը եղել է մեկը անիծյալ, Որ հույս չի տվել անհույս ընկածին, Որ չի հոգացել մերկ ու սովածին, Որ գոցել էր միշտ դուռը բարության, Եվ դարձել մի ձուկ՝ ծովում մեղքության: Ա՜խ, երանի թե ամեն օր հիշեր, Միայն ունենար բարության հուշեր, Մանկության օրից միշտ մտքում մնար, Որ ինքն ապրում էր՝ մեռնելու համար...